Dyrektywa 98/7/WE zmieniająca dyrektywę 87/102/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego
Dz.U.UE.L.1998.101.17
Akt jednorazowyDYREKTYWA 98/7/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 16 lutego 1998 r.
zmieniająca dyrektywę 87/102/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189b Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
w celu wspierania ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz zapewnienia konsumentom korzyści z wysokiego poziomu ochrony pożądane jest stosowanie w całej Wspólnocie jednej metody obliczania rocznej stopy oprocentowania kredytu konsumenckiego;
artykuł 5 dyrektywy 87/102/EWG(4) przewiduje wprowadzenie wspólnotowej metody lub metod obliczania rocznej stopy oprocentowania;
w celu wprowadzenia takiej jednolitej metody obliczania pożądane jest opracowanie jednolitego wzoru matematycznego na obliczanie rocznej stopy oprocentowania oraz na określanie poszczególnych pozycji kosztu kredytu, które mają być użyte w tych obliczeniach, poprzez wskazanie tych kosztów, które nie mogą być w nich uwzględniane;
w załączniku II do dyrektywy 87/102/EWG wprowadzono wzór matematyczny na obliczanie rocznej stopy oprocentowania, natomiast zgodnie z art. 1a ust. 2 tej dyrektywy opłaty mają być wyłączone z obliczeń "całkowitego kosztu kredytu konsumenckiego";
podczas trzyletniego okresu przejściowego, począwszy od dnia 1 stycznia 1993 r., Państwom Członkowskim, w których do dnia 1 marca 1990 r. obowiązywały przepisy zezwalające na stosowanie innych wzorów matematycznych na obliczanie rocznej stopy oprocentowania, zezwolono na dalsze stosowanie tych przepisów;
Komisja dostarczyła Radzie sprawozdanie, zgodnie z którym w świetle dotychczasowych doświadczeń możliwe jest stosowanie jednolitego wspólnotowego wzoru matematycznego na obliczanie rocznej stopy oprocentowania;
artykuł 1a ust. 3 dyrektywy 87/102/EWG, zgodnie z którym w niektórych Państwach Członkowskich niektóre koszty wyłączane były z obliczeń rocznej stopy oprocentowania, stał się nieaktualny, gdyż żadne z Państw Członkowskich nie stosowało tego artykułu;
konieczne jest zachowanie dokładności co najmniej do jednego miejsca po przecinku;
zakłada się, iż rok ma 365 dni lub 365,25 dnia lub (w latach przestępnych) 366 dni, 52 tygodnie lub 12 równych miesięcy; zakłada się, iż jeden taki miesiąc liczy 30,41666 dni;
pożądane jest, by konsumenci mieli możliwość zapoznania się z terminami stosowanymi w różnych Państwach Członkowskich na oznaczenie "rocznej stopy oprocentowania";
właściwe jest bezzwłoczne zbadanie, w jakim stopniu konieczna jest dalsza harmonizacja elementów kosztu kredytu konsumenckiego, umożliwiająca stworzenie sytuacji, w której korzystniej wypadałoby dla konsumenta europejskiego porównanie efektywnych stóp oprocentowania oferowanych przez instytucje finansowe w różnych Państwach Członkowskich, co tym samym zapewniłoby harmonijne funkcjonowanie rynku wewnętrznego,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. M. GIL-ROBLES | J. CUNNINGHAM |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 235 z 13.8.1996, str. 8 oraz
Dz.U. C 137 z 3.5.1997, str. 9.
(2) Dz.U. C 30 z 30.1.1997, str. 94.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 20 lutego 1997 r. (Dz.U. C 85 z 17.3.1997, str. 108), wspólne stanowisko Rady z dnia 7 lipca 1997 r. (Dz.U. C 284 z 19.9.1997, str. 1) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 listopada 1997 r. Decyzja Rady z dnia 18 grudnia 1997 r.
(4) Dz.U. L 42 z 12.2.1987, str. 48. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 90/88/EWG (Dz.U. L 61 z 10.3.1990, str. 14).
ZAŁĄCZNIKI