Rozporządzenie 749/2001 zmieniające załącznik II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania maksymalnych limitów pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego
Dz.U.UE.L.2001.109.32
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 749/01
z dnia 18 kwietnia 2001 r.
zmieniające załącznik II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania maksymalnych limitów pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę określania maksymalnych limitów pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2908/2000(2), w szczególności jego art. 7 i 8,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90 maksymalne limity pozostałości muszą być ustalane stopniowo dla wszystkich substancji czynnych farmakologicznie stosowanych we Wspólnocie w weterynaryjnych produktach leczniczych przeznaczonych do podawania zwierzętom służącym do produkcji żywności.
(2) Maksymalne limity pozostałości powinny być ustalane wyłącznie po zbadaniu w ramach Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych wszystkich istotnych informacji dotyczących bezpieczeństwa pozostałości danych substancji dla konsumentów środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i wpływu pozostałości na przetwórstwo przemysłowe środków spożywczych.
(3) Przy ustalaniu maksymalnych limitów pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego niezbędne jest określenie gatunków zwierząt, u których mogą występować pozostałości, poziomów, jakie mogą występować w odpowiednich tkankach mięsnych uzyskanych z leczonego zwierzęcia (tkanka docelowa), i rodzaju pozostałości istotnej dla monitorowania pozostałości (pozostałość znacznikowa).
(4) Jak to określono we właściwym ustawodawstwie Wspólnoty, maksymalne limity pozostałości powinny być zwykle ustalone dla tkanek docelowych wątroby lub nerek. Jednakże w handlu międzynarodowym wątroba i nerki są często usuwane z tusz, i dlatego maksymalne limity pozostałości powinny być zawsze ustalane również dla tkanek mięśniowych lub tłuszczowych.
(5) W przypadku weterynaryjnych produktów leczniczych przeznaczonych do stosowania u niosek, zwierząt mlecznych lub pszczół miodnych maksymalne poziomy pozostałości muszą zostać ustalone również dla jaj, mleka i miodu.
(6) W załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 dodaje się tiamylal i tiopental sodu.
(7) W celu uwzględnienia przepisów niniejszego rozporządzenia, przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia powinien być przewidziany odpowiedni okres w celu umożliwienia Państwom Członkowskim przeprowadzenia wszelkich dostosowań, które mogą być konieczne w odniesieniu do zezwoleń na wprowadzanie do obrotu danych weterynaryjnych produktów leczniczych, wydanych zgodnie z dyrektywą Rady 81/851/EWG(3), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/37/WE(4).
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 kwietnia 2001 r.
| W imieniu Komisji | |
| Erkki LIIKANEN | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1.
(2) Dz.U. L 336 z 30.12.2000, str. 72.
(3) Dz.U. L 317 z 6.11.1981, str. 1.
(4) Dz.U. L 139 z 10.6.2000, str. 25.