Decyzja wykonawcza 2015/250 zmieniająca załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE w odniesieniu do statusu krajów związkowych: Saksonii, Saksonii-Anhaltu, Brandenburgii, Berlina i Meklemburgii-Pomorza Przedniego jako obszarów wolnych od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła
Dz.U.UE.L.2015.41.43
Akt jednorazowyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/250
z dnia 13 lutego 2015 r.
zmieniająca załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE w odniesieniu do statusu krajów związkowych: Saksonii, Saksonii-Anhaltu, Brandenburgii, Berlina i Meklemburgii-Pomorza Przedniego jako obszarów wolnych od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 17 lutego 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną 1 , w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 64/432/EWG ustanowiono zasady do stosowania w wewnątrzunijnym handlu bydłem. Art. 9 tej dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy państwo członkowskie posiada obowiązkowy krajowy program zwalczania jednej z chorób zakaźnych wymienionych w wykazie w załączniku E (II) do tej dyrektywy, może ono przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. Wykaz ten obejmuje zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła. Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła to wyraźna kliniczna manifestacja objawów zakażenia wirusem opryszczki bydła typu 1 (BHV1). W art. 9 dyrektywy 64/432/EWG zdefiniowano także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzunijnym.
(2) Ponadto art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że jeżeli państwo członkowskie uzna, że jego terytorium lub część jego terytorium są wolne od chorób wymienionych w załączniku E (II) do tej dyrektywy, przedkłada ono Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. W artykule tym zdefiniowano także dodatkowe gwarancje, które mogą być wymagane w handlu wewnątrzunijnym.
(3) W decyzji Komisji 2004/558/WE 2 zatwierdzono programy kontroli i zwalczania BHV1 przedstawione przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tej decyzji w odniesieniu do regionów wymienionych w tym załączniku, do których zastosowanie mają dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG.
(4) Ponadto w załączniku II do decyzji 2004/558/WE wymieniono regiony państw członkowskich uznane za wolne od BHV1, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.
(5) Wszystkie regiony Niemiec, z wyjątkiem krajów związkowych Bawarii i Turyngii, są obecnie wymienione w wykazie w załączniku I do decyzji 2004/558/WE. Kraje związkowe Bawaria i Turyngia są wolne od BHV1 i w związku z tym figurują w wykazie w załączniku II do tej decyzji.
(6) Niemcy przedłożyły Komisji dokumentację na poparcie wniosku o dodatkowe gwarancje zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG, tak aby kraje związkowe: Saksonia, Saksonia-Anhalt, Brandenburgia, Berlin i Meklemburgia-Pomorze Przednie zostały uznane za wolne od BHV1.
(7) W następstwie oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez wspomniane państwo członkowskie kraje związkowe: Saksonia, Saksonia-Anhalt, Brandenburgia, Berlin i Meklemburgia-Pomorze Przednie nie powinny już być wymienione w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, lecz powinny być wymienione w załączniku II do tej decyzji, a stosowanie dodatkowych gwarancji zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG powinno zostać rozszerzone na te kraje związkowe. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/558/WE.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: