Rozporządzenie wykonawcze 2020/587 zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1206/2011 ustanawiające wymogi dotyczące identyfikacji statków powietrznych do celów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1207/2011 ustanawiające wymogi dotyczące skuteczności działania i interoperacyjności systemów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.138.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 30 kwietnia 2020 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/587

z dnia 29 kwietnia 2020 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1206/2011 ustanawiające wymogi dotyczące identyfikacji statków powietrznych do celów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1207/2011 ustanawiające wymogi dotyczące skuteczności działania i interoperacyjności systemów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 ¹ , w szczególności jego art. 44 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu zapewnienia bezpiecznej i wydajnej eksploatacji statków powietrznych, lotnisk, bezpiecznego i wydajnego zarządzania ruchem lotniczym, żeglugą powietrzną oraz europejską siecią zarządzania ruchem lotniczym należy przewidzieć pewne zmiany zasad użytkowania przestrzeni powietrznej, wyposażenia statków powietrznych, systemów zarządzania ruchem lotniczym i służb żeglugi powietrznej oraz ich części składowych niezbędnych do użytkowania przestrzeni powietrznej. W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 1206/2011 ²  oraz rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 1207/2011 ³  należy zatem określić nowe i zaktualizowane wymogi w zakresie interoperacyjności związane z bezpieczeństwem.

(2) Biorąc pod uwagę doświadczenia z bieżącej realizacji lotniczych zdolności nadzoru oraz możliwości systemów naziemnych w zakresie przetwarzania danych, aby umożliwić pełnemu łańcuchowi nadzoru osiągnięcie oczekiwanych korzyści w ustalonych terminach niezbędne jest skuteczne i terminowe instalowanie wyposażenia statków powietrznych. Należy zmienić kryteria wyłączeń z wymogów dotyczących wyposażenia statków powietrznych, w celu zapewnienia jasności co do tego, które statki powietrzne mają zostać wyposażone, a które z nich korzystają ze zwolnienia z tych wymogów. Jednocześnie łączna liczba wyposażonych statków powietrznych powinna nadal obowiązywać i nie powinno to powodować nadmiernego obciążenia ekonomicznego.

(3) Znaczna liczba wyposażonych statków powietrznych została już certyfikowana zgodnie z międzynarodową normą dotyczącą części lub wyposażenia pokładowego w systemach dozorowania, zgodną z załącznikiem 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV, wydanie trzecie uwzględniające wszystkie zmiany do nr 77 włącznie. Norma ta jest w pełni zgodna z przewidywanymi systemami dozorowania. Zobowiązanie do stosowania normy odpowiadającej załącznikowi 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV, wydanie czwarte uwzględniające wszystkie zmiany do nr 85 włącznie, jak przewiduje obecnie załącznik II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011, powodowałoby nadmierne obciążenie ekonomiczne. W związku z tym jako wymóg minimalny należy przyjąć normę odpowiadającą załącznikowi 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV, wydanie trzecie uwzględniające wszystkie zmiany do nr 77 włącznie. W związku z tym należy zmienić określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1207/2011 minimalne normy techniczne, których mają przestrzegać operatorzy statków powietrznych.

(4) Państwowe statki powietrzne eksploatowane w ramach ogólnego ruchu lotniczego powinny być wyposażone w sprawne transpondery wtórnego radaru dozorowania zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do cywilnych statków powietrznych, określonymi w art. 5 ust. 5 lit. a) i c) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011. Procedury i warunki odnoszące się do państwowych statków powietrznych, których nie można wyposażyć w sprawne transpondery wtórnego radaru dozorowania, powinny odpowiadać warunkom określonym w art. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011.

(5) Wymogi dotyczące formalnych uzgodnień w zakresie przekazywania danych dozorowania między instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej należy zmienić w celu uwzględnienia istniejących scenariuszy przesyłania danych, ułatwiając wymianę danych dozorowania i unikając nadmiernych utrudnień dla dostawcy usług.

(6) Aby zapewnić efektywność operacji państwowych statków powietrznych, należy umożliwić europejskiemu systemowi zarządzania ruchem lotniczym zapewnienie, że państwowe statki powietrzne zaangażowane w operacje newralgiczne i szkolenia będą mogły wykonywać operacje na podstawie indywidualnych kodów SSR, w związku z czym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1206/2011.

(7) Wybuch pandemii wirusa wywołującego COVID-19 oraz jej wpływ na sektor lotniczy spowodowały dla operatorów statków powietrznych niemożliwe do przewidzenia przeszkody w kontynuacji czynności zmierzających do doprowadzenia statków powietrznych do zgodności z niektórymi wymogami rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011. W związku z tym termin dla operatorów statków powietrznych określony w art. 5 ust. 5, art. 8 ust. 1 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011 należy przesunąć na dzień 7 grudnia 2020 r., a rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1207/2011 należy odpowiednio zmienić.

(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1206/2011 oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1207/2011.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 127 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1139,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1206/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1207/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich lotów wykonywanych w ramach ogólnego ruchu lotniczego zgodnie z przepisami wykonywania lotów według wskazań przyrządów w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, z wyjątkiem art. 7 ust. 3 i 4, który stosuje się do wszystkich lotów wykonywanych w ramach ogólnego ruchu lotniczego.";

2) w art. 4 uchyla się ustęp 4;

3) w art. 5 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

"5. Do dnia 7 grudnia 2020 r. operatorzy zapewniają:

a) wyposażenie statków powietrznych wykonujących loty, o których mowa w art. 2 ust. 2, w sprawne transpondery wtórnego radaru dozorowania spełniające następujące warunki:

(i) mają funkcje określone w załączniku II część A;

(ii) mają wystarczającą ciągłość, aby uniknąć ryzyka operacyjnego;

b) statki powietrzne o maksymalnej certyfikowanej masie startowej powyżej 5 700 kg lub posiadające maksymalną rzeczywistą prędkość przelotową ponad 250 węzłów, wykonujące loty, o których mowa w art. 2 ust. 2, posiadające indywidualne świadectwo zdatności do lotu wydane po raz pierwszy dnia 7 czerwca 1995 r. lub później, są wyposażone w sprawne transpondery wtórnego radaru dozorowania spełniające następujące warunki:

(i) mają funkcje określone w załączniku II część A i B;

(ii) mają wystarczającą ciągłość, aby uniknąć ryzyka operacyjnego;

c) stałopłaty o maksymalnej certyfikowanej masie startowej powyżej 5 700 kg lub posiadające maksymalną rzeczywistą prędkość przelotową ponad 250 węzłów, wykonujące loty, o których mowa w art. 2 ust. 2, posiadające indywidualne świadectwo zdatności do lotu wydane po raz pierwszy dnia 7 czerwca 1995 r. lub później, są wyposażone w sprawne transpondery wtórnego radaru dozorowania spełniające następujące warunki:

(i) mają funkcje określone w załączniku II część A, B i C;

(ii) mają wystarczającą ciągłość, aby uniknąć ryzyka operacyjnego.

Akapit pierwszy lit. b) i c) nie ma zastosowania do statków powietrznych eksploatowanych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej i należących do jednej z następujących kategorii:

(i) lot wykonywany jest w celu poddania ich obsłudze technicznej;

(ii) lot wykonywany jest w celu dokonania wywozu;

(iii) ich eksploatacja zostanie zakończona do dnia 31 października 2025 r.

Operatorzy statków powietrznych posiadających pierwsze świadectwo zdatności do lotu wydane przed dniem 7 grud nia 2020 r. spełniają wymogi określone w akapicie pierwszym lit. b) i c) do dnia 7 czerwca 2023 r., z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

(i) ustanowią przed dniem 7 grudnia 2020 r. program modernizacji, wykazując jego zgodność z akapitem pierwszym lit. b) i c);

(ii) przedmiotowe statki powietrzne nie korzystały z żadnego finansowania unijnego na dostosowanie ich do wymogów określonych w akapicie pierwszym lit. b) i c).

W przypadku statków powietrznych, których transpondery czasowo nie posiadają zdolności do spełnienia wymogów określonych w akapicie pierwszym lit. b) i c), operatorzy są uprawnieni do eksploatacji danego statku powietrznego w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej przez maksymalnie 3 kolejne dni.

6. Operatorzy dopilnowują, aby statki powietrzne wyposażone zgodnie z ust. 5 o maksymalnej certyfikowanej masie startowej powyżej 5 700 kg lub zdolne rozwinąć maksymalną rzeczywistą prędkość przelotową ponad 250 węzłów, działały z podwójną anteną, z minimalną skutecznością działania określoną w ppkt 3.1.2.10.4 załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV, wydanie trzecie uwzględniające wszystkie zmiany do nr 77 włącznie.";

4) w art. 5 uchyla się ustęp 7;

5) w art. 6 uchyla się ustęp 2;

6) w art. 7 uchyla się ustęp 2;

7) art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Państwa członkowskie zapewniają zgodność 24-bitowego adresu ICAO przydzielonego statkowi powietrznemu wyposażonemu w transponder modu S z rozdziałem 9 i jego dodatkiem do załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, tom III, wydanie drugie uwzględniające wszystkie zmiany do nr 90 włącznie.";

8) w art. 8 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Państwa członkowskie zapewniają, aby najpóźniej do dnia 7 grudnia 2020 r. państwowe statki powietrzne spełniały wymogi określone w art. 5 ust. 5 lit. a).

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby najpóźniej do dnia 7 grudnia 2020 r. państwowe transportowe statki powietrzne spełniały wymogi określone w art. 5 ust. 5 lit. c).";

9) w art. 8 dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

"8. W przypadku państwowych statków powietrznych, których transpondery czasowo nie posiadają zdolności do spełnienia wymogów określonych w ust. 1 i 2, państwa członkowskie są uprawnione do umożliwienia eksploatacji danego statku powietrznego w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej przez maksymalnie 3 kolejne dni.";

10) uchyla się art. 14;

11) dodaje się art. 14a w brzmieniu:

"Artykuł 14a

Plany lotów

Operatorzy niewyposażonych państwowych statków powietrznych, o których mowa w art. 8 ust. 3, oraz operatorzy statków powietrznych niewyposażonych zgodnie z art. 5 ust. 5, eksploatowanych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, uwzględniają w pozycji 18 planu lotu wskaźniki SUR/EUADSBX lub SUR/EUEHSX lub SUR/EUELSX lub ich kombinację.";

12) w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia;

13) w załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 kwietnia 2020 r.

	W imieniu Komisji
	Ursula VON DER LEYEN
	Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

W pkt 3 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1206/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1) lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) statek powietrzny kwalifikujący się do przydzielenia kodu wyróżnionego, ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 6 lit. c), opuszcza lub został w inny sposób przekierowany poza rejon przestrzeni powietrznej, o którym mowa w pkt 1;";

2) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

"d) państwowy statek powietrzny zaangażowany w newralgiczne operacje lub szkolenia na szczeblu krajowym, wymagające ochrony i poufności.".

ZAŁĄCZNIK  II

W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1) w części A wprowadza się następujące zmiany:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Minimalna funkcja transpondera wtórnego radaru dozorowania to poziom 2s modu S, spełniający kryteria efektywności i funkcjonalności załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV (wydanie trzecie wraz ze zmianami do numeru 77 włącznie).";

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Pozycje danych, o których mowa w pkt 4, są przesyłane przez transponder tylko za pomocą protokołu modu S. Proces certyfikacji statku powietrznego i wyposażenia obejmuje transmisję tych pozycji danych.";

c) skreśla się pkt 6;

2) w części B wprowadza się następujące zmiany:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Minimalna funkcja transpondera wtórnego radaru dozorowania to poziom 2s modu S, spełniający kryteria efektywności i funkcjonalności załącznika 10 do konwencji chicagowskiej, tom IV (wydanie trzecie wraz ze zmianami do numeru 77 włącznie).";

b) pkt 15 otrzymuje brzmienie:

"15. Z wyjątkiem formatów zarezerwowanych dla wojska, pozycje danych, o których mowa w pkt 14, są przesyłane przez transponder tylko za pomocą protokołu ADS-B z sygnałem rozszerzony squitter. Proces certyfikacji statku powietrznego i wyposażenia obejmuje transmisję tych pozycji danych.";

c) skreśla się pkt 16;

3) w części C wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 2 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

"2. Jeżeli poniższe pozycje danych są dostępne na pokładowej magistrali cyfrowej, są przesyłane przez transponder na żądanie naziemnej sieci dozorowania za pomocą protokołu modu S oraz zgodnie z formatami określonymi w dokumencie 9871 ICAO (wydanie drugie):";

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Pozycje danych, o których mowa w pkt 3, są przesyłane przez transponder tylko za pomocą protokołu modu S. Proces certyfikacji statku powietrznego i wyposażenia obejmuje transmisję tych pozycji danych.".

ZAŁĄCZNIK  III

Załącznik IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1207/2011 otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK IV

Wymogi dotyczące dokonania formalnych uzgodnień, o których mowa w art. 5 ust. 2

Formalne uzgodnienia między instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej dotyczące wymiany lub dostarczania danych dozorowania obejmują co najmniej następujące elementy:

a) strony porozumienia;

b) okres obowiązywania porozumienia;

c) zakres danych dozorowania;

d) źródła danych dozorowania;

e) format wymiany danych dozorowania;

f) punkt przekazania danych dozorowania;

g) uzgodnione poziomy obsługi odnoszące się do następujących kwestii:

– skuteczności działania danych dozorowania, jak określono w art. 4 ust. 3,

– procedur w przypadku niesprawności;

h) procedury zarządzania zmianą;

i) uzgodnienia dotyczące sprawozdawczości w zakresie skuteczności działania i dostępności, obejmujące nieprzewidziany przestój;

j) uzgodnienia dotyczące zarządzania i koordynacji;

k) uzgodnienia dotyczące ochrony naziemnej sieci dozorowania i notyfikacji.".

¹ Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

² Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1206/2011 z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące identyfikacji statków powietrznych do celów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (Dz.U. L 305 z 23.11.2011, s. 23).

³ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1207/2011 z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące skuteczności działania i interoperacyjności systemów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (Dz.U. L 305 z 23.11.2011, s. 35).