Rozporządzenie delegowane 2019/826 zmieniające załączniki VIII i IX do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE w odniesieniu do treści kompleksowych ocen potencjału efektywności w zakresie ogrzewania i chłodzenia

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.137.3

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 maja 2019 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/826

z dnia 4 marca 2019 r.

zmieniające załączniki VIII i IX do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE w odniesieniu do treści kompleksowych ocen potencjału efektywności w zakresie ogrzewania i chłodzenia

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej ¹ , w szczególności jej art. 22,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2012/27/UE ustanawia ramy i treść kompleksowych ocen potencjału efektywności w zakresie ogrzewania i chłodzenia przeprowadzanych przez państwa członkowskie.

(2) Art. 22 i art. 23 ust. 2 dyrektywy 2012/27/UE upoważniają Komisję do przyjęcia aktów delegowanych w celu dostosowania wymogów zawartych w załącznikach VIII i IX.

(3) Komisja przeanalizowała pierwszy cykl kompleksowych ocen. Gromadzenie nowych danych, określanie nowych potencjałów i wymiana najlepszych praktyk w zakresie efektywności energetycznej w odniesieniu do ogrzewania i chłodzenia potwierdziły korzyści płynące z kompleksowych ocen i potwierdziły, że Komisja powinna zwrócić się do państw członkowskich z wnioskiem o aktualizację kompleksowych ocen i powiadomienie o nich w ramach drugiego cyklu takich ocen.

(4) Oceny różniły się w zakresie metodologii i treści, tak więc jaśniejsze wymogi, neutralność technologiczną i lepsze powiązanie z polityką uznano za obszary wymagające udoskonalenia. Wymogi dotyczące treści kompleksowych ocen należy zaktualizować przed rozpoczęciem drugiego cyklu w celu zwiększenia przydatności zgromadzonych informacji dla państw członkowskich i Komisji, uproszczenia żądanych informacji oraz lepszego powiązania z innymi przepisami unii energetycznej, a mianowicie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 ²  w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu oraz z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/844 ³  zmieniającą dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej, dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2002 ⁴  zmieniającą dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej, a także dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 ⁵  w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.

(5) Dane pochodzące z wniosków o zezwolenia stanowią dla państw członkowskich właściwe narzędzie identyfikacji planowanych punktów zaopatrzenia w energię cieplną i chłodniczą oraz instalacji przesyłowych systemu ciepłowniczego.

(6) Na wspólnym posiedzeniu konsultacyjnym w dniu 25 października 2018 r. przeprowadzono konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami na temat przebiegu kompleksowych ocen i projektu dokumentu roboczego zaktualizowanego załącznika VIII.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu zostały omówione przez ekspertów państw członkowskich zgodnie z art. 22 dyrektywy (UE) 2018/2002.

(8) Należy zatem dostosować załącznik VIII i część 1 załącznika IX do dyrektywy 2012/27/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Potencjał efektywności w zakresie ogrzewania i chłodzenia

1. Załącznik VIII do dyrektywy 2012/27/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W załączniku IX do dyrektywy 2012/27/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 marca 2019 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Zmiana załącznika VIII

Załącznik VIII do dyrektywy 2012/27/UE otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK VIII

Potencjał efektywności w zakresie ogrzewania i chłodzenia

Kompleksowa ocena krajowego potencjału w zakresie ogrzewania i chłodzenia, o której mowa w art. 14 ust. 1, zawiera i opiera się na następujących elementach:

Część I

PRZEGLĄD OGRZEWANIA I CHŁODZENIA

1. Zapotrzebowanie na ogrzewanie i chłodzenie pod względem szacowanej energii użytecznej ⁶ oraz ilościowe określenie zużycia energii końcowej w GWh rocznie ⁷ w podziale na sektory:

a) budynków mieszkalnych;

b) usług;

c) przemysłu;

d) jakikolwiek inny sektor, który indywidualnie zużywa ponad 5 % całkowitego krajowego zapotrzebowania na użytkowe ciepło i chłód.

2. Określenie, a w przypadku pkt 2 lit. a) ppkt (i) określenie lub oszacowanie, bieżącego zaopatrzenia w energię cieplną i chłodniczą:

a) według technologii, w GWh rocznie ⁸ , w ramach sektorów, o których mowa w pkt 1, rozróżniając w miarę możliwości pomiędzy energią pochodzącą z paliw kopalnianych i źródeł odnawialnych:

(i) wytwarzaną na miejscu w obiektach mieszkalnych i usługowych przy zastosowaniu:

- ciepłowni,

- wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii elektrycznej,

- pompy ciepła,

- innych technologii i źródeł wytwarzania energii na miejscu;

(ii) wytwarzaną na miejscu w obiektach niebędących obiektami usługowymi i mieszkalnymi przy zastosowaniu:

