Dyrektywa 2006/76/WE zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w zakresie specyfikacji substancji czynnej chlorotalonilu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.263.9

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 września 2006 r.

DYREKTYWA KOMISJI 2006/76/WE

z dnia 22 września 2006 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w zakresie specyfikacji substancji czynnej chlorotalonilu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin⁽¹⁾, w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit drugi tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Po dokonaniu przeglądu, w którym Niderlandy występowały w charakterze państwa członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy, dyrektywą Komisji 2005/53/WE⁽²⁾ dodano substancję czynną chlorotalonil do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Dyrektywa 2005/53/WE przewiduje najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń. Zgodnie ze zwykłą praktyką Komisji poziomy te zostały oparte na specyfikacjach sporządzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w zakresie czystości i poziomów zanieczyszczeń zawartych w substancjach czynnych, w szczególności na publikacji z lutego 2005 r. Wspomniane specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,01 g/kg substancji czynnej. FAO wydała jednak kolejny zestaw specyfikacji dla chlorotalonilu⁽³⁾, który udostępniono w grudniu 2005 r., po przyjęciu dyrektywy 2005/53/WE. Wspomniane specyfikacje uzupełniły i formalnie uchyliły specyfikacje z lutego 2005 r., które były brane pod uwagę podczas przyjmowania dyrektywy. Nowe specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,04 g/kg substancji czynnej.

(2) Pomimo że Wspólnota może ustalić swój własny poziom ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i ochrony środowiska, zbadano, czy można dostosować poziomy czystości ustanowione przez dyrektywę 2005/53/WE, tak by odzwierciedlały nowe specyfikacje FAO.

(3) Po dokonaniu oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej ad hoc, Niderlandy zajęły stanowisko, że taka zmiana nie powoduje ryzyka większego niż to, które już wzięto pod uwagę przy dodawaniu chlorotalonilu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Stanowisko to zostało podane do wiadomości pozostałych państw członkowskich, które się z nim zgodziły. W świetle wspomnianego stanowiska, a także szczególnych okoliczności niniejszego przypadku, Komisja uważa iż uzasadniona jest zmiana specyfikacji dla chlorotalonilu.

(4) Ponieważ dyrektywa 2005/53/WE nakłada na państwa członkowskie wymóg stosowania art. 2 tej dyrektywy od dnia 1 września 2006 r., zmieniona specyfikacja dla chlorotalonilu również powinna być stosowana od tej daty, bez uszczerbku dla pozostałych terminów ustanowionych w art. 3 dyrektywy 2005/53/WE. W związku z tym dyrektywa powinna wejść w życie jak najszybciej.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2006 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują wspomniane przepisy od dnia 1 września 2006 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odesłania ustalany jest przez państwa członkowskie.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 września 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/75/WE (Dz.U. L 248 z 12.9.2006, str. 3).

⁽²⁾ Dz.U. L 241 z 17.9.2005, str. 51.

⁽³⁾ "FAO: Specyfikacje i ocena pestycydów rolniczych - chlorotalonil (Tetrachloroizoftalonitryl)" (grudzień 2005 r.).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wiersz 102 otrzymuje następujące brzmienie:

Nr	Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne	Nazwa IUPAC	Czystość^(1)	Data wejścia w życie	Data wygaśnięcia włączeni	Przepisy szczegółowe
"102	Chlorotalonil Nr CAS 1897-45-6 Nr CIPAC 288	Tetrachloroizoftalonitryl	985 g/kg - Heksachlorobenzen: nie więcej niż 0,04 g/kg - Dekachlorobifenyl: nie więcej niż 0,03 g/kg	1 marca 2006 r.	28 lutego 2016 r.	CZĘŚĆ A Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze środka grzybobójczego. CZĘŚĆ B W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad załącznika VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego chlorotalonilu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 15 lutego 2005 r. Dokonując ogólnej oceny państwa członkowskie muszą zwrócić szczególną uwagę na ochronę: - organizmów wodnych, - wód gruntowych, w szczególności w odniesieniu do substancji czynnej i jej metabolitów R417888 i R611965 (SDS46851), gdy substancja czynna jest stosowana w regionach, w których gleba i/lub klimat są podatne na zagrożenia. Warunki stosowania powinny w miarę potrzeby uwzględniać środki ograniczające ryzyko."
^(1) Dodatkowe dane dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.