Dyrektywa 71/349/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wzorcowania zbiorników statków

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1971.239.15

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1971 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 12 października 1971 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wzorcowania zbiorników statków

(71/349/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 25 października 1971 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

w poszczególnych Państwach Członkowskich obowiązujące przepisy określają metody, które mogą być stosowane do wzorcowania zbiorników, w tym zbiorników paliwa ciekłego, statków żeglugi śródlądowej oraz statków przybrzeżnych krajowych i międzynarodowych, przeznaczonych do pomiarów zawartości w tych zbiornikach; wymagania te są różne w poszczególnych Państwach Członkowskich, co utrudnia uznawanie przez wszystkie Państwa Członkowskie pomiarów przeprowadzonych w celu wzorcowania zbiornika przez jedno z państw;

przeszkody takie w tworzeniu i prawidłowym funkcjonowaniu wspólnego rynku mogą zostać zmniejszone, a nawet usunięte, jeśli wszystkie Państwa Członkowskie przyjmą takie same wymagania albo jako uzupełniające, albo zamiast ich istniejącego ustawodawstwa;

wymagania Wspólnoty dotyczące metody wzorcowania, opisane w niniejszej dyrektywie, zapewniają, że ilość cieczy w zbiornikach wzorcowanych tą metodą może być mierzona przez cały czas i z wystarczającą dokładnością;

wzorcowanie zbiorników statków jest porównywalne do legalizacji pierwotnej przyrządów pomiarowych; w tym zakresie mogą być stosowane niektóre przepisy dyrektywy Rady z dnia 26 lipca 1971 r.⁽³⁾ w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa dotyczy wzorcowania EWG zbiorników statków żeglugi śródlądowej i żeglugi przybrzeżnej.

"Wzorcowanie EWG" oznacza wzorcowanie przeprowadzone przez Państwo Członkowskie zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Artykuł  2

Wyniki wzorcowania muszą być zapisane w świadectwie wzorcowania EWG, zgodnie z załącznikami.

Państwa Członkowskie traktują tak samo świadectwa wzorcowania EWG jak odpowiadające im dokumenty krajowe.

Artykuł  3

Przyrządy pomiarowe, stosowane do określenia wysokości napełnienia zbiorników wzorcowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą, muszą być specjalnie dostosowane do tego celu.

Powinny one spełniać wymagania odpowiedniej, osobnej dyrektywy.

Tymczasowo jednak mogą być stosowane takie przyrządy, które są uznane przez odpowiednie służby w Państwie Członkowskim, w którym określana jest wysokość napełnienia.

To tymczasowe ustalenie musi wygasnąć po upływiejednego roku od daty wejścia w życie osobnej dyrektywy dotyczącej tych przyrządów.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie osiemnastu miesięcy od jej notyfikacji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, aby teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą, zostały przekazane Komisji.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 12 października 1971 r.

	W imieniu Rady
	I. VIGLIANESI
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 108 z 19.10.1968, str. 36.

⁽²⁾ Dz.U. C 4 z 14.1.1968, str. 2.

⁽³⁾ Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WYMAGANIA PODSTAWOWE DOTYCZĄCE WZORCOWANIA ZBIORNIKÓW STATKÓW

1. Pojemność zbiorników musi być określona:

– albo przez nalanie wody lub innej odpowiedniej cieczy, której objętość jest mierzona za pomocą kolb pomiarowych lub instalacji pomiarowych wyposażonych w liczniki objętości specjalnie wywzorcowane do tego celu;

– albo przez obliczenia przeprowadzone na podstawie określonych wymiarów zbiornika; ten sposób określenia pojemności powinien być dodatkowo potwierdzony, gdy jest to możliwe, przez pomiar sprawdzający cieczą o uprzednio określonej objętości.

