Decyzja 2004/919/WE w sprawie zwalczania przestępczości transgranicznej związanej z pojazdami

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.389.28

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 grudnia 2004 r.

DECYZJA RADY

z dnia 22 grudnia 2004 r.

w sprawie zwalczania przestępczości transgranicznej związanej z pojazdami

(2004/919/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 30 grudnia 2004 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 2 lit. a) i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Królestwa Niderlandów,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Coroczne kradzieże pojazdów silnikowych w Państwach Członkowskich Unii Europejskiej szacuje się na 1,2 miliona.

(2) Kradzieże te pociągają za sobą znaczące szkody sięgające co najmniej 15 miliardów euro rocznie.

(3) Szacuje się, że duża część tych pojazdów - 30-40 % - zostaje skradziona w ramach przestępczości zorganizowanej, a następnie są one poddawane przeróbkom i wywożone do innych państw w obrębie Unii Europejskiej i poza nią.

(4) Poza szkodami materialnymi, jakie powodują kradzieże, wpływają one również bardzo negatywnie na obywatelskie poczucie sprawiedliwości oraz poczucie bezpieczeństwa. Przestępczości związanej z pojazdami mogą towarzyszyć groźne formy przemocy.

(5) W konsekwencji utrudnione jest osiągnięcie celu zawartego w art. 29 Traktatu, polegającego na zapewnieniu obywatelom wysokiego poziomu bezpieczeństwa osobistego w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

(6) Dnia 27 maja 1999 r. Rada przyjęła rezolucję w sprawie zwalczania przestępczości międzynarodowej, obejmując w pełniejszym zakresie wykorzystywane trasy⁽¹⁾.

(7) Przestępczość związana z pojazdami może być również powiązana w skali międzynarodowej z innymi formami przestępczości, takimi jak handel narkotykami, bronią palną i ludźmi.

(8) Zwalczanie przestępczości związanej z pojazdami należy do agencji zajmujących się ściganiem w Państwach Członkowskich Jednakże, wspólne podejście obejmujące - tam gdzie jest to wykonalne i konieczne - współpracę między Państwami Członkowskimi i organami ścigania Państw Członkowskich jest niezbędne i proporcjonalne w celu uwzględnienia transgranicznych aspektów tej formy przestępczości.

(9) Szczególne znaczenie ma współpraca między organami ścigania i organami rejestrującymi pojazdy, tak samo jak przekazywanie informacji odpowiednim stronom.

(10) Współpraca z Europolem ma równie istotne znaczenie z uwagi na to, że Europol może dostarczyć analiz i sprawozdań dotyczących tej kwestii.

(11) Kolegium Policji Europejskiej oferuje siłom policyjnym w Państwach Członkowskich, za pośrednictwem Europejskiej Sieci Kształcenia Policyjnego (EPLN), literaturę fachową w dziedzinie przestępczości dotyczącej pojazdów do celów zdobywania informacji i poszerzania wiedzy fachowej. EPLN zapewnia również możliwość wymiany wiedzy i doświadczenia za pomocą forum dyskusyjnego, które tworzy.

(12) Walka z przestępczością dotyczącą pojazdów zostanie wzmożona poprzez zwiększenie liczby Państw Członkowskich przystępujących do Traktatu dotyczącego Europejskiego Systemu Informacji o Pojazdach i Prawach Jazdy (EUCARIS) z dnia 29 czerwca 2000 r.

(13) Potrzebne będzie podjęcie kilku szczególnych środków dla zapewnienia skutecznego zwalczania przestępczości zorganizowanej mającej wymiar międzynarodowy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji, stosuje się następujące definicje:

1) "pojazd" oznacza każdy pojazd silnikowy lub przyczepę oraz przyczepę kempingową, w rozumieniu przepisów dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen (SIS).

2) "właściwe organy krajowe" oznaczają wszelkie organy krajowe wyznaczone przez Państwa Członkowskie do celów niniejszej decyzji, oraz mogą obejmować, odpowiednio, policję, służby celne, straż graniczną i organy sądownicze.

Artykuł  2

Cel

1. Celem niniejszej decyzji jest osiągnięcie poprawy współpracy w ramach Unii Europejskiej, zmierzającej do zapobieżenia i zwalczania przestępczości transgranicznej związanej z pojazdami.

2. Szczególną uwagę należy zwrócić na związek kradzieży pojazdów i nielegalnego handlu samochodami z formami przestępczości zorganizowanej, takimi jak: handel narkotykami, bronią palną i ludźmi.

Artykuł  3

Współpraca między właściwymi organami krajowymi

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki, zgodnie z prawem krajowym, zmierzające do wzmocnienia wzajemnej współpracy między właściwymi organami krajowymi w celu zwalczania przestępczości transgranicznej związanej z pojazdami, takie jak zawieranie umów o współpracy.

2. Szczególną uwagę należy zwrócić na współpracę dotyczącą kontroli wywozu, z uwzględnieniem odpowiednich kompetencji Państw Członkowskich.

Artykuł  4

Współpraca między właściwymi organami a sektorem prywatnym

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu zorganizowania konsultacji okresowych, odpowiednio, między właściwymi organami krajowymi, zgodnie z prawem krajowym, oraz mogą objąć takimi konsultacjami przedstawicieli sektora prywatnego (takich jak posiadaczy prywatnych rejestrów zaginionych pojazdów, ubezpieczycieli oraz podmioty prowadzące handel samochodami) mając na uwadze koordynację przepływu informacji oraz wzajemną zgodność działań w tym obszarze.

