Badania stanu zdrowia osób delegowanych służbowo do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1976.1.1

Akt utracił moc
Wersja od: 31 stycznia 1976 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 3 stycznia 1976 r.
w sprawie badań stanu zdrowia osób delegowanych służbowo do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych.

Na podstawie § 2 zarządzenia nr 25 Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1964 r. w sprawie badania stanu zdrowia osób delegowanych służbowo do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych (Monitor Polski Nr 16, poz. 72) oraz w związku z uchwałą Nr 218/74 Rady Ministrów z dnia 6 września 1974 r. w sprawie zwolnień od pracy i zwrotu kosztów przejazdu na obowiązkowe profilaktyczne badania lekarskie pracowników zatrudnionych w niektórych państwach - zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Osoby delegowane służbowo lub wysyłane przez państwowe jednostki organizacyjne nie będące ich pracodawcami do krajów pozaeuropejskich, z wyjątkiem azjatyckiej części Związku Radzieckiego, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i Kanady, podlegają badaniom stanu zdrowia przed wyjazdem i po powrocie do kraju.
2.
Osoby objęte postanowieniami powołanej na wstępie uchwały Rady Ministrów podlegają ponadto okresowym badaniom stanu zdrowia.
§  2.
Badania stanu zdrowia osób określonych w § 1 przeprowadzają zakłady służby zdrowia właściwe ze względu na miejsce zamieszkania danej osoby bądź na siedzibę jednostki delegującej, wyznaczone przez lekarza wojewódzkiego w uzgodnieniu z międzywojewódzkim ośrodkiem chorób tropikalnych.
§  3.
1.
Nadzór nad badaniami stanu zdrowia osób, o których mowa w § 1, sprawują właściwe międzywojewódzkie ośrodki chorób tropikalnych, którymi to ośrodkami są:
1)
Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni - na terenie województw: bydgoskiego, elbląskiego, gdańskiego, koszalińskiego, miejskiego łódzkiego, olsztyńskiego, piotrkowskiego, sieradzkiego, skierniewickiego, słupskiego, szczecińskiego, toruńskiego i włocławskiego,
2)
Zakład Chorób Tropikalnych przy Katedrze Chorób Zakaźnych Akademii Medycznej w Warszawie - na terenie województw: bialskopodlaskiego, białostockiego, ciechanowskiego, chełmskiego, kieleckiego, krośnieńskiego, lubelskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, płockiego, przemyskiego, radomskiego, rzeszowskiego, siedleckiego, stołecznego warszawskiego, suwalskiego i zamojskiego,
3)
Klinika Chorób Pasożytniczych Akademii Medycznej w Poznaniu - na terenie województw: bielskiego, częstochowskiego, gorzowskiego, jeleniogórskiego, kaliskiego, katowickiego, konińskiego, legnickiego, leszczyńskiego, miejskiego krakowskiego, nowosądeckiego, opolskiego, pilskiego, poznańskiego, tarnobrzeskiego, tarnowskiego, wałbrzyskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego.
2.
Nadzór specjalistyczny nad całokształtem badań osób wymienionych w § 1 na terenie kraju i działalnością międzywojewódzkich ośrodków chorób tropikalnych sprawuje Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni.
3.
Sprawowanie nadzoru, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy do regulaminowych zadań powołanych do tego jednostek organizacyjnych.
§  4.
1.
Badania stanu zdrowia osób wyjeżdżających przeprowadza się na podstawie pisemnego skierowania jednostki organizacyjnej, która zamierza wysłać lub delegować daną osobę.
2.
Skierowanie na badania stanu zdrowia powinno określać:
1)
kraj lub kraje będące celem podróży oraz miejsce lub miejsca pobytu,
2)
przewidywany okres pobytu,
3)
rodzaj pracy jaka ma być wykonywana,
4)
rodzaj dotychczasowej pracy (stanowisko), jeżeli skierowanie dotyczy pracownika objętego badaniami okresowymi i kontrolnymi.
3.
Osoba określona w ust. 2 pkt 4 powinna dodatkowo przedstawić opinię o stanie zdrowia wydaną przez jednostkę organizacyjną służby zdrowia przeprowadzającą badania okresowe i kontrolne.
4.
Osoba wyjeżdżająca powinna się zgłosić do badań przynajmniej na 30 dni przed datą planowanego wyjazdu.
§  5.
1.
Zakres badań stanu zdrowia osób wyjeżdżających obejmuje:
1)
wywiad lekarski, podpisany przez badanego,
2)
badania przedmiotowe,
3)
badania specjalistyczne i dodatkowe: badania radiologiczne klatki piersiowej, elektrokardiogram, badanie moczu oraz inne w zakresie niezbędnym do wydania orzeczenia.
2.
W wyniku przeprowadzonych badań wystawia się świadectwo o stanie zdrowia, stwierdzające brak lub istnienie przeciwwskazań, ważne przez 12 miesięcy od daty wystawienia.
3.
W świadectwie stwierdzającym brak przeciwwskazań należy wprowadzić adnotacje o braku lub o istnieniu przeciwwskazań do poddania się szczepieniom ochronnym, którym dana osoba podlega w związku z planowanym wyjazdem.
4.
Osobie, której wystawiono świadectwo stwierdzające brak przeciwwskazań, należy przekazać podstawowe zasady higieniczne konieczne do przestrzegania podczas pobytu za granicą. Świadectwo takie wydaje się po podpisaniu zobowiązania do zgłoszenia się na badanie w przeciągu 14 dni od chwili przyjazdu do kraju.
§  6.
1.
Osoba, u której stwierdzono przeciwwskazania zdrowotne do wyjazdu oraz jednostka organizacyjna, która zamierzała tę osobę delegować, może wystąpić o ponowne zbadanie stanu zdrowia. Odpowiedni wniosek składa się do zakładu służby zdrowia, który wystawił świadectwo o stanie zdrowia.
2.
W wypadku określonym w ust. 1 świadectwo o stanie zdrowia wydaje właściwy ośrodek międzywojewódzki, do którego kieruje się daną osobę z pełną dokumentacją lekarską i wnioskiem o ponowne zbadanie.
§  7.
1.
Zakres badań okresowych oraz stanu zdrowia osób przybywających z krajów wymienionych w § 1 obejmuje badania wymienione w § 5 ust. 1 oraz badania parazytologiczne.
2.
Badania parazytologiczne przeprowadzają wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne lub inne zakłady służby zdrowia.
3.
W wyniku przeprowadzonych badań właściwy zakład służby zdrowia wystawia świadectwo o stanie zdrowia, stwierdzające brak lub istnienie stanów chorobowych, związanych z pobytem w krajach o odmiennych warunkach klimatycznych.
§  8.
W razie wątpliwości w ocenie stanu zdrowia, zakład przeprowadzający badania kieruje daną osobę na konsultację do właściwego międzywojewódzkiego ośrodka chorób tropikalnych, załączając pełną dokumentację lekarską badanego. Świadectwo o stanie zdrowia wystawia się po otrzymaniu opinii ośrodka międzywojewódzkiego.
§  9.
Osoby wielokrotnie wyjeżdżające zagranicę na okresy nie dłuższe niż 3 tygodnie podlegają badaniom przy pierwszym wyjeździe, a następnie co 12 miesięcy i po każdym powrocie z krajów wymienionych w § 1.
§  10.
Przepisy zarządzenia stosuje się odpowiednio do członków rodziny osoby delegowanej, jeżeli jednostka delegująca przewiduje wyjazd tej osoby wraz z rodziną.
§  11.
Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 24 lipca 1964 r. w sprawie badania stanu osób delegowanych służbowo do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych (Dz. Urz. MZiOS Nr 15, poz. 82).
§  12.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.