Rozporządzenie delegowane 2018/2036 zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/86 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków dennych w Morzu Śródziemnym
Dz.U.UE.L.2018.327.27
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/2036
z dnia 18 października 2018 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/86 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków dennych w Morzu Śródziemnym
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 6 oraz art. 18 ust. 1 i 3,
(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów w unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym, a w Morzu Śródziemnym również połowów gatunków podlegających wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów, określonym w załączniku III do rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 2 .
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w przypadku połowów gatunków dennych w Morzu Śródziemnym obowiązek wyładunku stosuje się w odniesieniu do gatunków określających połowy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. i nie później niż od dnia 1 stycznia 2019 r. w odniesieniu do wszystkich pozostałych gatunków.
(3) W celu wdrożenia obowiązku wyładunku w art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważniono Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nieprzekraczający trzech lat, który może zostać przedłużony na okres kolejnych trzech lat, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(4) W następstwie trzech wspólnych rekomendacji przedstawionych Komisji w 2016 r. przez szereg państw członkowskich mających bezpośredni interes w zarządzaniu Morzem Śródziemnym (Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Malta i Słowenia) rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86 3 ustanowiono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków dennych w wodach Morza Śródziemnego, mający zastosowanie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. Te trzy wspólne rekomendacje dotyczyły odpowiednio zachodniego Morza Śródziemnego, Morza Adriatyckiego i południowowschodniego Morza Śródziemnego.
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/86 zmieniono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/153 4 w następstwie dwóch wspólnych rekomendacji przedłożonych przez odpowiednie państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu i dotyczących zachodniego Morza Śródziemnego i Morza Adriatyckiego.
(6) W dniu 4 czerwca 2018 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla PESCAMED, Francja, Włochy i Hiszpania przedstawiły Komisji nową wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w zachodnim Morzu Śródziemnym ("nowa wspólna rekomendacja dla zachodniego Morza Śródziemnego"). Wspólna rekomendacja została zmieniona w dniu 27 sierpnia 2018 r.
(7) W dniu 7 czerwca 2018 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla SUDESTMED, Cypr, Grecja, Włochy i Malta przedstawiły Komisji nową wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w południowowschodnim Morzu Śródziemnym ("nowa wspólna rekomendacja dla południowowschodniego Morza Śródziemnego"). Wspólna rekomendacja została zmieniona w dniu 28 sierpnia 2018 r.
(8) W dniu 8 czerwca 2018 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla ADRIATICA, Chorwacja, Włochy i Słowenia przedstawiły Komisji nową wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w Morzu Adriatyckim ("nowa wspólna rekomendacja dla Morza Adriatyckiego"). Wspólna rekomendacja została zmieniona w dniu 29 sierpnia 2018 r.
(9) Trzy nowe wspólne rekomendacje zostały ocenione przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) na posiedzeniu plenarnym w dniach 2-6 lipca 2018 r. 5 .
(10) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku w dniu 1 stycznia 2019 r. W kilku przypadkach wyłączenia wymagają dalszej działalności połowowej i gromadzenia danych w celu uwzględnienia uwag przedstawionych przez STECF. W tych przypadkach Komisja uznaje, że zezwolenie na stosowanie tymczasowych wyłączeń stanowi pragmatyczne i ostrożne podejście do zarządzania rybołówstwem przy założeniu, że brak takich wyłączeń uniemożliwiałby gromadzenie danych niezbędnych do właściwego i świadomego zarządzania odrzutami, w dążeniu do pełnej realizacji obowiązku wyładunku.
(11) W nowej wspólnej rekomendacji dla zachodniego Morza Śródziemnego zasugerowano przedłużenie do dnia 31 grudnia 2021 r. stosowania wyłączeń z uwagi na przeżywalność, przewidzianych w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 dla przegrzebków (Pecten jacobeus), rospok (Venerupis spp.) i małży wenus (Venus spp.) złowionych przy użyciu drag mechanicznych (HMD). To wyłączenie z uwagi na przeżywalność wprowadzono rozporządzeniem delegowanym (UE) 2017/86. Podczas oceny nowej wspólnej rekomendacji STECF stwierdził, że nie przedstawiono żadnych dodatkowych informacji uzupełniających. W literaturze istnieje jednak szereg badań naukowych wykazujących przeżywalność tych gatunków. Z uwagi na możliwość występowania wysokich wskaźników przeżycia i na charakterystykę narzędzi, praktyk połowowych i ekosystemów, Komisja uważa, że należy kontynuować stosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność, zważywszy, że okoliczności nie uległy zmianie.