2. Wzorcowanie musi być przeprowadzane w taki sposób i za pomocą przyrządów o takiej dokładności, aby wartości błędów względnych objętości określonych w wydanych dokumentach nie przekraczały:

a) ± 3/1.000 wskazywanej objętości, jako zasada podstawowa;

b) ± 5/1.000 wskazywanej objętości, wyjątkowo, w przypadku zbiorników o bardzo skomplikowanych kształtach, które nie mogą być wzorcowane przez nalanie wody.

3. Wyniki wzorcowania muszą być zapisane w świadectwie wzorcowania, do którego załączane są wykresy i tabele zawierające w szczególności objętość cieczy, wyrażoną w litrach lub decymetrach sześciennych lub metrach sześciennych, która znajduje się w zbiorniku, gdy poziom powierzchni swobodnej cieczy określony jest na danej wysokości, wyrażonej w centymetrach lub decymetrach, za pomocą przyrządów pomiarowych używanych do określenia wysokości napełnienia.

Tabele określone w centymetrach lub decymetrach mogą być uzupełnione przez tabele interpolacyjne wyrażone w milimetrach.

Dokumenty te muszą być opracowane zgodnie z załącznikami II, III i IV.

4. Na każdym zbiorniku w pobliżu króćca pomiarowego musi być zamocowana tabliczka wzorcowania.

Tabliczka ta musi zawierać następujące informacje:

a) numer zbiornika,

b) całkowitą wysokość odniesienia H,

c) numer świadectwa wzorcowania.

Tabliczka musi być wykonana z wystarczająco trwałego materiału i zaplombowana przez nałożenie cechy EWG odciśniętej na przeznaczonej specjalnie do tego celu ołowianej plombie w sposób uniemożliwiający jej usunięcie bez uszkodzenia tej cechy.

Cecha zabezpieczająca EWG musi być zgodna z art. 10 ust. 2 i załącznikiem II pkt 3 dyrektywy z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej, w części dotyczącej cech legalizacyjnych.

Zastosowanie ma art. 12 tej dyrektywy, mutatis mutandis.

5. Świadectwo wzorcowania nie może być wystawione, jeśli konstrukcja i rozmieszczenie zbiorników z rurami łączącymi nie zapewniają całkowitego opróżnienia lub całkowitego napełnienia tych zbiorników, bez pęcherzy i kieszeni powietrza znajdujących się w mierzonej cieczy poniżej poziomu, odpowiadającego pełnemu zbiornikowi, w warunkach normalnego użytkowania statku.

W świadectwie wzorcowania muszą być określone wyjątki, jeśli są dozwolone lub specjalne środki ostrożności, jeśli muszą być przedsięwzięte, w celu zapewnienia prawidłowości pomiaru.

6. Odczytu wysokości napełnienia, jako zasada generalna, dokonuje się w środku ciężkości każdej poziomej części zbiornika, w której może wystąpić swobodna powierzchnia cieczy podczas pomiarów dokonywanych w normalnych warunkach użytkowania.

Jeśli taki warunek nie jest spełniony z powodu konstrukcji zbiornika, w świadectwie wzorcowania musi byćpodane, że wysokość napełnienia zbiornika może być określona tylko wtedy, gdy statek ma zerowe przegłębienie i zerowy przechył boczny.

Oś rury pomiarowej określa pionową pozycję przyrządu pomiarowego do określenia wysokości napełnienia.

Rura pomiarowa musi zapewnić prawidłową pozycję tego przyrządu pomiarowego, nie mogą wystąpić błędy systematyczne wynikające ze sposobu konstrukcji tej rury. Pozioma płaszczyzna przechodząca przez górną krawędź rury pomiarowej stanowi płaszczyznę odniesienia. Odległość od tej płaszczyzny do poziomej, zamocowanej w sposób trwały płytki odniesienia umieszczonej pod rurą pomiarową jest określona jako "całkowita wysokość odniesienia H" i powinna być podana w górnej części każdej tabeli.

Należy zastosować wszelkie środki ostrożności w celu zapewnienia niezmienności położenia płaszczyzny odniesienia względem zbiornika oraz niezmienności całkowitej wysokości odniesienia H.

