Częściowe zaniechanie poboru podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1994.18.59

Akt utracił moc

Wersja od: 2 sierpnia 1994 r.

ZARZĄDZENIE Nr 49

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 6 lipca 1994 r.

w sprawie częściowego zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych rodzajów dochodów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządza się, na zasadach określonych w § 2, zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów podatników prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w zakresie poszukiwań i eksploatacji złóż ropy naftowej, gazu ziemnego oraz metanu z pokładów węgla kamiennego.

§  2.

1. Zaniechanie, o którym mowa w § 1, dotyczy podatku dochodowego od dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 483 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 163) stanowiącego równowartość zwaloryzowanych strat za rok podatkowy, ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 tej ustawy, poniesionych w okresie przedprodukcyjnym, obejmującym działalność w zakresie poszukiwania, rozpoznawania i przygotowania złóż do eksploatacji oraz po podjęciu eksploatacji.

2. Zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do uzyskanych dochodów i poniesionych strat w okresie 10 lat od dnia otrzymania koncesji na poszukiwanie złóż lub od dnia zawarcia umowy o użytkowanie górnicze.

3. Straty za rok podatkowy, o których mowa w ust. 1, mogą być rozliczane w poszczególnych latach objętych zaniechaniem niezależnie od roku podatkowego,. którego dotyczą, z tym że łączna kwota dochodu, od którego zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego nie może być wyższa niż suma tych strat poniesionych w okresie określonym w ust. 2.

4. Waloryzacja strat, o których mowa w ust. 1:

1) obejmuje okres od dnia poniesienia wydatków powodujących powstanie straty, do dnia rozliczenia straty zgodnie z ust. 3; w wypadku niemożności wskazania dnia poniesienia takiego wydatku, waloryzację ustala się za okres następujący po roku, w którym strata powstała,

2) ustalana jest w ten sposób, że wydatki te przelicza się na złote według średniego kursu ECU, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu poniesienia wydatku; wliczona w ten sposób wartość straty w ECU za rok podatkowy jest odliczana od dochodu osiągniętego w tym roku podatkowym, w którym następuje rozliczenie zgodnie z ust. 3, po przeliczeniu jej na złote według średniego kursu ECU ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski:

a) wstępnie - na ostatni dzień miesiąca, za który składane jest miesięczne rozliczenie,

b) ostatnie - według średniego kursu ECU ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień tego roku podatkowego, za który podatnik dokonuje rozliczenia straty,

3) nie obejmuje wydatków dotyczących kosztów osobowych związanych z prowadzoną działalnością, tj. płac, składek ZUS, składek na Fundusz Pracy, nagród, premii a także innych świadczeń na rzecz pracowników oraz podatków i opłat stanowiących koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.