Rozporządzenie 339/98 zmieniające załączniki I, II, III, V, VI, VII, VIII oraz IX do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.45.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 16 lutego 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 339/98

z dnia 11 lutego 1998 r.

zmieniające załączniki I, II, III, V, VI, VII, VIII oraz IX do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 z dnia 12 października 1993 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1445/97⁽²⁾, w szczególności jego art. 19 w powiązaniu z jego art. 17,

a także mając na uwadze, co następuje:

wprowadzono zmiany w Nomenklaturze Scalonej, które są stosowane od dnia 1 stycznia 1998 r.;

Rada postanowiła na mocy decyzji z dnia 24 lipca 1997 r.⁽³⁾ stosować na zasadach przejściowych wynegocjowaną z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii Umowę w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi;

Umowa w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi nieobjętymi dwustronną Umową MFA w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi z Chińską Republiką Ludową, która jest stosowana od dnia 1 stycznia 1995 r. przez okres dwóch lat, została automatycznie przedłużona na okres kolejnego roku i będzie stosowana w 1998 r.;

Protokoły dodatkowe do Układów Europejskich w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi między Wspólnotą a Bułgarią, Republiką Czeską, Węgrami, Polską, Rumunią i Słowacją wygasają w dniu 31 grudnia 1997 r.;

Umowy z Albanią, Maltą, Marokiem, Słowenią i Tunezją wygasają w dniu 31 grudnia 1997 r.;

Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2315/96 z dnia 25 listopada 1996 r.⁽⁴⁾ zawierające wykaz wyrobów włókienniczych i odzieżowych, które mają być włączone do GATT 1994 zgodnie z etapem 2 Umowy w sprawie wyrobów włókienniczych i odzieżowych z dniem 1 stycznia 1998 r.;

wszystkie wyżej wymienione elementy wymagają dokonania zmiany załączników I, II, III, V, VI, VII, VIII oraz IX do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93, aby uwzględnić wprowadzone zmiany, mające zastosowanie do przywozu do Wspólnoty niektórych wyrobów włókienniczych pochodzących z niektórych państw trzecich w rozumieniu art. 19 rozporządzenia (EWG) nr 3030/93;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Tekstylnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 3030/93 wprowadza się następujące zmiany:

– załącznik I zastępuje się załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik II zastępuje się załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik III zastępuje się załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik V zastępuje się załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik VI zastępuje się załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik VII zastępuje się załącznikiem VI do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik VIII zastępuje się załącznikiem VII do niniejszego rozporządzenia,

– załącznik IX zastępuje się załącznikiem VIII do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 lutego 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Leon BRITTAN
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 275 z 8.11.1993, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 198 z 25.7. 1997, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 233 z 25.8. 1997, str. 32.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 314 z 4.12.1996, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

"ZAŁĄCZNIK I

WYROBY OKREŚLONE W ART. 1 ⁽¹⁾

1. W przypadku gdy materiały, z których wytworzono wyroby z kategorii 1-114 nie zostały konkretnie wymienione uznaje się, że wyroby takie zostały wytworzone wyłącznie z wełny lub cienkiej sierści, bawełny lub włókien syntetycznych⁽²⁾.

2. Odzież, która nie może być sklasyfikowana jako odzież dla mężczyzn lub chłopców bądź też jako odzież dla kobiet lub dziewcząt jest klasyfikowana w ramach tej ostatniej kategorii.

3. Wyrażenie »odzież niemowlęca« oznacza odzież do rozmiaru 86 włącznie.

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

"ZAŁĄCZNIK II

Kraje wywozu określone w art. 1

Argentyna

Armenia

Azerbejdżan

Bangladesz

Białoruś

Brazylia

Chiny

Estonia

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

Filipiny

Gruzja

Hongkong

Indie

Indonezja

Kazachstan

Kirgistan

Korea Południowa

Makao

Malezja

Mołdowa

Mongolia

Pakistan

Peru

Singapur

Sri Lanka

Tajwan

Tadżykistan

Tajlandia

Turkmenistan

Ukraina

Uzbekistan

Zjednoczone Emiraty Arabskie"

ZAŁĄCZNIK  III

"ZAŁĄCZNIK III

określony w art. 1, 12 i 13

CZĘŚĆ  I

Klasyfikacja

Artykuł  1

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia opiera się na Nomenklaturze Scalonej (CN).

Artykuł  2

Z inicjatywy Komisji lub Państwa Członkowskiego sekcja taryfy i nomenklatury statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, który został ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87⁽¹⁾, zgodnie z przepisami wyżej wymienionego rozporządzenia niezwłocznie zbada wszelkie sprawy związane z klasyfikacją wyrobów określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia, w ramach Nomenklatury Scalonej (CN) w celu zaklasyfikowania ich w odpowiednich kategoriach.

Artykuł  3

Komisja informuje kraje dostawców o wszelkich zmianach Nomenklatury Scalonej (CN) z chwilą ich przyjęcia przez właściwe władze Wspólnoty.

Artykuł  4

Komisja informuje właściwe władze krajów dostawców o wszelkich decyzjach przyjętych w związku z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami dotyczącymi klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem w terminie najpóźniej jednego miesiąca od chwili ich przyjęcia. Tego rodzaju komunikaty obejmują:

a) opis danych wyrobów;

b) odnośną kategorię oraz kod Nomenklatury Scalonej (kod CN);

c) przyczyny, dla których podjęto daną decyzję.

Artykuł  5

1. W przypadku gdy decyzja podjęta zgodnie z obowiązującymi wspólnotowymi procedurami prowadzi do zmiany praktyki w zakresie klasyfikacji towarów lub zmiany kategorii jakiegokolwiek wyrobu objętego niniejszym rozporządzeniem, właściwe władze Państw Członkowskich ogłaszają ją na trzydzieści dni przed jej wejściem w życie, licząc od daty notyfikowania jej przez Komisję.