- ciepłowni,

- wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii elektrycznej,

- pompy ciepła,

- innych technologii i źródeł wytwarzania energii na miejscu;

(iii) dostarczaną z zewnątrz przy zastosowaniu:

- wysokosprawnej kogeneracji ciepła i energii elektrycznej,

- ciepła odpadowego,

- innych technologii i źródeł dostarczania energii z zewnątrz;

b) wskazanie instalacji wytwarzających ciepło odpadowe lub chłód odpadowy oraz ich potencjał w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną i chłodniczą, w GWh rocznie:

(i) instalacji elektrociepłowniczych, które mogą zaopatrywać w ciepło odpadowe lub mogą być zmodernizowane w celu zaopatrywania w takie ciepło, o całkowitej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 50 MW;

(ii) instalacji wykorzystujących kogenerację energii cieplnej i mocy przy zastosowaniu technologii, o których mowa w załączniku I część II, o całkowitej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 20 MW;

(iii) spalarni odpadów;

(iv) instalacji energii odnawialnej o całkowitej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 20 MW, innych niż instalacje określone w pkt 2 lit. b) ppkt (i) i (ii), generujących ogrzewanie lub chłodzenie z wykorzystaniem energii ze źródeł odnawialnych;

(v) instalacji przemysłowych o całkowitej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 20 MW, które mogą zapewniać ciepło odpadowe;

c) udział energii ze źródeł odnawialnych oraz ciepła lub chłodu odpadowego w końcowym zużyciu energii przez sektor systemów ciepłowniczych i chłodniczych ⁹ w ciągu ostatnich pięciu lat, zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/2001.

3. Mapa całego terytorium kraju z zaznaczeniem (przy zapewnieniu ochrony wrażliwych informacji handlowych):

a) obszarów zapotrzebowania na ogrzewanie i chłodzenie w następstwie analizy określonej w pkt 1, przy zastosowaniu spójnych kryteriów w celu koncentrowania się na obszarach o dużej gęstości zapotrzebowania na energię w gminach i aglomeracjach miejskich;

b) istniejących punktów zaopatrzenia w energię cieplną i chłodniczą, wskazanych na podstawie pkt 2 lit. b) oraz instalacji przesyłowych systemu ciepłowniczego;

c) planowanych punktów zaopatrzenia w energię cieplną i chłodniczą, typu opisanego w pkt 2 lit. b) oraz instalacji przesyłowych systemu ciepłowniczego;

4. Prognozy tendencji zapotrzebowania na ogrzewanie i chłodzenie w celu zobrazowania perspektywy na kolejne 30 lat, w GWh, z uwzględnieniem w szczególności prognoz na najbliższe 10 lat, zmiany zapotrzebowania w budynkach i różnych sektorach przemysłu oraz wpływu polityki i strategii związanych z zarządzaniem zapotrzebowaniem, takich jak długoterminowe strategie renowacji budynków zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/844.

Część II

CELE, STRATEGIE I ŚRODKI Z ZAKRESU POLITYKI

5. Planowany wkład państwa członkowskiego w realizację jego krajowych założeń, celów i wkładów w odniesieniu do pięciu wymiarów unii energetycznej, jak określono w art. 3 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1999, osiągnięty poprzez efektywność w zakresie ogrzewania i chłodzenia, w szczególności w odniesieniu do art. 4 lit. b) pkt 1-4 oraz art. 15 ust. 4) lit. b), ze wskazaniem, który z tych elementów został dodany w stosunku do ich krajowych planów w zakresie energii i klimatu.

6. Ogólny przegląd istniejących strategii i środków opisanych w najnowszym sprawozdaniu przedłożonym zgodnie z art. 3, 20, 21 i art. 27 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/1999.

Część III

ANALIZA POTENCJAŁU GOSPODARCZEGO W ZAKRESIE EFEKTYWNOŚCI W ZAKRESIE OGRZEWANIA I CHŁODZENIA

7. Analizę potencjału gospodarczego ¹⁰ różnych technologii w zakresie ogrzewania i chłodzenia należy przeprowadzić w odniesieniu do całego terytorium kraju z wykorzystaniem analizy kosztów i korzyści, o której mowa w art. 14 ust. 3, i określić alternatywne scenariusze bardziej efektywnych i odnawialnych technologii grzewczych i chłodniczych, rozróżniając w stosownych przypadkach pomiędzy energią pochodzącą z paliw kopalnianych i źródeł odnawialnych.

