Rozporządzenie 75/98 zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) NR 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) NR 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
Dz.U.UE.L.1998.7.3
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 75/98
z dnia 12 stycznia 1998 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) NR 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) NR 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 89/97(2), w szczególności jego art. 249,
a także mając na uwadze, co następuje:
należy włączyć do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1427/97(4), definicję terminu "kraje EFTA" używanego w kontekście wspólnotowych reguł tranzytu; dlatego należy uwzględnić fakt, że do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej(5), zwanej dalej "Konwencją", przystąpiły inne państwa niż pierwotne państwa Wspólnoty i kraje EFTA;
w celu uproszczenia pracy podmiotów gospodarczych i administracji celnej należy wprowadzić zmiany w przepisach dotyczących tranzytu i potwierdzania wspólnotowego statusu towarów przewożonych drogą morską;
obecnie obowiązujące przepisy dotyczące tranzytu i potwierdzania wspólnotowego statusu towarów przewożonych drogą morską okazały się niewłaściwe, gdyż szczególne cechy transportu morskiego nie mają odpowiedników w innych rodzajach transportu; w związku z tym, obecnie obowiązujące przepisy nie gwarantują poboru długu celnego i innych opłat, którymi obciążone są towary;
zastosowanie w praktyce wspólnotowej procedury tranzytowej, obowiązkowej w przypadku przewozu towarów niewspólnotowych drogą morską, jest niemożliwe ze względu na wspomniane cechy;
należy ustanowić gwarancję mającą zapewnić pobór długu celnego i innych opłat za towary przewożone zgodnie z regułami tranzytu w przypadku transportu drogą morską, dokonywanego regularnymi liniami żeglugowymi;
konieczne jest określenie sposobu identyfikacji towarów wysyłanych do lub przywożonych z tej części obszaru celnego Wspólnoty, gdzie nie są stosowane przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG(6), ostatnio zmienionej dyrektywą 96/95/WE(7); towary powinny być identyfikowane za pomocą dokumentu T2LF lub, jeżeli towary przewożone są w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, poprzez umieszczenie na formularzu zgłoszenia T2 specjalnego wpisu;
dla towarów wspólnotowych wysyłanych z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego, przewożonych wyłącznie drogą morską lub powietrzną przez terytorium jednego lub kilku krajów, które przystąpiły do Konwencji nie powinno być wymagane stosowanie wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego tylko dlatego, iż towary przewożone są przez terytorium tych krajów;
doświadczenie wykazało potrzebę ograniczenia zakazu korzystania z gwarancji generalnej w systemie tranzytu wspólnotowego do określonego okresu;
do celów uproszczenia procedur administracyjnych wskazane jest ujednolicenie poszczególnych formularzy stosowanych w ramach procedury wspólnotowej i wspólnej procedury tranzytowej oraz połączenie w jeden wykaz wykazów niektórych towarów wrażliwych wymienionych odpowiednio w załącznikach 52 i 56 do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93;
rozszerzenie wspólnotowej procedury tranzytowej na Andorę i San Marino wymaga pewnych zmian w formularzach;
okres przejściowy w wymianie handlowej między Wspólnotą w jej składzie z dnia 31 grudnia 1985 r. z jednej strony, a Hiszpanią i Portugalią z drugiej, jak również w handlu między tymi dwoma państwami dobiegł końca z dniem 31 grudnia 1995 r. powodując, że nie są już potrzebne dokumenty i procedury do identyfikacji towarów będących przedmiotem wymiany handlowej; dlatego rozporządzenie Komisji (EWG) nr 409/86(8), zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3716/9(9) powinno zostać uchylone;
artykuł 188 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, zwanego dalej "Kodeksem", przyznaje obniżone stawki celne na przywóz produktów rybołówstwa złowionych przez statki wspólnotowe na wodach terytorialnych państw trzecich; najlepszym rozwiązaniem w stosunku do tych produktów będzie wprowadzenie wzorcowego świadectwa, zawierającego wszelkie deklaracje konieczne do przedłożenia wraz ze zgłoszeniem o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu;
zwykłe zobowiązanie Państw Członkowskich do przechowywania do dyspozycji Komisji wykazów przypadków, określonych w art. 870 i 889 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, wystarczy nie tylko do zapewnienia prawidłowego przebiegu kontroli dokonywanej w ramach zasobów własnych, ale również do ochrony interesów finansowych Wspólnoty; dlatego też jest właściwe w celu uproszczenia obowiązków Państw Członkowskich zniesienie obowiązku przekazywania tych wykazów Komisji;
kody ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 nie obejmują towarów zwróconych w rozumieniu art. 185 Kodeksu, jak również towarów z państw trzecich dopuszczonych do swobodnego obrotu w kraju, z którym Wspólnota zawarła Umowę o unii celnej, przed ich powrotną wysyłką do Wspólnoty; w związku z tym, należy uzupełnić wykaz kodów o te kategorie;
przepisy niniejszego rozporządzenia są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 12 stycznia 1998 r.
W imieniu Komisji | |
Mario MONTI | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.
(2) Dz.U. L 17 z 21.1.1997, str. 1.
(3) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.
(4) Dz.U. L 196 z 24.7.1997, str. 31.
(5) Dz.U. L 226 z 13.8.1987, str. 2.
(6) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.
(7) Dz.U. L 338 z 28.12.1996, str. 89.
(8) Dz.U. L 46 z 25.2.1986, str. 5.
(9) Dz.U. L 351 z 20.12.1991, str. 21.
ZAŁĄCZNIKI