Dyrektywa 2010/20/UE zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu wykreślenia z niej tolilfluanidu jako substancji czynnej oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.60.20

Akt jednorazowy
Wersja od: 10 marca 2010 r.

DYREKTYWA KOMISJI 2010/20/UE
z dnia 9 marca 2010 r.
zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu wykreślenia z niej tolilfluanidu jako substancji czynnej oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(1), w szczególności jej art. 6 ust. 1 tiret trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Tolilfluanid jest wymieniony w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG zawierającym wykaz substancji czynnych dopuszczonych do stosowania w środkach ochrony roślin.

(2) Decyzją Komisji 2007/322/WE z dnia 4 maja 2007 r. ustanawiającą środki ochronne w odniesieniu do zastosowań środków ochrony roślin zawierających tolylfluanid, powodujących skażenie wody pitnej(2), zdecydowano, że państwa członkowskie, w których do uzdatniania wody pitnej stosuje się ozon, zakażą wszelkiego stosowania tolilfluanidu, które może doprowadzić do skażenia wody pitnej nitrozoaminami. Powodem decyzji było odkrycie, że stosowanie takiej metody może prowadzić do przekształcenia się metabolitu tej substancji czynnej, N,N-dimetylosulfamidu, w nitrozoaminy, które są szkodliwe dla zdrowia ludzi.

(3) Na mocy decyzji 2007/322/WE państwa członkowskie miały również dopilnować, aby powiadamiający, na wniosek którego tolilfluanid został włączony do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, dostarczył badania dotyczące działania wypłukującego tej substancji czynnej oraz warunków, w których można wykluczyć tworzenie się nitrozoamin.

(4) W dniu 5 lipca 2007 r. powiadamiający, Bayer Crop-Science, dostarczył państwu członkowskiemu pełniącemu rolę sprawozdawcy wymagane badania i informacje dotyczące fizycznego, chemicznego i toksykologicznego obiegu i zachowania metabolitu, N,N-dimetylosulfamidu, oraz jego właściwości ekotoksykologicznych.

(5) W dniu 20 lutego 2008 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło Komisji uzupełnienie do sprawozdania z oceny tych badań i informacji. Uzupełnienie to zostało poddane wzajemnemu przeglądowi przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, w dniu 22 stycznia 2010 r.

(6) W uzupełnieniu stwierdzono, że nie udało się rozwiać obaw dotyczących działania wypłukującego tolilfluanidu oraz tworzenia się nitrozoamin. Ponadto zaobserwowano, że stosowanie środków ochrony roślin zawierających tolilfluanid może powodować niedopuszczalne stężenia metabolitu, N,N-dimetylosulfamidu, w wodach gruntowych. W związku z tym uznano, że tolilfluanid przestał spełniać wymagania art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(7) Powiadamiający przedstawił swoje uwagi dotyczące uzupełnienia do sprawozdania z oceny. Uwagi te zostały dokładnie przeanalizowane. Pomimo przedstawionych przez powiadamiającego argumentów nie udało się jednak rozwiać istniejących obaw, a oceny dokonane na podstawie przedłożonych informacji nie wykazały, by można było oczekiwać, że w proponowanych warunkach stosowania środki ochrony roślin zawierające tolilfluanid zasadniczo spełniały wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(8) Należy zatem wykreślić tolilfluanid z załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(9) Należy podjąć odpowiednie środki, aby istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające tolilfluanid zostały wycofane w ustalonym, możliwie jak najkrótszym, czasie i nie były odnawiane oraz, aby nie były udzielane nowe zezwolenia na te produkty.

(10) Uwzględniając rodzaj zagrożeń stwarzanych przez tę substancję czynną, okres przyznany przez państwa członkowskie na likwidację, składowanie, wprowadzanie do obrotu lub zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających tolilfluanid powinien być możliwie jak najkrótszy i upłynąć najpóźniej po 1 roku od czasu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(11) Niniejsza dyrektywa nie wyklucza możliwości złożenia wniosku dla tolilfluamidu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w celu ewentualnego włączenia go do załącznika I.

(12) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG skreśla się pozycję 122 dotyczącą tolilfluanidu.

Artykuł  2

Państwa członkowskie przyjmą i opublikują, najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2010 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 września 2010 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich publikacji urzędowej. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł  3

Państwa członkowskie dopilnowują, aby:

a) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające tolilfluanid zostały cofnięte w terminie najpóźniej do dnia 30 listopada 2010 r.;

b) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające tolilfluanid nie były udzielane ani odnawiane począwszy od dnia 1 grudnia 2010 r.

Artykuł  4

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z przepisami art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG jest możliwie jak najkrótszy i upływa najpóźniej dnia 31 maja 2011 r.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dnia 1 czerwca 2010 r.

Artykuł  6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 marca 2010 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2) Dz.U. L 119 z 9.5.2007, s. 49.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.