Decyzja 2015/191 zmieniająca decyzję 2010/670/UE w odniesieniu do przedłużenia niektórych terminów określonych w art. 9 oraz w art. 11 ust. 1 tej decyzji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.31.31

Akt jednorazowy

Wersja od: 7 lutego 2015 r.

DECYZJA KOMISJI (UE) 2015/191

z dnia 5 lutego 2015 r.

zmieniająca decyzję 2010/670/UE w odniesieniu do przedłużenia niektórych terminów określonych w art. 9 oraz w art. 11 ust. 1 tej decyzji

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 466)

(Dz.U.UE L z dnia 7 lutego 2015 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE ¹ , w szczególności jej art. 10a ust. 8 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) decyzja Komisji 2010/670/UE ² określa zasady i kryteria wyboru i realizacji komercyjnych projektów demonstracyjnych, których celem jest bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO₂ (zwanych dalej "projektami demonstracyjnymi w zakresie CCS"), oraz projektów demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej (zwanych dalej "projektami demonstracyjnymi w zakresie RES"), obejmujące 300 mln uprawnienia z rezerwy dla nowych instalacji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz podstawowe zasady monetyzacji uprawnień oraz zarządzania dochodami.

(2) Z powodu kryzysu gospodarczego nie można osiągnąć, w odniesieniu do znacznej liczby projektów przyznanych na mocy decyzji 2010/670/UE, ostatecznej decyzji inwestycyjnej w ciągu 24 miesięcy od przyjęcia decyzji o przyznaniu finansowania na projekty demonstracyjne w zakresie RES, czy też w ciągu 36 miesięcy od przyjęcia decyzji o przyznaniu finansowania na projekty demonstracyjne w zakresie CCS. Dlatego też nie będzie również możliwe wejście do eksploatacji takich projektów, które miały wejść w fazę eksploatacji w ciągu czterech lat od przyjęcia decyzji o przyznaniu finansowania. Terminy dla ostatecznej decyzji inwestycyjnej oraz datę rozpoczęcia eksploatacji, należy zatem przedłużyć o dwa lata. Ponadto jednoroczny okres karencji powinien mieć zastosowane w odniesieniu do daty wejścia w życie.

(3) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W decyzji 2010/670/UE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) w akapicie pierwszym "24 miesięcy" zastępuje się "48 miesięcy";

b) w akapicie drugim "36 miesięcy" zastępuje się "60 miesięcy";

2) w art. 11 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w akapicie drugim datę "31 grudnia 2015 r." zastępuje się datą "31 grudnia 2017 r.", a "4 lat" zastępuje się słowami "6 lat";

b) dodaje się akapity trzeci i czwarty w brzmieniu:

"Jeżeli projekt nie wejdzie do eksploatacji przed datą rozpoczęcia eksploatacji, określoną dla danego projektu, termin ten automatycznie przedłuża się o rok.

Decyzje o przyznaniu finansowania tracą skutek prawny, jeśli projekt nie wejdzie do eksploatacji przed datą rozpoczęcia eksploatacji, mającą zastosowanie zgodnie z akapitem trzecim. W takim przypadku wszelkie środki wydatkowane lub otrzymane celem wydatkowania podlegają zwrotowi.".

Artykuł  2

Niniejsza decyzja ma również zastosowanie do projektów demonstracyjnych w zakresie CCS i RES, dla których decyzja o udzieleniu zamówienia została przyjęta przed wejściem w życie niniejszej decyzji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2015 r.

	W imieniu Komisji
	Miguel ARIAS CAÑETE
	Członek Komisji

¹ Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.

² Decyzja Komisji 2010/670/UE z dnia 3 listopada 2010 r. ustanawiająca kryteria i środki dotyczące finansowania komercyjnych projektów demonstracyjnych mających na celu bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO₂ oraz projektów demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej realizowanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 290 z 6.11.2010, s. 39).