Rozporządzenie 2788/98 zmieniające dyrektywę Rady 70/524/EWG dotyczącą dodatków paszowych odnośnie do cofnięcia zezwolenia dla niektórych stymulatorów wzrostu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.347.31

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 grudnia 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2788/98

z dnia 22 grudnia 1998 r.

zmieniające dyrektywę Rady 70/524/EWG dotyczącą dodatków paszowych odnośnie do cofnięcia zezwolenia dla niektórych stymulatorów wzrostu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jego art. 151 wraz z tytułem VII część E pkt 4 jego załącznika XV i zmian Traktatów stanowiących podstawę Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącą dodatków paszowych⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 98/19/WE⁽²⁾, w szczególności jej art. 11 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

Szwecja została upoważniona na podstawie załącznika XV do Aktu o Przystąpieniu do utrzymania w mocy jej przepisów sprzed przystąpienia do dnia 31 grudnia 1998 r., z uwzględnieniem zakazu stosowania w paszach dodatków należących do grup stymulatorów wzrostu; dnia 10 kwietnia 1997 r. i dnia 2 lutego 1998 r. Szwecja przedstawiła wnioski o dostosowanie w odniesieniu do karbadoksu i olaquindoksu, uzupełnione szczegółowym uzasadnieniem naukowym; Komisja jest zobowiązana do podjęcia decyzji w sprawie wniosków o dostosowanie przedłożonych przez Szwecję nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r.;

na mocy art. 11 dyrektywy 70/524/EWG Państwo Członkowskie, które w wyniku uzyskania nowych informacji lub ponownej oceny istniejących informacji, dokonanej po przyjęciu danych przepisów, dysponuje szczegółowym uzasadnieniem stwierdzenia, że stosowanie jednego z dodatków wymienionych we wspomnianej dyrektywie stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi bądź dla środowiska naturalnego, może przejściowo zawiesić zezwolenie na stosowanie tego dodatku;

dnia 6 września 1997 r. Królestwo Niderlandów wprowadziło zakaz stosowania na jego terytorium karbadoksu w paszach; Królestwo Niderlandów przedstawiło szczegółowe uzasadnienie tej decyzji innym Państwom Członkowskim i Komisji dnia 18 lipca 1997 r.;

na mocy art. 3a lit. b) dyrektywy 70/524/EWG zezwolenie na stosowanie dodatku nie jest udzielane, jeżeli z uzasadnionych powodów dotyczących zdrowia zwierząt i ludzi jego stosowanie musi być ograniczone do celów medycznych lub weterynaryjnych;

Komisja skonsultowała się z Komitetem Naukowym ds. Żywienia Zwierząt w kwestii, czy opierając się na informacjach przekazanych Komisji, użycie benzopirazyny - N-dwutlenku karbadoksu i olaquindoksu stanowi ryzyko dla konsumentów, podmiotów gospodarczych lub dla samych zwierząt;

po przeanalizowaniu informacji dostarczonych przez Komisję Komitet Naukowy ds. Żywienia zwierząt zapisał w swojej opinii wydanej dnia 10 lipca 1998 r. podtrzymanie poprzednich opinii w sprawie akceptacji stosowania benzopirazyny - N-dwutlenku karbadoksu i olaquindoksu, z utrzymaniem poprzednio określonych warunków stosowania;

Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt potwierdził, że żadna z tych dwóch substancji nie uzyskała idealnego profilu bezpieczeństwa w testach laboratoryjnych na zwierzętach i jest mało prawdopodobne, aby inne dodatki o takich właściwościach genotoksycznych były wykorzystywane w przyszłości;

Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt potwierdził, że karbadox jest genotoksyczny i rakotwórczy dla gryzoni oraz że olaquindox jest genotoksyczny i rakotwórczy dla gryzoni;

Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt zauważył, a Komisja ze swojej strony w pełni potwierdziła, że możliwe narażenie pracowników niewątpliwie stanowi ryzyko, jeżeli są oni wystawieni na działanie substancji macierzystych; jednostki zmieniające maty w filtrach powietrza w przetwórniach pasz są szczególnie zagrożone ryzykiem genotoksycznym lub rakotwórczym, wynikającym z możliwego narażenia poprzez skórę lub poprzez wdychanie; istnieje możliwość wchłonięcia substancji macierzystej przez jednostki wystawione na działanie dodatków w fabryce lub w gospodarstwie;

Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt ma świadomość, że należy spełnić wiele warunków, zanim substancje te będą mogły być bezpiecznie stosowane; Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt wnosi o uzyskanie informacji, jak te warunki są spełniane w praktyce; Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt zaleca w szczególności, aby ponownie ocenić narażenie na karbadox i olaquindox w miejscu pracy oraz aby przeprowadzić badania epidemiologiczne stanu zdrowia pracowników wystawionych na działanie dodatków;

Komisja ze swojej strony sądzi, że nie jest możliwe określenie wartości progowej dla dodatku genotoksycznego, poniżej której nie stanowi on ryzyka dla konsumenta, jeżeli nawet mała ilość pozostałości dodatku może powodować mutację wywołującą nowotwór; nie jest możliwe określenie limitu czasowego dla zakazu stosowania dodatku, który zapewniłby bezpieczeństwo konsumentowi;

Komisja sądzi, że precyzyjne określenie sposobu przygotowań oraz zalecenie noszenia masek i odzieży ochronnej nie są wystarczające dla zagwarantowania ochrony podmiotom gospodarczym na poziomie przetwórni lub gospodarstwa; do Komisji faktycznie zgłoszone były przypadki posiadaczy zwierząt gospodarczych, którzy, zaniedbując zasady bezpieczeństwa, zostali wystawieni na działanie genotoksycznych lub potencjalnie rakotwórczych substancji macierzystych poprzez wdychanie lub kontakt ze skórą;

z punktu widzenia możliwego negatywnego skutku dla zdrowia ludzkiego zezwolenia stosowania stymulatorów wzrostu karbadoksu i olaquindoksu powinny zostać wycofane;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku B do dyrektywy 70/524/EWG skreśla się zapisy dotyczące następujących stymulatorów wzrostu:

"- Karbadox,

- Olaquindox.".

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1999 r.

Jednakże w przypadku gdy Państwo Członkowskie nie wprowadziło, zgodnie z prawem wspólnotowym, do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zakazu używania jednego lub więcej stymulatorów wzrostu określonych w art. 1 niniejszego rozporządzenia, ten lub te stymulatory wzrostu pozostają dozwolone w tym Państwie Członkowskim do dnia 31 sierpnia 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 96 z 28.3.1998, str. 39.