Dyrektywa 2003/127/WE zmieniająca dyrektywę Rady 1999/37/WE w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.10.29

Akt jednorazowy

Wersja od: 16 stycznia 2004 r.

DYREKTYWA KOMISJI 2003/127/WE

z dnia 23 grudnia 2003 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 1999/37/WE w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów⁽¹⁾, w szczególności jej art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 1999/37/WE ustanowiła zharmonizowane zasady dotyczące świadectw rejestracji pojazdów podlegających rejestracji we Wspólnocie.

(2) W związku z coraz częstszym montażem sprzętu elektronicznego i telematycznego w pojazdach, załączniki do dyrektywy 1999/37/WE powinny zostać dostosowane do postępu naukowego i technicznego, aby umożliwić Państwom Członkowskim wydawanie dokumentów rejestracyjnych pojazdów w postaci inteligentnej karty z mikroprocesorem zamiast dokumentu w wersji papierowej.

(3) Dyrektywa 1999/37/WE powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona.

(4) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 8 dyrektywy Rady 96/96/WE⁽²⁾.

(5) Państwa Członkowskie powinny zastosować konieczne środki w celu zapewnienia, że gromadzenie i przetwarzanie danych osobowych niezbędnych do wydania dokumentów rejestracyjnych pojazdu w postaci inteligentnych kart jest zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych⁽³⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Załączniki do decyzji 1999/37/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie najpóźniej do dnia 15 stycznia 2005 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 2003 r.

	W imieniu Komisji
	Loyola DE PALACIO
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 138 z 1.6.1999, str. 57.

⁽²⁾ Dz.U. L 46 z 17.2.1997, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31.

ZAŁĄCZNIK

ZAŁĄCZNIK

"ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ I ŚWIADECTWA REJESTRACJI⁽¹⁾

I. Ta część może być wdrażana w jednej z dwóch postaci: jako dokument na papierze lub jako inteligentna karta. Cechy charakterystyczne dokumentu papierowego zostały wyszczególnione w rozdziale II, a cechy inteligentnej karty w rozdziale III.

II. Specyfikacje części I świadectwa rejestracji w wersji papierowej

II.1. Całkowite wymiary świadectwa rejestracji nie mogą być większe niż format A4 (210 × 297 mm) lub okładka formatu A4.

II.2. Papier używany do wykonania części I świadectwa rejestracji zostaje wykonany w sposób zabezpieczający przed fałszerstwem poprzez użycie co najmniej dwóch z poniższych technik:

- grafiki,

- znaku wodnego,

- włókien fluorescencyjnych, lub

- znaków fluorescencyjnych.

Państwa Członkowskie mogą wprowadzać zabezpieczenia dodatkowe.

II.3. Część I świadectwa rejestracji może składać się z kilku stron. Państwa Członkowskie ustalają ilość stron, zgodnie z informacją zawartą w dokumencie i zgodnie z jego rozkładem.

II.4. Strona pierwsza części I świadectwa rejestracji zawiera:

- nazwę Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji,

- symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji, a mianowicie:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo,

- nazwę właściwych organów,

- wyrazy »część I świadectwa rejestracji« lub, jeśli świadectwo składa się tylko z jednej części, wyrazy »Świadectwo rejestracji«, wydrukowane dużą czcionką w języku lub językach urzędowych Państw Członkowskich wydających świadectwo rejestracji; znajdują się one również, odpowiednio dalej, wydrukowane małą czcionką w innych językach Wspólnoty Europejskiej,

- wyrazy »Wspólnota Europejska«, wydrukowane w języku lub językach Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji,

- numer świadectwa.

II.5. Część I świadectwa rejestracji zawiera również następujące dane, poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi:

(A) numer rejestracyjny;

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu;

(C) dane osobowe;

(C.1) posiadacz świadectwa rejestracji:

(C1.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C1.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C1.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu;

(C.4) w przypadku gdy dane szczegółowe wymienione w II.6, kod C.2, nie są zawarte w świadectwie rejestracji, odniesienie do faktu, że posiadacz świadectwa rejestracji:

a) jest właścicielem pojazdu,

b) nie jest właścicielem pojazdu,

c) nie jest określony w świadectwie rejestracji jako właściciel pojazdu;

(D) pojazd:

(D.1) marka,

(D.2) typ,

- model (jeżeli dostępne),

- wersja (jeżeli dostępne);

(D.3) oznaczenie(-a) handlowe:

(E) numer identyfikacyjny pojazdu;

(F) masa:

(F.1) maksymalna dopuszczalna technicznie rzeczywista masa całkowita, z wyjątkiem motocykli;

(G) masa pojazdu w ruchu z nadwoziem i urządzeniem sprzęgającym w przypadku pojazdu holowniczego w ruchu z każdej kategorii innej niż M1;

(H) okres ważności, jeżeli nie jest nieograniczony;

(I) data rejestracji, do której odnosi się świadectwo;

(K) numer(-y) homologacji (jeżeli dostępne);

(P) silnik;

(P.1) pojemność (w cm³),

(P.2) moc maksymalna netto (w kW) (jeżeli dostępne),

(P.3) rodzaj paliwa lub źródło mocy;

(Q) stosunek moc/masa (w kW/kg) (tylko w motocyklach);

(S) liczba miejsc,

(S.1) liczba miejsc, łącznie z miejscem kierowcy,

(S.2) liczba miejsc stojących (gdzie właściwe).

II.6. Część I świadectwa rejestracji może również zawierać następujące dane, poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi:

(C) dane osobowe,

(C.2) właściciel pojazdu (podani są wszyscy właściciele),

(C.2.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C.2.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C.2.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu,

(C.3) osoba fizyczna lub prawna, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności,

(C.3.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C.3.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C.3.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu,

(C.5), (C.6), (C.7), (C.8) jeżeli zmiana w danych osobowych podanych w II.5, kod C.1, II.6, kod C.2 i/lub II.6, kod C.3 nie powoduje wydania nowego świadectwa rejestracji, nowe dane osobowe odpowiadające tym punktom mogą zostać zawarte pod kodem (C.5), (C.6), (C.7) lub (C.8); zostają one przydzielone zgodnie z odniesieniami w II.5, kod C.1, II.6, kod C.2, II.6, kod C.3 i II.5 kod C.4;

(F) masa:

(F.2) maksymalna dopuszczalna rzeczywista masa całkowita pojazdu w ruchu w Państwie Członkowskim rejestracji;

(F.3) maksymalna dopuszczalna rzeczywista masa całkowita całego pojazdu w ruchu w Państwie Członkowskim rejestracji;

(J) kategoria pojazdu;

(L) liczba osi;

(M) rozstaw osi (w mm);

(N) w odniesieniu do pojazdów o masie całkowitej przekraczającej 3.500 kg, rozdział technicznie dopuszczalnej maksymalnej rzeczywistej masy całkowitej między osiami:

(N.1) oś 1 (w kg),

(N.2) oś 2 (w kg), gdzie właściwe,

(N.3) oś 3 (w kg), gdzie właściwe,

(N.4) oś 4 (w kg), gdzie właściwe,

(N.5) oś 5 (w kg), gdzie właściwe;

(O) maksymalna technicznie dopuszczalna masa holownicza przyczepy:

(O.1) z hamulcem (w kg),

(O.2) bez hamulca (w kg);

(P) silnik:

(P.4) prędkość znamionowa (w min-1)

(P.5) numer identyfikacyjny silnika;

(R) kolor pojazdu;

(T) maksymalna prędkość pojazdu (w km/h):

(U) poziom hałasu (zewnętrznego):

(U.1) podczas postoju (w dB(A)),

(U.2) prędkość silnika (w min-1),

(U.3) podczas jazdy (w dB(A));

(V) emisja spalin:

(V.1) CO (w g/km lub g/kWh),

(V.2) HC (w g/km lub g/kWh),

(V.3) NO_x (w g/km lub g/kWh),

(V.4) HC + NO_x (w g/km),

(V.5) dane szczegółowe w odniesieniu do Diesla (w g/km lub g/kWh),

(V.6) skorygowany współczynnik pochłaniania w odniesieniu do Diesla (w min-1),

(V.7) CO₂ (w g/km),

(V.8) łączne zużycie benzyny (w l/100 km),

(V.9) wskazanie kategorii środowiskowej homologacji WE; odniesienie do wersji stosowanej na mocy dyrektywy 70/220/EWG⁽²⁾ lub dyrektywy 88/77/EWG⁽³⁾;

(W) pojemność zbiornika(-ów) paliwa (w litrach).

