Rozporządzenie delegowane 2018/1784 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
Dz.U.UE.L.2018.293.1
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1784
z dnia 9 lipca 2018 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 1 , w szczególności jego art. 45 ust. 6 lit. b) i art. 46 ust. 9 lit. a),
(1) W art. 38-48 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 2 ustanowiono zasady uzupełniające przepisy dotyczące praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013.
(2) W dniu 30 grudnia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 3 zmieniające niektóre przepisy dotyczące praktyk zazieleniania określone w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013. Zmiany dotyczące praktyk w zakresie zazieleniania stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r. W celu doprecyzowania i zapewnienia spójności odpowiednich obowiązków podmiotów gospodarczych, zmiany te wymagają dostosowania niektórych przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014.
(3) W przypadku gdy państwa członkowskie podejmą decyzję o uznawaniu gruntów pokrytych trawą, które nie były orane przez pięć lat lub dłużej, za trwałe użytki zielone zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393, lub o możliwości występowania na obszarze trwałych użytków zielonych innych gatunków, takich jak krzewy lub drzewa, zgodnie z tym akapitem lit. b), albo o uznawaniu niektórych gruntów, które można wykorzystywać do wypasu, za trwałe użytki zielone zgodnie z tym akapitem lit. c), w stosownych przypadkach ich wskaźnik odniesienia należy dostosować, aby uwzględnić możliwy znaczący wpływ stosowania tych decyzji na ten wskaźnik.
(4) Po wprowadzeniu w art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393, możliwości podejmowania przez państwa członkowskie decyzji o uznawaniu za trwałe użytki zielone gruntu porośniętego trawą, który nie był zaorany przez pięć lat lub dłużej, obszar trwałych użytków zielonych może utracić tę klasyfikację nie tylko w wyniku jego przekształcenia w grunty orne, ale również w wyniku zaorania. Art. 44 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 należy dostosować w celu uwzględnienia tej nowej możliwości.
(5) Art. 3 ust. 9 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2017/2393 wprowadza trzy nowe rodzaje obszarów proekologicznych, rozszerzając obecny wykaz o obszary z miskantem (Miscanthus), obszary z rożnikiem przerośniętym (Silphium perfoliatum) i grunty ugorowane z roślinami miododajnymi (gatunkami bogatymi w pyłek i nektar). W motywie 45 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 podkreślono znaczenie spójnego wyznaczania obszarów proekologicznych. W związku z powyższym należy wyjaśnić zależność między nowo wprowadzonymi rodzajami obszarów proekologicznych i już istniejącymi.
(6) Po pierwsze w odniesieniu do obszarów z kategorii "grunty ugorowane z roślinami miododajnymi" nadal powinny obowiązywać istniejące wymogi dotyczące zarządzania, gdyż obszary te wchodziły w zakres rodzaju obszarów proekologicznych "grunty ugorowane". W szczególności do "gruntów ugorowanych z roślinami miododajnymi" powinny mieć zastosowanie: zakaz produkcji rolnej, jego minimalny okres ustalony przez państwa członkowskie, oraz zakaz stosowania środków ochrony roślin, określone w odniesieniu do "gruntów ugorowanych", nawet jeśli na obszarach wyznaczonych w ramach tego nowego obszaru proekologicznego dozwolony jest siew roślin miododajnych.
(7) Aby rozwiać wątpliwości, jakie może spowodować wprowadzenie nowego rodzaju obszaru proekologicznego, i zapobiec ryzyku wysiewania na tego rodzaju obszarach upraw zwykle uprawianych na potrzeby produkcji, ze względu na cel tego obszaru proekologicznego, jakim jest różnorodność biologiczna, należy wyjaśnić, że zgodnie z wymogiem braku produkcji obszary takie nie mogą obejmować obszarów zajętych pod uprawę roślin zwykle uprawianych w celu zbioru.
(8) Ze względu na fakt, że w załączniku X do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393 nowemu rodzajowi obszaru proekologicznego "grunty ugorowane z roślinami miododajnymi", o którym mowa w art. 46 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, przyznano wyższy współczynnik ważenia, niż "gruntom ugorowanym", o których mowa w art. 46 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, należy wyjaśnić różnicę między tymi dwoma rodzajami obszarów proekologicznych. W szczególności, aby zapewnić rolnikom pewność prawną co do gatunków uznawanych za bogate w pyłek i nektar, tj. za "rośliny miododajne", należy ustanowić wykaz takich gatunków do celów art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. m) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Biorąc pod uwagę różnorodność warunków agronomicznych i gatunków w całej Unii, wybór odpowiednich gatunków należy pozostawić państwom członkowskim. Na tych obszarach nie należy jednak stosować inwazyjnych gatunków obcych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 4 , gdyż stanowią one zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej, m.in. poprzez utrudnianie interakcji między rodzimymi gatunkami roślin i zapylaczami.
(9) Aby zmaksymalizować korzyści płynące z różnorodności biologicznej tych obszarów należy ponadto zezwolić państwom członkowskim na podejmowanie decyzji w sprawie ewentualnych odpowiednich dodatkowych wymogów w zakresie zarządzania, takich jak ustalanie mieszanek gatunków. Biorąc wreszcie pod uwagę fakt, że obecność niedominujących gatunków traw i uli nie mają wpływu na różnorodność biologiczną gruntów ugorowanych z roślinami miododajnymi, należy dopuścić obecność uli.
(10) W celu ochrony i poprawy różnorodności biologicznej zgodnie z celami zazieleniania należy ustalić wymogi w zakresie zarządzania w odniesieniu do stosowania substancji chemicznych (nawozów mineralnych i środków ochrony roślin) na nowo ustanowionych obszarach proekologicznych z miskantem (Miscanthus) i z rożnikiem przerośniętym (Silphium perfoliatum). W szczególności, biorąc pod uwagę ich relatywnie bardziej szkodliwy wpływ na różnorodność biologiczną, stosowanie środków ochrony roślin na tych obszarach powinno być zakazane, z wyjątkiem dopuszczenia ich użycia w pierwszym roku stosowania, aby ułatwić przyjęcie się roślin. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014.
(11) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. Biorąc jednak pod uwagę czas niezbędny władzom krajowym i rolnikom na dostosowanie się do wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do obszarów proekologicznych, odpowiednie zmiany powinny mieć zastosowanie dopiero w odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy odnoszących się do lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |