Dyrektywa 2001/39/WE zmieniająca załączniki do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG w sprawie ustalania maksymalnych limitów pozostałości pestycydów, odpowiednio w zbożach, w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni
Dz.U.UE.L.2001.148.70
Akt jednorazowyDYREKTYWA KOMISJI 2001/39/WE
z dnia 23 maja 2001 r.
zmieniająca załączniki do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG w sprawie ustalania maksymalnych limitów pozostałości pestycydów, odpowiednio w zbożach, w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych limitów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/82/WE(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych limitów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą 2000/82/WE, w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych limitów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(4), ostatnio zmienioną dyrektywą 2000/82/WE, w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(5), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2001/21/WE(6), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Nowe substancje czynne, azimsulfuron oraz proheksadion wapnia, zostały włączone do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG dyrektywą Komisji 1999/80/WE(7) oraz 2000/50/WE(8) odpowiednio do stosowania jako przedwschodowy herbicyd w uprawie ryżu i jako regulator wzrostu roślin.
(2) Substancje zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w oparciu o szacunki przedłożonych informacji dotyczących proponowanego użycia.
(3) Przed włączeniem substancji do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w niektórych Państwach Członkowskich wydano tymczasowe zezwolenia na używanie tych substancji, zgodnie z art. 8 ust. 1 dyrektywy. Po włączeniu substancji do załącznika I dane Państwa Członkowskie udzieliły zezwolenia, zgodnie z art. 4 dyrektywy, na pewną liczbę środków ochrony roślin zawierających te substancje i ustanowiły, zgodnie z wymaganiami art. 4 ust. 1 lit. f), tymczasowe maksymalne limity pozostałości pestycydów. Zgodnie z wymaganiami niniejszej dyrektywy limity te oraz informacje, na których zostały oparte, zostały zgłoszone Komisji. Informacje wraz z danymi dostępnymi z innych źródeł zostały skontrolowane i są wystarczające do ustalenia niektórych maksymalnych limitów pozostałości (MLP). W przypadku gdy we Wspólnocie nie ma ustalonego maksymalnego limitu pozostałości lub tymczasowego MLP, Państwa Członkowskie ustanawiają krajowy, tymczasowy maksymalny limit pozostałości zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG art. 4 ust. 1 lit. f). przed terminem, w którym może zostać przyznane zezwolenie. W związku z art. 5 dyrektywy 86/363/EWG powyższe stosuje się również do tymczasowych MRL w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego, w przypadku gdy można spodziewać się używania artykułów zawierających pozostałości substancji czynnej jako paszy dla zwierząt.
(4) W momencie włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, dnia 2 lipca 1999 r. oraz dnia 16 lipca 2000 r., odpowiednio azimsulfuronu i proheksadionu wapnia, techniczna i naukowa ocena została zakończona w formie sprawozdania z kontroli Komisji w odniesieniu do azimsulfuronu i proheksadionu wapnia. Zgodnie z tymi sprawozdaniami z kontroli, dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) azimsulfuronu zostało ustalone na poziomie 0,1 mg/kg wagi ciała na dzień oraz dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) proheksadionu wapnia zostało ustalone na poziomie 0,2 mg/kg wagi ciała na dzień. Długotrwałe narażenie konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano azimsulfuron oraz proheksadion wapnia, zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie Europejskiej, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia(9) oraz opinii Komitetu Naukowego ds. Roślin(10) w sprawie tej metodologii. Oszacowano, że maksymalne limity pozostałości przewidziane w niniejszej dyrektywie nie skutkują przekroczeniem norm dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI).
(5) Podczas oceny i dyskusji, które poprzedzały włączenie azimsulfuronu i proheksadionu wapnia do załącznika I do dyrektywy nr 91/414/EWG, nie stwierdzono ostrych skutków toksycznych wymagających ustalenia zaostrzonej dawki odniesienia.
(6) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumenta przed narażeniem na działanie pozostałości znajdujących się w produktach lub na ich powierzchni, w odniesieniu do których nie udzielono zezwolenia, rozsądne jest ustalenie tymczasowych maksymalnych limitów pozostałości na niższym poziomie oznaczenia analitycznego dla wszystkich produktów objętych dyrektywami 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG. Ustalenie na poziomie wspólnotowym takich tymczasowych maksymalnych limitów pozostałości nie uniemożliwia Państwom Członkowskim ustalania tymczasowych maksymalnych limitów pozostałości dla azimsulfuronu i proheksadionu wapnia zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i załącznikiem VI do tej dyrektywy. Uznaje się, że okres czterech lat jest wystarczający do ustanowienia dalszych zastosowań azimsulfuronu i proheksadionu wapnia. Po upływie tego okresu tymczasowe maksymalne limity pozostałości powinny stać się ostateczne.
(7) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie zostały przekazane Światowej Organizacji Handlu, a otrzymane wnioski zostały wzięte pod uwagę. Możliwość ustalenia tolerancji w przywozie w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości dla szczególnych kombinacji pestycydów i upraw zostanie zbadana przez Komisję na podstawie przedłożonych i możliwych do przyjęcia danych.
(8) Uwzględnione zostały opinie Komitetu Naukowego ds. Roślin, w szczególności Rady, i zalecenia dotyczące ochrony konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano pestycydy.
(9) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
| W imieniu Komisji | |
| David BYRNE | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(2) Dz.U. L 3 z 6.1.2001, str. 18.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(4) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(5) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.
(6) Dz.U. L 69 z 10.3.2001, str. 17.
(7) Dz.U. L 210 z 10.8.1999, str. 13.
(8) Dz.U. L 198 z 4.8.2000, str. 39.
(9) Wytyczne dotyczące przewidywania spożycia w żywności pozostałości pestycydów (poprawione) opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. Pozostałości Pestycydów Komisji Kodeksu Żywnościowego, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSF/FOS/97.7).
(10) Opinia Komitetu Naukowego ds. Roślin dotycząca pytań odnoszących się do zmian załączników do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG (Opinia wyrażona przez Komitet Naukowy ds. Roślin, dnia 14 lipca 1998 r.). (http://europa.eu.int/comm/dg24/health/sc/scp/out21_en.html).