II.7 Państwo Członkowskie może dołączyć dodatkowe informacje (w części I świadectwa rejestracji), w szczególności może dodać między nawiasy do kodów identyfikacyjnych, jak ustanowiono w. II.5 i II.6, dodatkowe kody krajowe.

III. Specyfikacje części I świadectwa rejestracji w postaci inteligentnej karty chipowej (jako alternatywy dla świadectwa w wersji papierowej opisanego w pkt II)

III.1 Format karty i dane do bezpośredniego odczytu

Jako kartę mikroprocesorową kartę chipową projektuje się zgodnie ze standardami wspomnianymi w III.5. Odczytanie zawartych w karcie danych powinno być możliwe za pomocą normalnych urządzeń (takich jak czytniki stosowane w przypadku kart tachografowych).

Na przedniej i tylnej stronie karty wydrukowane są przynajmniej te dane, które zostały wyszczególnione w II.4 i II.5; dane te można odczytać bezpośrednio (minimalna wielkość czcionki: 6 punktów drukarskich) i są one nadrukowane w określony sposób. (Przykłady możliwych układów danych ukazane są na rysunku 1 na końcu niniejszego podpunktu).

A. Nadruk podstawowy

Podstawowe dane są następujące:

Przód

a) Po prawej stronie chipu:

w języku lub językach Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji

- wyrazy »Wspólnota Europejska«;

- nazwa Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji;

- wyrazy »część I świadectwa rejestracji« lub, jeśli świadectwo składa się tylko z jednej części, wyrazy »Świadectwo rejestracji«, wydrukowane dużą czcionką;

- inne (np. poprzednie krajowe) oznaczenie równoważnego dokumentu (nieobowiązkowe);

- nazwę właściwych organów (alternatywnie także w postaci indywidualnego nadruku zgodnie z lit. B);

- wyraźny kolejny numer dokumentu używanego w Państwie Członkowskim (alternatywnie także w postaci indywidualnego nadruku zgodnie z lit. B);

b) powyżej chipu:

symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji, biały na niebieskim prostokącie i otoczony dwunastoma żółtymi gwiazdami:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo

c) Państwa Członkowskie mogą rozważyć dodanie przy dolnej krawędzi uwagi wydrukowanej małą czcionką w języku narodowym lub językach narodowych, o treści: »Niniejszy dokument należy okazywać wszystkim uprawnionym osobom, które tego zażądają«.

d) Podstawowym kolorem karty jest kolor zielony (Pantone 362); alternatywnie możliwe jest przejście od zieleni do bieli.

e) Symbol przedstawiający kolo (patrz proponowany rozkład na rys. 1) jest nadrukowany na obszarze przeznaczonym do zadrukowania w górnym lewym rogu na przedniej stronie karty.

W pozostałym zakresie stosuje się przepisy III.13.

B. Indywidualny nadruk

Indywidualny nadruk zawiera następujące informacje:

Przód

a) nazwa właściwych organów - patrz też lit. Aa)

b) nazwa organu wydającego świadectwo rejestracji (nieobowiązkowo)

c) wyraźny kolejny numer dokumentu używanego w Państwie Członkowskim - patrz też lit. Aa)

d) poniższe dane z II.5; zgodnie z II.7 do poprzedzających zharmonizowanych kodów wspólnotowych mogą zostać dodane indywidualne kody krajowe:

Kod Odniesienie

(A) numer rejestracyjny;

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu

(I) data rejestracji, której dotyczy świadectwo

Dane osobowe

(C.1) posiadacz dowodu rejestracyjnego

(C.2.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C.2.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C.2.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu,

(C.4) W przypadku gdy dane szczegółowe wymienione w II.6, kod C.2, nie są zawarte w nadruku świadectwa rejestracji określonym w lit. A) i B), odniesienie do faktu, że posiadacz świadectwa rejestracji:

a) jest właścicielem pojazdu,

b) nie jest właścicielem pojazdu,

c) nie jest określony w świadectwie rejestracji jako właściciel pojazdu

Tył

Na tylnej stronie powinny znajdować się przynajmniej pozostałe dane wyszczególnione w II.5; zgodnie z II.7 do poprzedzających zharmonizowanych kodów wspólnotowych mogą zostać dodane indywidualne kody krajowe.

Dane te są następujące:

Kod Odniesienie

Dane dotyczące pojazdu (z uwzględnieniem uwag w II.5)

(D.1) marka,

(D.2) typ (model/wersja, gdzie stosowne)

(D.3) Oznaczenie(-a) handlowe:

(E) numer identyfikacyjny pojazdu;

(F.1) maksymalna dopuszczalna technicznie rzeczywista masa całkowita, z wyjątkiem motocykli;

(G) masa pojazdu w ruchu z nadwoziem i urządzeniem sprzęgającym w przypadku pojazdu holowniczego w ruchu z każdej kategorii innej niż M1 (w kg);

(H) okres ważności, jeżeli nie jest nieograniczony;

(K) numer(-y) homologacji (jeżeli dostępne):

(P.1) pojemność (w cm³),

(P.2) moc maksymalna netto (w kW),

(P.3) rodzaj paliwa lub źródło mocy;

(Q) stosunek moc/masa (w kW/kg) (tylko w motocyklach);

(S.1) liczba miejsc, łącznie z miejscem kierowcy,

(S.2) liczba miejsc stojących (gdzie właściwe).

Ewentualnie na tylnej stronie karty można umieścić dodatkowe dane z II.6 (ze zharmonizowanymi kodami) i z II.7.

C. Fizyczne zabezpieczenia kart inteligentnych

Do zagrożeń dla fizycznego bezpieczeństwa karty inteligentnej należą:

- Produkcja kart fałszywych: przez sporządzenie nowej karty, odznaczającej się znacznym podobieństwem do właściwego dokumentu, zarówno w drodze sporządzenia jej od zera, jak i skopiowania dokumentu oryginalnego.

- Wprowadzenie do karty zmian rzeczowych: zmiana właściwości dokumentu oryginalnego, np. modyfikacja niektórych danych wydrukowanych na dokumencie.

Materiał wykorzystany do części I świadectwa rejestracji jest zabezpieczony przed fałszerstwem przy zastosowaniu co najmniej trzech z następujących technik:

- mikrodruku,

- druku giloszowego*,

- druku opalizującego,

- grawerowania laserowego,

- ultrafioletowego tuszu fluorescencyjnego,

- tuszów zmieniających barwę zależnie od kąta widzenia*,

- tuszów zmieniających barwę pod wpływem temperatury (tuszów ciepłoczułych)*,

- nalepek holograficznych*,

- zmiennych obrazów laserowych,

- zmiennych obrazów optycznych.