2. Wyroby wysłane przed datą stosowania decyzji są klasyfikowane zgodnie z poprzednią praktyką, pod warunkiem że wyroby te zostaną objęte przywozem w terminie 60 dni od tej daty.

Artykuł  6

W przypadku gdy decyzja w sprawie klasyfikacji, podjęta zgodnie z obowiązującymi wspólnotowymi procedurami określonymi w art. 5 niniejszego załącznika, dotyczy kategorii wyrobów objętych limitami ilościowymi, Komisja niezwłocznie podejmuje konsultacje zgodnie z przepisami art. 16 rozporządzenia w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań w zakresie odpowiednich limitów ilościowych wymienionych w załączniku V.

Artykuł  7

1. Bez uszczerbku dla pozostałych przepisów w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej do przywozu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, wyroby te są przejściowo objęte ustaleniami dotyczącymi przywozu, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia są stosowane do nich na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione władze.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach określonych w ust. 1, ze szczególnym wskazaniem na:

– ilości wyrobów, których przypadki takie dotyczą;

– kategorię wskazaną w dokumentacji przywozowej oraz kategorię ustaloną przez właściwe władze;

– w przypadku wydania pozwolenia na wywóz - jego numer oraz wskazaną kategorię.

3. Właściwe władze Państw Członkowskich nie wydają nowych zezwoleń na przywóz wyrobów włókienniczych objętych wspólnotowymi limitami ilościowymi wymienionymi w załączniku V po ich przeklasyfikowaniu, zanim nie otrzymają potwierdzenia Komisji, że ilości, które mają być przywiezione, są dostępne zgodnie z procedurą określoną w art. 12.

4. Komisja notyfikuje zainteresowanym krajom dostawcom o przypadkach określonych w niniejszym artykule.

Artykuł  8

W przypadkach określonych w art. 7 niniejszego załącznika, jak również w przypadkach o podobnym charakterze odnotowanych przez właściwe władze krajów dostawców, Komisja w razie konieczności oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 16 rozporządzenia podejmuje konsultacje z zainteresowanym krajem dostawcą lub krajami dostawcami w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie ostatecznej klasyfikacji towarów, w przypadku których istnieją rozbieżności.

Artykuł  9

W przypadkach określonych w art. 8 niniejszego Załącznika Komisja w porozumieniu z właściwymi władzami Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich przywozu oraz kraju dostawcy bądź krajów dostawców może ustalić ostateczną klasyfikację wyrobów, co do których istnieją rozbieżności.

Artykuł  10

Jeżeli rozbieżności określonych w art. 7 nie można usunąć zgodnie z art. 9, Komisja, zgodnie z przepisami art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, podejmie środki ustalające klasyfikację towarów w Nomenklaturze Scalonej.

CZĘŚĆ  II

System podwójnej kontroli

(wzakresie administrowania limitami ilościowymi)

Artykuł  11

1. W odniesieniu do wszystkich dostaw wyrobów włókienniczych objętych limitami ilościowymi określonymi w załączniku V właściwe władze krajów dostawców wydają pozwolenia na wywóz do wysokości wymienionych limitów.

2. Importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz do celów wydania zezwolenia na przywóz, określonego w art. 14.

Artykuł  12

1. Pozwolenie na wywóz dla limitów ilościowych jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika, który może również zawierać tłumaczenie na inny język oraz który zaświadcza między innymi, że dana ilość towarów została zaliczona na poczet limitu ilościowego ustalonego dla kategorii obejmującej dany wyrób.

2. W przypadku Hongkongu pozwolenie na wywóz jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika opatrzonym wyrazem »Hongkong «.

3. Każde pozwolenie na wywóz dotyczy wyłącznie jednej z kategorii wyrobów wymienionych w załączniku V.

Artykuł  13

Wywożone towary są zaliczane na poczet limitów ilościowych ustalonych na rok, w którym towary objęte pozwoleniami na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 3 rozporządzenia.

Artykuł  14

1. Jeżeli Komisja na podstawie art. 12 niniejszego rozporządzenia potwierdzi, że w ramach danych limitów ilościowych możliwy jest przywóz wnioskowanych ilości, władze Państwa Członkowskiego wydają zezwolenie na przywóz w terminie do pięciu dni roboczych od przedstawienia przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Zezwolenie musi zostać przedstawione najpóźniej do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym wysłano towary objęte takim pozwoleniem. W wyjątkowych okolicznościach, na podstawie odpowiednio umotywowanego wniosku Państwa Członkowskiego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 niniejszego rozporządzenia⁽²⁾ termin przedstawienia pozwolenia na wywóz może zostać przesunięty do dnia 30 czerwca.

2. Pozwolenie na przywóz jest ważne przez okres sześciu miesięcy od daty wydania. Na odpowiednio uzasadniony wniosek importera właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą przedłużyć okres jego ważności na okres kolejnych trzech miesięcy. Komisja jest informowana o tego rodzaju przedłużeniach. W wyjątkowych przypadkach importer może wnioskować o drugie przedłużenie okresu ważności. Decyzje dotyczące takich wyjątkowych wniosków mogą być podejmowane wyłącznie zgodnie z procedurą określoną w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

3. Zezwolenie na przywóz wyrobów, sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem określonym w dodatku 1 do niniejszego załącznika, jest ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

4. Zgłoszenie bądź wniosek składany przez importera do właściwych władz w celu uzyskania zezwolenia na przywóz zawiera:

a) nazwy (nazwiska) importera oraz pełny adres (włącznie, jeśli istnieją, z numerami telefonu i faksu oraz numerami identyfikacyjnymi zarejestrowanymi przez właściwe władze krajowe) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwę (nazwisko) i pełny adres zgłaszającego;

c) nazwę (nazwisko) i pełny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów, włączając w to:

– ich oznaczenie handlowe,

– opis wyrobów oraz kod Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą kategorię oraz ilość w odpowiednich jednostkach określonych w załączniku V dla danych wyrobów;

g) wartość wyrobów, jak wskazano w polu 12 pozwolenia na wywóz;

h) w odpowiednim przypadku, daty płatności i dostawy oraz kopię konosamentu i umowy kupna;

i) datę i numer pozwolenia na wywóz;

j) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kod Taric;

k) datę i podpis importera.

