Rozporządzenie 156/2012 zmieniające załączniki I–IV do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2012.50.3

Akt jednorazowy
Wersja od: 23 lutego 2012 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 156/2012
z dnia 22 lutego 2012 r.
zmieniające załączniki I-IV do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych(1), w szczególności jego art. 74 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 44/2001 zawiera wykaz krajowych przepisów jurysdykcyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 2 rozporządzenia. Załącznik II zawiera wykaz sądów lub innych właściwych organów w państwach członkowskich uprawnionych do zajmowania się wnioskami o stwierdzenie wykonalności. Załącznik III zawiera wykaz sądów, do których można wnieść środki zaskarżenia od orzeczenia rozstrzygającego w zakresie stwierdzenia wykonalności, natomiast załącznik IV zawiera wyliczenie ostatecznych procedur zaskarżenia takich orzeczeń.

(2) Załączniki I, II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 zostały wielokrotnie zmienione, ostatnio rozporządzeniem Komisji (UE) nr 416/2010(2), w celu aktualizacji krajowych przepisów jurysdykcyjnych, wykazów sądów lub właściwych organów.

(3) Państwa członkowskie zgłosiły Komisji dodatkowe zmiany w wykazach zamieszczonych w załącznikach I, II i IV. Ponadto należy usunąć wpisy dotyczące Islandii z załączników III i IV, ponieważ nie jest ona państwem członkowskim. Dlatego zasadna jest publikacja ujednoliconych wersji wykazów zawartych w tych załącznikach.

(4) Zgodnie z art. 2 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych(3), rozporządzenie to powinno - na mocy prawa międzynarodowego - mieć zastosowanie do stosunków między Unią Europejską a Danią.

(5) Zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. g)-j) Umowy, wpisy odnoszące się do Danii należy zamieścić w załącznikach I-IV.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Załączniki od I do IV do rozporządzenia (WE) nr 44/2001 zostają zastąpione tekstem załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w 20. dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2012 r.

W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
______

(1) Dz.U. L 12 z 16.1.2001, s. 1.

(2) Dz.U. L 119 z 13.5.2010, s. 7.

(3) Dz.U. L 299 z 16.11.2005, s. 62.

ZAŁĄCZNIK

"ZAŁĄCZNIK I

Przepisy jurysdykcyjne, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 2

- w Belgii: art. 5-14 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. o prawie prywatnym międzynarodowym,

- w Bułgarii: art. 4 ust. 1 pkt 2 kodeksu prawa prywatnego międzynarodowego,

- w Republice Czeskiej: art. 86 ustawy nr 99/1963 Coll. - kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní rád), z późniejszymi zmianami,

- w Danii: art. 246 ust. 2 i 3 ustawy o wymiarze sprawiedliwości (lov om rettens pleje),

- w Niemczech: art. 23 kodeksu postępowania cywilnego (Zivilprozeßordnung),

- w Estonii: art. 86 kodeksu postępowania cywilnego (tsiviilkohtumenetluse seadustik),

- w Grecji: art. 40 kodeksu postępowania cywilnego (Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας),

- we Francji: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil),

- w Irlandii: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Irlandii,

- we Włoszech: art. 3 i 4 ustawy 218 z dnia 31 maja 1995 r.,

- na Cyprze: art. 21 ust. 2 ustawy nr 14 o sądach z 1960 r., z późniejszymi zmianami,

- na Łotwie: art. 27 i art. 28 ust. 3, 5, 6 i 9 ustawy o postępowaniu cywilnym (Civilprocesa likums),

- na Litwie: art. 31 kodeksu postępowania cywilnego (Civilinio proceso kodeksas),

- w Luksemburgu: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil),

- na Węgrzech: art. 57 dekretu z mocą ustawy nr 13 z 1979 r. w sprawie prawa prywatnego międzynarodowego (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet),

- na Malcie: art. 742, 743 i 744 kodeksu organizacji i procedury cywilnej - rozdział 12 (Kodići ta' Organizzazzjoni u Proċedura dvili - Kap. 12) oraz art. 549 kodeksu handlowego - rozdział 13 (Kodići tal-kummerć - Kap. 13),

