Dyrektywa 93/58/EWG zmieniająca załącznik II do dyrektywy 76/895/EWG odnoszącej się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni oraz Załącznik do dyrektywy 90/642/EWG w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni oraz ustanawiająca pierwszy wykaz najwyższych dopuszczalnych poziomów
Dz.U.UE.L.1993.211.6
Akt jednorazowyDYREKTYWA RADY 93/58/EWG
z dnia 29 czerwca 1993 r.
zmieniająca załącznik II do dyrektywy 76/895/EWG odnoszącej się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni oraz Załącznik do dyrektywy 90/642/EWG w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni oraz ustanawiająca pierwszy wykaz najwyższych dopuszczalnych poziomów
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. odnoszącą się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(1), w szczególności jej art. 5,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(2), w szczególności jej art. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
pestycydy: chlorobenzyd oraz 1,1-dichloro-2,2-bis-(4-etylofenylo)-etan nie mają już większego znaczenia gospodarczego; wydaje się mało prawdopodobne, aby ich pozostałości były zawarte w środkach spożywczych; dlatego właściwe jest skreślenie tych pestycydów z załącznika II do dyrektywy 76/895/EWG;
w celu ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów obowiązujących na poziomie wspólnotowym konieczne jest przeniesienie przepisów z dyrektywy 76/895/EWG do dyrektywy 90/642/EWG w odniesieniu do następujących pestycydów: amitrol, atrazyna, binapakryl, etylobromofos, kaptafol, DDT, dichloroprop, dinozeb, dioksantion, endryna, dibromek etylenu, fenchlorofos, heptachlor, hydrazyd kwasu maleinowego, bromek metylowy (z wyjątkiem niektórych produktów), parakwat, TEPP, 2,4,5-T oraz toksafen; niektóre z tych przepisów należy zmienić w świetle postępu naukowo-technicznego;
konieczna jest zmiana Załącznika do dyrektywy 90/642/EWG, aby ziarna słonecznika oraz oliwki mogły być we właściwszy sposób opisane niż poprzednio, uwzględniając aktualne praktyki handlowe, co ułatwi kontrolę pozostałości pestycydów w tych produktach;
pozostałości pestycydów mogą pojawiać się w produktach pochodzenia roślinnego, włączając owoce i warzywa, w wyniku wcześniejszych lub bieżących praktyk rolniczych; w ustanowieniu najwyższych dopuszczalnych poziomów dla obecnych praktyk konieczne jest uwzględnienie odpowiednich danych, dotyczących zarówno dopuszczonego stosowania pestycydów, jak i nadzorowanych testów; jednakże dostępne dane często nie są wystarczające wobec aktualnych norm do ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów, w przypadku wcześniejszych praktyk rolniczych, należy ocenić odpowiednie dane z monitoringu;
istnieją zadowalające dane z monitoringu, w celu ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w herbacie dla następujących pestycydów: aldryna, dieldryna, chlordan, DDT, endryna, heptachlor, HCH oraz HCB;
w przypadku niektórych pestycydów stosowanych podczas produkcji herbaty nie ma wystarczających danych odpowiadających aktualnym normom do ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów; dlatego Państwa Członkowskie mogą ustalić, w poszanowaniu prawa wspólnotowego, najwyższe dopuszczalne poziomy, w celu zapewnienia potrzebnego czasu do otrzymania danych niezbędnych do podjęcia decyzji przez Wspólnotę; w przypadku następujących pestycydów: etion, ometoat oraz dimetoan, stosowanych podczas produkcji herbaty istnieją jedynie dane stanowiące podstawę do ustanowienia tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów;
w celu lepszego oszacowania spożycia pozostałości pestycydów uzasadnione jest jednoczesne ustalenie, w możliwym zakresie, najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości poszczególnych pestycydów we wszystkich głównych składnikach diety; poziomy te reprezentują użycie najmniejszej ilości pestycydu wymaganej do przeprowadzenia rzetelnej kontroli, w taki sposób, że ilość pestycydu jest praktycznie najmniejsza i możliwa do zaakceptowania toksykologicznie;
należy teraz ustanowić najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego, a mianowicie: acefatu, benomylu, karbendazymu, metylotiofanatu, manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, zinebu, metamidofosu, procymidonu, chlorotalonilu, chlorpyryfosu, metylochlorpyryfosu, cypermetryny, deltametryny, fenwaleratu, glifosatu, imazylilu, iprodionu, permetryny oraz winklozoliny;
jednakże dostępne dane są niewystarczające dla niektórych kombinacji pestycydów i upraw; okres nieprzekraczający czterech lat wydaje się wystarczać do otrzymania tych danych; dlatego najwyższe dopuszczalne poziomy powinny być ustalone na podstawie powyższych danych najpóźniej do 1 stycznia 1998 r.; brak zadowalających danych na ogół prowadzi do ustanowienia poziomów na właściwym progu oznaczenia;
najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów ustanowione w niniejszej dyrektywie zostaną poddane przeglądowi w ramach ponownej oceny substancji czynnych, przeprowadzonej w ramach programu pracy ustanowionego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (3),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Rady | |
S. AUKEN | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 89/186/EWG (Dz.U. L 66 z 10.3 1989, str. 36).
(2) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(3) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.