Decyzja wykonawcza 2015/744 w sprawie zezwolenia na wprowadzenie przez Niderlandy środka tymczasowego zgodnie z art. 52 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w zakresie dodatkowych wymagań dotyczących pakowania i oznakowania papierosów elektronicznych i pojemników zapasowych zawierających nikotynę
Dz.U.UE.L.2015.118.8
Akt obowiązującyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/744
z dnia 8 maja 2015 r.
w sprawie zezwolenia na wprowadzenie przez Niderlandy środka tymczasowego zgodnie z art. 52 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w zakresie dodatkowych wymagań dotyczących pakowania i oznakowania papierosów elektronicznych i pojemników zapasowych zawierających nikotynę
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 1 , w szczególności jego art. 52,
(1) W dniu 10 marca 2015 r. Niderlandy poinformowały Komisję zgodnie z art. 52 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, że mają uzasadnione powody, by uważać, że zawierające nikotynę papierosy elektroniczne i pojemniki zapasowe, jakkolwiek spełniają wymogi wspomnianego rozporządzenia, stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w związku z wymogami w zakresie oznakowania i pakowania. Niderlandy przyjęły środek tymczasowy w odniesieniu do tymczasowych przepisów dotyczących papierosów elektronicznych w dniu 24 listopada 2014 r. Środek ten (dalej: "dekret") został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Królestwa Niderlandów z dnia 28 listopada 2014 r. 2 . Niderlandy poinformowały o dekrecie pozostałe państwa członkowskie oraz Europejską Agencję Chemikaliów w dniu 12 marca 2015 r.
(2) Artykuł 4 ust. 1 dekretu stanowi, że zawierające nikotynę papierosy elektroniczne i pojemniki zapasowe do nich muszą być zabezpieczone przed dziećmi, a art. 4 ust. 2 stanowi, że pojemniki zapasowe muszą posiadać zamknięcia uniemożliwiające otwarcie przez dzieci, chociaż nie jest to wymagane przez rozporządzenie (WE) nr 1272/2008. W tym kontekście należy zauważyć, że do celów rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 papierosy elektroniczne mogą być uznane za mieszaniny w pojemniku. Przez objęcie zarówno papierosów elektronicznych, jak i pojemników zapasowych wymogiem zamknięcia zabezpieczającego przed dostępem dzieci bez względu na stężenie graniczne tej substancji w mieszaninie, dekret nakłada dodatkowe wymogi wykraczające poza przepisy rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Z kolei art. 7 ust. 2 dekretu stanowi, że o ile zalecenie przechowywania produktów poza zasięgiem dzieci nie jest obowiązkowe na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, opakowanie jednostkowe i opakowanie zewnętrzne muszą nosić takie zalecenie. W związku z tym dekret wykracza poza obowiązek oznakowania na postawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Z powyższych względów dodatkowe wymogi zawarte w art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 2 dekretu mogą utrudniać wprowadzanie na niderlandzki rynek produktów zgodnych z obowiązującymi przepisami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.
(3) Niderlandy przedłożyły uzasadnione powody, by sądzić, że zawierające nikotynę papierosy elektroniczne i pojemniki zapasowe stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi. Mając na uwadze, że choć w pierwszej połowie 2013 r. odnotowano jedynie 2 przypadki zatrucia, to ich liczba wzrosła w drugiej połowie roku, osiągając w sumie 33 przypadki w 2013 r. i 43 przypadki w 2014 r. W 2013 r. w 27 przypadkach mieszaniny zostały przyjęte doustnie, w szczególności przez ośmioro dzieci w wieku od 0 do 4 lat. Wymogi oznakowania i pakowania zawarte w dekrecie mają charakter pozwalający na uniemożliwienie dzieciom dostępu do tych mieszanek, a tym samym są odpowiednie, aby zmniejszyć ryzyko dla zdrowia dzieci.
(4) Przepisy dekretu odzwierciedlają przepisy art. 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE 3 . Państwa członkowskie mają obowiązek wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy najpóźniej w terminie do dnia 20 maja 2016 r.
(5) Dekret jest środkiem tymczasowym, który może mieć zastosowanie do czasu wejścia w życie środków przyjętych przez Królestwo Niderlandów w ramach transpozycji dyrektywy 2014/40/UE do holenderskiego prawa krajowego. Środki powinny zatem być dopuszczone do stosowania do dnia 19 maja 2016 r.
(6) W celu umożliwienia Komisji dotrzymania 60-dniowego terminu podjęcia decyzji ustanowionego w art. 52 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem jej opublikowania.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: