Rozporządzenie 436/2004 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1784/2000 nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym poborze tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych rodzajów przewodów rurowych i łączników rur z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Brazylii, Republiki Czeskiej, Japonii, Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Tajlandii
Dz.U.UE.L.2004.72.15
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 436/2004
z dnia 8 marca 2004 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1784/2000 nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym poborze tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych rodzajów przewodów rurowych i łączników rur z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Brazylii, Republiki Czeskiej, Japonii, Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Tajlandii
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1515/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. w sprawie środków, które Wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych(1),
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej ("rozporządzenie podstawowe")(2),
uwzględniając wniosek złożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. ISTNIEJĄCE ŚRODKI
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1784/2000 z dnia 11 sierpnia 2000 r. Rada nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów łączników rur z żeliwa ciągliwego pochodzących z Brazylii, Republiki Czeskiej, Japonii, Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Tajlandii ("rozporządzenie ostateczne")(3). Rozporządzenie ostateczne było poprzedzone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 449/2000 z dnia 28 lutego 2000 r. nakładającym tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów łączników rur z żeliwa ciągliwego pochodzących z Brazylii, Republiki Czeskiej, Japonii, Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei i Tajlandii i przyjmującym zobowiązanie zaproponowane przez producenta będącego jednocześnie eksporterem w Republice Czeskiej ("rozporządzenie tymczasowe")(4).
B. SPRAWOZDANIA PRZYJĘTE PRZEZ ORGAN DS. ROZSTRZYGANIA SPORÓW WTO
(2) 18 sierpnia 2003 r. organ ds. rozstrzygania sporów ("ORS") Światowej Organizacji Handlu ("WTO") przyjął sprawozdanie organu odwoławczego ("SOO") oraz sprawozdanie Panelu ("SP") zmienione przez SOO w sprawie "Wspólnoty Europejskie - cła antydumpingowe na przywóz łączników rur z żeliwa ciągliwego z Brazylii"(5) (SOO i SZ dalej określane są "sprawozdaniami").
(3) Sprawozdania te wymagały, aby Wspólnoty Europejskie dostosowały środek do Porozumienia WTO o wykonaniu art. VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu 1994 r. ("Porozumienie w sprawie antydumpingu") w odniesieniu do następujących aspektów:
i) art. 2.4.2 Porozumienia w sprawie antydumpingu: "wyzerowanie" ujemnych marginesów dumpingu przy ustalaniu dumpingu;
ii) art. 12.2 i 12.2.2 Porozumienia w sprawie antydumpingu: z opublikowanych ustaleń dotyczących środków tymczasowych lub ostatecznych nie wynika bezpośrednio, że Wspólnoty Europejskie rozwiązały lub wyjaśniły brak znaczenia następujących czynników szkody wymienionych w art. 3.4 Porozumienia w sprawie antydumpingu: wynagrodzeń, wydajności, zwrotu z inwestycji, przepływu gotówki, zdolności do pozyskiwania kapitału oraz faktycznego marginesu dumpingu.
iii) art. 6.2 i 6.4 Porozumienia w sprawie antydumpingu: nieujawnienie zainteresowanym stronom podczas postępowania antydumpingowego informacji o czynnikach szkody wymienionych powyżej w pkt ii).
(4) Komisja dokonała ponownej oceny ustaleń uwzględniając zalecenia określone w sprawozdaniach w oparciu o informacje, które zebrano w ciągu postępowania pierwotnego, które odbyło się w 1999 r. i 2000 r. O ile nie stwierdzono inaczej, ocena dokonana w rozporządzeniu ostatecznym zachowuje ważność. Ponowna ocena wykazuje, że wyrządzający szkodę dumping istnieje nadal, choć na nieco niższym poziomie.
