Zrównoważona eksploatacja labraksa (2015/2596(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.316.176

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 sierpnia 2016 r.

Zrównoważona eksploatacja labraksa

P8_TA(2015)0078

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie zrównoważonej eksploatacji labraksa (2015/2596(RSP))

(2016/C 316/20)

(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Rybołówstwa,

- uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że dane naukowe o stanie stad labraksa są niedostateczne, zwłaszcza jeśli chodzi o dostępne dane dotyczące dokładnych granic występowania, ścieżek migracji stad i miejsc rozmnażania się labraksa;

B. mając na uwadze, że Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) zidentyfikowała cztery rodzaje zasobów labraksa: występujące w Morzu Celtyckim/kanale La Manche/Morzu Północnym, w Zatoce Biskajskiej, w wodach na zachód od Półwyspu Iberyjskiego oraz w wodach na zachód od Szkocji/Irlandii;

C. mając na uwadze, że różne badania wykazują, iż stan zasobów labraksa jest niepokojący pomimo uprzednio podjętych przez Komisję środków nadzwyczajnych;

D. mając na uwadze, że ze względu na to, iż śmiertelność jest nadal bardzo wysoka, a labraks jest gatunkiem późno osiągającym dojrzałość i wolno rosnącym, potrzebuje on długiego czasu, by jego populacja powróciła do poprzednich rozmiarów;

E. mając na uwadze, że labraks jest szlachetnym gatunkiem, na który istnieje bardzo duży popyt w branży rybackiej z uwagi na jego wysoką wartość handlową;

F. mając na uwadze, że w połowach labraksa uczestniczy znaczna liczba statków i że połowy te mają bardzo niejednorodny charakter pod względem rozmiarów uczestniczących w nich statków, okresów połowu i stosowanych narzędzi połowowych;

G. mając na uwadze, że dużą rolę odgrywają połowy rekreacyjne i że odpowiadają one za co najmniej jedną czwartą całkowitego połowu tego gatunku;

H. mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa ¹ stanowi, iż stada ryb należy odbudować lub zachować powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu;

I. mając na uwadze, że labraks nie jest gatunkiem podlegającym całkowitemu dopuszczalnemu połowowi;

J. mając na uwadze, że Komisja podjęła środki nadzwyczajne polegające na zakazie połowów labraksa przy użyciu włoków pelagicznych w Morzu Celtyckim, w kanale La Manche, w Morzu Irlandzkim oraz w południowej części Morza Północnego do dnia 30 kwietnia 2015 r.;

K. mając na uwadze, że dotychczasowe krajowe środki zarządzania zasobami są niewystarczające, aby utrzymać liczebność tego gatunku, i nie rozwiązują kwestii dzielenia się zasobami ani kwestii dostępu do nich;

L. mając na uwadze, że eksploatacja labraksa w okresie tarła musi zostać drastycznie ograniczona, gdyż wyraźnie spowalnia odnawianie stada i uniemożliwia jego odbudowę;

M. mając na uwadze, że Irlandia zarezerwowała połowy labraksa dla rybaków rekreacyjnych;

N. mając na uwadze, że Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) zaleca obniżenie śmiertelności połowowej labraksa o ok. 60 %;

O. mając na uwadze, że międzykomitetowa grupa robocza ds. labraksa w ramach swoich prac zaleca podjęcie europejskich środków zarządzania;

P. mając na uwadze, że zrównoważona eksploatacja labraksa wymaga politycznych wyborów, których należy dokonać z udziałem wszystkich zainteresowanych podmiotów;

1. wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeprowadzenia oceny stanu stad labraksa oraz granic jego występowania, migracji gatunku oraz dokładnych miejsc rozmnażania się; wzywa Komisję i państwa członkowskie do skorzystania z europejskiego funduszu gospodarki morskiej i rybołówstwa, który przewiduje znaczne środki finansowe na gromadzenie danych naukowych;

2. podkreśla znaczenie precyzyjnego oszacowania części dotyczącej różnego rodzaju działalności połowowej w odniesieniu do labraksa oraz części dotyczącej udziału połowów rekreacyjnych w całkowitym połowie;

3. uważa, że w celu ochrony tego gatunku potrzebne są środki zarządzania prowadzeniem połowów labraksa na szczeblu europejskim; uważa ponadto, że środki te powinny w dostatecznym stopniu uwzględniać wiedzę naukową i sprzyjać zarządzaniu z bliska i zasadzie regionalizacji;

4. wzywa Komisję do przedstawienia propozycji wieloletniego planu zarządzania labraksem w celu doprowadzenia stanu stada do poziomu powyżej maksymalnego zrównoważonego połowu; podkreśla potrzebę zaangażowania zawodowych i rekreacyjnych rybaków oraz komitetów doradczych w przygotowywanie tego planu zarządzania;

5. przypomina, że wieloletnie plany zarządzania powinny być przygotowywane zgodnie z procedurą współdecyzji;

6. uważa, że dla celów opracowania wieloletniego planu zarządzania dotyczącego labraksa ważne jest dokonanie oceny różnych środków zarządzania dotyczących połowów komercyjnych, a zwłaszcza ustalenia całkowitego dopuszczalnego połowu oraz konieczności podjęcia rozsądnej z naukowego punktu widzenia decyzji o minimalnym rozmiarze i o czasowo-przestrzennych wyłączeniach obszarów z połowów w celu ochrony hodowli oraz innych środków technicznych;

7. zauważa trudności związane z wprowadzeniem maksymalnego dopuszczalnego połowu, a w szczególności problemy z wyliczeniem połowów historycznych, z podziałem kwot na szczeblu krajowym między różnego rodzaju działalność połowową oraz z objęciem połowów rekreacyjnych, lecz z uwagi na absolutną konieczność zajęcia się stanem stad labraksa podkreśla, że trzeba rozważyć taki środek;

8. sądzi, że niezbędne są środki unijne odnoszące się do połowów rekreacyjnych w postaci ograniczeń ilościowych, których forma pozostaje do ustalenia;

9. uważa, że środki dotyczące połowów komercyjnych i rekreacyjnych muszą być ze sobą spójne, aby utrzymać stan zasobów powyżej maksymalnego zrównoważonego połowu zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa;

10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

¹ Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.