Rozporządzenie 256/2014 w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej, zastępujące rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96
Dz.U.UE.L.2014.84.61
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 256/2014
z dnia 26 lutego 2014 r.
w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej, zastępujące rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 194,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) Uzyskanie całościowego obrazu rozwoju inwestycji w infrastrukturę energetyczną w Unii ma kluczowe znaczenie dla rozwoju unijnej polityki energetycznej oraz dla tego, aby Komisja mogła wykonywać swoje zadania w dziedzinie energii. Dostępność regularnie dostarczanych i aktualnych danych oraz informacji powinna umożliwić Komisji przeprowadzenie niezbędnych porównań i ocen oraz zaproponowanie odpowiednich środków na podstawie właściwych danych liczbowych i analiz, w szczególności w odniesieniu do przyszłej równowagi między podażą energii a popytem na nią.
(2) Krajobraz energetyczny w Unii i poza nią uległ w ostatnich latach znacznym zmianom, co sprawiło, że inwestycje w infrastrukturę energetyczną stały się kluczową kwestią dla zagwarantowania zaopatrzenia Unii w energię, funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz przejścia na niskoemisyjny system energetyczny, które Unia rozpoczęła.
(3) Nowa sytuacja na rynku energii wymaga znacznych inwestycji w różne rodzaje infrastruktury we wszystkich sektorach energetycznych, a także rozwijania nowych rodzajów infrastruktury i nowych technologii, które mają być wprowadzane na rynek. Liberalizacja sektora energetycznego oraz dalsza integracja rynku wewnętrznego nadają podmiotom gospodarczym większą rolę w zakresie inwestycji. Jednocześnie nowe wymogi polityki, takie jak cele dotyczące koszyka paliw, spowodują zmiany polityki państw członkowskich w odniesieniu do rozbudowy lub modernizacji infrastruktury energetycznej.
(4) W tym kontekście należy poświęcić więcej uwagi inwestycjom w infrastrukturę energetyczną w Unii, szczególnie w celu przewidywania problemów, promowania najlepszych praktyk i zapewnienia większej przejrzystości w zakresie przyszłego rozwoju systemu energetycznego Unii.
(5) Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zatem dysponować dokładnymi danymi oraz informacjami na temat projektów inwestycyjnych, w tym planów wycofania infrastruktury z eksploatacji, dotyczących najbardziej istotnych elementów systemu energetycznego Unii.
(6) Dane oraz informacje dotyczące przewidywalnych zmian zdolności w zakresie produkcji, przesyłu i składowania oraz projektów w różnych sektorach energetyki mają duże znaczenie dla Unii i są ważne dla inwestycji w przyszłości. Należy zatem zapewnić, aby Komisja była powiadamiana o projektach inwestycyjnych, w przypadku których prace w zakresie budowy lub wycofywania z eksploatacji już się rozpoczęły lub co do których podjęto już ostateczną decyzję inwestycyjną.
(7) Na mocy art. 41 i 42 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Traktat Euratom) przedsiębiorstwa mają obowiązek zgłaszania swoich projektów inwestycyjnych. Niezbędne jest uzupełnianie takich informacji, w szczególności o okresowe sprawozdania na temat realizacji projektów inwestycyjnych. Takie dodatkowe obowiązki w zakresie składania sprawozdań nie naruszają przepisów art. 41-44 Traktatu Euratom. Należy jednak w miarę możliwości unikać podwójnego obciążania przedsiębiorstw.
(8) Aby Komisja dysponowała spójnym obrazem przyszłych zmian w całym systemie energetycznym Unii, niezbędne są zharmonizowane ramy składania sprawozdań w odniesieniu do projektów inwestycyjnych, oparte na aktualnych kategoriach oficjalnych danych oraz informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.
(9) W tym celu państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji dane oraz informacje na temat projektów inwestycyjnych w infrastrukturze energetycznej planowanych lub będących w trakcie budowy na ich terytorium dotyczących produkcji, składowania i przesyłu ropy naftowej, gazu ziemnego, energii elektrycznej, w tym energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, energii elektrycznej z węgla kamiennego i węgla brunatnego, oraz kogeneracji energii elektrycznej i ciepła użytkowego, produkcji biopaliw, oraz wychwytywania, przesyłu i składowania dwutlenku węgla. Państwa członkowskie powinny również zgłaszać Komisji dane oraz informacje na temat projektów inwestycyjnych dotyczących gazowych i elektroenergetycznych połączeń międzysystemowych z państwami trzecimi. Odnośne przedsiębiorstwa powinny podlegać obowiązkowi zgłaszania danemu państwu członkowskiemu takich danych oraz informacji.