C. PROCEDURA
(5) Po przyjęciu SOO przez ORS zainteresowanym stronom niniejszego postępowania, tj. brazylijskiemu producentowi będącemu jednocześnie eksporterem i przemysłowi wspólnotowemu ("PW"), ujawniono fakty i uwarunkowania dotyczące wyliczenia dumpingu oraz czynniki szkody wymienione w akapicie 3 pkt ii). Wszystkie strony powiadomiono o podstawowych faktach i uwarunkowaniach, w oparciu o które zamierzano zmienić i potwierdzić rozporządzenie ostateczne. Ponadto stronom przyznano termin, w którym mogły przedstawić oświadczenia związane z ujawnieniem tych informacji. Wszystkim zainteresowanym stronom dano możliwość wysłuchania przez Komisję. Jednak żadna z zainteresowanych stron nie wystąpiła z wnioskiem o takie wysłuchanie.
(6) Wszystkie uwagi przedłożone przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach odzwierciedlone w zmienionych ustaleniach.
(7) Przypomina się, że postępowanie w sprawie dumpingu obejmowało okres od 1 kwietnia 1998 r. do 31 marca 1999 r. ("okres objęty postępowaniem"). Postępowanie dotyczące tendencji istotnych w kontekście oceny szkody obejmowało okres od 1 stycznia 1995 r. do końca okresu objętego dochodzeniem (tj. do 31 marca 1999 r.). Okres ten będzie dalej nazywany "okresem rozpatrywanym".
D. USTALENIA ZMIENIONE I POTWIERDZONE
1. PRODUKT PRZEDMIOTOWY I PRODUKT PODOBNY
(8) Przedmiotowym produktem są gwintowane łączniki rur z żeliwa ciągliwego łączone systemem śrubowym objęte kodem CN ex 7307 19 10 (kod TARIC 7307 19 10 11 i 7307 19 10 19). Sprawozdania nie mają wpływu na ustalenia określone w rozporządzeniu ostatecznym w odniesieniu do przedmiotowego produktu i produktu podobnego.
2. DUMPING
2.1. Wprowadzenie
(9) Poniżej przedstawione są szczegółowo ponownie ustalenia oparte na zaleceniach zawartych w sprawozdaniach dotyczące praktyki "zerowania" przy ustalaniu średniego ważonego marginesu dumpingu.
(10) Wszelkie inne zastosowane metody obliczeń są takie same jak metody użyte w postępowaniu pierwotnym. W celu poznania dalszych szczegółów wprowadzono odniesienie do rozporządzenia tymczasowego i rozporządzenia ostatecznego.
2.2. Brazylia
(11) Przypomina się, że podczas postępowania pierwotnego Indústria de Fundiçăo Tupy Ltda była jedynym znanym producentem będącym jednocześnie eksporterem przedmiotowego produktu w Brazylii.
(12) W odniesieniu do ustaleń dotyczących wartości normalnej, ceny eksportowej i dostosowań dokonanych zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nie było konieczne wprowadzenie żadnych zmian. W celu poznania dalszych szczegółów odsyła się do akapitów 20-31 i 35-49 wyżej wymienionego rozporządzenia tymczasowego oraz do akapitów 24-27, 30, 31, 38-43, 46-48 oraz 51-54 rozporządzenia ostatecznego.
(13) Podobnie jak w rozporządzeniu tymczasowym i rozporządzeniu ostatecznym, średnie ważone wartości normalne każdego rodzaju przedmiotowego produktu wywożonego do Wspólnoty Europejskiej porównano ze średnią ważoną ceną eksportową każdego odpowiadającego im rodzaju przedmiotowego produktu. Zgodnie z zaleceniami sprawozdania przy obliczaniu całościowego marginesu dumpingu nie stosowano metody "zerowania".
(14) Zrewidowany margines dumpingu wyrażony jako procent ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty wynosi:
Indústria de Fundiçăo Tupy Ltda: 32 %.
(15) Stopień współpracy był wysoki. W konsekwencji zrewidowany końcowy margines dumpingu ustalono na tym samym poziomie co dla Indústria de Fundiçăo Tupy Ltda, tj. 32 %.
2.3. Ujawnienie informacji
(16) Powyższe zrewidowane ustalenia w sprawie dumpingu zostały ujawnione wszystkim zainteresowanym stronom objętym niniejszym postępowaniem, którym przyznano możliwość przedstawienia swego stanowiska i uwag oraz przesłuchania przez Komisję.
(17) Żadna z zainteresowanych stron nie wniosła sprzeciwu wobec ustaleń Komisji w sprawie dumpingu.
3. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO
(18) Na ustalenia dotyczące definicji PW, streszczone w akapitach 65-68 rozporządzenia ostatecznego, nie mają wpływu zalecenia i wnioski zawarte w sprawozdaniach.
4. SZKODA
4.1. Przywóz z rozważanych państw i podcięcie cenowe
(19) Na ustalenia w akapitach 69-94 rozporządzenia ostatecznego nie mają wpływu zalecenia zawarte w sprawozdaniach.
4.2. Sytuacja przemysłu wspólnotowego
4.2.1. Uwaga wstępna
(20) Niniejsza część określa ponownie ocenione ustalenia na podstawie zaleceń zawartych w sprawozdaniach dotyczących analizy szkody. Sprawozdania stwierdzają, że Wspólnota działała niezgodnie z art. 12.2 i 12.2.2 Porozumienia w sprawie antydumpingu przez to, że z opublikowanych ustaleń dotyczących środków tymczasowych i ostatecznych nie wynikało bezpośrednio, że Wspólnota Europejska rozwiązała lub wyjaśniła brak znaczenia następujących czynników szkody wymienionych w art. 3.4 Porozumienia w sprawie antydumpingu: wynagrodzeń, wydajności, zwrotu z inwestycji, przepływu gotówki, zdolności do pozyskania kapitału oraz rozmiaru faktycznego marginesu dumpingu. Przypomina się, że powyższe czynniki szkody zostały zbadane w trakcie pierwotnego postępowania. Ponieważ zostały one wówczas uznane za nieistotne, nie zostały włączone do analizy udostępnionej do publicznej wiadomości, umieszczono je tylko w notatce wewnętrznej dołączonej do akt.
4.2.2. Sytuacja przemysłu wspólnotowego określona w rozporządzeniu tymczasowym i rozporządzeniu ostatecznym
(21) Przypomina się, że w akapitach 160 i 161 rozporządzenia tymczasowego stwierdzono, że PW poniósł znaczną szkodę w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Ustalono, że sytuacja PW uległa pogorszeniu w okresie objętym postępowaniem, w szczególności z powodu spadku produkcji, zdolności produkcyjnej, sprzedaży i udziału w rynku. Ponadto PW poniósł stratę w postaci znacznego zmniejszenia zatrudnienia oraz spadku inwestycji, jak również wzrostu zapasów. W odniesieniu do stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnej, jego wzrost tłumaczy zmniejszona zdolność produkcyjna.
4.2.3. Ponowna ocena ustaleń w sprawie szkody w świetle zaleceń i orzeczenia ORS
(22) Oprócz czynników szkody określonych w akapitach 150-159 rozporządzenia tymczasowego, tj. produkcja, zdolność produkcyjna, stopień wykorzystania zdolności produkcyjnej, wielkość sprzedaży, udział w rynku, ceny sprzedaży, zapasy, rentowność, zatrudnienie i inwestycje, poddano analizie następujące czynniki szkody oraz, zgodnie z zaleceniami sprawozdań, obecnie przedstawiono szczegółowo poniżej.
4.2.3.1. Wynagrodzenia
(23) Wynagrodzenia, wyrażone jako łączny roczny koszt pracy włożonej w produkcję przedmiotowego produktu, kształtowały się następująco:
Tabela 1
Wynagrodzenia
| 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | Okres objęty postępowaniem | |
| Łączne roczne koszty pracy (tys. EUR) | 44.730 | 48.479 | 48.375 | 46.995 | 47.132 |
| Wskaźnik | 100 | 108 | 108 | 105 | 105 |
| Źródło: Bilans roczny PW. | |||||
(24) Wynagrodzenia wzrosły o około 5 % między 1995 r. a okresem objętym postępowaniem. Przyjmując za punkt wyjścia 1996 r. wynagrodzenia spadły o około 3 %.
(25) Czynnik ten odpowiada w przybliżeniu ogólnemu kształtowaniu się wynagrodzeń w sektorze oraz zmianom zatrudnienia zaobserwowanym dla PW. Między 1996 r. a okresem objętym postępowaniem czynnik ten zmniejszył się o 3 %, co odpowiadało kształtowaniu się zatrudnienia wymienionemu w akapicie 158 rozporządzenia tymczasowego (spadek o 6 % między 1995 r. a okresem objętym postępowaniem, nieznaczny spadek o około 1 % między 1996 r. a okresem objętym postępowaniem).
