Dyrektywa 91/173/EWG po raz dziewiąty zmieniająca dyrektywę 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.85.34

Akt jednorazowy
Wersja od: 3 kwietnia 1991 r.

DYREKTYWA RADY
z dnia 21 marca 1991 r.
po raz dziewiąty zmieniająca dyrektywę 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych

(91/173/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 5 kwietnia 1991 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

należy przyjąć środki mające na celu stopniowe ustanawianie wewnętrznego rynku w terminie upływającym 31 grudnia 1992 r.; rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;

zarówno pentachlorofenol (CAS nr 87-86-5), jak i jego związki są substancjami niebezpiecznymi dla człowieka i środowiska, w szczególności środowiska wodnego; należy uregulować sposób wykorzystywania tych substancji;

ograniczenia sprzedaży i stosowania substancji, określonych powyżej lub preparatów zawierających te substancje, wprowadzone już przez niektóre Państwa Członkowskie mają bezpośredni wpływ na tworzenie i działanie rynku wewnętrznego; dlatego też konieczne jest zbliżenie przepisów prawnych Państw Członkowskich w tej dziedzinie, a następnie zmiana załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG(4), ostatnio zmienionej dyrektywą 89/678/EWG(5);

Komisja będzie rozwijać skoordynowaną strategię wspólnotową dotyczącą wprowadzania do obrotu i stosowania produktów chemicznych, używanych do konserwacji drewna; podstawą ustalania strategii będą informacje dostarczane Komisji przez Państwa Członkowskie, w szczególności w zakresie oceny zagrożeń dla człowieka i środowiska, z jednoczesnym uwzględnieniem różnych problemów związanych z konserwacją drewna w Państwach Członkowskich;

niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na obecnie obowiązujące prawodawstwo wspólnotowe, dotyczące ewentualnego przyjęcia przez Państwa Członkowskie ostrzejszych ograniczeń użytkowania wymienionych wyżej substancji i preparatów w miejscu pracy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku I do dyrektywy 76/769/EWG dodaje się punkt w brzmieniu:

"23. Pentachlorofenol (CAS

nr 87-86-5) i jego

sole oraz estry

nie mogą być stosowane w stężeniach równych lub większych niż 0,1 % w stosunku do masy, w substancjach lub preparatach wprowadzanych do obrotu.

W drodze wyjątku przepis ten nie ma zastosowania do substancji i preparatów przeznaczonych do użytku w instalacjach przemysłowych nieumożliwiających emisji i/lub wydzielania pentachlorofenolu (PCP) w ilościach większych niż przewidziane w obowiązującym ustawodawstwie:

a) w impregnowaniu drewna.

Jednakże impregnowane drewno nie może być

używane:

- wewnątrz budynków, do celów

dekoracyjnych, niezależnie od ich

przeznaczenia (mieszkania, miejsce

zatrudnienia, wypoczynek);

- do wytwarzania pojemników przeznaczonych

do celów uprawy ani do żadnego

przetwarzania i ponownego impregnowania

oraz wytwarzania opakowań mogących

wchodzić w kontakt z surowcami,

półproduktami albo wyrobami gotowymi

przeznaczonymi do spożycia przez ludzi

i/lub zwierzęta, lub innych materiałów

mogących powodować ich skażenie, ani do

jakiegokolwiek jego ponownego

impregnowania;

b) w impregnowaniu włókien i wysoko odpornych

wyrobów tekstylnych, jednak w żadnym

wypadku nieprzeznaczonych do produkcji

odzieży lub wyposażenia dekoracyjnego;

c) jako środek syntetyzujący i/lub

przetwarzający w procesach produkcyjnych;

d) w drodze specjalnego wyjątku Państwa

Członkowskie mogą na zasadach

indywidualnych zezwalać na swoim

terytorium wyspecjalizowanym fachowcom na

przeprowadzanie na miejscu oraz w

budynkach posiadających wartość

kulturalną, artystyczną i historyczną albo

w przypadkach nagłych, zabiegów

zapobiegawczych w stosunku do drewna lub

muru zainfekowanego przez grzyba domowego

(Serpula lacrymans) oraz »cubic rot

fungi«.

Wyjątki te zostaną ponownie zbadane w świetle mającego miejsce rozwoju wiedzy i technik nie później niż w trzy lata po wdrożeniu dyrektywy.

W każdym wypadku:

a) pentachlorofenol stosowany osobno lub jako

składnik preparatów wykorzystywanych w

ramach powyższych wyjątków musi mieć

łączną zawartość

heksachlorodibezoparadioksyny (H6CDD)

poniżej czterech części na milion (ppm);

b) substancje te i preparaty nie mogą:

- być wprowadzane do obrotu, z wyjątkiem

opakowań o pojemności 20 litrów lub

więcej;

- być sprzedawane ogółowi społeczeństwa.

Bez uszczerbku dla stosowania innych przepisów wspólnotowych dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania niebezpiecznych substancji i preparatów opakowanie takich preparatów powinno być oznaczone w sposób czytelny i nieusuwalny, jak następuje:

»Przeznaczone wyłącznie do zastosowania przemysłowego i zawodowego.«

Dodatkowo przepis ten nie ma zastosowania w odniesieniu do odpadów podlegających przepisom dyrektyw 75/442/EWG i 78/319/EWG."

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie przekazują Komisji przed dniem 31 grudnia 1991 r. teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
2.
Do dnia 1 lipca 1992 r. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie niezwłocznie informują o tym Komisję.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 marca 1991 r.

W imieniu Rady
G. WOHLFART
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 117 z 4.5.1988, str. 14.

(2) Dz.U. C 291 z 20.11.1989, str. 58 oraz Dz.U. C 48 z 25.2.1991.

(3) Dz.U. C 208 z 8.8.1988, str. 55.

(4) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201.

(5) Dz.U. L 398 z 30.12.1989, str. 24.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.