Należy wziąć pod uwagę następujące technologie:

a) przemysłowe ciepło i chłód odpadowy;

b) spalanie odpadów;

c) wysokosprawna kogeneracja;

d) odnawialne źródła energii (takie jak energia geotermalna, słoneczna i biomasa) inne niż źródła wykorzystywane w procesie wysokosprawnej kogeneracji;

e) pompy ciepła;

f) ograniczanie strat ciepła i chłodu z istniejących sieci systemu ciepłowniczego i chłodniczego.

8. Analiza potencjału gospodarczego obejmuje następujące etapy i kwestie:

a) Kwestie:

(i) analiza kosztów i korzyści do celów art. 14 ust. 3 obejmuje analizę ekonomiczną uwzględniającą czynniki społecznoekonomiczne i środowiskowe ¹¹ oraz analizę finansową przeprowadzaną w celu oceny projektów z punktu widzenia inwestorów. Zarówno analizy ekonomiczne, jak i finansowe wykorzystują wartość bieżącą netto jako kryterium oceny;

(ii) scenariusz odniesienia powinien służyć jako punkt odniesienia i uwzględniać strategie realizowane w czasie opracowywania takiej kompleksowej oceny ¹² oraz powinien być powiązany z danymi zgromadzonymi na podstawie części I i części II pkt 6 niniejszego załącznika;

(iii) scenariusze alternatywne do scenariusza odniesienia uwzględniają cele rozporządzenia (UE) 2018/1999 w zakresie efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych. Każdy scenariusz przedstawia następujące elementy w porównaniu ze scenariuszem odniesienia:

- potencjał gospodarczy ocenianych technologii z wykorzystaniem wartości bieżącej netto jako kryterium,

- ograniczenie emisji gazów cieplarnianych,

- oszczędnością energii pierwotnej w GWh rocznie,

- wpływ na udział energii ze źródeł odnawialnych w krajowym koszyku energetycznym.

Scenariusze, które nie są możliwe do realizacji ze względów technicznych, finansowych czy z powodu przepisów krajowych, można wykluczyć na wczesnym etapie analizy kosztów i korzyści, pod warunkiem że jest to uzasadnione na podstawie wnikliwych, jawnych i dobrze udokumentowanych analiz.

w analizowanych scenariuszach ocena i podejmowane decyzje powinny uwzględnić koszty i oszczędność energii wynikające ze zwiększonej elastyczności zaopatrzenia w energię i ze sprawniejszego funkcjonowania sieci elektroenergetycznych, w tym koszty, których udało się uniknąć, a także oszczędności związane z obniżonymi inwestycjami w infrastrukturę.

b) Koszty i korzyści:

Koszty i korzyści, o których mowa w pkt 8 lit. a), powinny obejmować przynajmniej następujące koszty i korzyści:

(i) Korzyści:

- wartość wytworzonego dobra dla odbiorcy (energia cieplna, chłód i energia elektryczna),

- korzyści zewnętrzne, takie jak korzyści środowiskowe, korzyści pod względem emisji gazów cieplarnianych oraz korzyści w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, w możliwie szerokim zakresie,

- skutki dla rynku pracy, bezpieczeństwo energetyczne i konkurencyjność, w możliwie szerokim zakresie.

(ii) Koszty:

- koszty kapitałowe rzeczowych aktywów trwałych,

- koszty kapitałowe powiązanych sieci energetycznych,

- zmienne i stałe koszty operacyjne,

- koszty energii,

- koszty środowiskowe, zdrowotne oraz koszty w zakresie bezpieczeństwa, w możliwie szerokim zakresie,

- koszty związane z rynkiem pracy, bezpieczeństwo energetyczne i konkurencyjność, w możliwie szerokim zakresie.

c) Scenariusze istotne w odniesieniu do scenariusza odniesienia:

Należy uwzględnić wszystkie istotne scenariusze w odniesieniu do scenariusza odniesienia, w tym rolę efektywnego indywidualnego ogrzewania i chłodzenia.

(i) analiza kosztów i korzyści może obejmować ocenę projektu lub grupy projektów w przypadku oceny o szerszym zakresie, tj. lokalnym, regionalnym lub krajowym, w celu ustalenia najbardziej opłacalnego i korzystnego rozwiązania ciepłowniczego lub chłodniczego na tle scenariusza odniesienia dla danego obszaru geograficznego na potrzeby planowania;

(ii) państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wykonanie analiz kosztów i korzyści na podstawie art. 14. Zapewniają one szczegółowe metody i założenia, zgodnie z niniejszym załącznikiem, oraz ustalają i podają do publicznej wiadomości procedury analizy ekonomicznej.

d) Granice i zintegrowane podejście:

(i) granica geograficzna obejmuje odpowiedni, dobrze określony obszar geograficzny;

