Dyrektywa 2004/7/WE zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG dotyczącą wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w odniesieniu do przyznania uprawnień wykonawczych i procedury przyjmowania odstępstw

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.27.44

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 stycznia 2004 r.

DYREKTYWA RADY 2004/7/WE
z dnia 20 stycznia 2004 r.
zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG dotyczącą wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w odniesieniu do przyznania uprawnień wykonawczych i procedury przyjmowania odstępstw

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuły 27 i 30 dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od warto ci dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku(3), ustanawiają procedury, które mogą prowadzić do milczącego zatwierdzania odstępstw przez Radę.

(2) W interesie przejrzystości i pewności prawnej, pożądane byłoby, aby każde odstępstwo zatwierdzone na mocy art. 27 lub art. 30 dyrektywy 77/388/EWG przyjęło formę decyzji przyjętej przez Radę stanowiącej na wniosek Komisji.

(3) Należy zatem wycofać możliwość milczącego zatwierdzania przez Radę po upłynięciu określonego okresu.

(4) W celu zapewnienia, że Państwo Członkowskie, które złożyło wniosek o odstępstwo, nie ma wątpliwości co do działania, jakie Komisja planuje podjąć w odpowiedzi, należy ustanowić termin, w którym Komisja musi przedstawić Radzie propozycję zatwierdzenia lub komunikat przedstawiający jej zastrzeżenia.

(5) W celu zapewnienia Państwom Członkowskim możliwości bliższego obserwowania czynności związanych z rozpatrywaniem ich wniosków, Komisja powinna zostać zobowiązana, po otrzymaniu wszystkich informacji, które uzna za niezbędne do oceny wniosku, do odpowiedniego powiadomienia wnioskującego Państwa Członkowskiego i przekazania wniosku w języku oryginalnym pozostałym Państwom Członkowskim.

(6) W art. 27 ust. 1 zdanie drugie dyrektywy 77/388/EWG podkreślono, że nieznaczny rozmiar, w jakim środek dotyczący uproszczenia wpływa na wysokość podatku należnego w ostatnim etapie konsumpcji jest oceniany w ogólnym ujęciu poprzez odniesienie do prognoz makroekonomicznych odnoszących się do prawdopodobnego wpływu środka na wspólnotowe środki własne pochodzące z VAT.

(7) Wobec braku jakiegokolwiek mechanizmu przyjmowania wiążących środków regulujących wykonanie dyrektywy 77/388/EWG, zastosowanie zasad ustanowionych w tej dyrektywie nie jest jednolite w różnych Państwach Członkowskich.

(8) W celu poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego, istotne jest, aby zapewnić bardziej jednolite stosowanie obecnego systemu VAT. Wprowadzenie procedury przyjmowania środków zapewniających prawidłowe wykonanie istniejących zasad stanowiłoby znaczący krok w tym kierunku.

(9) Środki te powinny w szczególności objąć problem podwójnego opodatkowania transakcji transgranicznych, które może mieć miejsce w wyniku rozbieżności między Państwami Członkowskimi w stosowaniu przepisów dyrektywy 77/388/EWG odnoszących się do miejsca dostawy.

(10) Jednakże zakres każdego środka wykonawczego powinien zostać ograniczony, gdyż jego celem jest uproszczenie przepisu ustanowionego w dyrektywie 77/388/EWG bez możliwości odstępstwa od niego.

(11) Pomimo ograniczonego zakresu środków wykonawczych, miałyby one znaczenie budżetowe, który mogłoby się okazać znaczące dla jednego lub wielu Państw Członkowskich.

(12) Wpływ takich środków na budżety Państw Członkowskich uzasadnia zastrzeżenie przez Radę prawa do wykonywania uprawnień w zakresie wykonywania dyrektywy 77/388/EWG.

(13) Biorąc pod uwagę ograniczony zakres przewidywanych środków, środki wykonawcze dotyczące dyrektywy 77/388/EWG powinny być przyjmowane przez Radę stanowiącą jednomyślnie na wniosek Komisji.

(14) Ponieważ Państwa Członkowskie nie mogą osiągnąć celów niniejszej dyrektywy w wystarczającym stopniu, zaś można je osiągnąć w lepszym stopniu na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przedsięwziąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(15) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 77/388/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie nr 77/388/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 27 ust. 1, 2, 3 i 4 zastępuje się ustępami w brzmieniu:

"1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z Państw Członkowskich do wprowadzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, w celu uproszczenia procedury poboru podatków oraz zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania. Środki podjęte w celu uproszczenia procedury poboru podatków, z wyjątkiem nieznacznego zakresu, nie mogą wpływać na ogólną kwotę dochodu podatkowego Państwa Członkowskiego osiągniętego w końcowym etapie konsumpcji.

2. Państwo Członkowskie chcące wprowadzić środki wymienione w ust. 1, informuje o nich Komisję oraz dostarcza Komisji wszelkich stosownych informacji. Jeżeli Komisja uzna, że nie posiada wszystkich niezbędnych informacji, kontaktuje się z zainteresowanym Państwem Członkowskim w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku oraz określa dodatkowe informacje, których potrzebuje. W momencie, gdy Komisja zdobędzie wszystkie informacje, które uzna za niezbędne do oceny wniosku, w ciągu jednego miesiąca powiadamia wnioskujące Państwo Członkowskie i przekazuje wniosek w oryginalnej wersji językowej pozostałym Państwom Członkowskim.

3. W terminie trzech miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w ostatnim zdaniu ust. 2, Komisja przedstawia Radzie właściwą propozycję lub, jeżeli wniosek o odstępstwo budzi jej zastrzeżenia, komunikat określający te zastrzeżenia.

4. W każdym wypadku, procedura wymieniona w ust. 2 i 3 zostaje zakończona w ciągu ośmiu miesięcy od otrzymania wniosku przez Komisję.";

2) W tytule XVII, dodaje się art. 29a w brzmieniu:

"Artykuł 29a

Środki wykonawcze

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, przyjmuje środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.";

3) Artykuł 30 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 30

Umowy międzynarodowe

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde Państwo Członkowskie do zawarcia z państwem trzecim lub organizacją międzynarodową umowy, która może zawierać odstępstwa od niniejszej dyrektywy.

2. Państwo, które chciałoby zawrzeć taką umowę, przekazuje Komisji wniosek i dostarcza jej wszelkich niezbędnych informacji. Jeżeli Komisja uzna, że nie posiada wszystkich niezbędnych informacji, kontaktuje się z zainteresowanym Państwem Członkowskim w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku oraz określa dodatkowe informacje, których potrzebuje. W momencie, gdy Komisja zdobędzie wszystkie informacje, które uzna za niezbędne do oceny wniosku, w ciągu jednego miesiąca odpowiednio powiadamia wnioskujące Państwo Członkowskie i przekazuje wniosek w oryginalnej wersji językowej pozostałym Państwom Członkowskim.

3. W terminie trzech miesięcy od powiadomienia określonego w ostatnim zdaniu ust. 2, Komisja przedstawia Radzie właściwą propozycję lub, jeżeli wniosek o odstępstwo budzi jej zastrzeżenia, Komunikat określający te zastrzeżenia.

4. W każdym wypadku, procedura określona w ust. 2 i 3 zostaje zakończona w ciągu ośmiu miesięcy od otrzymania wniosku przez Komisję.".

Artykuł  2

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 stycznia 2004 r.
W imieniu Rady
C. McCREEVY
Przewodniczący

______

(1) Opinia wydana w dniu 16 grudnia 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Opinia wydana w dniu 30 października 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/92/WE (Dz.U. L 260 z 11.10.2003, str. 8).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.