Częściowe zaniechanie ustalania i poboru podatku od wzrostu wynagrodzeń.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1993.14.63

Akt utracił moc

Wersja od: 30 lipca 1993 r.

ZARZĄDZENIE Nr 61

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 30 lipca 1993 r.

w sprawie częściowego zaniechania ustalania i poboru podatku od wzrostu wynagrodzeń.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 110, poz. 475, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 53, poz. 251 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządza się zaniechanie ustalania i poboru podatku od wzrostu wynagrodzeń w 1993 r. w części wynikającej z przyrostu:

1) godzin nadliczbowych związanych ze zbiorem, transportem, skupem, suszeniem i magazynowaniem zbóż, rzepaku i roślin motylkowych grubonasiennych,

2) wynagrodzeń bezosobowych - za prace dorywcze - wypłaconych za czynności wymienione w pkt 1.

§  2.

1. Kwoty wynagrodzeń, od których nie nalicza się podatku zgodnie z § 1 pkt 1 ustala się jako iloczyn przyrostu godzin pracy przy tych czynnościach w stosunku do liczby godzin zużytych przy tych czynnościach w 1992 r. i stawki wynagrodzeń za jedną godzinę nadliczbową, stosowanej w okresie rozliczeniowym.

2. Przyrost godzin nadliczbowych, o którym mowa w ust. 1, może być ustalany również jako:

1) faktyczna liczba tych godzin związanych z pracami, o których mowa w § 1, jeżeli jest to pierwszy rok działalności podatnika,

2) różnica pomiędzy faktyczną liczbą tych godzin w 1993 r. i dwunastokrotnością godzin nadliczbowych uwzględnionych w kwotowej wielkości normy wypłat nieopodatkowanych we wrześniu 1989 r. jeśli działalność była podjęta w roku 1989 lub wcześniej, a w roku ubiegłym nie korzystano z prac w godzinach nadliczbowych.

3. Kwoty wynagrodzeń, od których nie nalicza się podatku zgodnie z § 1 pkt 2 ustala się jako różnicę pomiędzy kwotą wynagrodzeń bezosobowych wypłaconych z tytułu wykonywania tych prac w 1993 r. a kwotą wynagrodzeń bezosobowych za te prace wypłaconych w 1992 r. zwaloryzowaną o wskaźnik wzrostu wynagrodzeń ogółem w danej jednostce w 1993 r. w stosunku do 1992 r.

Przy waloryzacji wynagrodzeń uwzględnia się wskaźnik wzrostu wynagrodzeń ogółem w okresie rozliczeniowym w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego.

§ 3. Zarządzenie wchodzi z dniem podpisania i ma zastosowanie do rozliczeń podatkowych począwszy od rozliczenia za lipiec 1993 r.