4.2.3.2. Wydajność
(26) Wydajność, mierzona jako produkcja zatrudnionych osób, kształtowała się następująco:
Tabela 2
Wydajność
| 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | Okres objęty postępowaniem | |
| Produkcja w tonach na pracownika | 21,58 | 19,47 | 19,76 | 20,84 | 20,82 |
| Wskaźnik | 100 | 90 | 92 | 97 | 96 |
| Źródło: Sprawdzone odpowiedzi PW na kwestionariusze. | |||||
(27) Wydajność zmieniała się w badanym okresie, jednak od 1995 r. do okresu objętego postępowaniem nastąpił ogólny spadek wynoszący 4 %. Wydajność wzrosła o około 7 % między 1996 r. a okresem objętym postępowaniem. Czynnik ten odpowiada danym dotyczącym zatrudnienia i produkcji, które wspomniano już w akapitach 150 i 158 rozporządzenia tymczasowego.
4.2.3.3. Stopa zwrotu kapitału
(28) Stopa zwrotu kapitału, obliczana jako stosunek wyniku finansowego (zysku lub straty) PW do kwoty inwestycji, kształtowała się następująco:
Tabela 3
Stopa zwrotu kapitału
| 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | Okres objęty postępowaniem | |
| ROI | - 6,55 % | 3,72 % | - 2,78 % | - 0,70 % | - 2,72 % |
| Źródło: Sprawdzone odpowiedzi PW na kwestionariusze i bilans roczny PW. | |||||
(29) W okresie między 1995 r. a okresem objętym dochodzeniem stopa zwrotu kapitału wzrosła z -6,55 % do -2,72 %. Przypomina się jednak, że jak wyjaśniono w akapicie 157 rozporządzenia tymczasowego, na wynik finansowy PW miały negatywny wpływ, wyjątkowo, koszty związane z zamknięcie zakładu w 1995 r. Ponadto w roku tym miały również miejsce działania restrukturyzacyjne podjęte przez dwóch producentów objętych definicją PW, w szczególności mające na celu usprawnienie produkcji oraz inwestycje, wymagane dla wprowadzenia prawodawstwa wspólnotowego w zakresie ochrony środowiska. To również miało negatywny wpływ na wynik finansowy PW. Na tej podstawie uznaje się, że 1995 r. nie był reprezentatywny dla sytuacji PW i nie może zostać uznany za właściwą podstawę do analizy tendencji oddziałujących na stopę zwroty kapitału.
(30) Uwaga ta ma również zastosowanie do pozostałych czynników szkody, obejmujących wyniki finansowe PW, np. przepływ gotówki, jak wyjaśniono w akapicie 33 poniżej.
(31) W stosunku do 1996 r. stopa zwrotu kapitału w okresie objętym postępowaniem zmniejszyła się o 6,4 punktów procentowych, z 3,72 % do -2,72 %. Ujemne kształtowanie się stopy zwrotu kapitału odpowiadało w dużym stopniu ujemnemu kształtowaniu się rentowności, która w tym samym okresie zmniejszyła się o 2,3 punkty procentowe.
