Zgodność z prawem Unii środków, które Irlandia planuje przyjąć na podstawie art. 14 dyrektywy 2010/13/UE w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych).
Dz.U.UE.C.2018.8.10
Akt indywidualnyDECYZJA KOMISJI
z dnia 8 maja 2017 r.
w sprawie zgodności z prawem Unii środków, które Irlandia planuje przyjąć na podstawie art. 14 dyrektywy 2010/13/UE w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)
(Dz.U.UE C z dnia 11 stycznia 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) 1 , w szczególności jej art. 14 ust. 2,
uwzględniając opinię komitetu ustanowionego zgodnie z art. 29 dyrektywy 2010/13/UE,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Pismem z dnia 7 lutego 2017 r. Irlandia powiadomiła Komisję o pewnych środkach, które planuje przyjąć zgodnie z art. 14 ust. 1 dyrektywy 2010/13/UE i które mają na celu aktualizację obecnie obowiązujących środków, zatwierdzonych przez Komisję w drodze decyzji z dnia 25 czerwca 2007 r. 2 Planowane środki dotyczą przedstawienia wykazu obejmującego dwa wydarzenia, które są dodatkowe w stosunku do obecnie obowiązujących środków.
(2) W terminie trzech miesięcy od otrzymania tego powiadomienia Komisja sprawdziła zgodność wspomnianych planowanych środków z prawem Unii, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.
(3) Analizując planowane środki, Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane na temat irlandzkiego rynku audiowizualnego, w szczególności wpływu tych środków na rynek telewizyjny.
(4) Irlandia sporządziła wykaz dwóch wydarzeń o zasadniczym znaczeniu społecznym, dodatkowych w stosunku do obecnie obowiązujących środków, w sposób jasny i przejrzysty, po przeprowadzeniu szerokich konsultacji społecznych.
(5) Na podstawie szczegółowej dokumentacji i danych na temat oglądalności przedstawionych przez irlandzkie władze służby Komisji sprawdziły, czy wykaz dwóch wydarzeń dodatkowych w stosunku do obecnie obowiązujących środków, sporządzony zgodnie z art. 14 ust. 1 dyrektywy 2010/13/UE spełnia co najmniej dwa spośród następujących kryteriów uważanych za wiarygodne wskaźniki znaczenia takich wydarzeń dla społeczeństwa: (i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia w danej dyscyplinie sportu lub dziedzinie aktywności; (ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa danego państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; (iii) uczestnictwo reprezentacji narodowej w danym wydarzeniu w ramach zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz (iv) fakt, że wydarzenie jest tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i ma dużą oglądalność.
(6) Zgłoszony wykaz dwóch wydarzeń dodatkowych w stosunku do obecnie obowiązujących środków zawiera dwa wytypowane wydarzenia, które są uznawane za wydarzenia o zasadniczym znaczeniu społecznym, tj. ogólnokrajowy finał rozgrywek seniorskich kobiet w piłce nożnej oraz ogólnokrajowy finał rozgrywek seniorskich w camogie.
(7) Jak dowodzą irlandzkie władze, ogólnokrajowy finał rozgrywek seniorskich kobiet w piłce nożnej ma szczególny powszechny oddźwięk i znaczenie kulturowe w społeczeństwie irlandzkim, nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą tę dyscyplinę sportu. Wydarzenie to ma również dużą oglądalność i tradycyjnie jest transmitowane w ogólnodostępnej telewizji.
(8) Jak dowodzą irlandzkie władze, ogólnokrajowy finał rozgrywek seniorskich w camogie ma szczególny powszechny oddźwięk i znaczenie kulturowe w społeczeństwie irlandzkim, nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą tę dyscyplinę sportu. Wydarzenie to ma również dużą oglądalność i tradycyjnie jest transmitowane w ogólnodostępnej telewizji.
(9) Proponowane środki nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zakładanego celu, którym jest ochrona prawa do informacji i szeroki dostęp społeczeństwa do telewizyjnej transmisji wydarzeń o zasadniczym znaczeniu społecznym. Wniosek ten uwzględnia metody transmisji powyższych wydarzeń, definicję "uprawnionego nadawcy", rolę Wysokiego Trybunału w rozstrzyganiu sporów związanych z wdrażaniem tych środków oraz fakt, że nie oczekuje się, by przedstawienie wspomnianego wykazu miało jakikolwiek wpływ na obowiązujące umowy dotyczące praw do transmisji. Można zatem uznać, że skutki tych środków dla prawa własności określonego w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej nie wykraczają poza skutki nierozerwalnie związane z ujęciem tych wydarzeń w wykazie przewidzianym w art. 14 ust. 1 dyrektywy 2010/13/UE.
(10) Z tych samych powodów wydaje się, że planowane środki są proporcjonalne w zakresie uzasadniającym odstępstwo od podstawowej swobody świadczenia usług zapisanej w art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Nadrzędnym względem interesu ogólnego jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o zasadniczym znaczeniu społecznym. Ponadto irlandzkie środki nie dyskryminują nadawców, podmiotów praw lub innych podmiotów gospodarczych z innych państw członkowskich ani nie utrudniają im dostępu do rynku.
(11) Proponowane środki są ponadto zgodne z zasadami Unii dotyczącymi konkurencji. Definicja nadawców uprawnionych do transmisji wydarzeń uwzględnionych w wykazie jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie nabycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wytypowanych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej. Można zatem uznać, że skutki tych środków dla swobody konkurencji nie wykraczają poza skutki nierozerwalnie związane z ujęciem tych wydarzeń w wykazie przewidzianym w art. 14 ust. 1 dyrektywy 2010/13/UE.
(12) Komisja powiadomiła pozostałe państwa członkowskie o środkach, które planuje przyjąć Irlandia, i przedstawiła wyniki swojej analizy komitetowi ustanowionemu na podstawie art. 29 dyrektywy 2010/13/UE. Komitet wydał opinię pozytywną,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
| W imieniu Komisji | |
| Andrus ANSIP | |
| Wiceprzewodniczący |