Decyzja wykonawcza 2014/92/UE zmieniająca załącznik II do decyzji 97/794/WE ustanawiającej niektóre szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/496/EWG w odniesieniu do kontroli weterynaryjnych żywych zwierząt sprowadzanych z państw trzecich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.46.18

Akt jednorazowy

Wersja od: 18 lutego 2014 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 14 lutego 2014 r.

zmieniająca załącznik II do decyzji 97/794/WE ustanawiającej niektóre szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/496/EWG w odniesieniu do kontroli weterynaryjnych żywych zwierząt sprowadzanych z państw trzecich

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 750)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/92/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 18 lutego 2014 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG ¹ , w szczególności jej art. 4 ust. 5, art. 5 akapit drugi, art. 7 ust. 2 i art. 8 pkt B,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 97/794/EC ² ustanawia niektóre szczegółowe zasady stosowania dyrektywy 91/496/EWG w odniesieniu do kontroli weterynaryjnych żywych zwierząt sprowadzanych z państw trzecich.

(2) Art. 4 tej decyzji zawiera wymóg, aby w trakcie kontroli fizycznej przewidzianej w art. 4 ust. 2 dyrektywy 91/496/EWG rozładunek żywych zwierząt parzystokopytnych i zwierząt z rodziny koniowatych odbywał się w punkcie kontroli granicznej w obecności urzędowego lekarza weterynarii i aby zwierzęta te były poddawane badaniu w zakresie ich przystosowania do transportu i do badania klinicznego, które może obejmować pobranie próbek. Te badania i pobranie próbek wykonuje się zgodnie z przepisami załącznika II do decyzji 97/794/WE.

(3) Załącznik II do decyzji 97/794/WE zawiera wymóg, aby co najmniej 3 % przesyłek zwierząt parzystokopytnych i zwierząt z rodziny koniowatych poddawano comiesięcznym próbom serologicznym w celu sprawdzenia zgodności z wymogami zdrowotnymi ustanowionymi w załączonym świadectwie weterynaryjnym.

(4) W art. 2 lit. c) dyrektywy Rady 2009/156/WE ³ ustanowiono definicję zarejestrowanych koniowatych, w ramach której zarejestrowane konie stanowią grupę taksonomiczną zgodnie z art. 19 tej dyrektywy. Można zatem postanowić, że przywóz z państwa trzeciego lub części jego terytorium ma zostać ograniczony do poszczególnych gatunków lub kategorii koniowatych lub ustalone zostaną warunki specjalne dotyczące tymczasowego wprowadzania na terytorium Unii zarejestrowanych koniowatych lub koniowatych przeznaczonych do użytku specjalnego lub ich powrotnego wwozu na terytorium Unii po ich tymczasowym wywozie.

(5) Przyjmując decyzje Komisji 92/260/EWG ⁴ i 93/195/EWG ⁵ w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy odprawie czasowej zarejestrowanych koni i przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym oraz ograniczając, zgodnie z decyzją Komisji 2004/211/WE ⁶ przywóz do Unii koniowatych z niektórych państw trzecich wyłącznie do zarejestrowanych koni zgodnie z załącznikiem I do decyzji Komisji 93/197/EWG ⁷ , Komisja nie tylko zdefiniowała zarejestrowane konie jako grupę taksonomiczną zarejestrowanych koniowatych określonych w art. 2 lit. c) dyrektywy 2009/156/WE, lecz również uwzględniła ograniczone ryzyko związane z wprowadzaniem tych zwierząt na terytorium Unii.

(6) Na podstawie zdobytych doświadczeń okazuje się, że w przypadku zarejestrowanych koni wskaźnik pobierania krwi wynoszący 3 % nie jest uzasadniony oczekiwanymi korzyściami dla monitorowania zgodności z wymogami zdrowotnymi ustanowionymi w załączonych świadectwach weterynaryjnych. W związku z tym w przypadku zarejestrowanych koni stały wskaźnik pobierania prób serologicznych należy zastąpić opartym na ryzyku pobieraniem stosownych prób, w przypadkach gdy zostanie to uznane za konieczne przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 97/794/WE.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W załączniku II do decyzji 97/794/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2014 r.

	W imieniu Komisji
	Tonio BORG
	Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK

Część III załącznika II do decyzji 97/794/WE otrzymuje brzmienie:

III. Procedura pobierania próbek

Pobierania próbek w celu sprawdzenia zgodności z wymogami zdrowotnymi ustanowionymi w załączonym świadectwie weterynaryjnym dokonuje się w następujący sposób:

1. Przynajmniej 3 % przesyłek należy poddawać comiesięcznym próbom serologicznym, z wyjątkiem zarejestrowanych koni według definicji podanej w art. 2 lit. c) dyrektywy Rady 2009/156/WE ^* , którym muszą towarzyszyć indywidualne świadectwa zdrowia potwierdzające zgodność z wymogami dotyczącymi zdrowia zwierząt określonymi w decyzjach przyjętych na mocy art. 15 lit. a) i art. 19 lit. a) i b) tej dyrektywy.

Próbki należy pobrać od co najmniej 10 % zwierząt z każdej przesyłki wybranej do próby, o której mowa w akapicie pierwszym, przy czym minimalna ich liczba to cztery zwierzęta. W przypadku wystąpienia problemów odsetek ten należy zwiększyć.

2. Po przeprowadzeniu oceny ryzyka przez urzędowego lekarza weterynarii można pobrać wszelkie niezbędne próbki od jakiegokolwiek zwierzęcia w przesyłce zgłoszonej w punkcie kontroli granicznej."

¹ Dz.U. L 268 z 24.9.1991, s. 56.

² Decyzja Komisji 97/794/WE z dnia 12 listopada 1997 r. ustanawiająca niektóre szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/496/EWG w odniesieniu do kontroli weterynaryjnych żywych zwierząt sprowadzanych z państw trzecich (Dz.U. L 323 z 26.11.1997, s. 31).

³ Dyrektywa Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących prze-mieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1).

⁴ Decyzja Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (Dz.U. L 130 z 15.5.1992, s. 67).

⁵ Decyzja Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 1).

⁶ Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

⁷ Decyzja Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 16).

^* Dyrektywa Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1).