Na płaszczyźnie odniesienia musi być nałożona cecha EWG.

7. Biorąc pod uwagę:

a) dokładność określenia objętości podanych w tabelach,

b) dokładność określenia wysokości napełnienia zbiornika, w świadectwie wzorcowania określona jest względna dokładność pomiaru objętości cieczy zawartej w zbiornikach.

W przypadku określonym w punkcie 2a niniejszego załącznika wartość błędu względnego musi być zawarta w granicach ± 5/1.000 objętości określonej w tabeli; w przypadku określonym w punkcie 2b niniejszego załącznika wartość tego błędu musi być zawarta w granicach ± 8/1.000 objętości określonej w tabeli.

Minimalna wysokość napełnienia zbiornika, która może być mierzona, nie może być mniejsza niż 500 mm.

8. Cechy, świadectwa wzorcowania i tabele wzorcowania tracą ważność:

– po upływie dwunastu lat,

– lub w przypadku deformacji zbiornika, jego naprawy lub zmiany konstrukcji w sposób powodujący zmianę jego charakterystyki pomiarowej.

Końcowy miesiąc i rok dwunastoletniego okresu ważności jest podany w górnej części świadectwa i każdej tabeli.

Świadectwa i tabele musząy być ponownie wystawiane wyłącznie po przeprowadzeniu ponownego wzorcowania.

ZAŁĄCZNIK  II

ZAPISKA WZORCOWANIA

Zapiska wzorcowania, opracowana przez kompetentną instytucję metrologiczną, musi składać się z następujących dokumentów:

1. Właściwe świadectwo wzorcowania, określające:

a) nazwę i adres kompetentnej instytucji, która wydaje świadectwo;

b) nazwisko i stanowisko wzorcującego;

c) numer seryjny świadectwa (który jest podawany na wszystkich innych dokumentach i tabliczkach wzorcowania);

d) datę wydania świadectwa oraz adres instytucji zatrudniającej urzędnika odpowiedzialnego za wzorcowanie;

e) termin ważności świadectwa;

f) dane identyfikacyjne statku (nazwa, numer rejestracyjny, nazwa i adres armatora, rok budowy);

g) listę i rodzaj załączonych dokumentów;

h) grupę zbiorników, dla których ta sama tabela może być stosowana;

i) określenie zbiorników, w których występują instalacje oczyszczające lub grzejniki;

j) całkowitą pojemność;

k) dokładność wyników podanych w tabelach;

l) dokładność objętości cieczy zawartej w zbiornikach określoną na podstawie zapiski wzorcowania;

m) minimalną wysokość napełnienia zbiornika, która może być mierzona.

2. Schemat nr 1 przedstawiający rozmieszczenie zbiorników na statku, całkowitą wysokość odniesienia H dla każdego zbiornika, lokalizację króćca pomiarowego i jego pozycję względem przedniej ściany zbiornika i względem wzdłużnej ściany lub przegrody.

3. Schemat nr 2 przedstawiający przekrój poprzeczny zbiorników, w szczególności uwzględniający kształt obła kadłuba, wysokość kadłuba i konstrukcję rury pomiarowej.

4. W przypadku statku wyposażonego w grzejniki lub studzienki ściekowe, zamontowane wewnątrz zbiorników, schemat nr 3 przedstawiający objętość zajmowaną przez te grzejniki lub studzienki oraz objętość cieczy, która może się zmieścić w tych urządzeniach, od zaworu śluzy do zaworu śluzy.

5. Dla każdego zbiornika lub grupy podobnych zbiorników, tabelę objętości cieczy w zależności od wysokości napełnienia określonego w centymetrach lub decymetrach, zawierającą całkowitą wysokość odniesienia H, termin ważności i tabele interpolacyjne określone w milimetrach, jeżeli zostały obliczone.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  III

WZÓR ŚWIADECTWA WZORCOWANIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

WZÓR TABELI WZORCOWANIA

grafika