Państwa Członkowskie mogą wprowadzać zabezpieczenia dodatkowe.

Do szczególnie zalecanych należą techniki oznaczone gwiazdkami, gdyż odpowiedni urzędnicy mogą je odczytywać bez specjalnych czytników.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Rysunek 1: Przykłady ewentualnego rozkładu obowiązkowych danych

(na odwrocie karty można dodać więcej nieobowiązkowych i dodatkowych danych)

III.2. Przechowywanie i ochrona danych

Po wprowadzeniu zharmonizowanych wspólnych kodów (gdzie właściwe - w powiązaniu z poszczególnymi kodami Państw Członkowskich, zgodnie z II.7), następujące dane należy lub można umieścić na powierzchni karty zawierającej widoczne informacje, o których mowa w III.1:

(A) Dane przewidziane w II.4 i II.5

Wszystkie dane wyszczególnione w II.4 i II.5 powinny być obowiązkowo umieszczone na karcie.

(B) Inne dane, przewidziane w II.6

Ponadto Państwa Członkowskie mogą według własnego uznania i w niezbędnym zakresie umieszczać więcej danych, niż przewiduje II.6.

(C) Inne dane, przewidziane w II.7

Na karcie - według uznania - można umieścić dodatkowe dane.

Dane pod lit. A) i B) umieszcza się w dwóch odpowiadających im plikach o przejrzystej strukturze (patrz ISO/ IEC 7816-4). Państwa Członkowskie mogą określić przechowywanie danych z lit. C) zgodnie z własnymi wymogami.

Na plikach tych nie ma ograniczeń odczytu.

Dostępność wpisywania do tych plików jest zastrzeżona dla właściwych organów krajowych (oraz upoważnionych przez nie agencji) Państwa Członkowskiego wydającego inteligentną kartę chipową.

Dostępność wpisywania jest dopuszczalna jedynie po asymetrycznej legalizacji w drodze wymiany klucza w ramach każdej sesji dostępu dla ochrony sesji między kartą rejestracyjną pojazdu i modułem zabezpieczającym (np. kartą modułu zabezpieczającego) właściwych organów krajowych (lub ich upoważnionych agencji). Dlatego też zgodnie z ISO/IEC 7816-8 świadectwa weryfikacji kart podlegają wymianie przed postępowaniem legalizacyjnym. Świadectwa weryfikacji kart zawierają odpowiednie publiczne klucze do pobrania i wykorzystania w kolejnym postępowaniu legalizacyjnym. Świadectwa te są podpisane przez właściwe władze państwowe i zawierają przedmiot legalizacji (upoważnienie posiadacza świadectwa) zgodnie z ISO/IEC 7816-9 w celu zakodowania w karcie specjalnego upoważnienia. Upoważnienie to dotyczy właściwego organu krajowego (np. aby uaktualnić pole danych).

Odpowiednie klucze publiczne właściwego organu krajowego są przechowywane jako poufny zapis (główny klucz publiczny) w karcie.

Specyfikacja plików i komend potrzebnych przy postępowaniu legalizacyjnym i dokonywaniu wpisów leży w zakresie odpowiedzialności Państw Członkowskich. Zapewnienie bezpieczeństwa musi być zatwierdzone przez powszechne kryteria oceny zgodnie z EAL4+. Rozszerzenia są następujące: 1. AVA_MSU.3 Analiza i badania w stanach zagrożenia; 2. AVA_VLA.4 Wysoka odporność.

(D) Dane weryfikacyjne dotyczące autentyczności rejestrowanych danych

Organ wydający umieszcza swój elektroniczny podpis pod pełnymi danymi pliku zawierającego dane spod lit. A) i B) i przechowuje je w odnośnym pliku. Podpisy te pozwalają na sprawdzenie autentyczności przechowywanych danych. Karty zawierają następujące dane:

- elektroniczny podpis pod danymi rejestracyjnymi odnoszącymi się do lit. A),

- elektroniczny podpis pod danymi rejestracyjnymi odnoszącymi się do lit. B).

W celu weryfikacji tych elektronicznych podpisów na karcie powinny być przechowywane:

- świadectwa wydających organów umieszczających podpisy w odniesieniu do danych z lit. A) i B).

Podpisy elektroniczne i świadectwa są dostępne do odczytu bez ograniczeń. Dostępność wpisywania do podpisów elektronicznych i świadectw jest zastrzeżona dla właściwych organów krajowych.

III.3. Interfejs

Do kontaktów zewnętrznych należy używać interfejsów. Łączenie kontaktów zewnętrznych z transponderem jest opcjonalne.

III.4. Pojemność pamięci karty

Pojemność pamięci karty jest wystarczająca do przechowania danych wspomnianych w III.2.

III.5. Standardy

Stosowane karty chipowe i czytniki są zgodne z następującymi standardami:

- ISO 7810: Standardy dla kart identyfikacyjnych (kart plastikowych): Fizyczne cechy charakterystyczne

- ISO 7816-1 i -2: Fizyczne cechy charakterystyczne kart chipowych, zakresy i umiejscowienie kontaktów

- ISO 7816-3: Charakterystyka elektryczna kontaktów, protokoły transmisji

- ISO 7816-4: Treść przekazu, struktura danych umieszczonych na karcie chipowej, architektura zabezpieczenia, mechanizmy dostępu

- ISO 7816-5: Struktura identyfikatorów zastosowań, wybór i zastosowanie identyfikatorów aplikacji, procedura rejestracyjna dotycząca identyfikacji aplikacji (system numeracji)

- ISO 7816-6: Międzybranżowe elementy danych do wymiany

- ISO 7816-8: Karty chipowe ze stykami - Związane z zabezpieczeniem komendy międzybranżowe

- ISO 7816-9: Karty chipowe ze stykami - Bardziej złożone komendy międzybranżowe

III.6. Charakterystyka techniczna i protokoły transmisji

Wymagany jest format ID-1 (wymiar normalny, patrz ISO/IEC 7810).

Karta utrzymuje protokół transmisji T = 1 pod względem zgodności z ISO/IEC 7816-3. Ponadto można utrzymywać pozostałe protokoły transmisji, np. T = 0, USB lub Protokoły bezstykowe.

W przypadku transmisji bitu stosuje się »konwencję bezpośrednią« (patrz ISO/IEC 7816-3).

(A) Napięcie zasilania, napięcie programowania

Karta pracuje z Vcc = 3V (+/0.3V) bądź z Vcc = 5V (+/0,5V). Karta nie wymaga napięcia programowania na złączu C6.

(B) Kasowanie odpowiedzi

Bajt karty informacyjnej wielkości pola przedstawiony jest na ATR pod oznaczeniem TA3. Wartość ta wynosi co najmniej »80h« (= 128 bitów).

(C) Protokół wyboru parametru

Utrzymanie protokołu parametru (PPS) w zgodności z ISO/IEC 7816-3 jest obowiązkowe. Jest on używany do wyboru T = 1, jeśli T = 0 jest dodatkowo obecny na karcie, oraz do negocjowania parametrów Fi/Di w celu uzyskania wyższego tempa transmisji.

(D) Protokół transmisji T = 1

Utrzymanie połączeń łańcuchowych jest obowiązkowe.

Dopuszczalne są następujące uproszczenia:

- Bajt NAD: nieużywany (NAD należy ustawić na »00«),

- S-Blok PRZERWANIA: nieużywany,

- S-Blok VPP błąd stanu: nieużywany.

Urządzenie informujące o wielkości pola (IFSD) wyznacza się z IFD niezwłocznie po ATR, tj. IFD przesyła żądanie S-Bloku IFS po ATR i karta odsyła S-Blok IFS. Zalecaną wartością dla IFSD jest 254 bajtów.

