Decyzja 2004/15/WE zmieniająca część II pkt 1.2 Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz ustalająca nowy Załącznik do Wspólnych Instrukcji Konsularnych
Dz.U.UE.L.2004.5.76
Akt jednorazowyDECYZJA RADY
z dnia 22 grudnia 2003 r.
zmieniająca część II pkt 1.2 Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz ustalająca nowy Załącznik do Wspólnych Instrukcji Konsularnych
(Dz.U.UE L z dnia 9 stycznia 2004 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 789/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych szczegółowych przepisów i procedur praktycznych rozpatrywania wniosków wizowych(1),
uwzględniając inicjatywę Republiki Francuskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Możliwość reprezentowania jednego Państwa Członkowskiego przez inne Państwo Członkowskie w państwie trzecim przewidziana w części II pkt 1.2 Wspólnych Instrukcji Konsularnych (WIK) jest obecnie ograniczona do przypadku, gdy Państwo Członkowskie zwracające się o reprezentację nie ma swojej reprezentacji w tym państwie trzecim.
(2) Ze względu na znaczny wzrost liczby wniosków o wizy wjazdowe do obszaru Schengen, w odniesieniu do wydawania jednolitych wiz w państwach trzecich istnieje obecnie konieczność synergii środków rozmieszczonych przez Państwa Członkowskie oraz współpracy i racjonalizacji umiejscowienia służb, których zadaniem jest rozpatrywanie wniosków wizowych. Dlatego wydaje się konieczne zapewnienie możliwości reprezentowania Państwa Członkowskiego przez inne Państwo Członkowskie w państwie trzecim, nawet gdy ma już ono swoją reprezentacją w tym państwie, pod warunkiem uczciwego podziału między Państwami Członkowskimi.
(3) Ponadto, z powodu przejrzystości, właściwe jest opracowanie nowego Załącznika do WIK dotyczącego przeglądu reprezentacji dla wydawania jednolitych wiz.
(4) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani nie podlega jej stosowaniu. Uwzględniając, że niniejsza decyzja uzupełnia dorobek Schengen w rozumieniu przepisów tytułu IV część trzecia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 5 wspomnianego Protokołu, Dania podejmuje decyzję o wprowadzeniu niniejszego instrumentu do własnego prawa krajowego w okresie sześciu miesięcy po przyjęciu niniejszej decyzji przez Radę.
(5) W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsza decyzja stanowi rozwój postanowień dorobku Schengen, w rozumieniu Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(2), objętych obszarem określonym w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE w sprawie niektórych warunków stosowania tego Układu(3).
(6) Niniejsza decyzja stanowi rozwój postanowień dorobku Schengen, których nie stosuje się wobec Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(4); dlatego też Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jego przyjęciu i nie jest nim związane, ani nie podlega jego stosowaniu.
(7) Niniejsza decyzja stanowi rozwój postanowień dorobku Schengen, których nie stosuje się wobec Irlandii, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(5); dlatego też Irlandia nie uczestniczy w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu.
(8) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia z 2003 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2003 r.
W imieniu Rady | |
A. MATTEOLI | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 2.
(2) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.
(3) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.
(4) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.
(5) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.