(12) W nowej wspólnej rekomendacji dotyczącej zachodniego Morza Śródziemnego proponuje się przedłużenie do dnia 31 grudnia 2021 r. stosowania wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca (Nephrops norvegicus) złowionego przy użyciu włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX). To wyłączenie z uwagi na przeżywalność wprowadzono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/153. Początkowo w nowej wspólnej rekomendacji proponowano aby nie stosować tego wyłączenia w lipcu, sierpniu i wrześniu, które objęte byłyby nowym wyłączeniem de minimis. STECF uznał jednak, że nie ma żadnych dowodów uzasadniających wyłączenie de minimis w miesiącach letnich i nie sformułował żadnych dalszych uwag. Istnieją jednak dane naukowe wskazujące na przeżywalność tego gatunku w tym i innych regionach. Z uwagi na możliwość występowania wysokich wskaźników przeżycia i na charakterystykę narzędzi, praktyk połowowych i ekosystemów, Komisja uważa, że należy kontynuować stosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność przez cały rok.
(13) W nowej wspólnej rekomendacji dotyczącej Morza Adriatyckiego proponuje się rozszerzenie wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do soli (Solea solea) złowionej przy użyciu włoków rozprzowych (TBB). To wyłączenie z uwagi na przeżywalność wprowadzono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86. STECF nie dokonał oceny tego nowego wniosku. Jednak w regionie GSA17 Morza Adriatyckiego prowadzone jest badanie ad hoc dotyczące przeżywalności tego gatunku. Komisja uważa zatem, że należy stosować wyłączenie przez jeden rok. Zainteresowane państwa członkowskie powinny dostarczyć odpowiednie dane do dnia 1 maja 2019 r. w celu umożliwienia STECF dalszej oceny.
(14) W trzech nowych wspólnych rekomendacjach zaproponowano zastosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca (Nephrops norvegicus) łowionego przy użyciu więcierzy i pułapek (FPO, FIX) w zachodnim Morzu Śródziemnym, Morzu Adriatyckim i w południowowschodnim Morzu Śródziemnym. STECF uznał, że nie przedstawiono szczegółowych informacji na poparcie tego wyłączenia. Komisja uważa zatem, że należy wprowadzić to wyłączenie wyłącznie na jeden rok. Zainteresowane państwa członkowskie powinny dostarczyć dodatkowe odpowiednie dane do dnia 1 maja 2019 r. w celu umożliwienia STECF dalszej oceny.
(15) W trzech nowych wspólnych rekomendacjach zaproponowano zastosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) łowionego w ramach połowów haczykowych (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX) w zachodnim Morzu Śródziemnym, Morzu Adriatyckim i w południowowschodnim Morzu Śródziemnym. STECF uznał, że należy przedstawić dodatkowe dane na pełne poparcie proponowanego wyłączenia. Komisja uważa zatem, że należy wprowadzić to wyłączenie wyłącznie na jeden rok. Zainteresowane państwa członkowskie powinny dostarczyć dodatkowe odpowiednie dane do dnia 1 maja 2019 r. w celu umożliwienia STECF dalszej oceny.
(16) W trzech nowych wspólnych rekomendacjach zaproponowano zastosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homara europejskiego (Homarus gammarus) i langustowatych (Palinuridae spp.) złowionych przy użyciu sieci (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) oraz więcierzy i pułapek (FPO, FIX) w zachodnim Morzu Śródziemnym, Morzu Adriatyckim i w południowowschodnim Morzu Śródziemnym. STECF uznał, że badanie dotyczące przeżywalności langustowatych przedstawione przez zainteresowane państwa członkowskie jest wystarczająco miarodajne i wykazuje wskaźniki przeżycia w perspektywie krótkoterminowej, ale podkreślił, że liczebność próby była niewielka. Należy przedstawić dalsze dane naukowe zarówno dla langustowatych, jak i homara. Komisja uważa zatem, że należy wprowadzić to wyłączenie wyłącznie na jeden rok. Zainteresowane państwa członkowskie powinny dostarczyć dodatkowe odpowiednie dane do dnia 1 maja 2019 r. w celu umożliwienia STECF dalszej oceny.
(17) W nowych wspólnych rekomendacjach dotyczących Morza Adriatyckiego i południowowschodniego Morza Śródziemnego proponuje się zastosowanie wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca (Nephrops norvegicus) złowionego przy użyciu włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX) w Morzu Adriatyckim i południowowschodnim Morzu Śródziemnym. Początkowo w nowej wspólnej rekomendacji proponowano aby nie stosować tego wyłączenia w lipcu, sierpniu i wrześniu, które objęte byłyby nowym wyłączeniem de minimis. STECF uznał jednak, że nie ma żadnych dowodów uzasadniających wyłączenie de minimis w miesiącach letnich i nie sformułował żadnych dalszych uwag. Istnieją jednak dane naukowe wskazujące na przeżywalność tego gatunku w innych regionach. Z uwagi na możliwość występowania wysokich wskaźników przeżycia i na charakterystykę narzędzi, praktyk połowowych i ekosystemów, Komisja uważa, że należy wprowadzić wyłączenie z uwagi na przeżywalność stosowane przez cały rok.