4.2.3.4. Przepływ gotówki
(32) Przepływ gotówki kształtował się następująco:
Tabela 4
Przepływy gotówkowe
| 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | Okres objęty postępowaniem | |
| Przepływ gotówki (tys. EUR) | 10.522 | 12.799 | 19.339 | 12.236 | 12.205 |
| Wskaźnik | 100 | 122 | 184 | 116 | 116 |
| Wskaźnik | 100 | 151 | 96 | 96 | |
| Źródło: Bilans roczny PW. | |||||
(33) Należy zauważyć, że obrót przedmiotowym produktem zawsze stanowił ponad 50 % łącznego obrotu w ogólnej działalności PW, jak wykazano w bilansie objętym audytem. Powyższa tabela przedstawia przepływ gotówki dla przedmiotowego produktu, obliczone na podstawie alokacji obrotu w okresie od 1995 r. do 1998 r. Zważywszy że dla okresu objętego postępowaniem brak było dostępnych bilansów objętych audytem, przepływ gotówki obliczono na podstawie łącznego obrotu oraz obrotu przedmiotowym produktem sprawdzonym podczas postępowania. Jak wyjaśniono w akapicie 29, na wynik finansowy osiągnięty przez PW w 1995 r. negatywny wpływ miały wyjątkowo koszty towarzyszące zamknięciu zakładu i restrukturyzacja, dlatego nie można uznać tego roku za właściwą reprezentatywną podstawę do analizy tendencji oddziałujących na przepływ gotówki. Między 1995 r. a 1998 r. przepływ gotówki zwiększył się o około 16 % i utrzymał stabilność w okresie objętym postępowaniem. Przyjmując za punkt wyjścia 1996 r., przepływ gotówki zmniejszył się o około 4 % do końca okresu objętego postępowaniem. Ustalono, że ujemne kształtowanie się przepływu gotówki odpowiadało w dużym stopniu ujemnemu kształtowaniu się rentowności.
4.2.3.5. Zdolność do pozyskania kapitału
(34) W trakcie pierwotnego postępowania nie było przypadku twierdzenia przez PW (ani też nic na to nie wskazywało), że napotkał on problemy związane z pozyskaniem kapitału koniecznego do prowadzenia działalności. Oczywiste jest jednak, że znaczące pogorszenie się sytuacji finansowej PW (zob. w szczególności rentowność, przepływ gotówki i stopę zwrotu kapitału) może mieć negatywny wpływ na zdolność do pozyskania kapitału w niedalekiej przyszłości.
4.2.3.6. Rozmiar faktycznego marginesu dumpingu.
(35) W odniesieniu do wpływu wywieranego na PW przez rozmiar faktycznego marginesu dumpingu, zważywszy na wielkość i ceny przywozu z rozważanych państw, wpływu tego nie można uznać za nieistotny. Ustalenie to zachowuje ważność niezależnie od zmniejszenia marginesu dumpingu dla jednego z eksporterów, jak wyjaśniono w akapicie 14.
(36) Brazylijski producent będący jednocześnie eksporterem wniósł zastrzeżenia do ustalenia Komisji, że wpływ rozmiaru faktycznego marginesu dumpingu na przemysł wspólnotowy nie był nieistotny. Według producenta brazylijskiego prawie 50 % różnica między marginesem dumpingu, a marginesem zaniżenia ceny stanowiła dowód na istnienie bardzo dużej różnicy między kosztami produkcji producentów wspólnotowych z jednej strony, a kosztami eksportera brazylijskiego z drugiej strony. Dlatego twierdzono, że nawet jeśli dumping zostałby całkowicie wyeliminowany, przywóz z Brazylii w dalszym ciągu znacząco podcinałby cenę nieszkodliwą przemysłu wspólnotowego. Brazylijski producent będący jednocześnie eksporterem argumentował wreszcie, że w kontekście wysoce wrażliwego rynku cen, wpływ faktycznego marginesu dumpingu byłby oczywiście nieistotny, przeciwnie do ustaleń Komisji.