- w Austrii: art. 99 ustawy o właściwości sądów (Jurisdiktionsnorm),

- w Polsce: art. 1103 ust. 4 Kodeksu postępowania cywilnego,

- w Portugalii: art. 65 ust. 1 lit. b kodeksu postępowania cywilnego (Código de Processo Civil), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca siedziby oddziału, agencji lub innego zakładu (jeżeli siedziba ta znajduje się w Portugalii), w przypadku gdy stroną pozwaną jest administracja centralna (jeżeli ma ona siedzibę w innym państwie) oraz art. 10 kodeksu postępowania w sprawach pracowniczych (Código de Processo do Trabalho), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca, w którym powód ma miejsce zamieszkania, w postępowaniach dotyczących indywidualnych umów o pracę wszczętych przez pracownika przeciwko pracodawcy,

- w Rumunii: art. 148-157 ustawy nr 105/1992 w sprawie stosunków w zakresie prawa prywatnego międzynarodowego,

- w Słowenii: art. 48 ust. 2 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 47 ust. 2 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku) i art. 58 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 59 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku),

- na Słowacji: art. 37-37e ustawy nr 97/1963 o prawie prywatnym międzynarodowym i odnośne przepisy proceduralne,

- w Finlandii: art. 18 ust. 1 akapit pierwszy i drugi w rozdziale 10 kodeksu postępowania sądowego (oikeudenkäymis-kaari/rättegångsbalken),

- w Szwecji: pierwsze zdanie akapitu pierwszego w § 3 rozdziału 10 Kodeksu postępowania sądowego (rättegångs-balken);

- w Zjednoczonym Królestwie: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie:

a) doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Zjednoczonym Królestwie; lub

b) istnienia w Zjednoczonym Królestwie majątku należącego do pozwanego; lub

c) zajęcia przez powoda majątku w Zjednoczonym Królestwie.

ZAŁĄCZNIK II

Wnioski, o których mowa w art. 39, należy składać do następujących sądów lub innych właściwych organów:

- w Belgii - tribunal de première instance lub rechtbank van eerste aanleg lub erstinstanzliches Gericht,

- w Bułgarii - окръжния съд,

- w Republice Czeskiej - okresní soud lub soudní exekutor,

- w Danii - byret,

- w Niemczech:

a) przewodniczący izby w Landgericht;

b) notariusz w procedurze dotyczącej stwierdzenia wykonalności dokumentu urzędowego,

- w Estonii - maakohus (sąd okręgowy),

- w Grecji - Μονομελές Πρωτοδικείο,

- w Hiszpanii - Juzgado de Primera Instancia,

- we Francji:

a) greffier en chef du tribunal de grande instance;

b) président de la chambre départementale des notaires w przypadku wniosku o stwierdzenie wykonalności notarialnego dokumentu urzędowego,

- w Irlandii - High Court,

- we Włoszech - corte d'appello,

- na Cyprze - Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο,

- na Łotwie - rajona (pilsētas) tiesa,

- na Litwie - Lietuvos apeliacinis teismas,

- w Luksemburgu - prezes tribunal d'arrondissement,

- na Węgrzech - megyei bíróság székhelyén működő helyi bíróság, a w Budapeszcie - Budai Központi Kerületi Bíróság,

- na Malcie - Prim' Awla tal-Qorti Ćivili lub Qorti tal-Maġistrati ta' Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha lub -w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Reġistratur tal-Qorti, po przekazaniu przez Ministru responsabbli għall-Ġustizzja,

- w Niderlandach - voorzieningenrechter van de rechtbank,

- w Austrii - Bezirksgericht,

- w Polsce - sąd okręgowy,

- w Portugalii - Tribunal de Comarca,

- w Rumunii - Tribunal,

- w Słowenii - okrožno sodišče,

- na Słowacji - okresný súd,

- w Finlandii - käräjäoikeus/tingsrätt,

- w Szwecji - Svea hovrätt,

- w Zjednoczonym Królestwie:

a) w Anglii i Walii - High Court of Justice lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates' Court, po przekazaniu przez Secretary of State;

b) w Szkocji - Court of Session lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Sheriff Court, po przekazaniu przez Scottish Ministers;

c) w Irlandii Północnej - High Court of Justice lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates Court po przekazaniu przez Department of Justice;

d) w Gibraltarze - Supreme Court of Gibraltar lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates Court, po przekazaniu przez Attorney General of Gibraltar.