III.7. Zakres temperatur

Świadectwo rejestracji w formacie karty inteligentnej działa prawidłowo we wszystkich warunkach klimatycznych zwykle przeważających na obszarach Wspólnoty i przynajmniej w zakresie temperatury wyszczególnionym w ISO 7810. Karty mogą działać prawidłowo w warunkach wilgotności od 10 % do 90 %.

III.8. Trwałość fizyczna

Karta używana zgodnie ze specyfikacjami dotyczącymi środowiska i zasilania musi działać prawidłowo przez okres dziesięciu lat. Materiał, z jakiego wykonuje się kartę, należy wybierać w sposób zapewniający jej taki okres trwałości.

III.9. Parametry elektryczne

W trakcie stosowania karty zachowują zgodność z dyrektywą Komisji 95/54/WE z dnia 31 października 1995 r.⁽⁴⁾ pod względem kompatybilności elektromagnetycznej oraz jest chroniona przed wyładowaniami elektrostatycznymi.

III.10. Struktura pliku

Tabela 1 wymienia obowiązkowe pliki podstawowe (EF) aplikacji DF (patrz ISO/IEC 7816-4) DF.Rejestracja. Wszystkie te pliki charakteryzują się przejrzystą strukturą. Wymogi dostępu są podane w III.2. Rozmiary plików określają same Państwa Członkowskie stosownie do swoich wymagań.

Tabela 1

Nazwa pliku	Identyfikator pliku	Wyszczególnienie
EF.Rejestracja_A	»D001«	Dane rejestracyjne zgodnie z ppkt II.4 i II. 5
EF.Podpis_A	»E001«	Podpis elektroniczny pod pełną zawartością danych w EF.Rejestracji_A
EF.C.IA_A.DS	»C001«	Świadectwo X.509v3 organu wydającego składającego podpisy dotyczące EF.Podpis_A
EF.Rejestracja_B	»D011«	Dane rejestracyjne zgodnie z ppkt II.6
EF.Podpis_B	»E011«	Podpis elektroniczny pod pełną zawartością danych w EF.Rejestracja_B
EF.C.IA_B.DS	»C011«	Świadectwo X.509v3 organu wydającego składającego podpisy w EF.Podpis_B

III.11. Struktura danych

Świadectwa przechowywane są w formacie X.509v3 zgodnie z ISO/IEC 9594-8. Podpisy elektroniczne umieszczone są w przejrzystej formie.

Dane rejestracyjne są przechowywane jako dane obiektowe BER-TLV (patrz ISO/IEC 7816-4) w odpowiednich plikach elementarnych. Pola wartości są zakodowane jako pliki ASCII, jak to określa norma ISO/IEC 8824-1, wartości »C0«-»FRF« są określone przez ISO/IEC 8859-1 (zestaw liter łacińskich1), ISO/IEC 8859-7 (zestaw liter greckich) lub ISO/IEC 8859-5 (zestaw liter cyrylicy). Dane występują w formacie RRRRMMDD.

Tabela 2 wymienia znaczniki identyfikujące dane obiektowe odpowiadające danym rejestrowym II.4 i II.5 wraz z danymi dodatkowymi z III.1. Jeśli nie zostało to postanowione inaczej, dane obiektowe wymienione w tabeli 2 są obowiązkowe. Opcjonalne dane obiektowe można pominąć. Kolumna znaczników wskazuje na poziom umieszczenia w obiektach.

Tabela 2

Znacznik				Wyszczególnienie
»78«				Organ odpowiedzialny za przydział znaczników, mieszczący się w obiekcie »4F« (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6)
	»4F«			Identyfikator aplikacji (patrz ISO/IEC 7816-4)
»71«				Szablon międzybranżowy (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6) odpowiadający obowiązkowym danym świadectwa rejestracji część 1, mieszczący się we wszystkich kolejnych obiektach
	»80«			Wersja definicji znacznika
	»9F33«			Nazwa Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji część 1
	»9F34«			Inne (np. poprzednie krajowe) oznaczenie równoważnego dokumentu (nieobowiązkowe)
	»9F35«			Nazwa właściwych organów
	»9F36«			Nazwa organu wydającego świadectwo rejestracji (nieobowiązkowe)
	»9F37«			Użyty zestaw liter:
				»00«:
				ISO/IEC 8859-1 (zestaw liter łacińskich 1)
				»01«:
				ISO/IEC 8859-5 (zestaw liter cyrylicy)
				»02«:
				ISO/IEC 8859-7 (zestaw liter greckich)
	»9F38«			Wyraźny kolejny numer dokumentu używany w Państwie Członkowskim
	»81«			Numer rejestracyjny:
	»82«			Data pierwszej rejestracji
	»A1«			Dane osobowe mieszczące się w obiektach »A2« i »86«
		»A2«		Posiadacz świadectwa rejestracji, mieszczący się w obiektach »83«, »84« i »85«
			»83«	Nazwisko lub nazwa firmy
			»84«	Inne nazwy lub ich inicjały (nieobowiązkowo)
			»85«	Adres w Państwie Członkowskim
		»86«		»00«:
				jest właścicielem pojazdu
				»01«:
				nie jest właścicielem pojazdu
				»02«:
				nie jest zidentyfikowany jako właściciel pojazdu
	»A3«			Pojazd, mieszczący się w obiektach »87«, »88« i »89«
		»87«		Marka pojazdu
		»88«		Typ pojazdu
		»89«		Opisy handlowe pojazdu
	»8A«			Numer identyfikacyjny pojazdu
	»A4«			Masa mieszcząca się w obiekcie »8B«
		»8B«		Technicznie dopuszczalna masa całkowita
	»8C«			Masa pojazdu w ruchu z nadwoziem
	»8D«			Okres ważności
	»8E«			Data rejestracji, której dotyczy niniejsze świadectwo
	»8F«			Numer zatwierdzenia typu
	»A5«			Silnik, mieszczący się w obiektach »90«, »91« oraz »92«
		»90«		Pojemność silnika
		»91«		Maksymalna moc netto silnika
		»92«		Typ używanego w silniku paliwa
	»93«			Stosunek mocy do ciężaru
	»A6«			Dopuszczalna liczba osób w pojeździe mieszcząca się w obiektach »94« i »95«
		»94«		Liczba miejsc siedzących
		»95«		Liczba miejsc stojących

Tabela 3 wymienia znaczniki identyfikujące dane obiektowe odpowiadające danym rejestrowym II.6. Dane obiektowe wymienione w tabeli 3 są nieobowiązkowe.

