Rozporządzenie 2655/1999 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2221/95 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 386/90 w odniesieniu do kontroli bezpośrednich przy wywozie produktów rolnych kwalifikujących się do refundacji i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 3122/94 ustanawiające kryteria analiz ryzyka w odniesieniu do produktów rolnych otrzymujących refundacje

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.325.12

Akt jednorazowy
Wersja od: 17 grudnia 1999 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2655/1999
z dnia 16 grudnia 1999 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2221/95 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 386/90 w odniesieniu do kontroli bezpośrednich przy wywozie produktów rolnych kwalifikujących się do refundacji i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 3122/94 ustanawiające kryteria analiz ryzyka w odniesieniu do produktów rolnych otrzymujących refundacje

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 386/90 z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie monitorowania wywozu produktów rolnych otrzymujących refundacje lub inne kwoty(1), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 163/94(2), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2221/95(3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1167/97(4), ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (EWG) nr 386/90; w świetle doświadczenia oraz zaleceń Trybunału Obrachunkowego w tej sprawie zmiany tych zasad są konieczne, aby poprawić skuteczność kontroli.

(2) W odniesieniu do całkowitej kwoty refundacji część przeznaczona na produkty nieobjęte załącznikiem I do Traktatu nie jest znacząca. Z drugiej strony, ilość bezpośrednich kontroli produktów nieobjętych załącznikiem I jest proporcjonalnie duża. Aby lepiej wykorzystać środki kontroli, dysproporcja ta powinna zostać zmniejszona. Można to osiągnąć częściowo poprzez zmniejszenie wskaźnika zakresu kontroli produktów nieobjętych załącznikiem I do 0,5 %. Ponadto przy obliczaniu minimalnego wskaźnika kontroli, które należy przeprowadzić zgodnie z art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 386/90, Państwa Członkowskie powinny również mieć możliwość nieuwzględniania zgłoszeń wywozowych odnoszących się do niewielkiej wartości lub niewielkiej kwoty refundacji.

(3) Artykuł 21 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999(5) przewiduje, że refundacji wywozowych nie przyznaje się dla produktów, których jakość handlowa nie jest solidna i właściwa w dniu, w którym zostaje przyjęte zgłoszenie wywozowe. Pomimo że nie jest możliwe zbadanie wszystkich produktów zgłoszonych do wywozu ze względu na ograniczone możliwości analizy laboratoryjnej, w przypadkach gdy przedmiotem konkretnych podejrzeń jest solidna i właściwa jakość handlowa produktów, dalsza weryfikacja powinna zostać przeprowadzona; jeśli to konieczne w drodze analizy laboratoryjnej.

(4) Ocena analizy laboratoryjnej wykazała, że wymóg obowiązkowej analizy laboratoryjnej powinien zostać złagodzony, w przypadku gdy istnieje odpowiednia gwarancja na podstawie powtarzających się satysfakcjonujących wyników analizy tych samych produktów od tego samego eksportera.

(5) Istnieje różnica między traktowaniem przesyłek wywozowych w dużych portach, w których występuje duża różnorodność produktów i szeroka gama dostawców, a traktowaniem przesyłek wywozowych w urzędach celnych zajmujących się ograniczoną liczbą produktów od niewielu eksporterów. W tym ostatnim przypadku kontrola przesyłki wywozowej jest znacznie bardziej intensywna. W przypadku takich urzędów celnych powinien zostać wzięty pod uwagę wybór przesyłek do kontroli bezpośredniej na podstawie mniejszej, reprezentatywnej próbki.

(6) Przepisy dotyczące kontroli zamiany powinny również być bardziej elastyczne, aby kontrole te mogły być przeprowadzane zgodnie z analizą ryzyka.

(7) Ocena stosowania rozporządzenia (EWG) nr 386/90 wymaga, aby Państwa Członkowskie były zobowiązane do przedstawiania corocznej oceny realizacji i skuteczności kontroli przeprowadzanych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(8) Aby wspomóc praktyczne stosowanie nowych przepisów i ze względu na przejrzystość, art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 3122/94(6) zastępuje się art. 5a ust. 1.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią właściwego Komitetu Zarządzającego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 2221/95 wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"Przy obliczaniu minimalnego wskaźnika zakresu kontroli, jakie mają zostać przeprowadzone zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 386/90, Państwa Członkowskie mogą nie uwzględniać zgłoszeń wywozowych obejmujących ilości nieprzekraczające:

- 5.000 kg w przypadku zbóż i ryżu,

- 1.000 kg w przypadku owoców, warzyw owocowych oraz produktów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu,

- 500 kg w przypadku innych produktów.

