Rozporządzenie 866/2014 zmieniające załączniki III, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych
Dz.U.UE.L.2014.238.3
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 866/2014
z dnia 8 sierpnia 2014 r.
zmieniające załączniki III, V i VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych 1 , w szczególności jego art. 31 ust. 2,
(1) Substancje oznaczone jako bromek i chlorek alkilo (C12-22) trimetylo-amoniowy podlegają regulacji jako środki konserwujące w ramach pozycji 44 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 o maksymalnym stężeniu wynoszącym 0,1 %.
(2) Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów ("SCCNPF"), zastąpiony przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów ("SCCS") zgodnie z decyzją Komisji 2008/721/WE 2 , ocenił w latach 2005, 2007 i 2009 bezpieczeństwo stosowania chlorku alkilo (C16, C18, C22) trimetylo-amoniowego (cetrimonium chloride, steartrimonium chloride oraz behentrimonium chloride) w przypadku zastosowań innych niż jako środek konserwujący.
(3) W opinii z dnia 8 grudnia 2009 r. 3 SCCS stwierdził, że, pomijając fakt, że postaci użytkowe pochodnych czwartorzędowych związków amoniowych mogą wywoływać podrażnienie skóry, zwłaszcza w przypadku używania kombinacji przedmiotowych związków, stosowanie cetrimonium chloride, steartrimonium chloride oraz behentrimonium chloride nie stwarza zagrożenia dla zdrowia konsumentów w stężeniach poniżej pewnych ograniczeń, które wyraźnie określono w opinii SCCS.
(4) Komisja jest zdania, że choć należy zezwolić na stosowanie kombinacji wspomnianych powyżej pochodnych czwartorzędowych związków amoniowych w wyższych stężeniach do innych celów niż jako środki konserwujące, to w celu uwzględnienia ich potencjalnego działania drażniącego na skórę suma tych substancji powinna być ograniczona do maksymalnego stężenia wskazanego przez SCCS dla poszczególnych substancji.
(5) Maksymalne stężenia uznane przez SCCS za bezpieczne dla niespłukiwanych kremów do twarzy powinny mieć zastosowanie do wszystkich niespłukiwanych środków do twarzy, ponieważ nie ma powodu, aby ograniczać pozwolenie na stosowanie tych substancji wyłącznie w niespłukiwanych kremach do twarzy.
(6) Należy zatem dodać nowe pozycje w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, aby uwzględnić powyższe wnioski, a pozycja 44 w załączniku V powinna zawierać odesłania do nowych pozycji w załączniku III, tak aby dostosować te załączniki do postępu naukowego i technicznego.
(7) SCCS ocenił bezpieczeństwo mieszaniny citric acid (oraz) silver citrate. W opinii z dnia 13 października 2009 r. 4 Komitet stwierdził na podstawie przedłożonych danych, że stosowanie tej mieszaniny jako środka konserwującego w produktach kosmetycznych w stężeniu nieprzekraczającym 0,2 % (co odpowiada stężeniu srebra 0,0024 %), nie stanowi zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Komitet sprecyzował, że powyższa substancja nie stanowi zagrożenia, jeżeli stosowana jest w tym samym maksymalnym stężeniu jako środek konserwujący lub substancja czynna w dezodorantach i antyperspirantach. Jej użycie w produktach do jamy ustnej i produktach do oczu zostało jednak wyraźnie wyłączone z uwagi na to, że oceniono jedynie narażenie przez skórę.
(8) Należy dodać nową pozycję w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, aby odzwierciedlić powyższe wnioski oraz dostosować załącznik do postępu naukowego i technicznego.
(9) SCCS dokonał oceny tris-biphenyl triazine, która jest substancją promieniochronną i nanomateriałem. W opinii z dnia 20 września 2011 r. 5 Komitet stwierdził, że narażenie przez skórę w przypadku postaci użytkowych zawierających tris-biphenyl triazine o średniej wielkości cząstek (mediana pierwotnych cząstek) 81 nm powoduje niską absorpcję tej substancji. Również przy narażeniu drogą pokarmową poziom absorpcji tris-biphenyl triazine jest niski. Nie obserwuje się działania ogólnoustrojowego po narażeniu drogą pokarmową ani przez skórę do 500 mg/kg masy ciała/dzień. Analiza danych przeprowadzona przez SCCS prowadzi do wniosku, że stosowanie 10 % tris-biphenyl triazine, w tym jako nanomateriałów, jako substancji promieniochronnej w produktach kosmetycznych można uznać za bezpieczne, o ile substancja jest nakładana na skórę.
(10) Jednakże SCCS uściślił, że w momencie dokonywania oceny ryzyka było zbyt wiele wątpliwości, aby móc zadecydować o bezpiecznym stosowaniu tris-biphenyl triazine w stężeniu 10 % w aerozolu, z powodu obaw dotyczących potencjalnego narażenia przez drogi oddechowe. Dlatego też SCCS stwierdził, że nie zaleca się stosowania produktów w aerozolu zawierających tris-biphenyl triazine, zanim nie zostaną przedstawione dodatkowe informacje na temat bezpieczeństwa w przypadku wielokrotnego wdychania.
(11) W świetle opinii SCCS oraz biorąc pod uwagę, że wykorzystanie nanomateriałów może zwiększyć efektywność substancji promieniochronnych, należy zmienić załącznik VI do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 w celu dostosowania go do postępu naukowego i technicznego.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 8 sierpnia 2014 r.
| W imieniu Komisji | |
| José Manuel BARROSO | |
| Przewodniczący |