Rozporządzenie 95/2002 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2670/81 ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące produkcji cukru przewyższającej kwotę

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.17.37

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 95/2002
z dnia 18 stycznia 2002 r.
zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2670/81 ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące produkcji cukru przewyższającej kwotę

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku w sektorze cukru(1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1453/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Azorów i Madery oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1600/92 (Poseima)(2) i (WE) nr 1454/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Wysp Kanaryjskich oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1601/92 (Poseican)(3) ustalające nowe uzgodnienia w celu zrekompensowania oddalenia, wyspiarskiego charakteru i peryferyjnego położenia tych regionów.

(2) Szczegółowe przepisy wdrażania uzgodnień w zakresie specjalnych dostaw dla regionów peryferyjnych wprowadzone rozporządzeniami Rady (WE) nr 1452/2001(4), (WE) nr 1453/2001 i (WE) nr 1454/2001 ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 20/2002(5), przewidują między innymi, utrzymanie szczególnych przepisów odnoszących się do tradycyjnych obrotów handlowych z pozostałą częścią Wspólnoty, w szczególności w zakresie dostaw białego cukru C i cukru nierafinowanego C w rozumieniu art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. W celu zapewnienia standardowego okresu stosowania niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, należy wyraźnie stwierdzić, że szczególne przepisy ustalone w art. 1 ust. 1a rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2670/81 z dnia 14 września 1981 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące produkcji cukru przewyższającej kontyngent(6), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1148/98(7), są stosowane w okresie ustalonym w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(3) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Artykuł 1 ust. 1a rozporządzenia (EWG) nr 2670/81 otrzymuje brzmienie:

"1a. W okresie wskazanym w art. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001(*), nie uchybiając przepisom ust. 1 lit. a), b) i d), w przypadku gdy cukier C jest przywożony na Wyspy Kanaryjskie lub na Maderę w postaci cukru białego objętego kodem CN 1701 lub na Azory w postaci cukru nierafinowanego objętego kodem CN 1701 12 10 w systemie zwolnień z należności przywozowych przewidzianych w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1453/2001(**), lub art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1454/2001(***), jest uważany za wywożony do państwa trzeciego w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 i pochodzący z tego państwa trzeciego do celów stosowania wymienionego systemu.

______

(*) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.

(**) Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 26.

(***) Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 45."

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 stycznia 2002 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.

(2) Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 26.

(3) Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 45.

(4) Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 11.

(5) Dz.U. L 8 z 11.1.2002, str. 1.

(6) Dz.U. L 262 z 16.9.1981, str. 14.

(7) Dz.U. L 159 z 3.6.1998, str. 38.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.