Tabela 3

Znacznik				Wyszczególnienie
»78«				Organ odpowiedzialny za zgodny przydział znaczników, mieszczący się w obiekcie »4F« (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6)
	»4F«			Identyfikator aplikacji (patrz ISO/IEC 7816-4)
»72«				Szablon międzybranżowy (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6) odpowiadający opcjonalnym danym świadectwa rejestracji części 1 rozdziału II.6, mieszczące się we wszystkich kolejnych obiektach
	»80«			Wersja definicji znacznika
	»A1«			Dane osobowe mieszczące się w obiektach »A7«, »A8« i »A9«
		»A7«		Właściciel pojazdu, mieszczący się w obiektach »83«, »84« i »85«
			...
		»A8«		Drugi właściciel pojazdu, mieszczący się w obiektach »83«, »84« i »85«
			...
		»A9«		Osoba, która może używać pojazd na podstawie prawnej innej niż własność mieszcząca się w obiektach »83«, »84« i »85«
			...
	»A4«			Masa, mieszcząca się w obiektach »96« i »97«
		»96«		Dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu w ruchu
		»97«		Dopuszczalna maksymalna masa całkowita całego pojazdu w ruchu
	»98«			Kategoria pojazdu
	»99«			Liczba osi:
	»9A«			Rozstaw osi
	»AD«			Rozłożenie dopuszczalnej masy całkowitej między osiami mieszcząca się w obiektach »9F1F«, »9F20«, »9F21«, »9F22« i »9F23«
		»9F1F«		Oś 1
		»9F20«		Oś 2
		»9F21«		Oś 3
		»9F22«		Oś 4
		»9F23«		Oś 5
	»AE«			Technicznie dopuszczalna masa holowanej przyczepy, mieszcząca się w obiektach »9B« i »9C«
		»9B«		Na hamulcu
		»9C«		Bez hamulca
	»A5«			Silnik, mieszczący się w obiektach »9D« i »9E«
		»9D«		Prędkość znamionowa
		»9E«		Numer identyfikacyjny silnika
	»9F24«			Kolor pojazdu
	»9F25«			Prędkość maksymalna
	»AF«			Poziom głośności, mieszczący się w obiektach »DF26«, »DF27« i »DF28«
		»9F26«		Podczas postoju
		»9F27«		Prędkość silnika
		»9F28«		Przebieg
	»B0«			Emisja spalin, mieszcząca się w obiektach »9F29«, »9F2A«, »9F2B«, »9F2C«, »9F2D«, »9F2E«, »9F2F«, »9F30« i »9F31«
		»9F29«		CO
		»9F2-A«		HC
		»9F2B«		NOx
		»9F2C«		HC + NOx
		»9F2-D«		Wyziewy silnika wysokoprężnego
		»9F2E«		Wskaźnik skorygowanej absorpcji dla silnika wysokoprężnego
		»9F2F«		CO2
		»9F30«		Łączne zużycie paliwa
		»9F31«		Wskazanie kategorii zatwierdzenia typu przez WE w odniesieniu do ochrony środowiska
	»9F32«			Pojemność zbiorników paliwa

Strukturę i format danych zgodnie z rozdziałem II.7 określają Państwa Członkowskie.

III.12. Odczyt danych rejestracyjnych

A. Wybór aplikacji

Aplikację »rejestracja pojazdu« wybiera się poprzez WYBÓR DF (według nazwy, patrz ISO/IEC 7816-4) z identyfikatorem aplikacji (AID). Wartość AID określa laboratorium wybrane przez Komisję Europejską.

B. Odczyt danych z plików

Pliki odpowiadające pkt II lit. A), B) i D) wybiera się poprzez WYBÓR (patrz ISO/IEC 7816-4) z parametrami polecenia P1 ustawionymi na »02«, P2 ustawionymi na »04« i polem danych dotyczących poleceń zawierającym identyfikator pliku (patrz rozdział X, tabela 1). Szablon zwrotny FCP zawiera wielkość pliku, która może być przydatna do odczytu tych plików.

Pliki te odczytuje się poprzez ODCZYT BINARNY (patrz ISO/IEC 7816-4) przy braku pola danych dotyczącego poleceń i L_e ustawionym na długość spodziewanych danych, przy zastosowaniu krótkiego L_e.

C. Weryfikacja autentyczności danych

Aby zweryfikować autentyczność przechowywanych danych rejestracyjnych, można sprawdzić odpowiedni podpis elektroniczny. Oznacza to, że oprócz danych rejestracyjnych z karty rejestracyjnej można również odczytać odpowiedni podpis elektroniczny.

Klucz publiczny potrzebny do sprawdzenia podpisu można pobrać odczytując z karty rejestracyjnej świadectwo odpowiedniego organu wydającego. Świadectwa zawierają klucze publiczne odpowiednich organów. Weryfikacji podpisu można dokonać przy użyciu innego systemu niż karta rejestracyjna.

Państwa Członkowskie mogą swobodnie pobierać klucze publiczne i świadectwa w celu weryfikacji świadectwa organu wydającego.

III.13. Przepisy szczególne

Niezależnie od pozostałych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie Państwa Członkowskie, po powiadomieniu Komisji Europejskiej, mogą dodawać kolory, znaki lub symbole. Oprócz tego w przypadku niektórych danych z rozdziału III.2 lit. C) Państwa Członkowskie mogą zezwolić na format XML i mogą zezwolić na dostęp poprzez TCP/IP.

Państwa Członkowskie, za zgodą Komisji Europejskiej, mogą dodać na karcie rejestracyjnej inne aplikacje, w odniesieniu do których nie istnieją jeszcze zharmonizowane przepisy lub dokumenty na szczeblu UE (np. świadectwo przydatności do warunków drogowych) w celu uwzględnienia dodatkowych usług związanych z pojazdami.

______

⁽¹⁾ Świadectwo składające się tylko z jednej części będzie oznaczone wyrazami »Świadectwo rejestracji« i w tekście nie będzie odniesienia do »części I«.

⁽²⁾ Dyrektywa Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych (Dz.U. L 76 z 6.4.1970, str. 1.), dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/80/WE (Dz.U. L 291 z 28.10.2002, str. 20).

⁽³⁾ Dyrektywa Rady 88/77/EWG z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, str. 33). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/27/WE (Dz.U. L 107 z 18.4.2001, str. 10).

⁽⁴⁾ Dyrektywa Komisji 95/54/WE z dnia 31 października 1995 r. dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 72/245/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych oraz zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zatwierdzenia typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 266 z 8.11.1995, str. 1).

ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ II ŚWIADECTWA REJESTRACJI⁽¹⁾

I. Ta część może być wdrażana w jednej z dwóch postaci: jako dokument na papierze lub jako inteligentna karta.

Cechy charakterystyczne dokumentu papierowego zostały wyszczególnione w II, a cechy inteligentnej karty w III.

II. Specyfikacje części II świadectwa rejestracji w wersji papierowej

II.1. Całkowite wymiary świadectwa rejestracji nie mogą być większe niż format A4 (210 × 297 mm) lub okładka formatu A4.

II.2. Papier używany do wykonania części II świadectwa rejestracji zostaje wykonany w sposób zabezpieczający przed fałszerstwem poprzez użycie co najmniej dwóch z poniższych technik:

- grafiki,

- znaku wodnego,

- włókien fluorescencyjnych, lub

- znaków fluorescencyjnych.

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić zabezpieczenia dodatkowe.

II.3. Część II dowodu rejestracyjnego może składać się z kilku stron. Państwa Członkowskie powinny określić ilość stron zgodnie z informacją zawartą w dokumencie i zgodnie z jego rozkładem.

II.4. Strona pierwsza części II świadectwa rejestracji zawiera

- nazwę Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji,

- symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji, a mianowicie:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo,

- nazwę właściwych organów,

- wyrazy »część II świadectwa rejestracji«, wydrukowane dużą czcionką w języku lub językach Państw Członkowskich wydających świadectwo rejestracji; znajdują się one również, odpowiednio dalej, wydrukowane małą czcionką w innych językach Wspólnoty Europejskiej,

- wyrazy »Wspólnota Europejska«, wydrukowane w języku lub językach Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji,

- numer świadectwa.

