Rozporządzenie 2015/2423 zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej oraz zawieszające jego stosowanie w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.341.18

Akt jednorazowy

Wersja od: 24 grudnia 2015 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/2423

z dnia 16 grudnia 2015 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej oraz zawieszające jego stosowanie w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 ² przewiduje asymetryczną liberalizację handlu między Unią a określonymi krajami i terytoriami Bałkanów Zachodnich, przyznając im prawo do nadzwyczajnego i nieograniczonego bezcłowego dostępu do rynku Unii dla prawie wszystkich produktów do dnia 31 grudnia 2015 r.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1215/2009 nie przewiduje możliwości tymczasowego zawieszenia przyznania nadzwyczajnych środków handlowych w przypadku poważnych i systematycznych naruszeń praw człowieka, w tym podstawowych praw pracowniczych, a także podstawowych zasad demokracji i praworządności przez jego beneficjentów. Właściwe jest wprowadzenie takiej możliwości, aby umożliwić podejmowanie sprawnych interwencji w przypadku poważnych i systematycznych naruszeń praw człowieka, w tym podstawowych prawa pracowniczych, a także podstawowych zasad demokracji i praworządności w jednym z krajów i terytoriów uczestniczących w procesie stabilizacji i stowarzyszenia Unii lub powiązanych z tym procesem.

(3) Uwzględniając różnice w zakresie liberalizacji taryf w ramach systemów umownych, które wprowadzono między Unią i wszystkimi uczestnikami procesu stabilizacji i stowarzyszenia oraz preferencji, przyznanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1215/2009, słusznym jest przedłużenie obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 do dnia 31 grudnia 2020 r., aby dać beneficjentom nadzwyczajnych środków handlowych i Unii wystarczająco dużo czasu na uzgodnienie, w stosownych przypadkach, preferencji przyznanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 z tymi, które są przewidziane w ramach układów o stabilizacji i stowarzyszeniu.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1215/2009 przewiduje utworzenie globalnego kontyngentu na przywóz do Unii wina zgodnie z kodami Nomenklatury scalonej (CN) 2204 21 93 do 2204 21 98 i 2204 29 93 do 2204 29 98. Kontyngent ten jest dostępny dla wszystkich krajów i terytoriów Bałkanów Zachodnich po wyczerpaniu ich indywidualnych kontyngentów na wino, określonych w ich dwustronnych układach o stabilizacji i stowarzyszeniu, z wyjątkiem Czarnogóry. Protokół w sprawie wina uzgodniony z Czarnogórą zawiera kontyngent na wino wyłącznie dla produktów objętych kodami CN ex 2204 10 i ex 2204 21, którego Czarnogóra nie była w stanie wypełnić. Uniemożliwia to Czarnogórze korzystanie z kontyngentu bezcłowego na wina w odniesieniu do produktów nieobjętych jej układem o stabilizacji i stowarzyszeniu. W celu zapewnienia, aby wszystkie zainteresowane kraje i terytoria Bałkanów Zachodnich korzystały z równego traktowania, należy zapewnić również Czarnogórze możliwość korzystania z globalnego kontyngentu na wino na produkty objęte kodem CN 2204 29 bez konieczności wyczerpania jej indywidualnego kontyngentu.

(5) Od początku procesu stabilizacji i stowarzyszenia zawarto układy o stabilizacji i stowarzyszeniu z wszystkimi zainteresowanymi krajami i terytoriami Bałkanów Zachodnich, z wyjątkiem Kosowa ³ . W maju 2014 r. zakończono negocjacje w sprawie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z Kosowem, a w październiku 2015 r. podpisano ten układ.

(6) W 2003 r. Bośnia i Hercegowina została uznana za potencjalne państwo kandydujące do przystąpienia do Unii i w dniu 16 czerwca 2008 r. podpisała układ o stabilizacji i stowarzyszeniu (zwany dalej "Układem o stabilizacji i stowarzyszeniu"), zgadzając się na warunki członkostwa w Unii. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem z Bośnią i Hercegowiną ⁴ (zwana dalej "Umową przejściową") obowiązywała do dnia 31 maja 2015 r., zaś Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu obowiązuje od dnia 1 czerwca 2015 r..