ZAŁĄCZNIK III

Środki zaskarżenia, o których mowa w art. 43 ust. 2, wnosi się do następujących sądów państw członkowskich:

- w Belgii:

a) w przypadku środka zaskarżenia wnoszonego przez pozwanego - tribunal de première instance lub rechtbank van eerste aanleg lub erstinstanzliche Gericht;

b) w przypadku środka zaskarżenia wnoszonego przez wnioskodawcę Cour d'appel lub hof van beroep,

- w Bułgarii - Апелативен съд - София,

- w Republice Czeskiej - sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego,

- w Danii - landsret,

- w Niemczech - Oberlandesgericht;

- w Estonii - ringkonnakohus,

- w Grecji - Eęczdo,

- w Hiszpanii Juzgado de Primera Instancia, który wydał zaskarżone orzeczenie - środek zaskarżenia rozstrzyga Audiencia Provincial,

- we Francji:

a) cour d'appel w przypadku orzeczeń zatwierdzających wniosek;

b) prezes tribunal de grande instance w przypadku orzeczeń odrzucających wniosek,

- w Irlandii - High Court,

- we Włoszech - corte d'appello,

- na Cyprze - Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο,

- na Łotwie - Apgabaltiesa za pośrednictwem rajona (pilsētas) tiesa,

- na Litwie - Lietuvos apeliacinis teismas,

- w Luksemburgu - Cour supérieure de Justice jako instancja odwoławcza w sprawach cywilnych,

- na Węgrzech - miejscowy sąd pierwszej instancji przy siedzibie sądu okręgowego (w Budapeszcie, przy centralnym sądzie rejonowym w Budzie); środek zaskarżenia rozpatruje sąd okręgowy (w Budapeszcie sąd miasta stołecznego),

- na Malcie - Qorti ta' l-Appell zgodnie z procedurą odwoławczą ustanowioną w Kodići ta' Organizzazzjoni u Proċedura dvili - Kap. 12 lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - dtazzjoni przed Prim' Awla tal-Qorti ivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta' Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha',

- w Niderlandach - rechtbank,

- w Austrii - Landesgericht za pośrednictwem Bezirksgericht,

- w Polsce - sąd apelacyjny za pośrednictwem sądu okręgowego,

- w Portugalii sądem właściwym jest Tribunal da Relação. Środek zaskarżenia wnoszony jest zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi, w formie odwołania wniesionego do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie,

- w Rumunii - Curte de Apel,

- w Słowenii - okrožno sodišče,

- na Słowacji - sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego, którego orzeczenie zostało zaskarżone,

- w Finlandii - hovioikeus/hovrätt,

- w Szwecji - Svea hovrätt,

- w Zjednoczonym Królestwie:

a) w Anglii i Walii - High Court of Justice lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates Court;

b) w Szkocji - Court of Session lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Sheriff Court;

c) w Irlandii Północnej - High Court of Justice lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates Court;

d) w Gibraltarze - Supreme Court of Gibraltar lub - w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Magistrates' Court.

ZAŁĄCZNIK IV

Na mocy art. 44 mogą być wniesione następujące środki zaskarżenia:

- w Belgii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoszech, Luksemburgu i w Niderlandach - skarga kasacyjna,

- w Bułgarii - обжалване пред Върховния касационен съд,

- w Republice Czeskiej - dovolání oraz žaloba pro zmatećnost,

- w Danii - środek zaskarżenia wnoszony do Højesteret, za zgodą Procesbevillingsnævnet,

- w Niemczech - Rechtsbeschwerde,

- w Estonii - kassatsioonkaebus,

- w Irlandii - środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych do Supreme Court,

- na Cyprze - środek zaskarżenia wnoszony do Sądu Najwyższego,

- na Łotwie - środek zaskarżenia wnoszony do Augstākās tiesas Senāts za pośrednictwem Apgabaltiesa,

- na Litwie - skarga kasacyjna wnoszona do Lietuvos Aukšćiausiasis Teismas,

- na Węgrzech - felülvizsgálati kérelem,

- na Malcie - nie przysługuje środek zaskarżenia do innego sądu; w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne - Qorti ta' l-Appell zgodnie z procedurą odwoławczą ustanowioną w kodići ta' Organizzazzjoni u Procedura dvili - Kap. 12,

- w Austrii - Revisionsrekurs,

- w Polsce - skarga kasacyjna,

- w Portugalii - środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych,

- w Rumunii - contestatie in anulare lub revizuire,

- w Słowenii - środek zaskarżenia wnoszony do Vrhovno sodišce Republike Slovenije,

- na Słowacji - dovolanie,

- w Finlandii - środek zaskarżenia do korkein oikeus/högsta domstolen,

- w Szwecji - środek zaskarżenia wnoszony do Högsta domstolen,

- w Zjednoczonym Królestwie - jednorazowy kolejny środek zaskarżenia ograniczony do kwestii prawnych."

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.