Właściwe władze, zgodnie z warunkami przez nie określonymi, mogą zezwolić, aby przedstawianie zgłoszeń lub wniosków odbywało się w formie elektronicznego przekazu lub wydruku. Jednakże wszystkie dokumenty i dowody muszą być udostępniane właściwym władzom⁽²⁾.

5. Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości wyrobów objętych zezwoleniem na przywóz w jednej przesyłce.

Artykuł  15

Ważność zezwoleń na przywóz wydanych przez władze Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności i ilości wskazanych w pozwoleniach na wywóz wydanych przez właściwe władze krajów dostawców, na podstawie których wydano zezwolenia na przywóz.

Artykuł  16

Zezwolenia na przywóz lub równoważne dokumenty są wydawane przez właściwe władze Państw Członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2, bez dyskryminowania importerów ze Wspólnoty niezależnie od ich siedziby na obszarze Wspólnoty, bez uszczerbku dla zgodności z innymi warunkami wymaganymi przez obecnie obowiązujące przepisy.

Artykuł  17

1. Jeżeli Komisja stwierdzi, że łączna ilość wyrobów objętych pozwoleniami na wywóz wydanymi przez kraj dostawcę dla danej kategorii za jakikolwiek rok umowny przekracza wysokość limitów ilościowych ustalonych dla tej kategorii, to władze właściwe w zakresie wydawania zezwoleń w Państwach Członkowskich są niezwłocznie informowane o tym fakcie w celu zawieszenia wydawania dalszych zezwoleń na przywóz bądź dokumentów przywozowych. W takim przypadku Komisja niezwłocznie rozpoczyna specjalną procedurę konsultacyjną ustanowioną w art. 16 rozporządzenia.

2. Właściwe władze Państwa Członkowskiego odmawiają wydania zezwoleń na przywóz wyrobów pochodzących z kraju dostawcy, które nie posiadają pozwolenia na wywóz wydanego zgodnie z przepisami niniejszego załącznika.

CZĘŚĆ  III

System podwójnej kontroli

(w zakresie wyrobów podlegających nadzorowi)

Artykuł  18

1. W odniesieniu do wszystkich wyrobów włókienniczych podlegających procedurom nadzoru w ramach systemu podwójnej kontroli właściwe władze krajów dostawców wymienionych w tabeli A wydają pozwolenie na wywóz bądź wywozowy dokument informacyjny.

2. W przypadku Egiptu pozwolenie na wywóz są wydawane i oznaczane pieczęciami przez Fundusz Konsolidacji Bawełnianych Wyrobów Włókienniczych.

3. Importer przedkłada oryginał pozwolenia na wywóz do celów wydania zezwolenia na przywóz, określonego w art. 14.

Artykuł  19

1. Pozwolenie na wywóz jest zgodne ze wzorem dołączonym do niniejszego załącznika i może również zawierać tłumaczenie na inny język.

2. Jednakże w przypadku Egiptu pozwolenie na wywóz jest zgodne z odpowiednimi wzorami dołączonymi do niniejszego załącznika.

3. Każde pozwolenie na wywóz dotyczy wyłącznie jednej kategorii wyrobów wymienionych w tabeli A.

Artykuł  20

Wywóz towarów jest zaliczany na poczet roku, w którym wyroby objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane.

Artykuł  21

1. Władze Państw Członkowskich wydają zezwolenie na przywóz w terminie do pięciu dni roboczych od momentu przedstawienia przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Pozwolenie takie musi zostać przedstawione najpóźniej do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym towary objęte pozwoleniem zostały wysłane. W wyjątkowych okolicznościach, na podstawie odpowiednio umotywowanego wniosku Państwa Członkowskiego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 niniejszego rozporządzenia termin przedstawienia pozwolenia na wywóz może zostać przesunięty do dnia 30 czerwca. Termin ten nie ma zastosowania do Egiptu. Zezwolenia na przywóz, sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w dodatku 1 do niniejszego załącznika, są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej⁽²⁾.

2. Zezwolenia na przywóz są ważne przez okres sześciu miesięcy od daty ich wydania, przy czym możliwe jest ich przedłużenie o kolejne trzy miesiące.

3. Zgłoszenie bądź wniosek składany przez importera do właściwych władz w celu uzyskania zezwolenia na przywóz zawiera:

a) nazwy (nazwiska) importera oraz pełny adres (włącznie, jeśli istnieją, z numerami telefonu i faksu oraz numerami identyfikacyjnymi zarejestrowanymi przez właściwe władze krajowe) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwę (nazwisko) i pełny adres zgłaszającego;

c) nazwę (nazwisko) i pełny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów, włączając w to:

– ich oznaczenie handlowe,

– opis wyrobów oraz kod Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą kategorię oraz ilość w odpowiednich jednostkach określonych w tabeli A dla danych wyrobów;

g) wartość wyrobów wskazaną w polu 12 pozwolenia na wywóz;

h) w odpowiednim przypadku, daty płatności i dostawy oraz kopię konosamentu i umowy kupna;

i) datę i numer pozwolenia na wywóz;

j) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kody Taric;

k) datę i podpis importera.

Właściwe władze, zgodnie z warunkami przez nie określonymi, mogą zezwolić, aby przedstawianie zgłoszeń lub wniosków odbywało się w formie elektronicznego przekazu lub wydruku. Jednakże wszystkie dokumenty i dowody muszą być udostępniane właściwym władzom⁽²⁾.

4. Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości wyrobów objętych zezwoleniem na przywóz w jednej przesyłce.

Artykuł  22

Ważność zezwoleń na przywóz wydanych przez władze Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz wydanych przez właściwe władze krajów dostawców, na podstawie których wydano zezwolenia na przywóz.

Artykuł  23

Zezwolenia na przywóz są wydawane bez dyskryminowania importerów ze Wspólnoty, niezależnie od ich siedziby na obszarze Wspólnoty, bez uszczerbku dla zgodności z innymi warunkami wymaganymi przez obecnie obowiązujące przepisy.

Artykuł  24

Właściwe władze Państwa Członkowskiego odmawiają wydania zezwolenia na przywóz dla pochodzących z kraju dostawcy wyrobów wymienionych w tabeli A, które nie posiadają pozwolenia na wywóz wydanego zgodnie z przepisami niniejszego załącznika.

CZĘŚĆ  IV

System pojedynczej kontroli

(w zakresie wyrobów podlegających nadzorowi)

Artykuł  25

1. Wyroby włókiennicze przywożone z krajów dostawców wymienionych w tabeli B są objęte systemem pojedynczego nadzoru uprzedniego.

2. Dopuszczenie do swobodnego obrotu wyrobów określonych w ust. 1 jest uzależnione od przedstawienia dokumentu nadzoru.

3. Właściwe władze Państw Członkowskich wydają dokumenty nadzoru w terminie do pięciu dni roboczych od daty złożenia wniosku przez importera.

4. Dokumenty nadzoru, sporządzone na formularzu zgodnym ze wzorem określonym w dodatku 1 do niniejszego załącznika, są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Artykuł  26

Zgłoszenie bądź wniosek składany przez importera do właściwych władz w celu uzyskania dokumentu nadzoru zawiera:

a) nazwy (nazwiska) importera oraz pełny adres (włącznie, jeśli istnieją, z numerami telefonu i faksu oraz numerami identyfikacyjnymi zarejestrowanymi przez właściwe władze krajowe) oraz numer rejestracyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem podatku VAT;

b) nazwę (nazwisko) i pełny adres zgłaszającego;

c) nazwę (nazwisko) i pełny adres eksportera;

d) kraj pochodzenia wyrobów oraz kraj wysyłki;

e) opis wyrobów, włączając w to:

– ich oznaczenie handlowe,

– opis wyrobów oraz kod Nomenklatury Scalonej (CN);

f) właściwą kategorię oraz ilość w odpowiednich jednostkach określonych w tabeli B dla danych wyrobów;

g) wartość wyrobów;

h) wszelkie kody wewnętrzne stosowane do celów administracyjnych, takie jak kod Taric;

i) datę i podpis importera

i posiada dołączoną uwierzytelnioną kopię konosamentu, akredytywy, umowy bądź jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego wskazującego na wiążący zamiar dokonania przywozu.

Właściwe władze, zgodnie z warunkami określonymi przez te władze, mogą zezwolić, aby przedstawianie zgłoszeń lub wniosków odbywało się w formie elektronicznego przekazu lub wydruku. Jednakże wszystkie dokumenty i dowody muszą być udostępniane właściwym władzom⁽²⁾.

CZĘŚĆ  V

Nadzór a posteriori

Artykuł  27

Wyroby włókiennicze przywożone z krajów dostawców wymienionych w tabelach C i D są objęte systemem nadzoru statystycznego a posteriori. Po dopuszczeniu wyrobów do swobodnego obrotu właściwe władze Państw Członkowskich co miesiąc, w terminie jednego miesiąca od zakończenia każdego miesiąca, powiadamiają Komisję o łącznych ilościach przywiezionych w danym miesiącu z podaniem kodu Nomenklatury Scalonej i jednostek, a także, w odpowiednim przypadku, dodatkowych jednostek stosowanych przy danym kodzie. Przywóz zostaje podzielony zgodnie z obowiązującymi procedurami statystycznymi.

CZĘŚĆ  VI

Przepisy wspólne

Artykuł  28

1. Pozwolenie na wywóz określone w art. 11 i 19 oraz świadectwo pochodzenia mogą być wydane w dodatkowych egzemplarzach należycie oznaczonych jako takie. Są one wydane w języku angielskim, francuskim bądź hiszpańskim.

2. Jeżeli dokumenty określone powyżej są wypełniane ręcznie, wpisów należy dokonywać atramentem oraz wielkimi literami.

3. Pozwolenie na wywóz bądź równoważne im dokumenty, jak również świadectwa pochodzenia posiadają wymiary 210 × 297 mm. Papier jest białym zwymiarowanym papierem do pisania, niezawierającym mechanicznej masy⁽³⁾, o wadze nie mniejszej niż 25 g/m². Każda część dokumentu zawiera w tle drukowany wzór giloszowy, pozwalający dostrzec wzrokowo każde fałszerstwo dokonane przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych⁽³⁾.

4. Właściwe władze we Wspólnocie akceptują wyłącznie oryginały dokumentów jako ważne do celów przywozu zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

5. Każde pozwolenie na wywóz lub równoważny dokument oraz świadectwo pochodzenia są opatrzone znormalizowanym numerem seryjnym, drukowanym lub nie, na podstawie którego można je zidentyfikować⁽⁴⁾.

