Decyzja wykonawcza 2017/1854 zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/797/UE upoważniającą Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Dz.U.UE.L.2017.265.17
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2017/1854
z dnia 10 października 2017 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/797/UE upoważniającą Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 , w szczególności jej art. 395,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE ustanawiają prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów i świadczeniem usług wykorzystywanych przez podatnika do celów jego opodatkowanych transakcji. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
(2) Na mocy decyzji wykonawczej Rady 2014/797/UE 2 upoważniono Estonię do ograniczenia prawa do odliczania VAT od zakupu, leasingu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i przywozu niektórych samochodów osobowych, a także do zwolnienia podatnika z obowiązku rozliczania się z VAT w przypadku wykorzystywania pojazdów objętych ograniczeniem do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
(3) W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 18 kwietnia 2017 r. Estonia zwróciła się o upoważnienie jej do dalszego stosowania szczególnych środków dotyczących zakupu, leasingu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i przywozu niektórych samochodów osobowych, a stanowiących odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE, które regulują prawo podatnika do odliczenia VAT zapłaconego od nabytych towarów i usług, oraz od przepisów, które nakładają wymóg opodatkowania towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa używanych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
(4) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 14 czerwca 2017 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Estonię. Pismem z dnia 15 czerwca 2017 r. Komisja powiadomiła Estonię, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
(5) Zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji wykonawczej 2014/797/UE Estonia przedłożyła Komisji - wraz z wnioskiem o przedłużenie - sprawozdanie ze stosowania tej decyzji wykonawczej, zawierające przegląd ograniczenia procentowego dotyczącego prawa do odliczenia. W oparciu o obecnie dostępne informacje Estonia stwierdza, że stawka 50 % jest wciąż uzasadniona i pozostaje właściwa.
(6) Przedłużenie obowiązywania odstępstwa powinno być ograniczone w czasie, tak aby można było ocenić jego skuteczność oraz stwierdzić, czy stawka procentowa jest odpowiednia. Należy zatem upoważnić Estonię do dalszego stosowania środka przez ograniczony czas - do dnia 31 grudnia 2020 r.
(7) W przypadku gdyby Estonia uznała, że konieczne jest przedłużenie obowiązywania tego upoważnienia na okres po 2020 r., powinna przedłożyć Komisji sprawozdanie zawierające przegląd stosowanej stawki procentowej wraz z wnioskiem o przedłużenie najpóźniej do dnia 31 marca 2020 r.
(8) Odstępstwo to będzie miało znikomy wpływ na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na końcowym etapie konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2014/797/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Rady | |
| T. TÕNISTE | |
| Przewodniczący |