(18) W trzech nowych wspólnych rekomendacjach proponuje się ponadto rozszerzenie zakresu stosowania wyłączenia de minimis, zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius) i barwenowatych (Mullus spp.) do 6 % w 2019 r. i 2020 r. oraz do 5 % w 2021 r. całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT oraz TX), a w 2019, 2020 i 2021 r. do 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN), w zachodnim Morzu Śródziemnym, Morzu Adriatyckim i południowowschodnim Morzu Śródziemnym. To wyłączenie de minimis wprowadzono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86. W oparciu o dane naukowe przedstawione przy okazji wspólnej rekomendacji i zweryfikowane przez STECF oraz uwzględniając cechy narzędzi, dużą liczbę gatunków w operacjach połowowych, modele połowów oraz specyfikę Morza Śródziemnego (np. dominacja łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego), Komisja uznała, że należy ustanowić takie wyłączenia de minimis, które pozwolą uniknąć nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. STECF nie przeprowadził oceny nowej rekomendacji dotyczącej włoków dennych. Oceniając nową wspólną rekomendację dla sieci skrzelowych i drygawic, STECF stwierdził, że informacje dostarczone przez zainteresowane państwa członkowskie nie są wystarczająco kompletne. Biorąc jednak pod uwagę, że okoliczności nie uległy zmianie, Komisja uważa, że należy utrzymać wyłączenie de minimis na poziomach procentowych, o których mowa powyżej.
(19) W nowej wspólnej rekomendacji dotyczącej Morza Adriatyckiego proponuje się rozszerzenie stosowania wyłączenia de minimis w odniesieniu do morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius) i barwenowatych (Mullus spp.) w 2019, 2020 i 2021 r. do 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki przy użyciu włoków rozprzowych (TBB) oraz w odniesieniu do soli (Solea solea) w 2019, 2020 i 2021 r. do 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT oraz TX) w Morzu Adriatyckim. To wyłączenie de minimis wprowadzono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86. W oparciu o dane naukowe przedstawione przy okazji wspólnej rekomendacji i zweryfikowane przez STECF oraz uwzględniając cechy narzędzi, dużą liczbę gatunków w operacjach połowowych, modele połowów oraz specyfikę Morza Śródziemnego (np. dominacja łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego), Komisja uznała, że należy ustanowić takie wyłączenia de minimis (do 1 % w odniesieniu do morszczuka i barwenowatych oraz do 3 % w odniesieniu do soli), które pozwolą uniknąć nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. Oceniając nową wspólną rekomendację STECF stwierdził, że nie przedstawiono żadnych szczegółowych informacji na poparcie znaczącego wzrostu stosowanych poziomów procentowych. Biorąc pod uwagę, że okoliczności w odniesieniu do stosowania bieżących poziomów procentowych nie uległy zmianie, Komisja uważa, że należy utrzymać wyłączenie de minimis na poziomach procentowych, o których mowa powyżej.
(20) W nowej wspólnej rekomendacji dotyczącej południowowschodniego Morza Śródziemnego sugeruje się rozszerzenie stosowania wyłączenia de minimis w odniesieniu do krewetki głębokowodnej różowej (Parapenaeus longirostris) w 2019 r. i 2020 r. do 6 % oraz w 2021 r. do 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT oraz TX) w południowowschodnim Morzu Śródziemnym. Wyłączenie de minimis dotyczące tego gatunku wprowadzono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86. W oparciu o dane naukowe przedstawione wtedy we wspólnej rekomendacji i zweryfikowane przez STECF oraz uwzględniając cechy narzędzi, dużą liczbę gatunków w operacjach połowowych, modele połowów oraz specyfikę Morza Śródziemnego (np. dominacja łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego), Komisja uznała, że należy ustanowić takie wyłączenie de minimis, aby uniknąć nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. STECF nie dokonał oceny tej nowej rekomendacji. Biorąc pod uwagę, że okoliczności nie uległy zmianie, Komisja uważa, że należy utrzymać to wyłączenie de minimis na poziomach procentowych, o których mowa powyżej.
