Dyrektywa 92/111/EWG zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG i wprowadzająca środki upraszczające w odniesieniu do podatku od wartości dodanej
Dz.U.UE.L.1992.384.47
Akt jednorazowyDYREKTYWA RADY 92/111/EWG
z dnia 14 grudnia 1992 r.
zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG i wprowadzająca środki upraszczające w odniesieniu do podatku od wartości dodanej
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99;
uwzględniając wniosek Komisji;
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1);
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2);
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 3 dyrektywy Rady 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r., uzupełniającej wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu zniesienia barier fiskalnych (3) ustala datę wejścia w życie tych przepisów we wszystkich Państwach Członkowskich na dzień 1 stycznia 1993 r.;
w celu ułatwienia stosowania tych przepisów i wprowadzenia potrzebnych uproszczeń niezbędne jest uzupełnienie stosowanego od dnia 1 stycznia 1993 r. wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w celu wyjaśnienia sposobu, w jaki podatek ten stosuje się do niektórych czynności przeprowadzanych na obszarze Wspólnoty, jak również w celu określenia rozwiązań przejściowych między przepisami obowiązującymi w dniu 31 grudnia 1992 r. a tymi, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 1993 r.;
w celu zagwarantowania neutralności wspólnego systemu podatku obrotowego w odniesieniu do pochodzenia towarów musi zostać uzupełnione pojęcie terytorium państwa trzeciego i definicji przywozu;
niektóre terytoria stanowiące część obszaru celnego Wspólnoty są do celów stosowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej uznawane za terytoria państw trzecich; w związku z powyższym podatek od wartości dodanej stosowany jest w handlu między Państwami Członkowskimi i tymi terytoriami na takich samych zasadach, jakie stosują się do jakiejkolwiek czynności między Wspólnotą i państwami trzecimi; niezbędne jest zapewnienie, aby taki handel podlegał przepisom podatkowym równoważnym do tych, które stosowałyby się do czynności dokonywanych na takich samych warunkach z terytoriami niebędącymi częścią obszaru celnego Wspólnoty; w wyniku tych przepisów bezprzedmiotowa staje się siedemnasta dyrektywa Rady 85/362/EWG z dnia 16 lipca 1985 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatku obrotowego - zwolnienia z podatku od wartości dodanej tymczasowego przywozu towarów innych niż środki transportu (4);
niezbędne jest dokładne określenie sposobu wprowadzenia w życie zwolnień odnoszących się do niektórych czynności wywozowych lub równoważnych działań; konieczne jest odpowiednie dostosowanie innych dyrektyw w tym zakresie;
niezbędne jest wyjaśnienie definicji miejsca opodatkowania niektórych czynności dokonywanych na pokładach statków, samolotów lub pociągów przewożących pasażerów wewnątrz Wspólnoty;
tymczasowe uzgodnienia dotyczące opodatkowania handlu między Państwami Członkowskimi muszą zostać uzupełnione w celu uwzględnienia zarówno przepisów wspólnotowych odnoszących się podatku akcyzowego, jak i potrzeby wyjaśnienia i uproszczenia szczegółowych zasad opodatkowania niektórych czynności dokonywanych między Państwami Członkowskimi od dnia 1 stycznia 1993 r.;
dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przemieszczania oraz kontrolowania (5), ustanawia szczegółowe procedury i zobowiązania w odniesieniu do deklaracji w przypadku dostaw takich produktów do innego Państwa Członkowskiego; w wyniku tego metody opodatkowania niektórych dostaw i wewnątrzwspólnotowego nabywania produktów podlegających akcyzie mogą być uproszczone ku korzyści zarówno osób zobowiązanych do zapłaty podatku, jak i właściwych władz;
niezbędne jest określenie zakresu zwolnień określonych w art. 28c dyrektywy 77/388/EWG (6); niezbędne jest także uzupełnienie przepisów dotyczących wymagalności podatku i metod ustalania podstawy opodatkowania niektórych czynności wewnątrzwspólnotowych;
konieczne jest uproszczenie środków gwarantujących równoważne traktowanie we wszystkich Państwach Członkowskich w odniesieniu do podlegających opodatkowaniu czynności na rynku krajowym, które są związane z wewnątrzwspólnotowym obrotem towarowym, dokonywanych w okresie ustanowionym w art. 28l dyrektywy 77/388/EWG przez podatników nie mających siedziby w Państwie Członkowskim określonym w art. 28b (A) ust. 1 wspomnianej dyrektywy; aby to osiągnąć, muszą zostać zharmonizowane przepisy dotyczące systemu podatkowego oraz osób zobowiązanych do zapłaty podatku w odniesieniu do takich czynności;