(ii) analiza kosztów i korzyści uwzględnia wszystkie odnośne scentralizowane lub zdecentralizowane zasoby dostępne po stronie zaopatrzenia w obrębie granicy systemowej i geograficznej, w tym technologie uwzględnione w części III pkt 7 niniejszego załącznika, oraz tendencje w zakresie zapotrzebowania na ogrzewanie i chłodzenie i jego charakterystykę.

e) Założenia:

(i) na potrzeby analiz kosztów i korzyści państwa członkowskie przedstawiają założenia dotyczące cen dla głównych czynników wejściowych i wyjściowych oraz stopy dyskonta;

(ii) stopa dyskonta zastosowana w analizie ekonomicznej do obliczenia wartości bieżącej netto dobierana jest zgodnie z wytycznymi europejskimi lub krajowymi;

(iii) państwa członkowskie wykorzystują krajowe, europejskie lub międzynarodowe prognozy rozwoju cen energii stosownie do potrzeb w kontekście krajowym i/lub regionalno-lokalnym;

(iv) ceny stosowane w analizie ekonomicznej odzwierciedlają koszty i korzyści społeczno-gospodarcze. Koszty zewnętrzne, takie jak skutki środowiskowe i zdrowotne, należy uwzględnić w możliwie szerokim zakresie, tj. w przypadku gdy istnieje cena rynkowa lub gdy są one już zawarte w europejskich lub krajowych przepisach.

f) Analiza wrażliwości:

(i) analizę wrażliwości uwzględnia się w celu oceny kosztów i korzyści projektu lub grupy projektów w oparciu o zmienne czynniki mające istotny wpływ na wynik obliczeń, takie jak różne ceny energii, poziomy zapotrzebowania, stopy dyskonta i inne.

Część IV

POTENCJALNE NOWE STRATEGIE I ŚRODKI Z ZAKRESU POLITYKI

9. Przegląd ustawodawczych i nieustawodawczych środków z zakresu polityki ¹³ w celu wykorzystania potencjału gospodarczego określonego zgodnie z pkt 7 i 8, wraz z przewidzianymi:

a) ograniczeniem emisji gazów cieplarnianych;

b) oszczędnością energii pierwotnej w GWh rocznie;

c) wpływem na udział wysokosprawnej kogeneracji;

d) wpływem na udział energii ze źródeł odnawialnych w krajowym koszyku energetycznym oraz w sektorze ogrzewania i chłodzenia;

e) powiązaniem z krajowym programowaniem finansowym i oszczędnością kosztów dla budżetu publicznego i uczestników rynku;

f) szacowanymi środkami wsparcia publicznego, o ile takie istnieją, z ich rocznym budżetem i wskazaniem potencjalnego elementu pomocy.".

ZAŁĄCZNIK  II

Zmiana załącznika IX do dyrektywy 2012/27/UE

W załączniku IX do dyrektywy 2012/27/UE skreśla się część 1.

¹ Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1.

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).

³ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/844 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 75).

⁴ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2002 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 210).

⁵ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82).

⁶ Ilość energii cieplnej potrzebnej do zaspokojenia zapotrzebowania na ogrzewanie i chłodzenie użytkowników końcowych.

⁷ Należy wykorzystać najnowsze dostępne dane.

⁸ Należy wykorzystać najnowsze dostępne dane.

⁹ Wskazanie »chłodzenia wykorzystującego energię ze źródeł odnawialnych«, po ustaleniu metody obliczania ilości energii ze źródeł odnawialnych wykorzystywanej do chłodzenia oraz systemów chłodzenia zgodnie z art. 35 dyrektywy (UE) 2018/2001, powinno zostać przeprowadzone zgodnie z tą dyrektywą. Do tego czasu należy je przeprowadzać zgodnie z właściwą metodologią krajową.

¹⁰ Analiza potencjału ekonomicznego powinna wskazać ilość energii (w GWh), którą można wygenerować rocznie w ramach każdej analizowanej technologii. Należy również wziąć pod uwagę ograniczenia i wzajemne powiązania w ramach systemu energetycznego. Podczas analizy można również korzystać z modeli zakładających eksploatację charakterystyczną dla powszechnie stosowanych rodzajów technologii lub systemów.

¹¹ W tym ocenę, o której mowa w art. 15 ust. 7 dyrektywy (UE) 2018/2001.

¹² W scenariuszu odniesienia uwzględnia się strategie polityczne przyjęte przed końcem roku poprzedzającego rok, do końca którego należy przedstawić kompleksową ocenę. Oznacza to, że strategii politycznych przyjętych w ciągu roku poprzedzającego ostateczny termin przedstawienia kompleksowej oceny nie należy brać pod uwagę.

¹³ Przegląd powinien obejmować środki i programy finansowania, które mogą zostać przyjęte w czasie przeprowadzania kompleksowej oceny, nie przesądzające kwestii oddzielnego powiadomienia o systemach wsparcia publicznego do celów oceny pomocy państwa.