(21) W nowych wspólnych rekomendacjach dla zachodniego Morza Śródziemnego zaproponowano wyłączenia de minimis w odniesieniu do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego(Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), soli (Solea solea), dorady (Sparus aurata) i krewetki głębokowodnej różowej (Parapenaeus longirostris), w 2019 r. do 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w 2019 r. do 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem krewetki głębokowodnej różowej, złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w 2019 r. do 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara i krewetki głębokowodnej różowej, złowionych przez statki prowadzące połowy haczykowe (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).
(22) W nowych wspólnych rekomendacjach dla Morza Adriatyckiego zaproponowano wyłączenia de minimis w odniesieniu do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego (Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), dorady (Sparus aurata) i krewetki głębokowodnej różowej (Parapenaeus longirostris), w 2019 r. do 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w 2019 r. do 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem krewetki głębokowodnej różowej, lecz z uwzględnieniem soli, złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w 2019 r. do 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara i krewetki głębokowodnej różowej, lecz z uwzględnieniem soli, złowionych przez statki prowadzące połowy haczykowe (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).
(23) W nowych wspólnych rekomendacjach dla południowowschodniego Morza Śródziemnego zaproponowano wyłączenia de minimis w odniesieniu do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego(Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), soli (Solea solea) i dorady (Sparus aurata), w 2019 r. do 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w 2019 r. do 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w 2019 r. do 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara, złowionych przez statki prowadzące połowy haczykowe (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).
(24) W trzech nowych wspólnych rekomendacjach proponuje się ponadto zastosowanie wyłączenia de minimis w odniesieniu do sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus), sardynki europejskiej (Sardina pilchardus), makreli (Scomber spp.) i ostroboków (Trachurus spp.) w 2019 r. do 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX) w zachodnim Morzu Śródziemnym, Morzu Adriatyckim i południowowschodnim Morzu Śródziemnym.
(25) STECF stwierdził, że wyłączenia, o których mowa w motywach 21, 22 i 23, obejmują szeroką gamę gatunków o szerokim zakresie wskaźników odrzutów, oraz że nie dostarczono szczegółowych informacji na poparcie wnioskowanych wyłączeń. Komisja zwraca jednak uwagę, że wspomniane wyłączenia mają zastosowanie do grup gatunków obejmujących pozostałe gatunki podlegające wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów, określonym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, które na tym etapie nie podlegają limitom połowowym, w związku z tym art. 15 ust. 8 i 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie mają zastosowania. Ponadto gatunki te są łowione są w tym samym czasie, w bardzo różnych ilościach, co sprawia, że stosowanie podejścia opartego na pojedynczym stadzie staje się trudne. Gatunki te są ponadto poławiane w ramach rybołówstwa łodziowego i wyładowywane w wielu miejscach wyładunku rozmieszczonych geograficznie wzdłuż wybrzeża, w związku z tym istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że koszty postępowania z przypadkowymi połowami w pierwszych latach realizacji obowiązku wyładunku będą nieproporcjonalnie wysokie. Należy również wziąć pod uwagę, że wyłączenia są co do zasady niższe od maksymalnych dopuszczalnych limitów. W tym kontekście Komisja uważa, że wspomniane wyłączenia de minimis powinny zostać wprowadzone wyłącznie na jeden rok. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przekazać do dnia 1 maja 2019 r. odpowiednie dane, aby umożliwić STECF pełną ocenę uzasadnień wyłączenia, a Komisji - dokonanie przeglądu.
(26) Komisja odnotowuje ponadto, że państwa członkowskie podejmują starania zmierzające do zwiększenia selektywności narzędzi połowowych zgodnie z wynikami obecnych programów badawczych, aby ograniczyć przypadkowe połowy, a w szczególności połowy osobników poniżej minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony.
(27) Komisja odnotowuje również, że zgodnie ze wspólną rekomendacją dla zachodniego Morza Śródziemnego, państwa członkowskie zachęcają do stosowania worków włoka i/lub przedłużeń worka włoka typu T90 wyposażonych w sieć o rozmiarze oczek 50 mm oraz do kontynuowania prób zamykania łowisk w czasie rzeczywistym.
(28) Środki zaproponowane w nowych wspólnych rekomendacjach są zgodne z art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 5 lit. c) oraz art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do planu w zakresie odrzutów ustanowionego rozporządzeniem delegowanym (UE) 2017/86.
(29) Wyłączenie de minimis dla małych gatunków pelagicznych w połowach ukierunkowanych na te gatunki określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2018/161 6 . Natomiast w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/86 należy uwzględnić wyłączenia de minimis dotyczące przyłowów małych gatunków pelagicznych dokonanych w ramach połowów dennych.
(30) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/86.
(31) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2019 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |