Rozporządzenie 532/2001 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2561/1999 ustanawiające normę handlową dla grochu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.79.21

Akt jednorazowy

Wersja od: 17 marca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 532/2001

z dnia 16 marca 2001 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2561/1999 ustanawiające normę handlową dla grochu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000⁽²⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2561/1999 z dnia 3 grudnia 1999 r. ustanawiającego normę handlową dla grochu⁽³⁾ zawiera przepisy dotyczące definicji, klasyfikacji, prezentowania i oznakowania grochu.

(2) W celu zapewnienia przejrzystości na rynku światowym przepisy te powinny być zmienione, aby wyznaczyć jasny rozdział między grochem łuskanym a grochem przeznaczonym do spożycia w strączkach. Norma dla grochu zalecana przez Europejską Komisję Gospodarczą Narodów Zjednoczonych przewiduje taki rozdział i dostosowuje kryteria dotyczące klasyfikacji oraz zasady dotyczące oznakowania do właściwości każdej z tych dwóch grup grochu. Ponadto groch przeznaczony do spożycia w strączkach jest sprzedawany z usuniętymi końcówkami, norma powinna zostać dostosowana do takiej praktyki handlowej.

(3) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2561/1999 zastępuje się Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 20. dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od pierwszego dnia drugiego miesiąca po miesiącu, w którym rozporządzenie weszło w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2001 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2.

⁽³⁾ Dz.U. L 310 z 4.12.1999, str. 7.

ZAŁĄCZNIK 

NORMY DLA GROCHU

I. DEFINICJA PRODUKTU ROLNEGO

Niniejsza norma ma zastosowanie do grochu odmian (cultivars) uprawianego z Pisum sativum L., dostarczanego w stanie świeżym do konsumentów, z wyłączeniem grochu przeznaczonego do przetwórstwa przemysłowego.

Groch klasyfikuje się w dwóch grupach, zgodnie z rodzajem spożycia:

– groch przeznaczony do łuskania (groch okrągły i zmarszczony), przeznaczony do spożycia bez strączków,

– groszek śnieżny i groszek cukrowy przeznaczone do spożycia w strączkach.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest określenie wymagań jakości dla grochu po jego przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dotyczących każdej klasy i dopuszczonych tolerancji:

i) strączki muszą być:

– nienaruszone; jednakże dopuszcza się groszek śnieżny i cukrowy z usuniętymi końcówkami,

– w dobrym stanie; wyłączając produkt rolny zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia,

– czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych ciał obcych (z częściami kwiatów włącznie),

– wolne od twardych włókien lub błon w groszku śnieżnym i groszku cukrowym,

– praktycznie wolne od szkodników,

– praktycznie wolne od szkód wyrządzonych przez szkodniki,

– wolne od nieprawidłowej wilgoci zewnętrznej,

– wolne od obcego zapachu i/lub smaku,

ii) ziarna muszą być:

– świeże,

– być w dobrym stanie; wyłączając produkt zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia,

– praktycznie wolne od szkodników,

– praktycznie wolne od uszkodzeń dokonanych przez szkodniki,

– wolne od jakiegokolwiek obcego zapachu i/lub smaku,

– normalnie rozwinięte w strączkach.

Stadium rozwoju oraz stan grochu muszą być takie, aby umożliwiały:

– wytrzymanie transportu i przeładunku, oraz

– przybycie w zadowalającym stanie do miejsca przeznaczenia.

B. Klasyfikacja

Groch klasyfikowany jest w dwóch klasach określonych poniżej:

i) Klasa I

Groch w tej klasie musi być dobrej jakości. Musi posiadać właściwości odmiany i/lub rodzaju handlowego.

Strączki muszą być:

– świeże i jędrne,

– wolne od szkód wyrządzonych gradobiciem,

– wolne od szkód wyrządzonych ciepłem.

W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:

– strączki muszą być:

– razem z szypułkami,

– dobrze wypełnione, posiadające co najmniej pięć ziaren;

– ziarna muszą być:

– dobrze uformowane,

– delikatne,

– soczyste i odpowiednio twarde, tj. przy ściskaniu dwoma palcami powinny się spłaszczyć bez pękania,

– rozmiarów odpowiadających co najmniej połowie wielkości ziaren w pełni rozwiniętych, ale nie w pełni rozwinięte,

– niemączyste,

– nieuszkodzone, skórka ziarna nie powinna być popękana;

– jednakże dopuszcza się nieznaczne wady strączka, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu:

– nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– nieznaczne wady kształtu,

– nieznaczne wady ubarwienia.

W przypadku groszku śnieżnego i groszku cukrowego:

– ziarna muszą być małe i niedojrzałe,

– jednakże dopuszcza się bardzo nieznaczne wady strączka, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu:

– bardzo nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– bardzo nieznaczne wady kształtu,

– bardzo nieznaczne wady ubarwienia.

ii) Klasa II

Klasa ta obejmuje groch, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia minimalne wymagania wyszczególnione powyżej.

W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:

– strączek musi zawierać przynajmniej trzy ziarna,

– może być bardziej dojrzały niż groch klasy I, ale z wyłączeniem przejrzałego grochu,

– dopuszcza się następujące wady, pod warunkiem że groch zachowuje właściwe sobie cechy w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu:

– wady strączka:

– wady skórki, uszkodzenia i obicia, pod warunkiem że nie będą one się rozwijać i nie ma ryzyka dotknięcia tą wadą ziaren,

– wady kształtu,

– wady ubarwienia,

– nieznaczna utrata świeżości, wyłączając zwiędłe strączki;

– wady ziaren:

– nieznaczna wada kształtu,

– nieznaczna wada ubarwienia,

– nieznaczne stwardnienie ziaren,

– nieznacznie uszkodzone.

W przypadku groszku śnieżnego i groszku cukrowego:

– ziarna, jeśli są, mogą być trochę bardziej dojrzałe niż w klasie I,

– dopuszcza się następujące wady strączków, pod warunkiem że groch zachowuje właściwe sobie cechy w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu:

– nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– nieznaczne wady kształtu, łącznie z tymi, które mają wpływ na formowanie się ziaren,

– nieznaczne wady ubarwienia,

– nieznaczna utrata świeżości, wyłączając zwiędłe i odbarwione strączki.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE KLASYFIKACJI WEDŁUG WIELKOŚCI

Dla grochu nie ustala się obowiązkowych wymiarów.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

Tolerancje w odniesieniu do jakości są dopuszczalne w każdym opakowaniu dla produktu rolnego niespełniającego wymogów oznaczonej klasy.

i) Klasa I

10 % wagi grochu niespełniającego wymogów klasy, ale spełniającego wymogi klasy II lub, wyjątkowo, mieszczącego się w przedziale tolerancji dla tej klasy.

ii) Klasa II

10 % wagi grochu niespełniającego wymogów tej klasy ani wymogów minimalnych, z wyjątkiem produktu rolnego zaczynającego gnić, z postępującymi procesami chorobowymi lub jakimkolwiek innym pogorszeniem jakości powodującym, że nie nadaje się do spożycia.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednorodność

Zawartość każdego opakowania musi być jednorodna i obejmować wyłącznie groch tego samego pochodzenia, odmiany lub rodzaju handlowego oraz jakości.

Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

B. Opakowanie

Groch musi być pakowany w taki sposób, aby produkt rolny był odpowiednio chroniony.

Materiały użyte wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, która pozwala na uniknięcie spowodowania jakiegokolwiek uszkodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego produktu rolnego. Zezwala się na użycie materiałów, w szczególności papieru lub pieczątek ze specyfikacją handlową, pod warunkiem że druk lub etykietowanie zostało wykonane z nietoksycznego tuszu lub kleju.

Opakowania muszą być wolne od jakichkolwiek ciał obcych.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA

Każde opakowanie musi mieć zaznaczone następujące dane szczegółowe umieszczone po tej samej stronie, oznakowane w sposób czytelny i trwały oraz widoczny z zewnątrz.

A. Identyfikacja

Pakujący i/lub wysyłający: nazwa i adres lub urzędowo wydane lub zatwierdzone oznaczenie kodowe. Jednakże w przypadku użycia oznaczenia kodowego odniesienie "pakujący i/lub wysyłający" (lub ich równoważny skrót) musi być umieszczone w pobliżu tego oznaczenia kodowego.

B. Rodzaj produktu rolnego

– "groch do łuskania", "groch śnieżny", "groch cukrowy" lub równoważne określenia, jeśli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz,

– "pocięte", "z usuniętymi końcówkami i pocięte w kawałki" lub inne określenia, dla grochu śnieżnego lub cukrowego dotyczące ich szypułek i/lub usuniętych końcówek, jeśli dotyczy.

C. Pochodzenie produktu rolnego

– Kraj pochodzenia i do wyboru, region uprawy lub nazwa miejsca w kraju, regionie lub lokalna.

D. Specyfikacja handlowa

– Klasa.

E. Oznakowanie kontroli urzędowej (fakultatywnie)