Dyrektywa 97/16/WE zmieniająca po raz piętnasty dyrektywę 76/769/EWG w sprawie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych
Dz.U.UE.L.1997.116.31
Akt jednorazowyDYREKTYWA 97/16/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 10 kwietnia 1997 r.
zmieniająca po raz piętnasty dyrektywę 76/769/EWG w sprawie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189b Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 7a Traktatu ustanawia obszar bez granic wewnętrznych, na którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
wszystkie Państwa Członkowskie, z wyjątkiem Austrii, Finlandii, Grecji, Włoch i Luksemburga, są Umawiającymi się Stronami Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza ze źródeł lądowych (Konwencja Paryska, 1974); Komisja Paryska będąca organem wykonawczym Konwencji Paryskiej uważa, że heksachloroetan i substancje, które mogą powstawać w wyniku jego użycia, są substancjami powodującymi zanieczyszczenie, które należy wyeliminować zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) Konwencji Paryskiej; Rada w drodze mandatu przyjętego w dniu 4 marca 1996 r., upoważniła Komisję do prowadzenia negocjacji w sprawie decyzji mającej na celu stopniowe wyeliminowanie heksachloroetanu, z pewnymi wyjątkami dotyczącymi stosowania w przemyśle metali nieżelaznych, w szczególności w odlewach aluminium i niektórych stopów magnezu; w wyniku negocjacji, które prowadzono podczas spotkania Komisji z Oslo i Paryskiej w czerwcu 1996 r., przyjęto decyzję Parcom 96/1 w sprawie stopniowego wycofania heksachloroetanu w przemyśle metali nieżelaznych, która zastąpiła obowiązujące dotychczas w tym zakresie decyzje Parcom 92/4 i 93/1; decyzja Parcom 96/1 stanowi, iż potrzeba wyłączeń z zakazu stosowania heksachloroetanu zostanie ponownie zbadana w 1998 r.;
ograniczenia nałożone na Państwa Członkowskie w zakresie wprowadzania do obrotu heksachloroetanu przeznaczonego do użytku w przemyśle metali nieżelaznych mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego; istnieje więc potrzeba zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w tym zakresie i zmiany załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG(4);
uwzględniając zakres i wyniki proponowanych działań, wspólnotowe środki przewidziane niniejszą dyrektywą są nie tylko potrzebne, ale niezbędne do osiągnięcia zamierzonych celów; celów tych Państwa Członkowskie nie osiągną oddzielnie; ponadto ich realizacja na poziomie wspólnotowym została już przewidziana w dyrektywie 76/769/EWG,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J.M. GIL-ROBLES | A. VAN DOK VAN WEELE |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 382 z 31.12.1994, str. 35 oraz Dz.U. C 12 z 17.1.1996, str. 12.
(2) Dz.U. C 236 z 11.9.1995, str. 12.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 20 września 1995 r. (Dz.U. C 269 z 16.10.1995, str. 63), wspólne stanowisko Rady z dnia 26 listopada 1996 r. (Dz.U. C 41 z 10.2.1997, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 stycznia 1997 r. (Dz.U. C 33 z 3.2.1997) i decyzja Rady z dnia 13 marca 1997 r.
(4) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/60/WE (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 1).