Decyzja 2004/853/WE zezwalająca Republice Francuskiej i Republice Włoskiej na zastosowanie środków stanowiących odstępstwo od art. 3 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.369.58

Akt jednorazowy
Wersja od: 16 grudnia 2004 r.

DECYZJA RADY
z dnia 7 grudnia 2004 r.
zezwalająca Republice Francuskiej i Republice Włoskiej na zastosowanie środków stanowiących odstępstwo od art. 3 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych

(2004/853/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 16 grudnia 2004 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając szóstą dyrektywę Rady (77/388/EWG) z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku(1), w szczególności jej art. 27,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 27 dyrektywy 77/388/EWG, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z Państw Członkowskich do wprowadzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od stosowania przepisów powyższej dyrektywy, w celu uproszczenia procedury poboru podatków oraz zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania.

(2) We wniosku przedłożonym Komisji i zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym Komisji dnia 24 marca 2004 r. rządy Francji i Włoch występują o pozwolenie na odstępstwo od stosowania art. 3 dyrektywy 77/388/EWG.

(3) Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG, Komisja poinformowała listem z dnia 1 czerwca 2004 r. pozostałe Państwa Członkowskie o wniosku złożonym przez rząd Francji i Włoch, a listem z dnia 3 czerwca 2004 r. zawiadomiła Republikę Francuską i Republikę Włoską, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.

(4) Pomiędzy Francją i Włochami przebiegają dwa tunele: Mont Blanc (Monte Bianco) i Fréjus. Granica pomiędzy tymi dwoma Państwami przebiega w tunelu, ale pobieranie w nim opłat byłoby niepraktyczne. Artykuł 3 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 77/388/EWG stanowi, że: "... »terytorium Państwa Członkowskiego« oznacza terytorium kraju określone w odniesieniu do każdego Państwa Członkowskiego ...". Z tego względu, zgodnie z obecnymi zasadami, opłata podlegająca opodatkowaniu powinna być uzależniona od długości tunelu należącego do każdego Państwa. Ze względu na koszt i uciążliwość umieszczenia punktu poboru opłat w każdym końcu tunelu przez obydwa Państwa Członkowskie w celu pobierania ich części opłat, opłaty pobierane są w całości przy wjeździe do tunelu. Każdy przejazd przez tunel powinien podlegać dwóm opłatom i dwóm różnym stawkom VAT: jednej na obszarze Francji i jednej na obszarze Włoch. Ponadto opłata podlegająca opodatkowaniu i VAT powinny następnie zostać podzielone pomiędzy te dwa Państwa Członkowskie. VAT jest dodatkowym czynnikiem komplikującym już skomplikowany mechanizm rekompensaty finansowej wynikający z dzielenia się kosztami zarządzania tunelu.

(5) Celem odstępstwa, o które wystąpiły Francja i Włochy jest uzyskanie pozwolenia na odstępstwo od stosowania art. 3 dyrektywy 77/388/EWG w odniesieniu do tunelu Mont Blanc (Monte Bianco) i tunelu Fréjus.

(6) W przypadku obydwu tuneli obydwa Państwa chcą uznać całą długość autostrady biegnącej przez tunel za obszar Państwa, z którego rozpoczyna się przejazd przez ten tunel. W wyniku tego francuski punkt poboru opłat nałoży francuski VAT na całą opłatę za wszystkie przejazdy zaczynające się po stronie francuskiej. Ten sam mechanizm zostanie zastosowany przez punkt włoski w przypadku wszystkich przejazdów zaczynających się po stronie włoskiej.

(7) Niniejsze odstępstwo odnosi się tylko do poboru opłat i stosowane jest w celu uproszczenia sposobu, w który kalkuluje i rozlicza się VAT. Nie ma ono wpływu na obszar Włoch i Francji objęty VAT w przypadku innych świadczeń.

(8) Proponowany środek ma na celu rozwiązanie problemów przedstawionych powyżej przez uproszczenie procedur płacenia podatku i ma naturę techniczną. Nie narusza zasobów własnych Komisji pochodzących z VAT ani nie wpływa na wysokość podatku należną w ostatnim etapie konsumpcji.

(9) Ze względu na istotę rozważanej sprawy, mającej na celu określenie obszaru VAT, który nie powinien ulec zmianie, odstępstwo powinno zostać przyznane na czas nieokreślony,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W drodze odstępstwa od art. 3 dyrektywy 77/388/EWG, Francja i Włochy zostają niniejszym upoważnione do uznania autostrady biegnącej wewnątrz tuneli Mont Blanc (Monte Bianco) i Fréjus, na całej jej długości, za część obszaru tego Państwa Członkowskiego, na terenie którego rozpoczyna się przejazd autostradą.

Artykuł  2

Artykuł 1 stosuje się wyłącznie w przypadku opłat pobieranych w tunelach.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej i Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2004 r.

W imieniu Rady
G. ZALM
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/66/WE (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.