Dyrektywa 69/466/EWG w sprawie zwalczania tarcznika niszczyciela

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1969.323.5

Akt utracił moc

Wersja od: 9 grudnia 1969 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 8 grudnia 1969 r.

w sprawie zwalczania tarcznika niszczyciela

(69/466/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 24 grudnia 1969 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Zgromadzenia ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja drzewiastych roślin dwuliściennych i ich owoców zajmuje ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty;

wielkość tej produkcji jest stale zagrożona przez szkodliwe organizmy;

ochrona takich roślin przed szkodliwymi organizmami powinna wpłynąć nie tylko na utrzymanie poziomu zdolności produkcyjnej, ale również na zwiększenie wydajności produkcji rolnej;

środki ochronne zapobiegające przedostawaniu się szkodliwych organizmów do poszczególnych Państw Członkowskich będą miały ograniczoną skuteczność, jeżeli czynności kontrolne dotyczące powyższych organizmów nie będą dokonywane jednocześnie i systematycznie w całej Wspólnocie oraz nie zapobiegną ich rozprzestrzenianiu się;

najbardziej szkodliwym dla drzewiastych roślin dwuliściennych jest tarcznik niszczyciel (Quadraspidiotus perniciosus Comst.);

szkodnik ten pojawił się w kilku Państwach Członkowskich, we Wspólnocie występują obszary zarażone;

uprawa drzewiastych roślin dwuliściennych we Wspólnocie będzie zagrożona, jeśli nie zostaną podjęte skuteczne środki w celu zwalczania oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego szkodnika;

w celu zwalczania tego szkodnika należy uchwalić niezbędne przepisy wspólnotowe; w miarę potrzeby Państwa Członkowskie muszą być gotowe do ustanowienia dodatkowych lub bardziej rygorystycznych przepisów;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa określa niezbędne środki podejmowane przez Państwa Członkowskie w celu zwalczania oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela (Quadraspidiotus perniciosus Comst.).

Artykuł  2

Użyte w niniejszej dyrektywie określenia oznaczają:

a) "rośliny": żywe rośliny lub żywe części roślin za wyjątkiem owoców i nasion;

b) "zakażone rośliny lub owoce": rośliny lub owoce, w których znaleziono jeden lub więcej owadów tarcznika niszczyciela, o ile nie stwierdzono, że są one martwe;

c) "roślina żywicielska tarcznika niszczyciela": roślinę gatunku Acer L., Cotoneaster Ehrh., Crataegus L., Cydonia Mill., Euonymus L., Fagus L., Juglans L., Ligustrum L., Malus Mill., Populus L., Prunus L., Pyrus L., Ribes L., Rosa L., Salix L., Sorbus L., Syringa L., Tilia L., Ulmus L., Vitis L.;

d) "szkółki": plantacje, z których rośliny przeznaczane są do przesadzania, rozmnażania oraz dystrybucji, gdzie wzrastają pojedyncze sadzonki.

Artykuł  3

W przypadku stwierdzenia obecności tarcznika niszczyciela, Państwa Członkowskie wyznaczają obszar zarażony oraz strefę bezpieczeństwa dostatecznie dużą, aby zapewnić ochronę obszarów otaczających.

Artykuł  4

Państwa Członkowskie stanowią, że na zarażonych obszarach i w strefach bezpieczeństwa rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela muszą zostać poddane właściwym zabiegom, w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego szkodnika.

Artykuł  5

Państwa Członkowskie stanowią, że:

a) wszystkie zarażone rośliny w szkółkach muszą zostać zniszczone;

b) pozostałe rośliny zarażone lub podejrzane o zarażenie oraz rośliny rosnące na obszarach zarażonych muszą zostać poddane takim zabiegom, że zarówno te rośliny jak i pochodzące z nich świeże owoce nie są już zarażone przy ich przemieszczaniu;

c) wszystkie ukorzenione rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela rosnące w obrębie zarażonego obszaru oraz części tych roślin przeznaczone do rozmnażania i uprawiane w obrębie takiego obszaru, mogą być przesadzane w jego obrębie lub wywożone poza, pod warunkiem iż nie stwierdzi się ich zarażenia oraz dopilnuje, by owady tarcznika niszczyciela, które mogły być obecne, zostaną zniszczone.

Artykuł  6

Państwa Członkowskie stanowią, że rośliny żywicielskie tarcznika niszczyciela rosnące w strefach bezpieczeństwa poddawane są urzędowemu nadzorowi oraz dokonywanej co najmniej raz w roku kontroli w celu wykrycia obecności tarcznika niszczyciela.

Artykuł  7

Państwa Członkowskie stanowią, że każda partia roślin (innych niż te, które są ukorzenione w gruncie) oraz świeżych owoców, u których wykryto zarażenie, muszą zostać zniszczone, jak również, że pozostałe rośliny i owoce w partii zostaną poddane zabiegom lub przetworzeniu, że obecne jeszcze owady tarcznika niszczyciela są zniszczone.

Artykuł  8

Państwa Członkowskie odwołują środki podjęte w celu kontroli lub zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela, tylko jeżeli jego obecność nie zostanie wykryta.

Artykuł  9

Państwa Członkowskie zakazują posiadania tarcznika niszczyciela.

Artykuł  10

1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na:

a) odstąpienie od środków przewidzianych w art. 4, 5, 7 i 9 do celów naukowych, fitosanitarnych, weryfikacyjnych lub prac selekcyjnych;

b) na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 5 lit. b) i art. 7, na natychmiastowe przetworzenie zarażonych świeżych owoców;

c) na zasadzie odstępstwa od przepisów od art. 5 lit. b) i art. 7, na przemieszczanie zarażonych świeżych owoców w obrębie zarażonego obszaru.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, by zezwolenia określone w ust. 1 były udzielane jedynie w przypadkach, gdy po przeprowadzeniu odpowiednich kontroli zagwarantowane zostanie, że nie nastąpi zakłócenie procesu zwalczania tarcznika niszczyciela oraz że nie powstanie ryzyko rozprzestrzenienia się tego szkodnika.

Artykuł  11

Państwa Członkowskie mogą przyjąć dodatkowe lub bardziej rygorystyczne przepisy, które mogą być niezbędne do zwalczania albo zapobiegania rozprzestrzenianiu się tarcznika niszczyciela.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie dwóch lat od jej ogłoszenie i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Artykuł  13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 1969 r.

	W imieniu Rady
	J. M. A. H. LUNS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 156 z 15.07.1967, str. 31.