6. Numer taki składa się z następujących elementów⁽⁵⁾:

– dwóch liter oznaczających kraj wywozu, zgodnie z poniższym wykazem:

- Argentyna = AR

- Armenia = AM

- Azerbejdżan = AZ

- Bangladesz = BD

- Białoruś = BY

- Brazylia = BR

- Chiny = CN

- Egipt = EG

- Estonia = EE

- Była Jugosłowiańska Republika Macedonii = 96

- Gruzja = GE

- Hongkong = HK

- Indie = IN

- Indonezja = ID

- Kazachstan = KZ

- Kirgistan = KG

- Makao = MO

- Malezja = MY

- Mołdowa = MD

- Pakistan = PK

- Peru = PE

- Filipiny = PH

- Singapur = SG

- Korea Południowa = KR

- Sri Lanka = LK

- Tajwan = TW

- Tadżykistan = TJ

- Tajlandia = TH

- Turkmenistan = TM

- Ukraina = UA

- Zjednoczone Emiraty Arabskie = AE

- Urugwaj = UY

- Uzbekistan = UZ

– dwóch liter identyfikujących Państwo Członkowskie przeznaczenia, zgodnie z poniższym wykazem:

– AT = Austria

– BL = Beneluks

– DE = Republika Federalna Niemiec

– DK = Dania

– EL = Grecja

– ES = Hiszpania

– FI = Finlandia

– FR = Francja

– GB = Zjednoczone Królestwo

– IE = Irlandia

– IT = Włochy

– PT = Portugalia

– SE = Szwecja

– w przypadku wyrobów wymienionych w tabeli A do niniejszego załącznika, jednocyfrowego numeru określającego rok kontyngentu lub rok, w którym odnotowano wywóz, odpowiadającego ostatniej cyfrze danego roku, np. »5« dla 1995 r. W przypadku wyrobów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej wymienionych w dodatku C do załącznika V ten numer powinien brzmieć »1« dla roku 1995, »2« dla roku 1996, »3« dla roku 1997 i tak dalej,

– dwucyfrowego numeru identyfikującego urząd wydający w kraju wywozu,

– pięciocyfrowego numeru rozpoczynającego się od 00001 i kończącego się na 99999 przyznawanego konkretnemu Państwu Członkowskiemu przeznaczenia.

Artykuł  29

Pozwolenie na wywóz oraz świadectwo pochodzenia mogą zostać wydane po dokonaniu przesyłki wyrobów, których dotyczą. W takich przypadkach są one opatrzone napisem délivré a posteriori, issued retrospectively lub expedido con posterioridad.

Artykuł  30

W przypadku kradzieży, utraty bądź zniszczenia pozwolenia na wywóz, pozwolenia na przywóz lub świadectwa pochodzenia eksporter może zwrócić się do właściwych władz, które wydały dokument, o wydanie jego duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych znajdujących się w jego posiadaniu. Duplikat pozwolenia lub świadectwa wydany w taki sposób jest opatrzony napisem duplicata, duplicate lub duplicado.

Duplikat nosi datę oryginału pozwolenia lub świadectwa.

Artykuł  30a

Wykaz i adresy właściwych władz określonych w art. 14 ust. 4, art. 21 ust. 1 i 3, art. 25 ust. 3, art. 26 oraz art. 31 ust. 1 jest publikowany przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria »C«⁽²⁾.

CZĘŚĆ  VII

Wspólnotowe pozwolenia na przywóz - jednolity formularz

Artykuł  31

1. Formularze stosowane przez właściwe władze Państw Członkowskich w zakresie wydawania zezwoleń na przywóz i dokumentów nadzoru określonych w art. 14 ust. 1, art. 21 ust. 1 oraz art. 25 ust. 3 odpowiadają wzorowi pozwolenia na przywóz przedstawionemu w dodatku 1 do niniejszego załącznika⁽²⁾.

2. Formularze i odpisy pozwolenia na przywóz są sporządzane w dwóch egzemplarzach: pierwszy wydany dla wnioskodawcy jest oznaczony jako »Egzemplarz posiadacza« i nosi numer 1, drugi zatrzymywany przez organ wydający pozwolenie jest oznaczony jako »Egzemplarz dla organu wydającego« i nosi numer 2. Do celów administracyjnych właściwe władze mogą dodać dodatkowe egzemplarze do formularza 2.

3. Formularze są drukowane na białym papierze niezawierającym mechanicznej masy, przeznaczonym do pisania, o wadze 55-65 gramów na metr kwadratowy. Ich rozmiar wynosi 210 × 297 mm; odstęp między linijkami wynosi 4,24 mm; (jedna szósta cala); układ formularza jest dokładnie odwzorowany. Obie strony egzemplarza nr 1, który jest pozwoleniem właściwym, zawierają dodatkowo w tle drukowany czerwony wzór giloszowy w celu uniknięcia zafałszowań przy użyciu środków mechanicznych lub chemicznych.

4. Za druk formularzy odpowiadają Państwa Członkowskie. Formularze mogą być także drukowane przez drukarnie wyznaczone przez Państwo Członkowskie, na terenie którego mają swoją siedzibę. W tym przypadku na każdym formularzu musi znaleźć się odniesienie do takiego wyznaczenia przez Państwo Członkowskie. Każdy formularz posiada informację o nazwie i adresie drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację.

5. W chwili wydania pozwoleń na przywóz lub ich odpisów nadawany jest numer wydania określony przez właściwe władze Państwa Członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz jest przekazywany Komisji drogą elektroniczną w ramach zintegrowanej sieci ustanowionej na mocy art. 12.

6. Pozwolenia i odpisy są wypełniane w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych wydającego Państwa Członkowskiego.

