Dyrektywa 2006/142/WE zmieniająca załącznik IIIa do dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zawierający wykaz składników, które należy obowiązkowo umieścić na etykietach środków spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.368.110

Akt jednorazowy
Wersja od: 23 grudnia 2006 r.

DYREKTYWA KOMISJI 2006/142/WE
z dnia 22 grudnia 2006 r.
zmieniająca załącznik IIIa do dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zawierający wykaz składników, które należy obowiązkowo umieścić na etykietach środków spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych(1), w szczególności jej art. 6 ust. 11 akapit trzeci,

uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z dnia 6 grudnia 2005 r. oraz z dnia 15 lutego 2006 r.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik IIIa do dyrektywy 2000/13/WE ustanawia wykaz składników, które należy obowiązkowo umieścić na etykiecie środków spożywczych ze względu na to, że mogą wywoływać niepożądane skutki u osób wrażliwych.

(2) Artykuł 6 ust. 11 akapit pierwszy wspomnianej dyrektywy stanowi, że wykaz ujęty w załączniku IIIa jest systematycznie analizowany i w miarę potrzeb uaktualniany w oparciu o najświeższą wiedzę naukową.

(3) W ramach wspomnianej analizy Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o opinię dotyczącą możliwości włączenia do załącznika IIIa pewnych dodatkowych produktów.

(4) W odniesieniu do łubinu EFSA stwierdziła w swojej opinii z dnia 6 grudnia 2005 r., że ta roślina strączkowa, której występuje 450 gatunków, jest jako taka spożywana od dawna, ale od kilku lat mąka z łubinu jest dodawana do mąki pszennej przy produkcji wyrobów piekarniczych. Udokumentowano przypadki wystąpienia bezpośrednich, niekiedy ostrych reakcji alergicznych, a z badań wynika, że istnieje stosunkowo wysokie ryzyko wystąpienia alergii krzyżowej na łubin u 30-60 % osób uczulonych na orzeszki ziemne.

(5) W przypadku mięczaków (ślimaków, małży lub głowonogów) EFSA stwierdza w swojej opinii z dnia 15 lutego 2006 r., że są one najczęściej spożywane jako takie, choć są one również wykorzystywane, po ewentualnej obróbce, jako składniki w niektórych przetworach i produktach, np. surimi. Reakcje alergiczne - niekiedy ostre - dotyczą do 0,4 % populacji lub 20 % wszystkich przypadków alergii na produkty morza. W mięczakach, tak samo jak w skorupiakach, występuje główne białko powodujące alergię, tropomiozyna; często zdarzają się przypadki alergii krzyżowej w przypadku spożywania mięczaków i skorupiaków.

(6) Opinie te są podstawą stwierdzenia konieczności dodania łubinu i mięczaków do wykazu zawartego w załączniku IIIa do dyrektywy 2000/13/WE.

(7) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku IIIa do dyrektywy 2000/13/WE dodaje się następujące składniki:

"Łubin i produkty pochodne

Mięczaki i produkty pochodne.".

Artykuł  2
1.
Państwa członkowskie zezwalają na handel środkami spożywczymi zgodnymi z niniejszą dyrektywą począwszy od dnia 23 grudnia 2007 r.
2.
Państwa członkowskie zabraniają handlu środkami spożywczymi niezgodnymi z niniejszą dyrektywą począwszy od dnia 23 grudnia 2008 r. Jednakże zezwala się na sprzedaż środków spożywczych niezgodnych z niniejszą dyrektywą, na których umieszczono etykietę przed tym terminem aż do wyczerpania zapasów.
Artykuł  3
1.
Państwa członkowskie przyjmą i publikują najpóźniej do dnia 23 grudnia 2007 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do przestrzegania niniejszej dyrektywy. Następnie niezwłocznie przekazują Komisji teksty tych przepisów wraz z tabelą korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przyjmując te przepisy państwa członkowskie zapewniają, że będą zawierały one odesłanie do niniejszej dyrektywy lub że to odesłanie będzie towarzyszyło ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.
Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjmowanych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2006 r.
W imieniu Komisji
Markos KYPRIANOU
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/89/WE (Dz.U. L 308 z 25.11.2003, str. 15).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.