(10) Uwzględniając ramy czasowe projektów inwestycyjnych w sektorze energetycznym, przedkładanie sprawozdań raz na dwa lata powinno być wystarczające.
(11) Celem uniknięcia nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych i zminimalizowania kosztów dla państw członkowskich i przedsiębiorstw, szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać zwolnienie państw członkowskich i przedsiębiorstw z wymogów w zakresie składania sprawozdań, pod warunkiem że równoważne informacje zostały już przekazane Komisji na mocy aktów prawnych Unii w sektorze energetycznym, służących osiągnięciu celów dotyczących konkurencyjnych rynków energii w Unii, trwałości systemu energetycznego Unii oraz bezpieczeństwa dostaw energii do Unii. Należy zatem unikać jakiegokolwiek powielania wymogów w zakresie składania sprawozdań określonych w trzecim pakiecie dotyczącym rynku wewnętrznego w zakresie energii elektrycznej i gazu ziemnego. Aby zmniejszyć obciążenie w zakresie składania sprawozdań, Komisja powinna udzielić państwom członkowskim wsparcia w celu wyjaśnienia, w których przypadkach uznaje ona, że dane lub informacje, które zostały jej wcześniej zgłoszone na mocy innych aktów prawnych, spełniają wymagania niniejszego rozporządzenia.
(12) Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna mieć możliwość podjęcia wszelkich odpowiednich kroków w celu przetwarzania danych oraz zapewnienia łatwego i bezpiecznego zgłaszania danych, a w szczególności w celu stosowania zintegrowanych narzędzi i procedur informatycznych, które powinny gwarantować poufność danych lub informacji zgłaszanych Komisji.
(13) Ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie reguluje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE 3 , natomiast ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez Komisję reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 4 Niniejsze rozporządzenie nie narusza tych przepisów.
(14) Państwa członkowskie - lub wyznaczone przez nie podmioty - oraz Komisja powinny chronić poufność danych oraz informacji objętych tajemnicą handlową. Dlatego państwa członkowskie lub wyznaczone przez nie podmioty powinny - z wyjątkiem danych i informacji dotyczących transgranicznych projektów przesyłowych - agregować takie dane oraz informacje na szczeblu krajowym przed przekazaniem ich Komisji. Jeżeli jest to wymagane, Komisja powinna następnie agregować te dane w taki sposób, aby uniemożliwić ujawnienie lub wywnioskowanie jakichkolwiek szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw lub instalacji.
(15) Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zapewniać okresowe międzysektorowe analizy zmian strukturalnych i perspektyw systemu energetycznego Unii, a w razie potrzeby bardziej szczegółowe analizy niektórych aspektów tego systemu energetycznego. Analizy te powinny w szczególności przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa energetycznego poprzez określenie potencjalnych niedoborów w zakresie infrastruktury i inwestycji w celu uzyskania równowagi pomiędzy podażą energii a popytem na nią. Analizy powinny także stanowić wkład w dyskusje na szczeblu Unii na temat infrastruktur energetycznych i dlatego powinny być przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz być udostępniane zainteresowanym stronom.
(16) Małe i średnie przedsiębiorstwa planując swoje inwestycje, będą mogły korzystać z międzysektorowych analiz Komisji oraz danych i informacji publikowanych przez Komisję na mocy niniejszego rozporządzenia.
(17) Komisja może korzystać z pomocy ekspertów z państw członkowskich lub innych właściwych ekspertów w celu wypracowania wspólnego rozumienia potencjalnych braków w zakresie infrastruktury i związanego z nimi ryzyka oraz wspierania przejrzystości w odniesieniu do przyszłych zmian, co jest szczególnie istotne dla nowych podmiotów na rynku.
(18) Niniejsze rozporządzenie powinno zastąpić rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 5 , którego nieważność stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 6 września 2012 r. 6 i którego skutki miały zostać utrzymane do czasu wejścia w życie nowego rozporządzenia. Tak więc z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia unieważnienie rozporządzenia (UE, Euratom) nr 617/2010 orzeczone przez Trybunał Sprawiedliwości powinno stać się skuteczne. Ponadto rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96 7 , które zostało uchylone unieważnionym rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 617/2010, powinno zostać uchylone niniejszym rozporządzeniem.
(19) Format i szczegóły techniczne zgłoszenia Komisji danych oraz informacji o projektach inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej są określone w rozporządzeniu Komisji (UE, Euratom) nr 833/2010 8 Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 833/2010 stosuje się nadal do czasu jego zmiany, która nastąpi po przyjęciu niniejszego rozporządzenia.
(20) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich rozmiary i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Strasburgu dnia 26 lutego 2014 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
M. SCHULZ | D. KOURKOULAS |
Przewodniczący | Przewodniczący |