7. W polu 10 właściwe władze podają odpowiednią kategorię włókienniczą.

8. Oznaczenia wydających agencji i władz przyznających są przystawiane w formie pieczęci. Pieczęć organu wydającego może być jednak zastąpiona wytłaczanymi literami i cyframi uzyskanymi poprzez perforację lub nadruk na pozwoleniu. Władze wydające stosują taką zabezpieczającą przed fałszerstwem metodę wpisywania przyznanych ilości, która uniemożliwi wstawianie cyfr lub odniesień (np. *ECU* 1.000*).

9. Odwrotna strona egzemplarza nr 1 i egzemplarza nr 2 posiada pole, do którego organy celne po zakończeniu formalności przy przywozie lub właściwe władze administracyjne podczas wydawania odpisu mogą wpisać odpowiednie ilości.

Jeśli miejsce na debety pozostawione na pozwoleniu lub na jej odpisie jest niewystarczające, właściwe władze mogą dołączyć jedną lub więcej dodatkowych stron zawierających pola dopasowane do pól znajdujących się na odwrotnej stronie egzemplarza nr 1 i nr 2 pozwolenia lub odpisu. Władze przyznające umieszczają swoją pieczęć w taki sposób, aby połowa pieczęci znajdowała się na pozwoleniu lub odpisie, a druga połowa na dodanej stronie. Jeżeli dodano więcej niż jedną stronę, następne pieczęcie umieszczane są w podobny sposób na styku poprzedniej i kolejnej strony.

10. Wydane przez władze jednego Państwa Członkowskiego pozwolenia na przywóz i odpisy oraz dokonane wpisy i adnotacje mają taki sam skutek prawny w każdym innym Państwie Członkowskim jak wydane dokumenty oraz zapisy i adnotacje dokonane przez władze tego Państwa Członkowskiego.

11. Właściwe władze danych Państw Członkowskich mogą, jeśli jest to niezbędne, wymagać przetłumaczenia treści pozwolenia lub odpisów na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

12. Pozwolenie na przywóz może być wydane w formie elektronicznej, jeżeli urzędy celne, których to dotyczy, mają zapewniony dostęp do takiego pozwolenia poprzez sieć komputerową⁽²⁾.

CZĘŚĆ  VIII

Przepisy przejściowe

Artykuł  32

1. Nie naruszając przepisów art. 31, w okresie przejściowym kończącym się najpóźniej dnia 31 grudnia 1995 r. i pod warunkiem że wnioskodawca nie wnioskował w czasie przedstawiania wniosku o wydanie wspólnotowego pozwolenia na przywóz zgodnego ze wzorem przedstawionym w dodatku 1, właściwe władze Państw Członkowskich są upoważnione do używania swych własnych formularzy krajowych do wydania zezwoleń na przywóz i dokumentów nadzoru oraz wszelkich związanych z nimi odpisów zamiast formularzy określonych w art. 31.

2. Formularze takie zawierają szczegóły określone w polach 1-13 wzoru wspólnotowego pozwolenia na przywóz przedstawionego w dodatku 1. Ich ważność obejmuje tylko obszar Państwa Członkowskiego, w którym zostały wydane.

TABELA A

grafika

TABELA B

grafika

TABELA C

grafika

TABELA D

grafika

grafika

DODATEK 

grafika

ZAŁĄCZNIK IV

"ZAŁĄCZNIK V

WSPÓLNOTOWE LIMITY ILOŚCIOWE

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

"ZAŁĄCZNIK VI

Określony w art. 3

Chałupnictwo oraz wyroby rękodzieła ludowego

1. Zwolnienia dotyczące wyrobów produkowanych chałupniczo, przewidziane w art. 3, stosuje się wyłącznie do następujących rodzajów wyrobów:

a) materiały tkane jedynie na krosnach ręcznych lub nożnych, przy czym są to tkaniny tradycyjnie wytwarzane przez branżę rękodzielniczą w każdym kraju dostawcy;

b) odzież lub inne wyroby włókiennicze tradycyjnie wytwarzane chałupniczo w każdym kraju dostawcy, wyprodukowane w sposób ręczny z tkanin określonych powyżej oraz szyte wyłącznie ręcznie bez użycia maszyn. W przypadku Indii i Pakistanu zwolnienie stosuje się do wyrobów chałupniczych wytwarzanych ręcznie z wyrobów określonych w lit. a).

c) tradycyjne wyroby rękodzieła ludowego każdego kraju dostawcy, wytwarzane w sposób ręczny, wymienione w Załączniku do odpowiednich dwustronnych umów bądź uzgodnień;

d) w przypadku Bangladeszu, Indonezji, Malezji, Sri Lanki oraz Tajlandii - tradycyjne tkaniny batikowe wyprodukowane w sposób ręczny oraz wyroby włókiennicze z takich tkanin batikowych szyte ręcznie bądź przy użyciu maszyny do szycia napędzanej nożnie lub ręcznie. Tkaniny batikowe określa się w następujący sposób:

tkaniny batikowe wyprodukowane w sposób ręczny są wytwarzane w tradycyjnym procesie, zgodnie z którym kolory i odcienie są nakładane na białą niebieloną tkaninę. Proces ten składa się z trzech etapów:

i) ręcznego nałożenia wosku na tkaninę;

ii) farbowania lub malowania (kolor jest nakładany tradycyjną metodą farbowania lub ręcznego malowania);

iii) usunięcia wosku poprzez wygotowanie tkaniny.

Te trzy etapy mają miejsce w przypadku każdego koloru bądź odcienia nakładanego na tkaninę.

2. Zwolnienia są przyznawane wyłącznie w odniesieniu do wyrobów posiadających świadectwo zgodne ze wzorem stanowiącym dodatek do niniejszego załącznika, wydanego przez właściwe władze kraju dostawcy.

W przypadku Bangladeszu, Indonezji, Malezji, Sri Lanki oraz Tajlandii w polu świadectwa nr 11 wpisuje się następującą informację:

»d) Traditional handicraft batik fabrics and textile articles made from such batik fabrics

oraz«

»d) Tissus artisanaux traditionnels 'batik' et articles textiles fabriqués à partir de tels tissus 'batik'.«

W przypadku Indii świadectwo nosi następujący tytuł:

»Certificate in regard to handloom fabrics, products of the cottage industry and traditional folklore products, issued in conformity with and under the conditions regulating trade in textile products with the European Economic Community«,»

Certificat relatif aux tissus tissés sur métier à main et aux produits faits avec ces tissus de fabrication artisanale et aux produits relevant du folklore traditionnel délivré en conformité avec et sous les conditions régissant les échanges de produits textiles avec la Communauté Economique Européenne; «

a lit. b) w polu nr 11 otrzymuje brzmienie:

»b) Hand-made cottage industry products made of the fabrics described under a),«

oraz

»b) Produits de fabrication artisanale faits à la main avec les tissus décrits sous a).«

W przypadku Wietnamu świadectwa dotyczące wyrobów określonych w lit. c) powyżej muszą być opatrzone wyraźną pieczęcią z napisem »Rękodzieło ludowe«. W razie rozbieżności opinii między Wspólnotą a tymi krajami odnośnie do charakteru tego rodzaju wyrobów w terminie jednego miesiąca przeprowadza się konsultacje w celu usunięcia rozbieżności.

Świadectwo określa podstawy, na jakich udziela się zwolnienia.

3. Jeżeli przywóz jakiegokolwiek wyrobu objętego przepisami niniejszego załącznika osiągnie rozmiary mogące spowodować problemy we Wspólnocie, najszybciej jak to możliwe przeprowadza się konsultacje z krajami dostawcami mające na celu rozwiązanie zaistniałej sytuacji poprzez wprowadzenie limitów ilościowych bądź środków nadzoru, zgodnie z art. 10 i 13 niniejszego rozporządzenia.

Do wyrobów objętych ust. 1 niniejszego załącznika stosuje się mutatis mutandis przepisy części VI załącznika III.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

"ZAŁĄCZNIK VII

określony w art. 5

Przepływ w ramach uszlachetniania biernego

Artykuł  1

Powrotny przywóz do Wspólnoty wyrobów włókienniczych wymienionych w kolumnie 2 tabeli dołączonej do niniejszego załącznika, dokonywany zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie rozporządzeniami w sprawie uszlachetniania biernego, nie jest objęty limitami ilościowymi określonymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia, jeżeli wyroby te są przedmiotem szczególnych limitów ilościowych określonych w kolumnie 4 tabeli i zostały powrotnie przywiezione po ich uszlachetnianiu w odpowiednim państwie trzecim wymienionym w kolumnie 1 dla każdego konkretnego limitu ilościowego.

Artykuł  2

Powrotny przywóz nieobjęty przepisami niniejszego załącznika może być przedmiotem szczególnych limitów ilościowych zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że wyroby te są objęte limitami ilościowymi ustanowionymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  3

1. Przeniesienia między kategoriami wyrobów oraz wcześniejsze wykorzystanie bądź przeniesienie części konkretnych limitów ilościowych z jednego roku na następny mogą mieć miejsce zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

2. Jednakże przeniesienia automatyczne zgodnie z przepisami ust. 1 mogą mieć miejsce przy uwzględnieniu następujących limitów:

– przeniesienie między kategoriami do wysokości 20 % limitu ilościowego ustalonego dla docelowej kategorii przeniesienia,

– przeniesienie określonego limitu ilościowego z jednego roku na rok następny do wysokości 10,5 % limitu ilościowego ustalonego na faktyczny rok wykorzystania,

– wcześniejsze wykorzystanie konkretnego limitu ilościowego do wysokości 7,5 % limitu ilościowego ustalonego na faktyczny rok jego wykorzystania.

3. W razie potrzeby dodatkowego przywozu można dostosować wielkość określonego limitu ilościowego zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 niniejszego rozporządzenia.

4. Komisja powiadamia dane państwo lub państwa trzecie o wszelkich środkach podjętych na podstawie poprzednich ustępów.

Artykuł  4

1. Do celów stosowania art. 1 właściwe władze Państw Członkowskich przed wydaniem uprzednich zezwoleń, zgodnie ze stosownymi przepisami wspólnotowymi dotyczącymi gospodarczego uszlachetniania biernego, powiadamiają Komisję o ilościach będących przedmiotem wniosków o zezwolenia, które otrzymały. Komisja powiadamia o swoim potwierdzeniu, że w ramach odpowiednich limitów wspólnotowych żądane ilości są dostępne w celu dokonania powrotnego przywozu zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami wspólnotowymi dotyczącymi gospodarczego uszlachetniania biernego.

2. Wnioski zawarte w powiadomieniach przekazywanych Komisji są ważne jedynie wówczas, gdy określają one wyraźnie w każdym przypadku:

a) państwo trzecie, w którym wyroby mają być uszlachetniane;

b) kategorię danych wyrobów włókienniczych;

c) ilość, która ma być powrotnie przywieziona;

d) Państwo Członkowskie, w którym powrotnie przywiezione wyroby mają być wprowadzone do swobodnego obrotu;

e) czy wnioski dotyczą

i) uprzedniego beneficjenta wnioskującego o ilości przydzielone na mocy art. 3 ust. 4 lub zgodnie z art. 3 ust. 5 akapit piąty rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94⁽¹⁾, lub

ii) wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 4 akapit trzeci lub zgodnie z art. 3 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia.

3. W normalnym trybie powiadomienia określone w poprzednich ustępach niniejszego artykułu są przekazywane w formie elektronicznej w ramach zintegrowanej sieci utworzonej w tym celu, chyba że z przyczyn technicznych konieczne jest tymczasowe zastosowanie innych środków łączności.

4. O ile to możliwe, Komisja potwierdza właściwym władzom łączną ilość wskazaną we wnioskach dla każdej kategorii wyrobów oraz każdego zainteresowanego państwa trzeciego. Powiadomienia przedstawione przez Państwa Członkowskie, których nie można potwierdzić, ponieważ wnioskowane ilości nie są już dostępne w ramach wspólnotowych limitów ilościowych, będą przechowywane przez Komisję w chronologicznym porządku, w jakim zostały otrzymane, oraz potwierdzane w tym samym porządku, jak tylko będą dostępne kolejne ilości, poprzez zastosowanie przepisów dotyczących zasady elastyczności, przewidzianych w art. 3.

5. Właściwe władze niezwłocznie po otrzymaniu informacji o wszelkich ilościach niewykorzystanych w trakcie okresu ważności zezwolenia na przywóz powiadamiają o powyższym Komisję. Takie niewykorzystane ilości są automatycznie przenoszone do pozostałych kwot w ramach wspólnotowych limitów ilościowych, które nie zostały przydzielone zgodnie z art. 3 ust. 4 akapit pierwszy lub zgodnie z art. 3 ust. 5 akapit piąty rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94.

Ilości, co do których dokonano zrzeczenia zgodnie z art. 3 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia Rady (WE) nr 3036/94, są automatycznie dodawane do ilości w ramach wspólnotowego kontyngentu, które nie są przydzielane zgodnie z art. 3 ust. 4 akapit pierwszy lub zgodnie z art. 3 ust. 5 akapit piąty wspomnianego rozporządzenia.

Informacje o wszelkich takich ilościach, wskazanych w poprzednich akapitach, są przekazywane Komisji zgodnie z powyższym ust. 3.

Artykuł  5

W odniesieniu do wszystkich wyrobów objętych niniejszym załącznikiem właściwe organy rządowe danego kraju dostawcy wydają świadectwa pochodzenia zgodnie z obowiązującym prawodawstwem wspólnotowym oraz przepisami załącznika III.

Artykuł  6

Właściwe władze Państw Członkowskich przekazują Komisji nazwy i adresy władz właściwych w zakresie wydawania uprzednich zezwoleń określonych w art. 4, wraz ze wzorami odcisków pieczęci stosowanych przez te władze.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

"ZAŁĄCZNIK VIII

określony w art. 7

Przepisy dotyczące zasady elastyczności

Załączona tabela określa dla każdego kraju dostawcy wymienionego w kolumnie 1 maksymalne ilości, które kraj ten po uprzednim powiadomieniu Komisji może przenosić między odpowiednimi limitami ilościowymi wskazanymi w załączniku V, zgodnie z następującymi przepisami:

- wcześniejsze wykorzystanie limitu ilościowego dla danej kategorii ustalonej na następny rok kontyngentowy jest dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego ustalonego na rok bieżący, wskazanej w kolumnie 2; ilości te są odliczane z odpowiadających im limitów ilościowych ustalonych na rok następny,

- przeniesienie ilości niewykorzystanych w danym roku do odpowiadającego im limitu ilościowego ustalonego na rok następny jest dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego ustalonego na rok jego faktycznego wykorzystania, wskazanej w kolumnie 3,

- przeniesienia z kategorii 1 do kategorii 2 i 3 są dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego, do którego jest dokonywane przeniesienie, wskazanej w kolumnie 4,

- przeniesienia między kategoriami 2 i 3 są dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego, do którego jest dokonywane przeniesienie, wskazanej w kolumnie 5,

- przeniesienia między kategoriami 4, 5, 6, 7 i 8 są dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego, do którego jest dokonywane przeniesienie, wskazanej w kolumnie 6,

- przeniesienia do którejkolwiek kategorii z grupy II lub III (oraz w stosownych okolicznościach grupy IV) z jakiejkolwiek kategorii zaliczonej do grupy I, II lub III są dopuszczalne do procentowej wysokości limitu ilościowego, do którego jest dokonywane przeniesienie, wskazanej w kolumnie 7.

Kumulatywne stosowanie wyżej wymienionych przepisów dotyczących zasady elastyczności nie prowadzi do zwiększania żadnych wspólnotowych limitów ilościowych ustalonych na dany rok powyżej procentowej wartości wskazanej w kolumnie 8.

Załącznik I zawiera tabelę równoważności w odniesieniu do wyżej wymienionych przeniesień.

Dodatkowe warunki i możliwości przeniesień oraz uwagi podano w kolumnie 9 tabeli.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

"ZAŁĄCZNIK IX

określony w art. 10

Klauzule ochronne; progi wyjściowe koszyka

Kraj dostawca	Grupa I	Grupa II	Grupa III	Grupa IV	Grupa V
Armenia	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Azerbejdżan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Białoruś		1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Chiny		5,00 %	10,00 %
Gruzja	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Kazachstan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Kirgistan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii	1,00 %	5,00 %	10,00 %
Mołdowa	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Tadżykistan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Tajwan	0,40 %	2,00 %	6,00 %
Turkmenistan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Ukraina		1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %
Uzbekistan	0,35 %	1,20 %	4,00 %	4,00 %	4,00 %

Chiny (dla wyrobów określonych w załączniku IB)	Dla wyrobów z jedwabiu	Dla pozostałych wyrobów
	25,00 %	10,00 %"