Decyzja wykonawcza 2019/536 zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013
Dz.U.UE.L.2019.92.3
Akt jednorazowyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/536
z dnia 29 marca 2019 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/908/UE w odniesieniu do wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 1 , w szczególności jego art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5 i art. 142 ust. 2,
(1) W decyzji wykonawczej Komisji 2014/908/UE 2 ustanowiono wykazy państw trzecich i terytoriów trzecich, których środki nadzorcze i regulacyjne uznano za równoważne z odpowiednimi środkami nadzorczymi i regulacyjnymi stosowanymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.
(2) Komisja przeprowadziła dalsze oceny środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji kredytowych w państwach trzecich i na terytoriach trzecich. Oceny te pozwoliły Komisji na przeprowadzenie oceny równoważności środków do celów ustalenia sposobu traktowania danych kategorii ekspozycji wymienionych w art. 107, 114, 115, 116 i 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(3) Równoważność została ustalona na podstawie opartej na wynikach analizy środków regulacyjnych i nadzorczych państwa trzeciego, w ramach której bada się ich zdolność do osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii. Cele odnoszą się w szczególności do: stabilności i spójności zarówno krajowego, jak i światowego systemu finansowego w całości; skuteczności i adekwatności ochrony deponentów i innych podmiotów korzystających z usług finansowych; współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacyjnymi i nadzorczymi; niezależności i skuteczności nadzoru; oraz skutecznego wdrażania i egzekwowania stosownych norm uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym. W celu osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii, środki nadzorcze i regulacyjne państwa trzeciego powinny spełniać szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy wymogów nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do odpowiednich kategorii instytucji finansowych.
(4) W swoich ocenach Komisja uwzględniła istotne zmiany w ramach nadzorczych i regulacyjnych, jakie zaszły od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/2358 3 oraz uwzględniła dostępne źródła informacji, w tym ocenę dokonaną przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, w której zalecono, aby ramy nadzorcze i regulacyjne mające zastosowanie do instytucji kredytowych w Argentynie zostały uznane za równoważne z unijnymi ramami prawnymi do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5 i art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(5) Komisja doszła do wniosku, że Argentyna dysponuje środkami nadzorczymi i regulacyjnymi, które spełniają szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii, mających zastosowanie do instytucji kredytowych. W związku z tym właściwe jest uznanie wymogów nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do instytucji kredytowych zlokalizowanych w Argentynie za co najmniej równoważne z wymogami mającymi zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5 i art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(6) Należy zatem zmienić decyzję wykonawczą 2014/908/UE w celu włączenia Argentyny do odpowiednich wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne z unijnymi do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.
(7) Wykazy państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi nadzorcze i regulacyjne są uznawane za równoważne do celów odpowiednich przepisów rozporządzenia (UE) nr 575/2013, nie są ostateczne. Komisja, przy wsparciu ze strony Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, będzie w dalszym ciągu regularnie monitorować rozwój środków regulacyjnych i nadzorczych państw trzecich i terytoriów trzecich w celu zaktualizowania, stosownie do przypadku i co najmniej raz na 5 lat, wykazów państw trzecich i terytoriów trzecich określonych w decyzji 2014/908/UE, w szczególności w świetle stałego rozwoju środków nadzorczych i regulacyjnych w Unii i na całym świecie, a także z uwzględnieniem nowych dostępnych źródeł odpowiednich informacji.
(8) Regularny przegląd wymogów ostrożnościowych i nadzorczych mających zastosowanie w państwach trzecich i na terytoriach trzecich wymienionych w załącznikach do decyzji 2014/908/UE powinien pozostać bez uszczerbku dla możliwości dokonania przez Komisję szczegółowego przeglądu dotyczącego danego państwa trzeciego lub terytorium trzeciego w dowolnym czasie poza okresem ogólnego przeglądu, w przypadku gdy rozwój sytuacji sprawia, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny uznania przyznanego na mocy decyzji 2014/908/UE. Taka ponowna ocena może doprowadzić do wycofania uznania równoważności.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Bankowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |