Rozporządzenie 244/2007 dotyczące zezwolenia na stosowanie monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.73.6

Akt utracił moc
Wersja od: 13 marca 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 244/2007
z dnia 7 marca 2007 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt(1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje wydawanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa podstawy i procedury wydawania takich zezwoleń.

(2) Wniosek o zezwolenie został złożony dla monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako aminokwasu.

(3) Ponieważ wniosek o zezwolenie został złożony przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, podstawą jego złożenia była dyrektywa Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotycząca niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt(2). Od dnia 18 października 2004 r. aminokwasy, ich sole i podobne produkty są objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Wniosek należy zatem uważać za wniosek na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4) W celu spełnienia wymogów określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 na poparcie wniosku przedłożono dodatkowe informacje.

(5) Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego dla łososiowatych, celem sklasyfikowania go w kategorii dodatku "dodatki dietetyczne" i grupie funkcjonalnej "aminokwasy, ich sole i produkty podobne".

(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") stwierdził w opiniach z dnia 2 marca 2005 r.(3) i z 18 października 2006 r.(4), że monohydrochlorek Lhistydyny monohydrat nie ma negatywnego oddziaływania na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko naturalne. Ponadto stwierdził, że monohydrochlorek L-histydyny monohydrat nie stanowi żadnego innego zagrożenia, które zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 wykluczałoby wydanie zezwolenia. Zgodnie z tą opinią aminokwas ten jest niezbędny także dla ryb i wykazano, że stosowanie tego preparatu zapobiegało w warunkach hodowlanych zaćmie u łososiowatych. Urząd w swojej opinii zaleca podjęcie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Jego zdaniem nie ma potrzeby wprowadzania konkretnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy zostało przedłożone Urzędowi przez laboratorium referencyjne Wspólnoty określone w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003. Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy dopuścić stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zezwala się na stosowanie preparatu wyszczególnionego w załączniku, należącego do kategorii dodatku "dodatki dietetyczne" i grupy funkcjonalnej "aminokwasy, ich sole i produkty podobne", jako dodatku w żywieniu zwierząt przy zachowaniu warunków określonych w załączniku.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 marca 2007 r.

W imieniu Komisji
Markos KYPRIANOU
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2005 (Dz.U. L 59 z 5.3.2005, str. 8).

(2) Dz.U. L 213 z 21.7.1982, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2004/116/WE (Dz.U. L 379 z 24.12.2004, str. 81).

(3) Opinia panelu naukowego ds. dodatków paszowych oraz środków lub substancji wykorzystywanych w paszach dla zwierząt dotycząca bezpieczeństwa i bioprzyswajalności produktu monohydrochlorku L-histydyny monohydratu dla łososiowatych. Przyjęta dnia 2 marca 2005 r. Dziennik EFSA (2005) 195, str. 1-10.

(4) Opinia panelu naukowego ds. dodatków paszowych oraz środków lub substancji wykorzystywanych w paszach dla zwierząt zgodnie z rozporządzeniem (WE) 1831/2003 monohydrochlorku L-histydyny monohydratu jako dodatku paszowego dla łososiowatych. Przyjęta dnia 18 października 2006 r. Dziennik EFSA (2006) 407, str. 1-5.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatkuNazwisko/nazwa posiadacza zezwoleniaDodatekSkład, wzór chemiczny, opis, metoda analitycznaGatunek lub kategoria zwierzęciaMaksymalny wiekMinimalna zawartośćMaksymalna zawartośćInne postanowieniaData ważności zezwolenia
Maksymalna zawartość mg na 1 kg mieszanki paszowej pełnowartościowej
Kategoria dodatków dietetycznych. Grupa funkcjonalna: aminokwasy, ich sole i produkty podobne
3c3.5.1-monohydrochlorek L-histydyny monohydratCharakterystyka dodatku:

monohydrochlorek L-histydyny monohydrat 98 % wytwarzany przez Escherichia coli (ATCC 9637)

C3H3N2-CH2-CH(NH2)-COOHHClH2O

Metoda analityczna

Wspólnotowa metoda do oznaczenia aminokwasów (dyrektywa Komisji 98/ 64/WE zmieniająca dyrektywę 71/393/ EWG(1)

Łososiowate----2.4.2017
(1) Dz.U. L 257 z 19.9.1998, str. 14.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.