Dyrektywa 2017/774 zmieniająca, w celu przyjęcia określonych stężeń granicznych substancji chemicznych stosowanych w zabawkach, dodatek C do załącznika II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek, w odniesieniu do fenolu
Dz.U.UE.L.2017.115.47
Akt jednorazowyDYREKTYWA KOMISJI (UE) 2017/774
z dnia 3 maja 2017 r.
zmieniająca, w celu przyjęcia określonych stężeń granicznych substancji chemicznych stosowanych w zabawkach, dodatek C do załącznika II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek, w odniesieniu do fenolu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek 1 , w szczególności jej art. 46 ust. 2,
(1) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony dzieci przed ryzykiem spowodowanym substancjami chemicznymi w zabawkach, w dyrektywie 2009/48/WE ustanawia się pewne wymagania dotyczące substancji chemicznych, takich jak substancje sklasyfikowane na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 2 jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość (CMR), substancje zapachowe mogące powodować alergie oraz niektóre pierwiastki. Ponadto w dyrektywie 2009/48/WE uprawnia się Komisję do przyjęcia określonych stężeń granicznych substancji chemicznych stosowanych w zabawkach przeznaczonych dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy oraz w innych zabawkach przeznaczonych do wkładania do ust., aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony w przypadku zabawek, z którymi wiąże się wysoki poziom narażenia. Takie stężenia graniczne przyjmuje się w drodze dodania ich do dodatku C do załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE.
(2) Obowiązujące stężenia graniczne niektórych substancji chemicznych są zbyt wysokie w świetle dostępnych danych naukowych, a dla innych substancji jeszcze nie określono takich stężeń. Należy zatem przyjąć określone stężenia graniczne dla takich substancji, biorąc pod uwagę wymagania dotyczące pakowania żywności, a także różnice między zabawkami i materiałami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością.
(3) Komisja Europejska powołała Grupę Ekspertów ds. Bezpieczeństwa Zabawek, która ma za zadanie doradzać Komisji w toku prac nad wnioskami ustawodawczymi oraz inicjatywami politycznymi w dziedzinie bezpieczeństwa zabawek. Podgrupa "Substancje chemiczne" ma w ramach tej grupy zajmować się takim doradztwem w zakresie substancji chemicznych, które mogą być stosowane w zabawkach.
(4) Fenol (nr CAS 108-95-2) jest stosowany jako monomer do wytwarzania żywic fenolowych w produkcji drewna klejonego żywicą 3 stosowanego do wyrobu zabawek. Degradacja przeciwutleniaczy fenolowych w polimerach może być kolejnym źródłem fenolu w zabawkach 4 . Obecność fenolu została stwierdzona w substancjach wydzielanych przez konsole do gry 5 , w jednym z sześciu zbadanych namiotów lub tuneli dla dzieci 6 oraz w folii opakowaniowej 7 ; fenol został także wykryty w zabawkach do kąpieli i w innych nadmuchiwanych zabawkach 8 ; uznano też, że jest obecny w polichlorku winylu (PVC) 9 . Fenol może być także używany jako substancja konserwująca w płynnych zabawkach na bazie wody, takich jak produkty do dmuchania baniek mydlanych lub płynne atramenty na bazie wody (np. pisaki z filcową końcówką) 10 .
(5) Podstawą prac podgrupy "Substancje chemiczne" w sprawie fenolu były normy europejskie EN 71-9:2005 +A1:2007, EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005. Normy te dotyczą obecności fenolu w materiałach zabawek (EN 71-9:2005+A1:2007) i określają szczegółowe metody przygotowania próbek (EN 71-10:2005) i pomiaru (EN 71-11:2005). W normie EN 71-11:2005 powtarza się i wyszczególnia stężenia graniczne fenolu w materiałach zabawek określone w normie EN 71-9:2005+A1:2007, mianowicie 15 mg/l (limit migracji) dla fenolu jako monomeru oraz 10 mg/kg (zawartość graniczna) dla fenolu jako substancji konserwującej w płynnych materiałach zabawek.
(6) Podgrupa "Substancje chemiczne" uwzględniła także zalecenie Komitetu Naukowego ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER), by limit migracji fenolu, który według obecnej normy europejskiej wynosi 15 mg/l, obniżyć co najmniej o współczynnik 2, tak by osiągnąć wystarczająco duży margines narażenia wynoszący 100 11 .
(7) Podgrupa "Substancje chemiczne" uwzględniła ponadto opinię panelu ds. materiałów pozostających w kontakcie z żywnością, enzymów, aromatów oraz substancji pomagających w przetwarzaniu (CEF) działającego przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), który ograniczył tolerowane dzienne pobranie fenolu z 1,5 mg/kg masy ciała dziennie do 0,5 mg/kg masy ciała dziennie 12 .
(8) Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 fenol został sklasyfikowany jako substancja mutagenna kategorii 2. Zgodnie z pkt 5 części III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE substancje mutagenne kategorii 2, takie jak fenol, mogą być obecne w zabawkach w stężeniach równych lub niższych niż odpowiednie stężenia określone do celów klasyfikacji mieszanin zawierających te substancje, a mianowicie 1 %, co stanowi 10 000 mg/kg (zawartość graniczna). W dyrektywie 2009/48/WE nie określa się obecnie limitu migracji fenolu.
(9) W świetle powyższego podgrupa "Substancje chemiczne" zaleciła na posiedzeniach w dniach 26 marca 2014 r. i 18 lutego 2015 r., by ograniczyć występowanie fenolu w zabawkach do poziomu 5 mg/l (limit migracji), w przypadku gdy fenol jest analizowany w materiałach polimerowych, oraz do maksymalnego stężenia wynoszącego 10 mg/kg (zawartość graniczna), gdy jest on analizowany jako substancja konserwująca, przy założeniu, że wartość 10 mg/kg (zawartość graniczna) odpowiada faktycznemu zakazowi stosowania. Analizy należy prowadzić zgodnie z normami europejskimi EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005.
(10) W przypadku fenolu jako monomeru do stosowania w niektórych materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością określa się ogólny limit migracji, natomiast podstawowe założenia, na których oparto ten limit migracji, są inne niż te, na których należy oprzeć limit migracji fenolu jako monomeru w zabawkach. Stosowanie fenolu jako substancji konserwującej nie jest uregulowane w odniesieniu do materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
(11) W świetle powyższego należy zmienić dodatek C do załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE, aby dodać do niego zarówno limit migracji, jak i zawartość graniczną fenolu w odniesieniu do zabawek.
(12) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 47 dyrektywy 2009/48/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |