Rozporządzenie 1805/2006 zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości produktów leczniczych weterynaryjnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do tiamfenikolu, fenwaleratu i meloksykamu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.343.66

Akt jednorazowy
Wersja od: 8 grudnia 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1805/2006
z dnia 7 grudnia 2006 r.
zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości produktów leczniczych weterynaryjnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do tiamfenikolu, fenwaleratu i meloksykamu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości produktów leczniczych weterynaryjnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego(1), w szczególności jego art. 2,

uwzględniając opinie Europejskiej Agencji Leków wydane przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wszystkie substancje czynne farmakologicznie stosowane we Wspólnocie w produktach leczniczych weterynaryjnych przeznaczonych do podawania zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność, powinny być oceniane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90.

(2) Tiamfenikol jest ujęty w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła, jak również w odniesieniu do mięśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek kurcząt, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Tiamfenikol jest również ujęty w załączniku III do tego rozporządzenia w odniesieniu do mięśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek trzody chlewnej. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego poziomu pozostałości tiamfenikolu w odniesieniu do trzody chlewnej uznaje się za właściwe dokonanie zmiany wpisu dotyczącego tiamfenikolu w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby i mleka wszystkich zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości w odniesieniu do tłuszczu, wątroby i nerek nie powinien mieć zastosowania do ryb.

(3) Fenwalerat został ujęty w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła. Tymczasowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości utraciły ważność z dniem 1 lipca 2006 r. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości fenwaleratu w odniesieniu do bydła uznaje się za właściwe uwzględnienie fenwaleratu w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła.

(4) Meloksykam jest uwzględniony w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, wątroby i nerek bydła, trzody chlewnej i koniowatych oraz w odniesieniu do mleka pochodzącego od bydła. Po zbadaniu informacji dostarczonych przez wnioskodawcę w celu określenia ostatecznego najwyższego poziomu pozostałości meloksykamu w odniesieniu do królików i mleka pochodzącego od kóz uznaje się za właściwe dokonanie zmiany wpisu w tym załączniku, dotyczącego meloksykamu w odniesieniu do mięśni, wątroby i nerek królików i kóz oraz w odniesieniu do mleka pochodzącego od kóz.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2377/90.

(6) Należy przewidzieć odpowiedni okres poprzedzający stosowanie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić państwom członkowskim dostosowanie pozwoleń na wprowadzenie do obrotu omawianych weterynaryjnych produktów leczniczych wydanych zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych(2), co może okazać się konieczne w świetle niniejszego rozporządzenia.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia 8 lutego 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2006 r.

W imieniu Komisji
Günter VERHEUGEN
Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1729/2006 (Dz.U. L 325 z 24.11.2006, str. 6).

(2) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, str. 58).

ZAŁĄCZNIK 

Do załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 (Wykaz substancji farmakologicznie czynnych, dla których zostały ustalone najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości) dodaje się następującą substancję:

1. Środki przeciwzakaźne

1.2. Antybiotyki

1.2.5. Florfenikol i substancje pochodne

Substancja farmakologicznie czynnaPozostałość znacznikowaGatunki zwierzątNajwyższy dopuszczalny poziom pozostałościTkanki docelowe
"TiamfenikolTiamfenikolWszystkie gatunki zwierząt, od50 μg/kgMięśnie(2)
których lub z których pozyskuje50 μg/kgTłuszcz(3)
się żywność(1)50 μg/kgWątroba
50 μg/kgNerka
50 μg/kgMleko
(1) Nie ma zastosowania w odniesieniu do zwierząt, których jaja przeznaczone są do spożycia przez ludzi, najwyższe

dopuszczalne poziomy pozostałości nie mają zastosowania w odniesieniu do tłuszczu, wątroby i nerek ryb.

(2) W przypadku ryb odnosi się do »mięśni i skóry, w naturalnych proporcjach«.
(3) W przypadku trzody chlewnej i drobiu ten najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości odnosi się do »skóry

i tłuszczu, w naturalnych proporcjach«".

2. Środki przeciwpasożytnicze

2.2. Środki przeciw ektopasożytom

2.2.3. Pyretroidy

Substancja farmakologicznie czynnaPozostałość znacznikowaGatunki zwierzątNajwyższy dopuszczalny poziom pozostałościTkanki docelowe
"Fenwalerat Fenwalerat (suma Bydło25 μg/kgMięśnie
izomerów RR, SS, 250 μg/kgTłuszcz
RS i SR)25 μg/kgWątroba
25 μg/kgNerka
40 μg/kgMleko"

4. Środki przeciwzapalne

4.1. Środki przeciwzapalne bez zawartości sterydów

4.1.4. Pochodne oksykamu

Substancja farmakologicznie czynnaPozostałość znacznikowaGatunki zwierzątNajwyższy dopuszczalny poziom pozostałościTkanki docelowe
"MeloksykamMeloksykamTrzoda chlewna, koniowate, 20 μg/kgMięśnie
króliki65 μg/kgWątroba
65 μg/kgNerka
Bydło, kozy20 μg/kgMięśnie
65 μg/kgWątroba
65 μg/kgNerka
15 μg/kgMleko"

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.