Alternatywnie, Państwa Członkowskie mogą również wybrać pominięcie zgłoszeń wywozowych odnoszących się do kwot refundacji mniejszych niż 200 EUR.".

2) W art. 5 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. W przypadku gdy przedmiotem konkretnych podejrzeń jest solidna, właściwa i handlowa jakość produktów, urząd celny sprawdza zgodność z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi, dotyczącymi w szczególności wspólnotowych regulacji sanitarnych i fitosanitarnych. W przypadku gdy urząd celny uzna to za konieczne, rozpoczyna on lub zleca rozpoczęcie badań laboratoryjnych, wskazując cel przeprowadzenia takich badań.".

3) Dodaje się art. 5a w brzmieniu:

"Artykuł 5a

Jeżeli Państwo Członkowskie stosuje system analizy ryzyka zgodnie z art. 3 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 386/90, stosuje się następujące zasady:

1) Nie uwzględnia się ilości procentowej kontroli bezpośrednich przeprowadzanych na produktach nieobjętych załącznikiem I w celu obliczenia całkowitej ilości 5 % dla wszystkich sektorów. W tym przypadku minimalny wskaźnik 0,5 % jest obowiązkowy w odniesieniu do produktów nieobjętych załącznikiem I.

2) Jeżeli stawka refundacji zależy od szczególnego składu, a produkt oznaczony tym samym kodem refundacji lub kodem CN jest regularnie wywożony przez tego samego eksportera i w zakresie badań laboratoryjnych z sześciu poprzednich miesięcy nie wykazano żadnych niezgodności ze skutkami finansowymi większymi niż 200 EUR w odniesieniu do kwoty refundacji brutto, w drodze odstępstwa od art. 5 ust. 4 reprezentatywne próbki należy pobrać tylko z 50 % kontroli bezpośrednich. Jeżeli wynik badań laboratoryjnych wykaże niezgodności ze skutkami finansowymi większymi niż 200 EUR w odniesieniu do kwoty refundacji brutto, próbki muszą być pobrane ze wszystkich kontroli bezpośrednich w okresie następnych sześciu miesięcy.

3) W urzędach celnych wywozu, w którym zgłaszany jest ograniczony asortyment produktów (najwyżej dwa sektory produktów) od niewielkiej ilości eksporterów (najwyżej pięciu eksporterów), kontrole bezpośrednie mogą być zmniejszone do minimalnego wskaźnika 2 % na sektor produktów. Sektory, w których przedstawiane jest mniej niż 20 zgłoszeń wywozowych rocznie, nie są uwzględniane dla określenia liczby sektorów. Urzędy celne mogą korzystać z tych przepisów przez cały rok kalendarzowy na podstawie danych statystycznych z poprzedniego roku kalendarzowego, nawet w przypadku gdy zgłoszenia wywozowe składane są przez dodatkowych eksporterów lub w przypadku dodatkowych sektorów produktów w trakcie roku kalendarzowego.".

4) W art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"Jeśli urząd celny wywozu nie zaplombował środka transportu lub opakowania, wtedy:

a) bez uszczerbku dla środków kontroli na podstawie innych przepisów kontrole podmiany przeprowadza się, w jak największym zakresie, w świetle analizy ryzyka;

oraz

b) liczba kontroli podmiany nie jest mniejsza niż liczba dni, w których produkty korzystające z refundacji wywozowych opuszczają obszar celny Wspólnoty w odpowiednim urzędzie celnym wyjścia.".

5) Dodaje się art. 9a w brzmieniu:

"Artykuł 9a

Przed dniem 1 kwietnia każdego roku Państwa Członkowskie przesyłają do Komisji sprawozdanie z oceny wykonania i skuteczności niniejszego rozporządzenia.".

Artykuł  2

W rozporządzeniu (WE) nr 3122/94 skreśla się art. 4.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r.

Przepisy art. 9a stosuje się po raz pierwszy do kontroli, które będą przeprowadzane w 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1999 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 42 z 16.2.1990, str. 6.

(2) Dz.U. L 24 z 29.1.1994, str. 2.

(3) Dz.U. L 224 z 21.9.1995, str. 13.

(4) Dz.U. L 169 z 27.6.1997, str. 12.

(5) Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.

(6) Dz.U. L 330 z 21.12.1994, str. 31.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.