Decyzja 2002/586/WE w sprawie zmiany części VI Wspólnych Instrukcji Konsularnych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.187.48

Akt jednorazowy
Wersja od: 16 lipca 2002 r.

DECYZJA RADY
z dnia 12 lipca 2002 r.
w sprawie zmiany części VI Wspólnych Instrukcji Konsularnych

(2002/586/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 16 lipca 2002 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 789/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych przepisów szczegółowych oraz praktycznych procedur rozpatrywania wniosków wizowych(1),

uwzględniając inicjatywę Królestwa Hiszpanii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ustanowienie jednolitego wzoru wizy oraz, w szczególności, wspólnych zasad dotyczących metod technicznych i norm stosowanych przy wypełnianiu formularza stanowią zasadnicze elementy harmonizacji polityki wizowej.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/1995 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy(2), zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 334/2002(3), ustanawia dalsze techniczne specyfikacje bezpieczeństwa zapobiegające fałszowaniu i podrabianiu, włączając w szczególności kwestię dołączenia zdjęcia wykonanego zgodnie z wysokimi normami bezpieczeństwa; z uwagi na to niezbędne jest przyjęcie części VI Wspólnych Instrukcji Konsularnych w celu włączenia nowych metod stosowanych przy wypełnianiu nowych, jednolitych formularzy wizowych.

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 333/2002(4) ustanawia jednolity wzór formularzy, do których dołącza się wizę, jakie muszą być wytwarzane zgodnie z niektórymi specyfikacjami technicznymi, spełniającymi jednocześnie wymogi bezpieczeństwa, w szczególności wyższe normy zapobiegające podrabianiu i fałszerstwom; wspólne instrukcje konsularne powinny w związku z tym zostać dostosowane do procedur dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia.

(4) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie podlega. Niniejszy instrument oparty jest na dorobku Schengen na mocy przepisów tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, zgodnie z art. 5 wspomnianego protokołu, w ciągu sześciu miesięcy od przyjęcia przez Radę niniejszej decyzji podejmie decyzję, czy wprowadza ją do swojego prawa krajowego.

(5) W kwestii Republiki Islandii i Królestwa Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen podlegających obszarowi określonemu w art. 1 lit. B) decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(5).

(6) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wspomniane Państwa Członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji i jednocześnie nie podlegają jej stosowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W części VI Wspólnych Instrukcji Konsularnych wprowadza się następujące zmiany:

1) W pkt 1.6 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W przypadku gdy z powodu nieuznania dokumentów podróżnych posiadacza jednolity wzór formularzy jest stosowany do wizy, placówka dyplomatyczna lub konsulat wydający wizę może podjąć decyzję o zastosowaniu tego samego formularza do rozszerzenia ważności wizy na współmałżonka jej posiadacza i towarzyszące posiadaczowi osoby nieletnie, zależne od posiadacza, na formularzu wydanym posiadaczowi lub może wydać oddzielny formularz posiadaczowi, jego współmałżonkowi i każdej osobie zależnej od niego, poprzez załączenie odpowiedniej wizy do każdego formularza oddzielnie.

Numer paszportu to numer serii wydrukowany lub perforowany na wszystkich lub prawie wszystkich stronach paszportu.

Numer wpisany w tej rubryce w przypadku wizy, która ma być dołączona do jednolitego wzoru formularza, nie jest numerem paszportu, ale tym samym numerem typograficznym, jaki podany jest w formularzu, złożonym z sześciu cyfr, które mogą być uzupełnione o literę lub litery przypisane Państwu Członkowskiemu lub grupie Państw Członkowskich, które wydały wizę."

2) Po pkt 1.7 dodaje się punkt w brzmieniu:

"1.8. Rubryka »Nazwisko i imię«

Pierwsze słowo w rubryce »nazwisko«, po którym następuje pierwsze słowo w rubryce »imię« paszportu posiadacza wizy lub dokumentu podróżnego, musi zostać wpisane w tej kolejności. Placówki dyplomatyczne lub konsulaty sprawdzają, czy dane dotyczące nazwiska i imienia podane w paszporcie lub dokumencie podróżnym, które mają zostać wpisane w tej rubryce oraz w sekcji przeznaczonej do skanowania elektronicznego, są identyczne z nazwiskiem i imieniem podanymi we wniosku wizowym."

3) Punkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Sekcja przeznaczona na zdjęcie

Kolorowe zdjęcie posiadacza wizy zostaje umieszczone w miejscu przeznaczonym do tego celu, tak jak to zostało przedstawione w załączniku 8. Następujące zasady są stosowane, jeśli chodzi o przygotowanie zdjęcia do umieszczenia w wizie.

Rozmiar głowy od podbródka do czubka głowy powinien zajmować 70-80 % pionowego wymiaru powierzchni zdjęcia.

Minimalna rozdzielczość wynosi:

- 300 pikseli na cal (ppi), bez kompresji, do skanowania,

- 720 punktów na cal (dpi) do drukowania zdjęć w kolorze.

W przypadku braku zdjęcia należy obowiązkowo wpisać tekst »ważne bez zdjęcia« w tej samej sekcji w dwóch lub trzech językach (w języku Państwa Członkowskiego wydającego wizę oraz w języku angielskim i francuskim). Tekst ten zasadniczo zostaje wprowadzony przy użyciu drukarki oraz, w wyjątkowych sytuacjach, przy użyciu specjalnej pieczęci, w którym to przypadku pieczęć obejmuje również część sekcji przeznaczonej na rotograwiurę, której prawa lub lewa strona ogranicza pole przeznaczone na dołączenie zdjęcia."

4) W pkt 5.4 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

"Jeżeli dokumenty podróżne nie zostaną uznane za ważne przez jedno lub więcej Państw Członkowskich, wiza ważna jest tylko na ograniczonym obszarze. Placówki dyplomatyczne lub konsulaty Państwa Członkowskiego muszą stosować jednolity wzór formularza, do którego dołącza się wizę wydaną posiadaczom dokumentu podróżnego nieuznanego przez Państwo Członkowskie wydające formularz. Taka wiza jest ważna tylko na ograniczonym obszarze."

5) Po pkt 5.4 dodaje się punkt w brzmieniu:

"5.5. Pieczęć placówki dyplomatycznej lub konsulatu wydającego wizę

Pieczęć placówki dyplomatycznej lub konsulatu wydającego wizę zostaje umieszczona w sekcji »Uwagi«, przy zachowaniu szczególnej dbałości o czytelność danych oraz powinna wykraczać poza obręb naklejki na stronie paszportu lub dokumentu podróżnego. Wyłącznie w przypadkach gdy konieczne jest usunięcie danych wpisanych w sekcji przeznaczonej do skanowania elektronicznego, pieczęć może zostać umieszczona w tej sekcji, aby uniemożliwić jej wykorzystanie. Rozmiar i treść pieczęci oraz rodzaj stosowanego atramentu określone są przez przepisy prawa krajowego Państwa Członkowskiego.

Aby zapobiec ponownemu zastosowaniu naklejki wizowej dołączonej do jednolitego wzoru formularza, pieczęć konsulatu wydającego jest umieszczana po prawej stronie, przy takim rozmieszczeniu naklejki i formularza, aby nie utrudniać odczytania nazw rubryk ani danych w nie wpisanych oraz aby nie zająć pól przeznaczonych do skanowania elektronicznego, jeżeli są one wypełnione."

Artykuł  2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 2002 r.

W imieniu Rady
T. PEDERSEN
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 2.

(2) Dz.U. L 164 z 14.7.1995, str. 1.

(3) Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 7.

(4) Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 4.

(5) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.