Zmiana zalecenia ERRS/2015/2 w sprawie oceny skutków transgranicznych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej (ERRS/2019/1).
Dz.U.UE.C.2019.106.1
Akt jednorazowyZALECENIE EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO
z dnia 15 stycznia 2019 r.
zmieniające zalecenie ERRS/2015/2 w sprawie oceny skutków transgranicznych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej
(2019/C 106/01)
(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2019 r.)
RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 1 , w szczególności art. 3 oraz art. 16-18,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 2 , w szczególności art. 458 ust. 8,
uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 3 , w szczególności art. 18-20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu zapewnienia skutecznych i spójnych krajowych środków polityki makroostrożnościowej istotne jest uzupełnienie obowiązkowej wzajemności wymaganej na podstawie prawa Unii dobrowolną wzajemnością.
(2) Zasady dotyczące dobrowolnej wzajemności w odniesieniu do środków polityki makroostrożnościowej określone w zaleceniu Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2 4 mają zapewniać, aby wszelkie środki polityki makroostrożnościowej oparte na ekspozycji, aktywowane w jednym państwie członkowskim, były odwzajemniane w pozostałych państwach członkowskich.
(3) W dniu 24 czerwca 2016 r., zgodnie z zaleceniem Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2016/4 5 , zalecenie ERRS/2015/2 zostało zmienione w celu zalecenia wzajemności w zakresie bufora ryzyka systemowego w wysokości 1 % stosowanego przez Eesti Pank zgodnie z art. 133 dyrektywy 2013/36/UE 6 w odniesieniu do krajowych ekspozycji wszystkich instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w Estonii.
(4) Następnie, na podstawie zalecenia ERRS/2017/4 7 zalecenie ERRS/2015/2 zostało zmienione w celu zalecenia, aby odpowiedni organ aktywujący, zwracając się do Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) o objęcie wzajemnością, zaproponował maksymalny próg istotności, poniżej którego ekspozycja indywidualnego dostawcy usług finansowych na zidentyfikowane ryzyko makroostrożnościowe w jurysdykcji, w której organ aktywujący stosuje środek polityki makroostrożnościowej, może być uznana za nieistotną. W razie konieczności ERRS może jednak zaproponować inny próg.
(5) W kwietniu 2018 r., zgodnie z art. 133 ust. 10 lit. b) dyrektywy 2013/36/UE, Eesti Pank dokonał oceny bufora ryzyka systemowego i ponownie ustalił wskaźnik bufora ryzyka systemowego mający zastosowanie do krajowych ekspozycji instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w Estonii na poziomie 1 %.
(6) W odpowiedzi na wniosek Eesti Pank skierowany do ERRS Rada Generalna ERRS podjęła decyzję o zaleceniu maksymalnego progu istotności w wysokości 250 mln EUR w odniesieniu do ekspozycji zlokalizowanych w Estonii w celu sterowania stosowaniem zasady de minimis przez państwo członkowskie zapewniające wzajemność w odniesieniu do wzajemności w zakresie bufora ryzyka systemowego w wysokości 1 % ustalonego przez Estonię, którego objęcie wzajemnością zostało zalecone zgodnie z zaleceniem ERRS/2016/4.
(7) Ponadto od dnia 31 grudnia 2018 r. instytucje kredytowe działające na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w Szwecji stosujące metodę rankingów wewnętrznych do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych podlegają, zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) pkt (vi) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, właściwej dla instytucji kredytowych wartości minimalnej ważonej ekspozycją średniej wagi ryzyka na poziomie 25 % stosowanej do portfela detalicznych ekspozycji zabezpieczonych hipotekami na nieruchomościach wobec dłużników będących rezydentami w Szwecji.
(8) Na wniosek Finansinspektionen skierowany do ERRS na mocy art. 458 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz w celu zapobieżenia wystąpieniu negatywnych skutków transgranicznych w postaci przenoszenia działalności i arbitrażu regulacyjnego, które mogłyby wynikać z wdrożenia środka polityki makroostrożnościowej stosowanego w Szwecji zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) pkt (vi) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, Rada Generalna ERRS podjęła decyzję o umieszczeniu tego środka na liście środków polityki makroostrożnościowej, w odniesieniu do których zaleca się zapewnienie wzajemności zgodnie z zaleceniem ERRS/2015/2.
(9) Rada Generalna ERRS podjęła również decyzję o zaleceniu maksymalnego progu istotności w wysokości 5 mld SEK w odniesieniu do ekspozycji zabezpieczonych hipotekami na nieruchomościach wobec dłużników będących rezydentami w Szwecji, aby sterować stosowaniem zasady de minimis przez państwo członkowskie zapewniające wzajemność.
(10) Zalecenie ERRS/2015/2 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione, PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
ZMIANY
W zaleceniu ERRS/2015/2 wprowadza się następujące zmiany:
Francesco MAZZAFERRO
Szef Sekretariatu ERRS,
w imieniu Rady Generalnej ERRS