Rozporządzenie delegowane 2019/564 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do daty, do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.99.3

Akt jednorazowy
Wersja od: 10 kwietnia 2019 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/564
z dnia 28 marca 2019 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do daty, do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 11 ust. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo przekazało notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.

(2) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/397 2  przewidziano zmianę rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/2251 3  w odniesieniu do daty, do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP. Zgodnie z art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/397 rozporządzenie to stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na podstawie art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, chyba że umowa o wystąpieniu wejdzie w życie przed tym dniem lub wydłużono dwuletni okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej.

(3) Pismem z dnia 20 marca 2019 r. Zjednoczone Królestwo złożyło wniosek o przedłużenie do dnia 30 czerwca 2019 r. okresu przewidzianego w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej w celu sfinalizowania procesu ratyfikacji umowy o wystąpieniu 4 . W dniu 21 marca 2019 r. Rada Europejska wyraziła zgodę na przedłużenie tego okresu do dnia 22 maja 2019 r., pod warunkiem że w następnym tygodniu umowa o wystąpieniu zostanie zatwierdzona przez Izbę Gmin. W przeciwnym razie Rada Europejska wyraziła zgodę na przedłużenie terminu do dnia 12 kwietnia 2019 r. W związku z tym przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/397 nie będą miały zastosowania.

(4) Powody leżące u podstaw rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/397 pozostaną jednak zasadne, niezależnie od tego, o ile przedłużony zostanie okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. W szczególności - w przypadku wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii bez zawarcia umowy po upływie przedłużonego okresu - utrzymywać będzie się ryzyko dla sprawnego funkcjonowania rynku i równych warunków działania dla kontrahentów mających siedzibę w Unii. Oczekuje się, że w przewidywalnej przyszłości ryzyko to utrzyma się.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251.

(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przekazany Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(7) Należy jak najszybciej ułatwić wdrożenie przez uczestników rynku wydajnych rozwiązań. W związku z tym Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przeanalizowały potencjalne powiązane koszty i korzyści, lecz nie przeprowadziły otwartych konsultacji publicznych zgodnie z art. 10 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 5 , art. 10 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 6  oraz art. 10 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 7 . Z tego samego powodu niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Art. 35 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/2251 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 35

Przepisy przejściowe

1. Kontrahenci, o których mowa w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, mogą nadal stosować procedury zarządzania ryzykiem, z których korzystali w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do rozliczanych niecentralnie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawartych lub odnowionych w okresie od dnia 16 sierpnia 2012 r. do odpowiednich dat rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Kontrahenci, o których mowa w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, mogą również nadal stosować procedury zarządzania ryzykiem, które wdrożyli na dzień 14 marca 2019 r. w odniesieniu do rozliczanych niecentralnie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) rozliczane niecentralnie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarto lub odnowiono albo przed odpowiednimi datami rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, jak określono w art. 36, 37 i 38 niniejszego rozporządzenia, albo przed dnia 11 kwietnia 2019 r., w zależności od tego, która z tych dat przypada wcześniej;

b) rozliczane niecentralnie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym odnowiono wyłącznie w celu zastąpienia kontrahenta mającego siedzibę w Zjednoczonym Królestwie kontrahentem mającym siedzibę w państwie członkowskim;

c) rozliczane niecentralnie kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym odnowiono w okresie między dniem następującym po dniu, w którym prawo Unii przestaje mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na podstawie art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, a jedną z poniższych dat (przy czym obowiązuje data późniejsza):

(i) odpowiednie daty rozpoczęcia stosowania określone w art. 36, 37 i 38 niniejszego rozporządzenia; lub

(ii) data przypadająca 12 miesięcy od dnia następującego po dniu, w którym prawo Unii przestaje mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na podstawie art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej.".

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie na podstawie art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej.

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się jednak w następujących przypadkach:

a)
umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem zgodnie z art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej weszła w życie przed dniem, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu;
b)
podjęto decyzję o przedłużeniu dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, wykraczającym poza dzień 31 grudnia 2019 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 marca 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.
2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/397 z dnia 19 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do daty do której kontrahenci mogą nadal stosować swoje procedury zarządzania ryzykiem w stosunku do niektórych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez CCP (Dz.U. L 71 z 13.3.2019, s. 15).
3 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/2251 z dnia 4 października 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 340 z 15.12.2016, s. 9).
4 Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. C 66 I z 19.2.2019, s. 1).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.