II.5. Część II świadectwa rejestracji zawiera również następujące dane, poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi:

(A) numer rejestracyjny

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu

(D) pojazd:

(D.1) marka,

(D.2) typ,

- model (jeżeli dostępne)

- wersja (jeżeli dostępne)

(D.3) Oznaczenie(-a) handlowe

(E) numer identyfikacyjny pojazdu

(K) numer(-y) homologacji (jeżeli dostępne):

II.6. Część II świadectwa rejestracji może również zawierać następujące dane, poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi:

(C) dane osobowe,

(C.2) właściciel pojazdu,

(C.2.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C.2.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C.2.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu,

(C.3) osoba fizyczna lub prawna, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności,

(C.3.1) nazwisko lub nazwa firmy,

(C.3.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe),

(C.3.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.5), (C.6) jeżeli zmiana w danych osobowych podanych w II.6, kod C.2 i/lub II.6, kod C.3 nie powoduje wydania nowej części II świadectwa rejestracji, nowe dane osobowe odpowiadające tym punktom mogą zostać zawarte pod kodem (C.5) lub (C.6); zostają one przydzielone zgodnie z odniesieniami w II.6, kod C.2 i II.6, kod C.3.

(J) kategoria pojazdu.

II.7. Państwa Członkowskie mogą dołączyć dodatkowe informacje w części II świadectwa rejestracji, w szczególności mogą dodać między nawiasami do kodów identyfikacyjnych, jak ustanowiono w II.5 i II.6, dodatkowe kody krajowe.

III. Specyfikacje części II świadectwa rejestracji w postaci inteligentnej karty chipowej (jako alternatywy dla świadectwa w wersji papierowej opisanego w rozdziale II)

III.1. Format karty i dane do bezpośredniego odczytu

Jako kartę mikroprocesorową kartę chipową projektuje się zgodnie ze standardami wspomnianymi w III.5.

Na przedniej i tylnej stronie karty wydrukowane są przynajmniej te dane, które zostały wyszczególnione w II.4 i II.5; dane te można odczytać bezpośrednio (minimalna wielkość czcionki: 6 punktów drukarskich) i są one nadrukowane w określony sposób. (Przykłady możliwych układów danych ukazane są na rysunku 2 na końcu niniejszego podpunktu).

A. Nadruk podstawowy

Podstawowe dane są następujące:

Przód

a) Po prawej stronie chipu:

w języku lub językach Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji

- wyrazy »Wspólnota Europejska«;

- nazwa Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji;

- wyrazy »część II świadectwa rejestracji«, wydrukowane dużą czcionką;

- inne (np. poprzednie krajowe) oznaczenie równoważnego dokumentu (nieobowiązkowe);

- nazwę właściwego organu (alternatywnie także w postaci indywidualnego nadruku zgodnie z lit. B);

- wyraźny kolejny numer dokumentu używanego w Państwie Członkowskim (alternatywnie także w postaci indywidualnego nadruku zgodnie z lit. B).

b) Powyżej chipu:

symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji, biały na niebieskim prostokącie i otoczony dwunastoma żółtymi gwiazdami:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo

c) Państwa Członkowskie mogą rozważyć dodanie przy dolnej krawędzi uwagi wydrukowanej małą czcionką w języku narodowym lub językach narodowych, o treści: »Niniejszy dokument powinien być przechowywany w bezpiecznym miejscu poza pojazdem«.

d) Podstawowym kolorem karty jest kolor czerwony (Pantone 194); alternatywnie możliwe jest przejście od czerwieni do bieli.

e) Symbol przedstawiający kolo (patrz proponowany rozkład) jest nadrukowany na obszarze przeznaczonym do zadrukowania w górnym lewym rogu na przedniej stronie karty.

W pozostałym zakresie stosuje się przepisy rozdziału III.13.

B. Indywidualny nadruk

Indywidualny nadruk zawiera następujące informacje:

Przód

a) nazwa właściwych organów - patrz też lit. Aa)

b) nazwa organu wydającego świadectwo rejestracji (nieobowiązkowo)

c) wyraźny kolejny numer dokumentu używanego w Państwie Członkowskim - patrz też lit. Aa)

d) poniższe dane z II.5; zgodnie z II.7 do poprzedzających zharmonizowanych kodów wspólnotowych mogą zostać dodane indywidualne kody krajowe:

Kod Odniesienie

(A) numer rejestracyjny (numer oficjalnego zezwolenia);

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu

Tył

Na tylnej stronie powinny znajdować się przynajmniej pozostałe dane wyszczególnione w II.5; zgodnie z II.7 do poprzedzających zharmonizowanych kodów wspólnotowych mogą zostać dodane indywidualne kody krajowe.

Dane te są następujące:

Kod Odniesienie

Dane dotyczące pojazdu (z uwzględnieniem uwag w II.5)

D.1 marka,

D.2 typ (model/wersja, gdzie stosowne)

D.3 Oznaczenie(-a) handlowe:

E numer identyfikacyjny pojazdu;

K numer(-y) homologacji (jeżeli dostępne):

Ewentualnie na tylnej stronie karty można umieścić dodatkowe dane z II.6 (ze zharmonizowanymi kodami) z II.7.

C. Fizyczne zabezpieczenia kart inteligentnych

Do zagrożeń dla fizycznego bezpieczeństwa dokumentów należą:

- Produkcja kart fałszywych: przez sporządzenie nowej karty, odznaczającej się znacznym podobieństwem do właściwego dokumentu, zarówno w drodze sporządzenia jej od zera, jak i skopiowania dokumentu oryginalnego.

- Wprowadzenie do karty zmian rzeczowych: zmiana właściwości dokumentu oryginalnego, np. modyfikacja niektórych danych wydrukowanych na dokumencie.

Materiał wykorzystany do części II świadectwa rejestracji jest zabezpieczony przed fałszerstwem przy zastosowaniu co najmniej trzech z następujących technik:

- mikrodruku,

- druku giloszowego*,

- druku opalizującego,

- grawerowania laserowego,

- ultrafioletowego tuszu fluorescencyjnego,

- tuszów zmieniających barwę zależnie od kąta widzenia*,

- tuszów zmieniających barwę pod wpływem temperatury (tuszów ciepłoczułych)*,

- nalepek holograficznych*,

- zmiennych obrazów laserowych,

- zmiennych obrazów optycznych.

Państwa Członkowskie mogą wprowadzać zabezpieczenia dodatkowe.

Do szczególnie zalecanych należą techniki oznaczone gwiazdkami, gdyż odpowiedni urzędnicy mogą je odczytywać bez specjalnych czytników.

grafika

Rysunek 2: Przykłady ewentualnego rozkładu obowiązkowych danych

(na odwrocie karty można dodać więcej nieobowiązkowych i dodatkowych danych)

III.2. Przechowywanie i ochrona danych

Następujące dane, poprzedzone zharmonizowanymi wspólnymi kodami (gdzie właściwe - w powiązaniu z poszczególnymi kodami Państw Członkowskich, zgodnie z II.7), należy lub można umieścić na powierzchni karty zawierającej widoczne informacje określone w III.1:

(A) Dane przewidziane w II.4 i II.5

Wszystkie dane wyszczególnione w II.4 i II.5 zostają obowiązkowo umieszczone na karcie.

(B) Inne dane przewidziane w II.6

Ponadto Państwa Członkowskie mogą w niezbędnym zakresie umieszczać więcej danych, niż przewiduje II.6.

(C) Inne dane przewidziane w II.7

Na karcie - według uznania - można umieścić inne dane dotyczące pojazdu.

Dane pod lit. A) i B) umieszcza się w dwóch odpowiadających im plikach o przejrzystej strukturze (patrz ISO/IEC 7816-4). Państwa Członkowskie mogą określić przechowywanie danych z lit. C) zgodnie z własnymi wymogami.

Na plikach tych nie ma ograniczeń odczytu.

Dostępność wpisywania do tych plików jest zastrzeżona dla właściwych organów krajowych (oraz upoważnionych przez nie agencji) Państwa Członkowskiego wydającego inteligentną kartę chipową.

