Rozporządzenie wykonawcze 2017/384 zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wzorów świadectw weterynaryjnych BOV-X, OVI-X, OVI-Y i RUM oraz wykazów krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych zwierząt kopytnych i świeżego mięsa

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.59.3

Akt jednorazowy
Wersja od: 7 marca 2017 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/384
z dnia 2 marca 2017 r.
zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wzorów świadectw weterynaryjnych BOV-X, OVI-X, OVI-Y i RUM oraz wykazów krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych zwierząt kopytnych i świeżego mięsa
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi 1 , w szczególności jej art. 8 pkt 1 i 4 oraz art. 9 ust. 4 lit. c),

uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG 2 , w szczególności jej art. 6 ust. 1, art. 7 lit. e) oraz art. 13 ust. 1 lit. e),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2010 3  ustanawia się między innymi wymagania dotyczące świadectw weterynaryjnych do celów wprowadzania do Unii określonych przesyłek żywych zwierząt, w tym przesyłek zwierząt kopytnych. W części 1 załącznika I do tego rozporządzenia ustanawia się wykaz krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie takich przesyłek do Unii, oraz określa się warunki szczegółowe dotyczące wprowadzania takich przesyłek z niektórych krajów trzecich.

(2) W części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 określono wzory świadectw weterynaryjnych dla bydła domowego (w tym gatunków Bubalus i Bison oraz ich krzyżówek) przeznaczonego do hodowli lub produkcji po przywozie (BOV-X), dla owiec domowych i kóz domowych (Ovis aries i Capra hircus) przeznaczonych do hodowli lub produkcji po przywozie (OVI-X), dla owiec domowych i kóz domowych (Ovis aries i Capra hircus) przeznaczonych do natychmiastowego uboju po przywozie (OVI-Y) i dla zwierząt należących do rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla) (z wyjątkiem bydła domowego (w tym gatunków Bubalus i Bison oraz ich krzyżówek), owiec domowych (Ovis aries), kóz domowych (Capra hircus), świniowatych (Suidae) i pekari (Tayassuidae)) oraz do rodzin nosorożcowatych (Rhinocerotidae) i słoniowatych (Elephantidae) (RUM). Świadectwa te obejmują gwarancje dotyczące choroby niebieskiego języka, która jest chorobą wirusową przeżuwaczy, niezaraźliwą i przenoszoną przez niektóre gatunki kuczmanów z rodzaju Culicoides.

(3) Część terytorium Kanady (CA-1) jest wymieniona w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 jako obszar, z którego dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek niektórych zwierząt kopytnych zgodnie z wzorami świadectw weterynaryjnych BOV-X, OVI-X, OVI-Y i RUM.

(4) Kanada zwróciła się o uznanie jej za państwo sezonowo wolne od choroby niebieskiego języka. W tym celu Kanada przedstawiła informacje wykazujące, że warunki pogodowe w Kanadzie w okresie pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja nie pozwalają na cyrkulację gatunków z rodzaju Culicoides, które mogłyby przenosić wirus choroby niebieskiego języka.

(5) Informacje przedstawione przez Kanadę są zgodne z normami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) dotyczącymi wykazywania sezonowego braku choroby niebieskiego języka, jak również z wymogami unijnymi 4  mającymi zastosowanie do przemieszczania w obrębie Unii zwierząt podatnych na zarażenie tą chorobą. Należy zatem przyznać Kanadzie status państwa sezonowo wolnego od choroby niebieskiego języka w okresie pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja.

(6) Obecna regionalizacja Kanady w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 odzwierciedla fakt, że jedynie w części Kanady stwierdzono chorobę niebieskiego języka. Ponieważ jednak status sezonowego braku choroby ma zastosowanie wobec całego terytorium Kanady, rozróżnienie pomiędzy poszczególnymi obszarami należy uchylić.

(7) Wykaz ustanowiony w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 należy zatem zmienić, aby określić szczegółowy warunek dotyczący wprowadzania do Unii niektórych zwierząt kopytnych, które są podatne na zarażenie chorobą niebieskiego języka, z kraju lub terytorium sezonowo wolnego od tej choroby, a także aby uznać Kanadę za państwo wolne od tejże choroby niebieskiego języka w okresie od dnia 1 listopada do dnia 15 maja. Wzory świadectw weterynaryjnych BOV-X, OVI-X, OVI-Y i RUM określone w części 2 wspomnianego załącznika należy zmienić w celu wprowadzenia odpowiednich poświadczeń zdrowia zwierząt dotyczących zwierząt, które pochodzą z kraju lub terytorium sezonowo wolnego od choroby niebieskiego języka.

(8) Dla zapewnienia jasności należy skreślić wpis dotyczący Bangladeszu w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, ponieważ przestał on obowiązywać w dniu 17 sierpnia 2015 r.

(9) W części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 dodatkowa gwarancja A odnosi się do niektórych punktów we wzorach świadectw weterynaryjnych BOV-X, OVI-X i RUM. Ponieważ te odniesienia nie są powiązane z właściwymi punktami świadectw, należy je zmienić dla zapewnienia jasności.

(10) Ponadto we wzorze świadectwa weterynaryjnego OVI-Y poświadczenie zdrowia zwierząt w pkt II.2.6 dotyczące trzęsawki jest nieaktualne i należy je tak zmienić, aby odpowiadało wymogom dotyczącym przywozu owiec i kóz określonym w rozdziale E załącznika IX do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 5 .