w celu uwzględnienia przepisów odnoszących się do osób zobowiązanych do zapłaty podatku na rynku krajowym i w celu uniknięcia niektórych form uchylania się od zobowiązań podatkowych lub unikania płacenia podatków niezbędne jest wyjaśnienie przepisów wspólnotowych dotyczących zwrotu podatku od wartości dodanej, określonego w art. 17 ust. 3 dyrektywy 77/388/EWG ze zmianami wprowadzonymi art. 28f wspomnianej dyrektywy, podatnikom niezamieszkałym w danym państwie;
zniesienie z dniem 1 stycznia 1993 r. podatku od przywozu i zwolnień podatkowych przy wywozie w odniesieniu do handlu między Państwami Członkowskimi powoduje konieczność wprowadzenia rozwiązań przejściowych w celu zapewnienia neutralności wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i w celu unikania podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania;
dlatego niezbędne jest ustanowienie szczególnych przepisów dotyczących przypadków, w których wspólnotowa procedura wszczęta przed dniem 1 stycznia 1993 r. w celu realizacji przed tą datą dostawy towarów wysłanych bądź transportowanych do innego Państwa Członkowskiego przez podatnika po dniu 31 grudnia 1992 r. nie została zakończona;
przepisy takie powinny również dotyczyć czynności podlegających opodatkowaniu dokonanych przed dniem 1 stycznia 1993 r., do których zastosowanie miały szczególne zwolnienia, w wyniku których nastąpiło opóźnienie zdarzenia podatkowego;
niezbędne jest także ustanowienie specjalnych środków dotyczących środków transportu, które nie zostały nabyte lub przywiezione zgodnie z ogólnymi wewnętrznymi warunkami podatkowymi Państwa Członkowskiego, które korzystają na podstawie środków krajowych ze zwolnień podatkowych z tytułu ich czasowego przywozu z innego Państwa Członkowskiego;
stosowanie tych rozwiązań przejściowych, zarówno w odniesieniu do handlu między Państwami Członkowskimi, jak i do czynności dokonywanych z obszarami trzecimi, zakłada uzupełnienie definicji czynności w celu objęcia ich opodatkowaniem od dnia 1 stycznia 1993 r. oraz wyjaśnienie dla takich przypadków pojęcia miejsca opodatkowania, zdarzenia podatkowego oraz wymagalności podatku;
z powodu aktualnej sytuacji ekonomicznej Królestwo Hiszpanii oraz Republika Włoska zwróciły się z wnioskiem o zastosowanie jako rozwiązania przejściowego przepisów dotyczących odstępstwa od zasady odliczenia pośredniego ustanowionej w art. 18 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 77/388/EWG; wniosek ten należy rozpatrzyć pozytywnie i przyznać odstępstwo na dwuletni okres, który nie może zostać przedłużony;
niniejsza dyrektywa ustanawia wspólne przepisy dotyczące uproszczenia traktowania niektórych czynności wewnątrzwspólnotowych; w szeregu przypadków Państwa Członkowskie powinny określić warunki wprowadzania tych przepisów w życie; niektóre Państwa Członkowskie nie będą w stanie zakończyć w ustanowionym okresie procedur legislacyjnych niezbędnych dla dostosowania ich ustawodawstwa w zakresie podatku od wartości dodanej; w związku z powyższym należy przyznać dodatkowy okres dla wprowadzania niniejszej dyrektywy w życie; w tym celu wystarczający jest okres co najwyżej dwunastu miesięcy;
w związku z powyższym niezbędna jest odpowiednia zmiana dyrektywy 77/388/EWG;
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Rady | |
N. LAMONT | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 337 z 21.12.1992.
(2) Opinia wydana dnia 24 listopada 1992 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. L 376 z 31.12.1991, str. 1.
(4) Dz.U. L 192 z 24.7.1985, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 90/237/EWG (Dz.U. L 133 z 24.5.1990, str. 91.
(5) Dz.U. L 76 z 23.3.1992, str.1.
(6) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str.1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/77/EWG (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 1.
(7) Dz.U. L 192 z 24.7.1985, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 90/237/EWG (Dz.U. L 133 z 24.5.1990, str. 91).
(8) Dz.U. L 133 z 4.6.1969, str. 6. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/680/EWG (Dz.U. L 376 z 31.12.1991, str.1).