(7) Jednakże Bośnia i Hercegowina nie zgodziła się jeszcze na dostosowanie koncesji handlowych przyznanych na mocy Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu w celu uwzględnienia preferencyjnej tradycyjnej wymiany handlowej między Chorwacją a Bośnią i Hercegowiną w ramach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu. W przypadku gdyby do czasu przyjęcia niniejszego rozporządzenia umowa w sprawie dostosowania koncesji handlowych określonych w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu nie została podpisana przez Unię oraz Bośnią i Hercegowinę i nie rozpoczęto jej tymczasowego stosowania, preferencje przyznane Bośni i Hercegowinie powinny zostać zawieszone z dniem 1 stycznia 2016 r. Po podpisaniu przez Unię oraz Bośnię i Hercegowinę umowy w sprawie dostosowania koncesji handlowych określonych w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu i rozpoczęciu tymczasowego stosowania tej umowy, preferencje te powinny zostać przywrócone,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 1215/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

"d) wstrzymaniem się krajów i terytoriów, o których mowa w art. 1, od angażowania się w poważne i systematyczne naruszenia praw człowieka, w tym podstawowych praw pracowniczych, a także podstawowych zasad demokracji i praworządności.";

2) art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. W przypadku nieprzestrzegania przez kraj lub terytorium ust. 1 lit. a) b) lub c) lub ust. 2 Komisja może, za pomocą aktów wykonawczych, zawiesić w całości lub w części, uprawnienie danego kraju lub terytorium do korzystania z niniejszego rozporządzenia. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 4.";

3) w art. 7 dodaje się literę w brzmieniu:

"c) zawieszenia w całości lub w części uprawnienia danego kraju lub terytorium do korzystania z niniejszego rozporządzenia, jeżeli kraj ten lub terytorium nie przestrzega warunków określonych w art. 2 ust. 1 lit. d).";

4) w art. 10 ust. 1 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

"1. Jeżeli Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody nadużycia finansowego lub niezapewnienia współpracy administracyjnej zgodnie z wymaganiami weryfikacji dowodów pochodzenia lub że ma miejsce masowy wzrost przywozu do Unii ponad poziom normalnej produkcji i zdolności eksportowych lub nieprzestrzeganie art. 2

ust. 1 lit. a), b) lub c) przez kraje lub terytoria, o których mowa w art. 1, może ona podjąć środki w celu zawieszenia w całości lub w części porozumień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu na okres trzech miesięcy, z zastrzeżeniem, że uprzednio:";

5) art. 12 akapit drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

"Niniejsze rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2020 r.";

6) w załączniku I przypis 5 otrzymuje brzmienie:

"5) Dostęp dla wina pochodzącego z Czarnogóry do globalnego kontyngentu taryfowego w zakresie dotyczącym produktów objętych kodem CN 2204 21 jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania indywidualnego kontyngentu taryfowego przewidzianego w protokole w sprawie wina zawartym z Czarnogórą. Ten indywidualny kontyngent taryfowy otwiera się dla numeru porządkowego 09.1514.";

Artykuł  2

Stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny zawiesza się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2016 r.

Artykuł  3

1. Niezależnie od art. 2 nie zawiesza się stosowania rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny, jeżeli przed 1 stycznia 2016 r. Unia oraz Bośnia i Hercegowina podpiszą umowę w sprawie dostosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu i Umowy przejściowej w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej i rozpoczną tymczasowe stosowanie tej umowy.

2. W przypadku gdy umowa w sprawie dostosowania, o której mowa w ust. 1, zostanie podpisana i jej tymczasowe stosowanie rozpocznie się dopiero w dniu 1 stycznia 2016 r. lub po tej dacie, przywraca się stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny z dniem, w którym taka umowa zostanie podpisana i rozpocznie się jej tymczasowe stosowanie.

3. Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej niezwłocznie po podpisaniu umowy w sprawie dostosowania, o której mowa w ust. 1.

Artykuł  4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 grudnia 2015 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoM.	W imieniu Rady
SCHULZ	N. SCHMIT
Przewodniczący	Przewodniczący

¹ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 16 grudnia 2015 r.

² Rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej (Dz.U. L 328 z 15.12.2009, s. 1).

³ Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

⁴ Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Bośnią i Hercegowiną z drugiej strony (Dz.U. L 233 z 30.8.2008, s. 6).