(11) W rozporządzeniu (UE) nr 206/2010 ustanawia się między innymi warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnoszące się do wprowadzania do Unii przesyłek świeżego mięsa niektórych zwierząt kopytnych. W części 1 załącznika II do tego rozporządzenia ustanawia się wykaz krajów trzecich, ich terytoriów lub części, z których dozwolone jest wprowadzanie takich przesyłek do Unii, oraz określa wzory świadectw weterynaryjnych odnoszących się do przedmiotowych przesyłek i warunki szczegółowe obowiązujące wobec niektórych krajów trzecich w związku z wprowadzaniem.

(12) Bośnia i Hercegowina zwróciła się o udzielenie jej zezwolenia na tranzyt świeżego mięsa bydła domowego przez Bułgarię w celu wywozu takiego świeżego mięsa wołowego do Turcji. Bośnia i Hercegowina jest już wymieniona w wykazie w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wprowadzania do Unii przesyłek świeżego mięsa. Co się tyczy wpisu dotyczącego Bośni i Hercegowiny w tym wykazie, szczegółowy wzór świadectwa weterynaryjnego dotyczącego przesyłek świeżego mięsa bydła domowego (BOV) nie został określony, a zatem taki tranzyt przez Unię lub przywóz do Unii nie jest obecnie dozwolony.

(13) Bośnia i Hercegowina jest uznawana przez OIE za kraj wolny od pryszczycy bez szczepień 6 , a zatem spełnia szczegółowe warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnoszące się do wzoru świadectwa weterynaryjnego BOV. Należy zatem zezwolić na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa bydła domowego z Bośni i Hercegowiny, lecz zezwolenie to należy ograniczyć jedynie do tranzytu takiego świeżego mięsa przez Bułgarię do Turcji.

(14) Była jugosłowiańska republika Macedonii jest wymieniona w wykazie w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 jako kraj upoważniony do wprowadzania do Unii przesyłek świeżego mięsa domowych owiec, domowych kóz i gospodarskich zwierząt nieparzystokopytnych. Była jugosłowiańska republika Macedonii zwróciła się o udzielenie jej zezwolenia na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa bydła domowego. Ponieważ kraj ten oferuje już wystarczające gwarancje w zakresie zdrowia zwierząt, należy zezwolić na takie wprowadzanie.

(15) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010.

(16) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załącznikach I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2017 r.

W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 wprowadza się następujące zmiany:
1)
w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
a)
w części 1 wprowadza się następujące zmiany:
(i)
skreśla się wpis dotyczący Bangladeszu;
(ii)
skreśla się przypis (*******);
(iii)
wpis dotyczący Kanady otrzymuje brzmienie:
"CA - KanadaCA-0Cały krajPOR-X, BOV-X,

OVI-X, OVI-Y,

RUM (**)

IVb

IX

V

XIII (******)"

(iv)
przypis (******) otrzymuje brzmienie:

"(******) Kanada: okres sezonowo wolny od choroby niebieskiego języka przypada pomiędzy dniem 1 listopada a dniem 15 maja, zgodnie z Kodeksem zdrowia zwierząt lądowych OIE.";

(v)
w Warunkach szczegółowych dodaje się warunek szczegółowy XIII w brzmieniu:

"»XIII«: terytorium uznane za posiadające status »oficjalnie uznany za sezonowo wolny od choroby niebieskiego języka« do celów wywozu do Unii żywych zwierząt posiadających świadectwa weterynaryjne według wzorów BOV-X, OVI-X, OVI-Y lub RUM.";

b)
w części 2 wprowadza się następujące zmiany:
(i)
w sekcji (SG) Dodatkowe gwarancje dodatkowa gwarancja "A" otrzymuje brzmienie:

"»A«: gwarancje dotyczące badań w kierunku choroby niebieskiego języka i krwotocznej choroby zwierzyny płowej u zwierząt posiadających świadectwa weterynaryjne według wzorów BOV-X (pkt II.2.1 lit. d)), OVI-X (pkt II.2.1 lit. d)) i RUM (pkt II.2.1 lit. c)).";

(ii)
wzór świadectwa weterynaryjnego BOV-X otrzymuje brzmienie:

"Wzór BOV-X

grafika

(iii)
wzór świadectwa weterynaryjnego OVI-X otrzymuje brzmienie:

"Wzór OVI-X

grafika

(iv)
wzór świadectwa weterynaryjnego OVI-Y otrzymuje brzmienie:

"Wzór OVI-Y

grafika

(v)
wzór świadectwa weterynaryjnego RUM otrzymuje brzmienie:

"Wzór RUM

grafika

2)
w części 1 załącznika II wprowadza się następujące zmiany:
a)
wpis dotyczący Bośni i Hercegowiny otrzymuje brzmienie:
"BA - Bośnia i Hercegowina (8)BA-0Cały krajBOV"
b)
dodaje się przypis w brzmieniu:

"(8) Wyłącznie w odniesieniu do tranzytu przesyłek świeżego mięsa bydła domowego przez Bułgarię do Turcji.";

c)
wpis dotyczący byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii otrzymuje brzmienie:
"MK - była jugosłowiańska republika Macedonii (4)MK-0Cały krajBOV, OVI, EQU"
1 Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
2 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 321.
3 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiające wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 73 z 20.3.2010, s. 1).
4 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1266/2007 z dnia 26 października 2007 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących dyrektywy Rady 2000/75/WE w odniesieniu do kontroli, monitorowania, nadzoru i ograniczeń przemieszczeń niektórych zwierząt należących do gatunków podatnych na zarażenie chorobą niebieskiego języka (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 37).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.