(37) Należy przypomnieć, że według art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, czynnik "rozmiar faktycznego marginesu dumpingu" jest badany w ramach analizy stanu przemysłu wewnętrznego. W tym kontekście spójną praktyką Wspólnoty jest ustanowienie faktycznego marginesu dumpingu w odniesieniu do stanu przemysłu wewnętrznego, z uwzględnieniem wielkości i cen przywozu z danego państwa. Analiza taka jak proponowana przez eksportera brazylijskiego, tj. porównanie marginesu dumpingu z marginesem zaniżenia ceny prowadzące do ustaleń dotyczących różnic kosztu produkcji pomiędzy producentami będącymi jednocześnie eksporterami, a przemysłem wspólnotowym, w znacznej mierze wykraczałaby poza ramy ustanowione w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego oraz wprowadziłaby element związku przyczynowego do takiej oceny. Oczywiście nie jest to wymagane przez art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i spowodowałoby zatarcie różnicy pomiędzy oceną stanu przemysłu wspólnotowego, z jednej strony, a związkiem przyczynowym pomiędzy dumpingiem, a szkodą, z drugiej strony, który w każdym przypadku rozpatrywany jest z osobna. W tym kontekście należy także zauważyć, że margines zaniżenia ceny obliczany jest w celu zastosowania "reguły mniejszego cła", zgodnie z którą cło antydumpingowe ustanawiane jest na poziomie marginesu dumpingu lub marginesu szkody, w zależności od tego, która wielkość jest niższa. Należy podkreślić, że zastosowanie "reguły mniejszego cła" i obliczenie marginesu zaniżenia ceny nie jest zobowiązaniem WTO. Zakładając nawet - dla przykładu i bez rozpatrywania istoty roszczenia brazylijskiego eksportera - że porównanie pomiędzy kosztem produkcji poniesionym przez producenta będącego jednocześnie eksporterem a kosztem producentów wspólnotowych byłoby w tym kontekście uzasadnione, analizę taką można by przeprowadzić wyłącznie w oparciu o porównanie marginesu dumpingu z marginesem podcięcia (nie zaś zaniżenia ceny). Obydwa marginesy są jednak na porównywalnym poziomie. Dlatego też, bez dumpingu, różnica cen między przywozem z Brazylii a sprzedażą przemysłu wspólnotowego byłaby minimalna.
(38) Dlatego argument ten musiał zostać odrzucony.
4.2.4. Uwagi producenta będącego jednocześnie eksporterem w sprawie niektórych czynników szkody
(39) Brazylijski producent będący jednocześnie eksporterem twierdził, że w odniesieniu do niektórych czynników szkody (rentowności, stopy zwrotu kapitału, przepływu gotówki, zdolności do pozyskania kapitału) w analizie trendu nie uwzględniono 1995 roku. Twierdzono, że w przypadku tych czynników pominięty został 1995 r., po uwzględnieniu którego wykazany byłby trend pozytywny. Według brazylijskiego producenta będącego jednocześnie eksporterem takie podejście jest niespójne i dyskryminujące oraz nie spełnia wymogu obiektywnej i bezstronnej oceny, wbrew postanowieniom art. 3.1 i 17.6 lit. i) Porozumienia w sprawie antydumpingu.
(40) Po pierwsze, należy zauważyć, że w odniesieniu do rentowności nie dokonano nowego ustalenia w celu wykonania sprawozdań. Należy przypomnieć, że w ramach procedury rozstrzygania sporów Brazylia przedstawiała dokładnie takie same argumenty jak wyżej wymienione argumenty dotyczące rentowności. Argumenty te zostały odrzucone przez Panel i nie dokonano żadnego zalecenia w odniesieniu do tego czynnika. Dlatego czynnik "rentowność" nie został ponownie oceniony.
(41) Po drugie, należy zauważyć, że - zgodnie z pierwotnym postępowaniem - tendencje odnoszące się do wskaźników szkody, które poddano analizie, lecz nie podano do publicznej wiadomości w trakcie pierwotnego dochodzenia, przeanalizowano począwszy od 1995 r. Odnosi się to również do czynnika "zdolność do pozyskania kapitału". W szczególności w odniesieniu do dwóch czynników szkody (stopa zwrotu kapitału i przepływ gotówki) uznano, że 1995 r. był wyjątkowym rokiem i dlatego nie mógł zostać uznany za istotny z powodów określonych szczegółowo w akapitach 29 i 33. Rzeczywiście w kilku sprawozdaniach Panelu i Organu Odwoławczego uznaje się, że ocena czynników szkody nie ogranicza się do ścisłego porównania początku i końca lat rozpatrywanego okresu. Należy również zauważyć, że brazylijski producent będący jednocześnie eksporterem nie zakwestionował istoty argumentacji przedstawionej w akapicie 29.
(42) W odniesieniu do rzekomego braku spójności podejścia, należy zwrócić uwagę na następujące fakty. Ściśle ze względu na zgodność z analizą przeprowadzoną w pierwotnym postępowaniu konieczne jest - w celu wykonania sprawozdań - dokonanie analizy przepływu gotówki i stopy zwrotu kapitału, które wynikają bezpośrednio z rentowności, na tej samej podstawie co analizy rentowności w pierwotnym postępowaniu, dla której zgodnie z wnioskami ze sprawozdań, w analizie trendu uzasadnione byłoby pominięcie 1995 r. Podejście wybrane przez organy wspólnotowe było zatem spójne i obiektywne.
(43) Dlatego argumenty te musiały zostać odrzucone.
4.2.5. Wnioski w sprawie szkody
(44) W oparciu o powyższą analizę stwierdza się, że ustalenia dokonane w odniesieniu do wynagrodzeń, wydajności, zwrotu z inwestycji i przepływu gotówki były zgodne z niektórymi innymi czynnikami poddanymi analizie i podanymi do publicznej wiadomości w czasie pierwotnego postępowania. W odniesieniu do zdolności do pozyskania kapitału nie było stwierdzenia, że PW napotkał jakiekolwiek trudności w związku z pozyskaniem kapitału koniecznego do prowadzenia działalności. Czynnik ten należy jednak rozpatrywać w świetle ciągłego pogarszania się sytuacji finansowej PW. W odniesieniu do marginesu dumpingu stwierdza się, że, zważywszy na wielkość i ceny przywozu z przedmiotowych państw, jego wpływu nie można uznać za nieistotny.
(45) W oparciu o powyższe ustalenia potwierdza się, że przemysł wspólnotowy odniósł znaczną szkodę w rozpatrywanym okresie.
5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(46) Na treść i wnioski akapitów 101-114 rozporządzenia ostatecznego nie mają wpływu sprawozdania i poddana ponownej ocenie analiza szkody.
(47) Eksporter brazylijski utrzymywał, że szkody odniesionej przez przemysł wspólnotowy nie spowodował przywóz po cenach dumpingowych, lecz brak wydajności przemysłu wspólnotowego, potwierdzony przez prawie 50 % różnicę między marginesem dumpingu, a marginesem zaniżenia ceny oraz fakt, że przemysł wspólnotowy przeszedł w 1995 r. restrukturyzację, której celem było usprawnienie produkcji. Podobieństwo tego argumentu do argumentu przedstawionego w odniesieniu do rozmiaru marginesu dumpingu, o którym mowa w akapicie 36 powyżej jest oczywiste. Eksporter brazylijski twierdził ponadto, że chociaż Komisja przeprowadziła analizę różnicy kosztów produkcji, ograniczyła tę analizę do różnic dotyczących zużycia energii w połączeniu z różnicą jakości i procesów produkcji między armaturą z żeliwa ciągliwego białego, a armaturą z żeliwa ciągliwego czarnego.
(48) Należy przypomnieć, że w ramach procedury rozstrzygania sporów Brazylia przedstawiała dokładnie takie same argumenty, jak argumenty wymienione powyżej. Argumenty te zostały odrzucone przez Panel i Organ Odwoławczy i nie dokonano żadnego zalecenia w odniesieniu do analizy związku przyczynowego.
(49) Dlatego argumenty wymienione w akapicie 47 musiały zostać odrzucone.
6. INTERES WSPÓLNOTY
(50) Na treść i wnioski akapitów 178-186 rozporządzenia tymczasowego i 115-117 rozporządzenia ostatecznego nie mają wpływu sprawozdania i poddana ponownej ocenie analiza szkody.
7. ZMIENIONE ŚRODKI
(51) Jak pokazano powyżej dokładna ocena ustalonych faktów i wniosków uzyskanych w postępowaniu pierwotnym, uwzględniająca zalecenia i ustalenia określone w sprawozdaniach, wykazuje, że przywóz z Brazylii nadal był poddany szkodliwemu dumpingowi, chociaż na nieco niższym poziomie,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 marca 2004 r.
| W imieniu Rady | |
| D. AHERN | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 201 z 26.7.2001, str. 10.
(2) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1.Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1972/2002 (Dz.U. L 305 z 7.11.2002, str. 1).
(3) Dz.U. L 208 z 18.8.2000, str. 8.
(4) Dz.U. L 55 z 29.2.2000, str. 3.
(5) Dokument WT/DS219/10 z 27 sierpnia 2003 r.