Dostępność wpisywania jest dopuszczalna jedynie po asymetrycznej legalizacji w drodze wymiany klucza w ramach każdej sesji dostępu dla ochrony sesji między kartą rejestracyjną pojazdu i modułem zabezpieczającym (np. kartą modułu zabezpieczającego) właściwych organów krajowych (lub ich upoważnionych agencji). Dlatego też zgodnie z ISO/IEC 7816-8 świadectwa weryfikacji kart podlegają wymianie przed postępowaniem legalizacyjnym. Świadectwa weryfikacji kart zawierają odpowiednie publiczne klucze do pobrania i wykorzystania w kolejnym postępowaniu legalizacyjnym. Świadectwa te są podpisane przez właściwe władze państwowe i zawierają przedmiot legalizacji (upoważnienie posiadacza świadectwa) zgodnie z ISO/IEC 7816-9 w celu zakodowania w karcie specjalnego upoważnienia. Upoważnienie to dotyczy właściwego organu krajowego (np. aby uaktualnić pole danych).

Odpowiednie klucze publiczne właściwego organu krajowego są przechowywane jako poufny zapis (główny klucz publiczny) w karcie.

Specyfikacja plików i komend potrzebnych przy postępowaniu legalizacyjnym i dokonywaniu wpisów leży w zakresie odpowiedzialności Państw Członkowskich. Zapewnienie bezpieczeństwa musi być zatwierdzone przez powszechne kryteria oceny zgodnie z EAL4+. Rozszerzenia są następujące: 1. AVA_MSU.3 Analiza i badania w stanach zagrożenia; 2. AVA_VLA.4 Wysoka odporność.

(D) Dane weryfikacyjne dotyczące autentyczności rejestrowanych danych

Organ wydający umieszcza swój elektroniczny podpis pod pełnymi danymi pliku zawierającego dane spod lit. A) i B) i przechowuje je w odnośnym pliku. Podpisy te pozwalają na sprawdzenie autentyczności przechowywanych danych. Karty zawierają następujące dane:

- elektroniczny podpis pod danymi rejestracyjnymi odnoszącymi się do lit. A),

- elektroniczny podpis pod danymi rejestracyjnymi odnoszącymi się do lit. B).

W celu weryfikacji tych elektronicznych podpisów na karcie powinny być przechowywane:

- świadectwa wydających organów umieszczających podpisy w odniesieniu do danych z lit. A) i B).

Podpisy elektroniczne i świadectwa są dostępne do odczytu bez ograniczeń. Dostępność wpisywania do podpisów elektronicznych i świadectw jest zastrzeżona dla właściwych organów krajowych.

III.3. Interfejs

Do kontaktów zewnętrznych należy używać interfejsów. Łączenie kontaktów zewnętrznych z transponderem jest opcjonalne.

III.4. Pojemność pamięci karty

Pojemność pamięci karty jest wystarczająca do przechowania danych wspomnianych w III.2.

III.5. Standardy

Stosowane karty chipowe i czytniki są zgodne z następującymi standardami:

- ISO 7810: Standardy dla kart identyfikacyjnych (kart plastikowych): Fizyczne cechy charakterystyczne

- ISO 7816-1 i -2: Fizyczne cechy charakterystyczne kart chipowych, zakresy i umiejscowienie kontaktów

- ISO 7816-3: Charakterystyka elektryczna kontaktów, protokoły transmisji

- ISO 7816-4: Treść przekazu, struktura danych umieszczonych na karcie chipowej, architektura zabezpieczenia, mechanizmy dostępu

- ISO 7816-5: Struktura identyfikatorów zastosowań, wybór i zastosowanie identyfikatorów aplikacji, procedura rejestracyjna dotycząca z identyfikacją aplikacji (system numeracji)

- ISO 7816-6: Międzybranżowe elementy danych do wymiany

- ISO 7816-8: Karty chipowe ze stykami - Związane z zabezpieczeniem komendy międzybranżowe

- ISO 7816-9: Karty chipowe ze stykami - Bardziej złożone komendy międzybranżowe.

III.6. Charakterystyka techniczna i protokoły transmisji

Wymagany jest format ID-1 (wymiar normalny, patrz ISO/IEC 7810).

Karta utrzymuje protokół transmisji T = 1 pod względem zgodności z ISO/IEC 7816-3. Ponadto można utrzymywać pozostałe protokoły transmisji, np. T = 0, USB lub protokoły bezstykowe. W przypadku transmisji bitu stosuje się »konwencję bezpośrednią« (patrz ISO/IEC 7816-3).

(A) Napięcie zasilania, napięcie programowania

Kartei jâdarbojas ar Vcc = 3V (+/0,3V) vai ar Vcc = 5V (+/0,5V). Kartei nav vajadzîgs programmçšanas spriegums pie kontakta C6.

(B) Kasowanie odpowiedzi

Bajt karty informacyjnej wielkości pola przedstawiony jest na ATR pod oznaczeniem TA3. Wartość ta wynosi co najmniej »80h« (= 128 bitów).

(C) Protokół wyboru parametru

Utrzymanie protokołu parametru (PPS) w zgodności z ISO/IEC 7816-3 jest obowiązkowe. Jest on używany do wyboru T = 1, jeśli T = 0 jest dodatkowo obecny na karcie, oraz do negocjowania parametrów Fi/Di w celu uzyskania wyższego tempa transmisji.

(D) Protokół transmisji T = 1

Utrzymanie połączeń łańcuchowych jest obowiązkowe.

Dopuszczalne są następujące uproszczenia:

- Bajt NAD: nieużywany (NAD należy ustawić na »00«),

- S-Blok PRZERWAĆ: nieużywany,

- S-Blok VPP błąd stanu: nieużywany.

Urządzenie informujące o wielkości pola (IFSD) wyznacza się z IFD niezwłocznie po ATR, tj. IFD przesyła żądanie S-Bloku IFS po ATR i karta odsyła S-Blok IFS. Zalecaną wartością dla IFSD jest 254 bajtów.

III.7. Zakres temperatur

Świadectwo rejestracji w formacie karty inteligentnej działa prawidłowo we wszystkich warunkach klimatycznych zwykle przeważających na obszarach Wspólnoty i przynajmniej w zakresie temperatury wyszczególnionym w ISO 7810. Karty mogą działać prawidłowo w warunkach wilgotności od 10 % do 90 %.

III.8. Trwałość fizyczna

Karta używana zgodnie ze specyfikacjami dotyczącymi środowiska i zasilania musi działać prawidłowo przez okres dziesięciu lat. Materiał, z jakiego wykonuje się kartę, należy wybierać w sposób zapewniający jej taki okres trwałości.

III.9. Parametry elektryczne

W trakcie stosowania karty zachowują zgodność z dyrektywą Komisji 95/54/WE pod względem kompatybilności elektromagnetycznej oraz jest chroniona przed wyładowaniami elektrostatycznymi.

III.10. Struktura pliku

Tabela 4 wymienia obowiązkowe pliki podstawowe (EF) aplikacji DF (patrz ISO/IEC 7816-4) DF.Rejestracja. Wszystkie te pliki charakteryzują się przejrzystą strukturą. Wymogi dostępu są podane w III.2. Rozmiary plików określają same Państwa Członkowskie stosownie do swoich wymagań.

Tabela 4

Nazwa pliku	Identyfikator pliku	Wyszczególnienie
EF.Rejestracja_A	»D001«	Dane rejestracyjne zgodnie z ppkt II.4 i II. 5
EF.Podpis_A	»E001«	Podpis elektroniczny pod pełną zawartością danych w EF.Rejestracji_A
EF.C.IA_A.DS	»C001«	Świadectwo X.509v3 organu wydającego umieszczającego podpisy dotyczące EF.Podpis_A
EF.Rejestracja_B	»D011«	Dane rejestracyjne zgodnie z ppkt II.6
EF.Podpis_B	»E011«	Podpis elektroniczny pod pełną zawartością danych w EF.Rejestracja_B
EF.C.IA_B.DS	»C011«	Świadectwo X.509v3 organu wydającego umieszczającego podpisy w EF.Podpis_B

III.11. Struktura danych

Świadectwa przechowywane są w formacie X.509v3 zgodnie z ISO/IEC 9594-8. Podpisy elektroniczne umieszczone są w formie przejrzystej.

Dane rejestracyjne są przechowywane jako dane obiektowe BER-TLV (patrz ISO/IEC 7816-4) w odpowiednich plikach elementarnych. Pola wartości są zakodowane jako pliki ASCII, jak to określa norma ISO/IEC 8824-1, wartości »C0«-»FRF« są określone przez ISO/IEC 8859-1 (zestaw liter łacińskich 1), ISO/IEC 8859-7 (zestaw liter greckich) lub ISO/IEC 8859-5 (zestaw liter cyrylicy). Daty występują w formacie RRRRMMDD.

Tabela 5 wymienia znaczniki identyfikujące dane obiektowe odpowiadające danym rejestrowym II.4 i II.5 wraz z danymi dodatkowymi z III.1. Jeśli nie zostało to postanowione inaczej, dane obiektowe wymienione w tabeli 2 są obowiązkowe. Opcjonalne dane obiektowe można pominąć. Kolumna znaczników wskazuje na poziom umieszczenia w obiektach.

Tabela 5

Znacznik				Wyszczególnienie
»78«				Organ odpowiedzialny za przydział znaczników, mieszczący się w obiekcie »4F« (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6)
	»4F«			Identyfikator aplikacji (patrz ISO/IEC 7816-4)
»73«				Szablon międzybranżowy (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6) odpowiadający obowiązkowym danym świadectwa rejestracji części 2, mieszczący się we wszystkich kolejnych obiektach
	»80«			Wersja definicji znacznika
	»9F33«			Nazwa Państwa Członkowskiego wydającego świadectwo rejestracji część 2
	»9F34«			Inne (np. poprzednie krajowe) oznaczenie równoważnego dokumentu (nieobowiązkowe)
	»9F35«			Nazwa właściwych organów
	»9F36«			Nazwa organu wydającego świadectwo rejestracji (nieobowiązkowe)
	»9F37«			Użyty zestaw liter:
				»00«: ISO/IEC 8859-1 (zestaw liter łacińskich 1)
				»01«: ISO/IEC 8859-5 (zestaw liter cyrylicy)
				»02«: ISO/IEC 8859-7 (zestaw liter greckich)
	»9F38«			Wyraźny kolejny numer dokumentu używany w Państwie Członkowskim
	»81«			Numer rejestracyjny:
	»82«			Data pierwszej rejestracji
	»A3«			Pojazd, mieszczący się w obiektach »87«, »88« i »89«
	»87«			Marka pojazdu
	»88«			Typ pojazdu
	»89«			Opisy handlowe pojazdu
	»8A«			Numer identyfikacyjny pojazdu
	»8F«			Numer zatwierdzenia typu

Tabela 6 wymienia znaczniki identyfikujące dane obiektowe odpowiadające danym rejestrowym II.6. Dane obiektowe wymienione w tabeli 6 są nieobowiązkowe.

Tabela 6

Znacznik				Wyszczególnienie
»78«				Organ odpowiedzialny za zgodny przydział znaczników, mieszczący się w obiekcie »4F« (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6)
	»4F«			Identyfikator aplikacji (patrz ISO/IEC 7816-4)
»74«				Szablon międzybranżowy (patrz ISO/IEC 7816-4 i ISO/IEC 7816-6) odpowiadający nieobowiązkowym danym świadectwa rejestracji części 2 rozdziału II.6, mieszczące się we wszystkich kolejnych obiektach
	»80«			Wersja definicji znacznika
	»A1«			Dane osobowe mieszczące się w obiektach »A7«, »A8« i »A9«
		»A7«		Właściciel pojazdu, mieszczący się w obiektach »83«, »84« i »85«
			»83«	Nazwisko lub nazwa firmy
			»84«	Inne nazwy lub inicjały
			»85«	Adres w Państwie Członkowskim
		»A8«		Drugi właściciel pojazdu, mieszczący się w obiektach »83«, »84« i »85«
			...
		»A9«		Osoba, która może używać pojazdu na podstawie prawnej innej niż własność mieszcząca się w obiektach »83«, »84« i »85«
			...
	»98«			Kategoria pojazdu

Strukturę i format danych zgodnie z II.7 określają Państwa Członkowskie.

III.12. Odczyt danych rejestracyjnych

A. Wybór aplikacji

Aplikację »Rejestracja pojazdu« wybiera się poprzez WYBÓR DF (według nazwy, patrz ISO/IEC 7816-4) z identyfikatorem aplikacji (AID). Wartość AID określa laboratorium wybrane przez Komisję Europejską.

B. Odczyt danych z plików

Pliki odpowiadające pkt II lit. A), B) i D) wybiera się poprzez WYBÓR (patrz ISO/IEC 7816-4) z parametrami polecenia P1 ustawionymi na »02«, P2 ustawionymi na »04« i polem danych dotyczących poleceń zawierającym identyfikator pliku (patrz rozdział X, tabela 1). Szablon zwrotny FCP zawiera wielkość pliku, która może być przydatna do odczytu tych plików.

Pliki te odczytuje się poprzez ODCZYT BINARNY (patrz ISO/IEC 7816-4) przy braku pola danych dotyczącego poleceń i Le ustawionym na długość spodziewanych danych, przy zastosowaniu krótkiego Le.

C. Weryfikacja autentyczności danych

Aby zweryfikować autentyczność przechowywanych danych rejestracyjnych, można sprawdzić odpowiedni podpis elektroniczny. Oznacza to, że oprócz danych rejestracyjnych z karty rejestracyjnej można również odczytać odpowiedni podpis elektroniczny.

Klucz publiczny potrzebny do sprawdzenia podpisu można pobrać odczytując z karty rejestracyjnej świadectwo odpowiedniego organu wydającego. Świadectwa zawierają klucze publiczne odpowiednich organów. Weryfikacji podpisu można dokonać przy użyciu innego systemu niż karta rejestracyjna.

Państwa Członkowskie mogą swobodnie pobierać klucze publiczne i świadectwa w celu weryfikacji świadectwa organu wydającego.

III.13. Przepisy szczególne

Niezależnie od pozostałych przepisów zawartych w niniejszej dyrektywie Państwa Członkowskie, po powiadomieniu Komisji Europejskiej, mogą dodawać kolory, znaki lub symbole. Oprócz tego w przypadku niektórych danych z rozdziału III.2 lit. C) Państwa Członkowskie mogą zezwolić na format XML i mogą zezwolić na dostęp poprzez TCP/IP. Państwa Członkowskie, za zgodą Komisji Europejskiej, mogą dodać na karcie rejestracyjnej inne aplikacje, w odniesieniu do których nie istnieją jeszcze zharmonizowane przepisy lub dokumenty na szczeblu UE (np. świadectwo przydatności do warunków drogowych) w celu uwzględnienia dodatkowych usług związanych z pojazdami."

______

⁽¹⁾ Niniejszy załącznik dotyczy jedynie świadectw rejestracji składających się z części I i II.