2. Państwa Członkowskie wprowadzają ułatwienia proceduralne, zgodnie z prawem krajowym, służące szybkiemu odesłaniu do kraju pojazdów zwolnionych przez właściwe organy krajowe po ich uprzednim zajęciu.

Artykuł  5

Punkty kontaktowe do spraw przestępczości zorganizowanej związanej z pojazdami

1. Do 30 marca 2005 r., Państwa Członkowskie wyznaczą, w ramach swych organów ścigania, punkt kontaktowy do spraw zwalczania przestępczości transgranicznej związanej z pojazdami.

2. Państwa Członkowskie upoważniają punkty kontaktowe do wymiany doświadczeń, wiedzy fachowej, jak również informacji o charakterze ogólnym i technicznym dotyczących przestępczości związanej z pojazdami na podstawie istniejących obowiązujących przepisów prawa. Wymiana informacji obejmuje metody i najlepsze praktyki zapobiegania przestępczości związanej z pojazdami. Taka wymiana nie obejmuje wymiany danych osobowych.

3. Informacje dotyczące wyznaczonych krajowych punktów kontaktowych, uwzględniające późniejsze zmiany, przekazywane są do Sekretariatu Generalnego Rady w celu ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  6

Zamieszczanie komunikatów o skradzionych pojazdach i świadectwach rejestracji pojazdów

1. Zawsze, gdy zostanie zgłoszona kradzież pojazdu, właściwe organy Państw Członkowskich bezzwłocznie wprowadzają komunikat o skradzionym pojeździe do SIS, zgodnie z prawem krajowym, oraz, tam gdzie to możliwe, do bazy danych skradzionych pojazdów silnikowych Interpolu.

2. Komunikat w sprawie pojazdu znajdujący się w rejestrze poszukiwań jest zgodnie z prawem krajowym wycofywany bezzwłocznie jak tylko ustanie powód jego wydania przez Państwo Członkowskie, które je wydało.

3. W sytuacji, gdy zostanie zgłoszona kradzież świadectwa rejestracji, właściwe organy Państw Członkowskich bezzwłocznie wprowadzają komunikat w tej sprawie do SIS, zgodnie z ustawodawstwem krajowym.

Artykuł  7

Rejestracja

1. Każde Państwo Członkowskie zapewnia, że jego właściwe organy podejmują niezbędne kroki w celu zapobieżenia nadużyciom i kradzieżom dokumentów rejestracyjnych.

2. Organy ścigania informują krajowe organy rejestracji pojazdów o tym, czy pojazd będący w trakcie rejestracji został zgłoszony jako skradziony. Dostęp do baz danych w wyżej wymienionym celu odbywa się z należytym poszanowaniem przepisów prawa wspólnotowego.

Artykuł  8

Zapobieganie nadużyciom w odniesieniu do świadectw rejestracji pojazdów

1. W celu zapobiegania nadużyciom w odniesieniu do świadectw rejestracji pojazdów, każde Państwo Członkowskie zapewnia, zgodnie z prawem krajowym, że jego właściwe organy podejmą niezbędne kroki w celu odzyskania świadectwa rejestracji właściciela lub posiadacza pojazdu, jeżeli pojazd został poważnie uszkodzony w wypadku (całkowita utrata).

2. Świadectwo rejestracji zostaje odzyskane, zgodnie z prawem krajowym, w przypadku, gdy w trakcie kontroli przeprowadzanej przez agencję zajmującą się ściganiem, podejrzewa się, że dokonano naruszenia dotyczącego oznaczeń pojazdu, takich jak numer identyfikacyjny pojazdu.

3. Świadectwa rejestracji zwracane są wyłącznie po przeprowadzeniu badania oraz pozytywnej weryfikacji pojazdu, oraz zgodnie z prawem krajowym.

Artykuł  9

Europol

Każde Państwo Członkowskie zapewni, że jego organy ścigania, w razie konieczności, informują Europol na bieżąco w zakresie jego upoważnienia oraz przydzielonych mu zadań o sprawcach przestępstw dotyczących pojazdów.

Artykuł  10

Promocja wiedzy fachowej i szkoleń

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia, że instytucje krajowe odpowiedzialne za szkolenie odpowiednich organów ścigania promują w swoich programach nauczania, tam gdzie to właściwe, we współpracy z CEPOLEM, specjalistyczne szkolenia w dziedzinie zapobiegania przestępczości związanej z pojazdami oraz jej wykrywania. Takie szkolenia mogą obejmować wkład ze strony Europolu, zgodnie z zakresem jego kompetencji.

Artykuł  11

Posiedzenie punktów kontaktowych i sprawozdanie roczne składane Radzie

Przedstawiciele punktów kontaktowych do spraw przestępczości zorganizowanej związanej z pojazdami odbywają posiedzenia co najmniej raz w roku pod auspicjami Państwa Członkowskiego sprawującego Prezydencję w Radzie. Wzywa się Europol do uczestnictwa w tym posiedzeniu. Prezydencja składa sprawozdanie Radzie na temat postępów dotyczących odpowiedniej praktycznej współpracy między organami ścigania.

Artykuł  12

Ocena

Rada dokonuje oceny wykonania niniejszej decyzji do 30 grudnia 2007 r.

Artykuł  13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja staje się skuteczna od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

W przypadku Państw Członkowskich, w których przepisy dorobku Schengen dotyczące SIS nie są jeszcze skuteczne, zobowiązania wynikające z niniejszej decyzji dotyczące SIS stają się skuteczne od daty, w której przepisy te zaczynają obowiązywać, jak zostało to określone w decyzji Rady przyjętej w tym celu zgodnie z obowiązującymi procedurami.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2004 r.

	W imieniu Rady
	C. VEERMAN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 162 z 9.6.1999, str. 1.